Συνελήφθη ο 27χρονος πατέρας της μικρής Άννυ, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες από την Ελληνική Αστυνομία τεμάχισε και έβρασε την 4χρονη Άννυ. Αναμένεται να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης και για τη μητέρα.

H συγκλονιστική μαρτυρία

«Ο πατέρας της τετράχρονης μού διηγήθηκε ότι όταν συνήλθε από τη χρήση ναρκωτικών, βρήκε την κόρη του νεκρή. Μόλις είδε άψυχο το κορμί της στο πάτωμα, άρχισε να την τεμαχίζει σε πολλά κομμάτια και ύστερα μου διηγήθηκε ότι έβρασε τα κομμάτια του παιδιού του. Στη συνέχεια, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, πέταξε τα κομμάτια της σε κάδους απορριμμάτων κοντά στο σπίτι του. Μου είχε πει ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα χτυπούσε αρκετές φορές το παιδί. Στη συνέχεια ενημέρωσε και τη γυναίκα του και συμφώνησαν να καταγγείλουν την... εξαφάνισή της».

Αυτή την απίστευτη, φρικαλέα περιγραφή για τις συνθήκες θανάτου και «εξαφάνισης» της 4χρονης Άννυ που ήταν υπό αναζήτηση τις τελευταίες εβδομάδες από την ΕΛ.ΑΣ. έδωσε ένας ομοεθνής φίλος των γονιών του κοριτσιού σε κλιμάκιο της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης στη Βουλγαρία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο δολοφόνος πατέρας συνελήφθη και οδηγήθηκε στο κτίριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής, όπου και ομολόγησε την φρικτή πράξη του.

Το χρονικό της εξιχνίασης

Οι ίδιες πληροφορίες ανέφεραν ότι βρέθηκαν κηλίδες αίματος του μικρού κοριτσιού χωρίς ακόμα να έχει βρεθεί το πτώμα του, ενώ το κορίτσι αγνοείτο από τις 24 Απριλίου.

Yπενθυμίζουμε ότι στα δείγματα που είχαν πάρει τα εργαστήρια εγκληματολογικών ερευνών από το σπίτι του πατέρα της στη Μιχαήλ Βόδα, διαπιστώθηκε υπήρχαν ίχνη αίματος, κατά πάσα πιθανότητα του μικρού παιδιού.

Η υπόθεση εξιχνιάστηκε από την Ασφάλεια Αττικής, με βάση συνδυασμό στοιχείων, τα οποία προέκυψαν τόσο από τη μαρτυρία προσώπου του στενού περιβάλλοντος του 27χρονου φερόμενου ως δράστη της ανθρωποκτονίας, όσο και γενετικό υλικό, το οποίο βρέθηκε σε συγκεκριμένα σημεία, καθώς και από μια σειρά άλλες ενδείξεις, που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία στους αρμόδιους αξιωματικούς, για την κατάληξη του άτυχου κοριτσιού.

Υπενθυμίζεται ότι η υπόθεση άρχισε να διερευνάται από την αστυνομία, ύστερα από τη δήλωση εξαφάνισης που έκανε η 43χρονη μητέρα του κοριτσιού, επίσης υπηκόου Βουλγαρίας, η οποία αρχικά ισχυρίστηκε ότι την απήγαγε κάποια γνωστή της, αλλά στην συνέχεια άλλαξε την κατάθεση της.

Ανακοινώσεις για τις λεπτομέρειες της υπόθεσης, θα γίνουν αύριο Τρίτη, από τον διευθυντή της Ασφάλειας Αττικής, ταξίαρχο Χρήστο Παπαζαφείρη.

Το ματς του αιώνα πήρε μια εξαετία να κλειστεί και μεταδόθηκε συνδρομητικά από το ΗΒΟ.Στους 12 γύρους ο Floyd Mayweather Jr. έδωσε μάχη με τον Μάνι Πακιάο και από αυτό το "ματς του αιώνα" ο ήδη πιο πλούσιος αθλητής του κόσμου, ο δεξιόχειρας έβαλε 100 εκατομμύρια δολάρια στο λογαριασμό του ενώ ακόμη 100 υπολογίζεται ότι θα του αποδοθούν από τα τηλεοπτικά δικαιώματα προβολής του ματς.

Εννοείται ότι αυτός που το ψευδώνυμο του είναι "The Money" δεν έχει κανένα πρόβλημα να τα δείξει επιδεικτικά. Αυτό κάνει άλλωστε από πάντα. Ο 38χρονος με το απίστευτο ρεκόρ των 48-0 (νίκες και ήττες αντίστοιχα) είναι ένα σημείο των καιρών που θα έπρεπε να προβληματίσει. Όχι να ενθουσιάσει. Ούτε να πορώσει. Θα έπρεπε να είναι ένα πρότυπο αρνητικό αλλά το Λας Βέγκας και η Beyonce, o Robert De Niro, o Ben Affleck, o Leonardo Di Caprio, o Jay Z, o 50 Cent και αναρίθμητοι άλλοι διάσημοι της επιλεκτικής ευαισθησίας τον πλένουν από τα αμαρτήματα και τα εγκλήματα του.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο πυγμάχος αναδείχθηκε νικητής μετά από ομόφωνη απόφαση των κριτών ή νίκησε τον πολιτικό και Χριστιανό, αυτόν που προωθείται σαν τη δύναμη του καλού στο άθλημα του, Φιλιππινέζο. Ούτε ότι ο νικητής έχει μια σειρά από περίεργες, εκκεντρικές, γραφικές, περίπου αστείες συνήθειες (πλένει τα δόντια του το πρωί για ένα 10λεπτο κάθε μέρα λένε, κόβει κορμούς από δέντρα όταν προπονείται λένε, αγαπάει τα χοτ ντονγκ, παραγγέλνει ένα ποτήρι ζεστό νερό στα εστιατόρια για να πλύνει τα σερβίτσια, έχει ένα χαρέμι από ερωμένες/μητέρες παιδιών κοκ). Ούτε ότι διατηρεί έναν από τους πλέον προκλητικούς λογαριασμούς στο Instagram όπου δείχνει όλα όσα ο τραμπουκισμός του έχει φέρει. Λεφτά, διαμάντια, κοσμήματα, αμάξια. Ζωάρα.

Ούτε το πρόβλημα που είναι ο Floyd Mayweather Jr. οφείλεται μόνο στο προβληματικό οικογενειακό παρελθόν του αφού και ο πατέρας του έχει καταδικαστεί για ξυλοδαρμό και ο θείος του για ναρκωτικά. Ούτε καν ότι ο ίδιος δεν θα έπρεπε καν να είναι δραστήριος, δεν θα έπρεπε καθόλου να αναδεικνύεται σε ήρωα των καιρών μας αφού σύμφωνα με το Deadspin, τους New York Times, το The Atlantic, το Daily Beast και αναρίθμητες άλλες πηγές είναι ένας εγκληματίας.

Το πρόβλημα είναι ότι το 2002 o Mayweather κατηγορήθηκε επίσημα για δύο περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και ένα περιστατικό ξυλοδαρμού σε βαθμό πταίσματος. Το 2004 καταδικάστηκε για άλλα δύο περιστατικά ξυλοδαρμού σε βαθμό πταίσματος ενάντια σε δύο διαφορετικές γυναίκες. Το 2005 ο Mayweather τιμωρήθηκε με ξυλοδαρμό σε βαθμό πταίσματος αφού χτύπησε και κλώτσησε πορτιέρη σε κλάμπ. Το 2010 μία από τις πρώην του και μητέρα κάποιων από τα παιδιά του, η Josie Harris, κατέθεσε μήνυση για ενδοοικογενειακό ξυλοδαρμό -κάτι που είχε κάνει κάποια χρόνια πριν ξανά αλλά την είχε αποσύρει, άγνωστο γιατί.

Για το τελευταίο περιστατικό ο παγκόσμιος πρωταθλητής και ο άντρας που απολαμβάνει τα περισσότερα χρήματα από όλους και η αυλή του είναι γεμάτη από celebrities ΑΑ ποιότητας είδε μια σειρά από κατηγορίες να απαγγέλλονται στο πρόσωπο του. Εκβιασμός, ληστεία, ενδοοικογενειακή βία, παρενόχληση ήταν στο μενού. Οι 90 μέρες φυλάκιση για τον ξυλοδαρμό της μάνας των παιδιών τα οποία ο Floyd Mayweather απείλησε ότι θα κάνει μαύρα στο ξύλο αφού πρώτα είχε ενημερώσει τη μάνα τους ότι θα "την εξαφανίσει" ο ίδιος, υποτίθεται ότι αρκούν για να νουθετήσουν έναν άντρα που οι αθλητικοί παράγοντες, τα media, οι πρωταγωνιστές τους και οι ακόλουθοι του ξεπλένουν με μια αφέλεια μεγάλη. Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνει κανείς μετά από το πάρτι που συνοδεύει τη νίκη του στο "ματς του αιώνα".

Ο Floyd Mayweather είναι ένα σκουπίδι και μισό και ο αθλητισμός γίνεται ολοένα και συχνότερα χωματερή για μικρούς ανθρώπους. Ο πυγμάχος όντως έβγαλε νοκ άουτ όχι όμως τον αντίπαλο του, απλά την πυγμαχία και το αθλητικό ιδεώδες που ασθμαίνει τραγικά.

newsit.gr

Στην Ελλάδα έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσω της συνεργασίας του με τη σκηνοθέτιδα Μαρία Ηλιού. Ανέλαβε τον ρόλο του επιστημονικού συμβούλου στα πολυσυζητημένα ντοκιμαντέρ: «Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης» και «Διωγμός και ανταλλαγή πληθυσμών (Τουρκία-Ελλάδα: 1922-1924)». Ο λόγος για τον Αλέξανδρο Κιτροέφ, καθηγητή ιστορίας στο Haverford College στο Lancaster των ΗΠΑ. Με αφορμή την πρώτη του συμμετοχή (2007) στο βραβευμένο φιλμ της Ηλιού: «Το ταξίδι. Το Ελληνικό Όνειρο στην Αμερική, 1890-1980» που πρόσφατα επαναπροβλήθηκε στην Αθήνα, η στήλη έθεσε ορισμένα ερωτήματα στον κ. Κιτροέφ:

με τη ΜΑΡΙΑ ΣΑΜΠΑΤΑΚΑΚΗ

Συνέντευξη με τον:ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΙΤΡΟΕΦ

Ξεκινώντας από τα βασικά: όνειρο ή εξαναγκασμός; Τι εστί «μετανάστευση» για την πρώτη εκείνη που φουρνιά Ελλήνων που εγκαθίσταται στις ΗΠΑ στα τέλη του 19ου αιώνα;

Ανάγκη, όχι εξαναγκασμός. Αυτή η πρώτη φουρνιά που πάει στην Αμερική στο γύρισμα του 20ου αιώνα δεν είναι από τα φτωχότερα στρώματα αλλά ανάμεσα σε αυτούς που είχαν ανεβάσει το βιοτικό τους επίπεδο και θέλησαν να το διατηρήσουν και να εξωφλήσουν τα χρέη τους όταν ξέσπασε η σταφιδική κρίση στα τέλη του 19ου αιώνα στη Πελοπόννησο. Και την ιδέα του ονείρου πρέπει να την εξεδικεύσουμε. Πολλοί μετανάστες ήθελαν να μαζέψουν λίγα λεφτά και να επιστρεψουν στην πατρίδα. Οσοι είχαν πιστέψει στο όνειρο κατάλαβαν γρήγορα πως οι μεγάλες δυσκολίες σήμαιναν ότι το όνειρο ήταν δυνατότητα για τους λίγους και μύθος για τους πολλούς.

Η διαδικασία ενσωμάτωσης των Ελλήνων μεταναστών στην αμερικανική κοινωνία, περνά και μέσα από τη συμβίωση τους με άλλες εθνοπολιτισμικές ομάδες (αφροαμερικανούς, ισπανόφωνους κ.α). Πώς λειτούργησε αυτό διαχρονικά;

Ο πρωταρχικός πόλος συσπείρωσης του έλληνα μετανάστη είναι αυτός που συγκεντρώνει γύρω του τους συντοπίτες και τους συμπατριιώτη. Αλλά την ίδια στιγμή η κατοικία, η γειτονιά και ο τόπος εργασίας πολλές φορές είναι πολυεθνοτικός. Αρχικά οι σχέσεις είναι με τις άλλες ομάδες μου μετανάστευσαν την ίδια εποχή με τους Ελληνες: Ιταλούς από τον Νότο και Εβραίους και Σλάβους από την Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Σχέσεις από απλά εργασιακές μέχρι και γάμους, διότι έως το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η μετανάστευση γυναικών από την Ελλάδα ήταν πολύ μικρή. Στα μέσα του αιώνα η μεγάλη μετακίνηση Αφροαμερικανών από τις Πολιτείες του Νότου προς τον βορρά έφερε και την πρόσληψη πολλών από Ελληνες μικροιδιοκτήτες. Μετά το 1965 μέχρι σήμερα το ίδιο συμβαίνει με το τεράστιο κύμα μετανάστευσης απο το Μεξικό και την υπόλοιπη Λατινική Αμερική. Ειδικά ο χώρος εργασίας λειτουργεί καταλυτικά στο σμίξισμο διάφορων εθνοτήτων.

Ποια η συμμετοχή των Ελλήνων στη διαμόρφωση της κοινωνικο-πολιτικής φυσιογνωμίας των ΗΠΑ, κρίνοντας και από την ανάμειξη τους σε εργασιακά ή αντιρατσιστικά αμερικανικά κινήματα;

Η συμμετοχή των Ελλήνων στα διάφορα κοινωνικά κινήματα ηταν ανάλογη της κάθε εποχής. Υπήρχε έντονος εργατικός συνδικαλισμός μέχρι και τη δεκαετία του 1930. Στις επόμενες δεκαετίες σε γενικές γραμμές η κοινωνική άνοδος των Ελληνων και η είσοδος τους στη μεσαία τάξη -με την ευρύτερη έννοια της λέξης- τους κατέστησε όλο και πιο συντηρητικούς κοινωνικά και πολιτικά. Παρόλα αυτά, την περίοδο της κομμουνιστοφοβίας -τη δεκαετία του 1950- ορισμένοι Έλληνες ακτιβιστές απελάθηκαν για λόγους εθνικής ασφάλειας. Αλλά γενικότερα, μικρό τμήμα της ομογένειας τάχθηκε στο πλευρό των κοινωνικών αιτημάτων για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών, των γυναικών και άλλων μειονοτήτων που άρχισαν να τίθενται έντονα από την δεκαετία του 1960.

«Στην κουζίνα κάτω ήταν Ελλάδα και πάνω στο δωμάτιο ήταν Αμερική» αναφέρει ένας από τους ομιλητές στο φιλμ, περιγράφοντας αφενός το πρακτικό του πράγματος της ζωής του μετανάστη, θέτοντας αφετέρου με ευστοχία το ζήτημα της ταυτότητας. Τι σημαίνει, λοιπόν, «Έλληνας στις ΗΠΑ»; Και πως αυτό διαφοροποιείται από εποχή σε εποχή;

Ναι, διαφοροποιείται ανάλογα με την εποχή, αλλά πάντα παραμένει διττή η ελληνο-αμερικανική ιδιότητα. Τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα υπήρχαν πιέσεις για την αμερικανοποίηση των εκατομμυρίων ξενογεννημένων μεταναστών. Για τους Ελληνες, η στάση της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο τους έκανε αποδεκτούς αλλά ήδη είχε αρχίσει να πραγματοποιείται η ενηλικίωση της νέας αμερικανογεννημένης γενιάς. Εχουμε λοιπόν Αμερικανούς ελληνικής καταγωγής τη δεκαετία του 1950. Από τα τέλη της επόμενης δεκαετίας έχουμε την αναβίωση του εθνοτισμού στις ΗΠΑ, δηλαδή την νομιμοποίηση της πολιτισμικής διάστασης της εθνικής καταγωγής. Ετσι λοιπόν, η δεύτερη και τρίτη γενιά μπορεί να αισθάνεται περήφανη για τις Ελληνικές της καταβολές. Συμπτωματικά, ένα νέο κύμα μετανάστευσης από την Ελλάδα ενισχύει αυτή την τάση. Στις μέρες μας η αποδοχή του πολυπολιτισμού παρα την παραπέρα αφομοίωση των Ελλήνων τους επιτρέπει να μιλούν με περηφάνια για την Ελληνική τους κληρονομιά. Οπως βλέπουμε, η σχέση με την ελληνικότητα διατηρείται αλλά σταδιακά αποκτά όλο και πιο αφηρημένη και συναισθηματική μορφή.

Και μία πιο γενική ερώτηση: η δημόσια εκφορά της Ιστορίας σε χώρες με «βαρύ» και επίπονο παρελθόν, όπως η Ελλάδα έχει συνδεθεί με τη διαμόρφωση/ ενίσχυση της εθνικής ταυτότητας. Με ποιους όρους γίνεται η Ιστορία σε «νέους» και λιγότερο φορτισμένους τόπους, όπως οι ΗΠΑ;

Ναι, πράγματι, η δημόσια εκφορά της ιστορίας στις ΗΠΑ έχει γιορτινό και πανηγυρικό χαρακτήρα πολλές φορές, έχει σκοπό την ενίσχυση της εθνικής ταυτότητας αλλά όχι σε αντίθεση με ξένους κατακτητές, θυσίες, αίματα και αγώνες για τη επιβίωση. Αντίθετα, έχει εσωστρεφή αναφορά, στο πείραμα δημιουργίας δημοκρατικού κράτους που σέβεται την ελευθερία μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας, τις συνεχείς προσπάθειες να αφομοιωθούν τα απανωτά κύματα μεταναστών και να αναγνωρισθούν οι διακρίσεις που έγιναν στο παρελθόν και τέλος, η συνεχιζόμενη προσπάθεια να ξεπερασθεί η ρατσιστική κληρονομιά του παρελθόντος, ιδίως στον Νότο των ΗΠΑ.

«Αντί να καθυβρίζει τους Έλληνες, η υπόλοιπη Ευρώπη πρέπει να αναγνωρίσει ότι ολόκληρη η Ευρώπη είναι Ελλάδα», σημειώνει στον υπότιτλο του κεντρικού άρθρου της η αυστριακή συντηρητική εφημερίδα "Σάλτσμπουργκερ Νάχριχτεν", στο οποίο ασκεί έντονη κριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα και ιδιαίτερα απέναντι στη νέα ελληνική κυβέρνηση και τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη.

«Για τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, ο Έλληνας ομόλογός τους Γιάνης Βαρουφάκης είναι ένας τρελός που δεν έχει ιδέα από οικονομική πολιτική, αλλά που μιλάει πολύ» αναφέρει εισαγωγικά ο αρθρογράφος της εφημερίδας, Ρόναλντ Μπάρατσον, για να καταγγείλει στη συνέχεια πως «εδώ και χρόνια έχει εμπεδωθεί στην Ευρώπη η αηδιαστική, κακιά συνήθεια να κατηγορούνται οι Έλληνες για ανικανότητα, και οι πρόσφατες εκλογές, με τις οποίες οι Έλληνες απέρριψαν σαφέστατα αυτή τη δήθεν ευλογημένη πολιτική της ΕΕ, να θεωρούνται ως επιβεβαίωση αυτής της περιφρόνησης, καθώς ο λαός, ο οποίος βοηθήθηκε από το 2010 με δισεκατομμύρια, είναι επιπλέον θρασύς και αχάριστος».

«Σε όλη αυτή την εικόνα ταιριάζει ο δύσκολος κύριος Βαρουφάκης, καθώς ο τύπος αυτός θέτει σε κίνδυνο τη διάθεση επιπλέον δισεκατομμυρίων, επειδή αρνείται να εφαρμόσει τις απαιτούμενες από τους σοφούς της ΕΕ δήθεν μεταρρυθμίσεις, ενώ οι Βρυξέλλες θα ήταν ικανοποιημένες, ακόμη και μόνον αν αυτός υποσχόταν περικοπές που θα τις έδινε γραπτώς», αναφέρει ο αρθρογράφος, για να προσθέσει ότι «μέσα στις προηγούμενες ημέρες έφθασαν από την Αθήνα συμφιλιωτικοί τόνοι και δημιουργήθηκε η απειλητική ελπίδα, ότι κανείς μπορεί να κινήσει ακόμη και τη νέα κυβέρνηση για συνέχιση του άτυχου δρόμου, ο οποίος οδηγεί τη χώρα ακόμη πιο βαθιά στην καταστροφή».

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «το ελληνικό εκλογικό αποτέλεσμα και η διαμαρτυρία του τρελού Βαρουφάκη απλά προεξοφλούν την εξέλιξη η οποία θα συνταράξει σύντομα ολόκληρη την Ευρώπη. Η επιβαλλόμενη στην Ελλάδα πολιτική εφαρμόζεται σε ολόκληρη την ΕΕ και είναι για το σύνολο της ΕΕ καταστροφική, καθώς η υψηλή ανεργία, η ελάχιστη ανταγωνιστικότητα, οι ανύπαρκτες επενδύσεις, η αδιάλλακτη γραφειοκρατία, είναι χαρακτηριστικά της εικόνας».

Ο αρθρογράφος, όσον αφορά τα μέτρα σημειώνει ότι πρόκειται μόνον για υψηλότερους φόρους και για διαγραφή δημόσιων δαπανών για να μειωθούν με αυτό τον τρόπο τα τρέχοντα ελλείμματα και το υπάρχον χρέος, όμως στην πραγματικότητα διαπιστώνεται ότι τουναντίον αυξάνεται το χρέος στον χώρο του ευρώ, και επισημαίνει: «Οι αποτελεσματικές συνταγές είναι απλές: επενδύσεις, επενδύσεις και πάλι επενδύσει, σε νέα προϊόντα, σε νέες μεθόδους, σε λειτουργικές προσφορές υπηρεσιών του κράτους και σε υποδομές, καθώς μόνον με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται θέσεις εργασίας και κερδίζονται τα χρήματα για εξυπηρετηθεί το χρέος».

Οι πολιτικοί της λιτότητας δεν είναι μεν πρόθυμοι να δαπανήσουν ούτε ένα λεπτό του ευρώ για να διαμορφώσουν το μέλλον, ωστόσο τυπώνουν αδίστακτα δισεκατομμύρια ευρώ, δισεκατομμύρια για να αποκρούσουν κερδοσκοπίες, δισεκατομμύρια για να μεταφέρουν δημόσιο χρέος στην Κεντρική Τράπεζα, δισεκατομμύρια για να σώσουν τράπεζες, σημειώνει Ρόναλντ Μπάρατσον και καταλήγει, επισημαίνοντας: «Με ένα ελάχιστο μέρος αυτών των ποσών θα μπορούσε κανείς να εκτοξεύσει την Ευρώπη στην παγκόσμια κορυφή. Στον κορσέ του ευρωσυστήματος μόνη της η Ελλάδα δεν μπορεί να χαράξει έναν άλλο δρόμο. Ωστόσο κανένας δεν ακούει τον κύριο Βαρουφάκη».

pontiki.gr

Θλίψη και θρήνος στη Νέα Υόρκη για τον θάνατο του του 25χρονου αστυνομικού Μπράιαν Μουρ, ο οποίος πριν λίγη ώρα έχασε την μάχη με το θάνατο έπειτα από δύο μερες στην εντατική του Jamaica Hospital. Ο Μουρ δολοφονήθηκε από τον 35χρονο Demetrius Blackwell, σεσημασμένο κακοποιό. Η δολοφονική επίθεση έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο όταν ο δράστης πυροβόλησε τον 25χρονο μέσα στο αυτοκίνητο του στο Κουήνς,  ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι το αυτοκινητο ήταν ιδιωτικό και ο αστυνομικός με τον συνάδελφο του Erik Jansen φορούσαν πολιτικά ρούχα. Ο θάνατος του Μουρ είναι η πρώτη δολοφονία αστυνομικού μετά το διπλό φονικό του περασμένου Δεκεμβρίου στο Μπρούκλυν όταν είχαν εκτελεστεί εξ επαφής οι Rafael Ramos and Wenjian Liu.του Δημήτρη ΦΙλιππίδηThis email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Από την πίσω πόρτα έφυγε η Δέσποινα Βανδή.Έξαλλοι είναι οι ομογενείς του Τίπιγκεν - μιας πόλης λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Ντόρμουντ της Γερμανίας - με τη Δέσποινα Βανδή, η οποία βρέθηκε εκεί με τον Στέλιο Ρόκκο για συναυλία...
Τους λόγους εξηγεί το radiogr.de. αναλυτικά:

«Δίχως να δώσει μια λογική εξήγηση, το «έσκασε» από την πίσω πόρτα η Δέσποινα Βανδή, αδιαφορώντας για τους δεκάδες θαυμαστές της που την περίμεναν επί 6 ώρες, μέχρι να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα που παρουσίασαν με τον Στέλιο Ρόκκο στην πόλη Lüdenscheid, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα κοντά στο Ντόρτμουντ.

Η κόρη των μεταναστών που γεννήθηκε πριν 45 χρόνια και μεγάλωσε μέχρι τα 6 της χρόνια, στο Τίπιγκεν της Γερμανίας, δεν επέτρεψε να τη συναντήσουν οι έλληνες ομογενείς ούτε για μια φωτογραφία ή αυτόγραφο μετά το τέλος του προγράμματος, παρά τις διαρκείς διαβεβαιώσεις των συνεργατών της, ότι αυτό θα γίνει αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η εμφάνιση της γνωστής τραγουδίστριας.

Οι δικαιολογίες αρκετές, από συνεργάτη της Δέσποινας Βανδή ο οποίος τελούσε χρέη μάνατζερ- επιστάτη, (όπως μας ενημέρωσαν ο Στέλιος Ρόκκος, δεν είχε κάποιον συνεργάτη- μάνατζερ μαζί του) κατά τη διάρκεια της βραδιάς και των διαλλειμάτων που έκαναν από τη σκηνή οι δύο καλλιτέχνες.

Άλλοτε ήταν κουρασμένοι, άλλοτε έπρεπε να αλλάξουν ρούχα, άλλοτε στο τέλος του προγράμματος θα έδιναν αυτόγραφα και το «άλλοτε» έγινε «ποτέ», χωρίς καμία απολύτως αιτιολόγηση.

Ο Στέλιος Ρόκκος, ο οποίος αντιμετώπισε με σχετική ψυχραιμία επί 30λεπτά και χάρη στην μαεστρία του στην κιθάρα, το τεχνικό πρόβλημα στην αρχή του προγράμματος που οφειλόταν στη λειτουργία της κονσόλας ήχου (η οποία χρησιμοποιείται από την παραγωγή των εμφανίσεων τους), έφυγε αμέσως μόλις ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα του, δηλαδή στις 5.15 το πρωί, ενώ η Δέσποινα Βανδή στις 5.50 το πρωί, εφόσον ευχαρίστησε θερμά μόνο από μικροφώνου, κυρίως τους μετανάστες-συμπατριώτες της από την Καβάλα, που βρέθηκαν στην αίθουσα εκδηλώσεων της «συναυλίας».

Εκείνο που προκάλεσε μεγαλύτερη έκπληξη στους ανθρώπους που πλήρωσαν από 35 ευρώ είσοδο (χωρίς ποτό)και από 10 ευρώ το water tonic έως όσα άντεχε η τσέπη του καθενός, υπήρξε το γεγονός, ότι το δίδυμο των καλλιτεχνών Βανδή- Ρόκκος, αποτέλεσαν ίσως την εξαίρεση όσων επισκέπτονται το κοινό των ομογενών, οι οποίοι δεν δέχτηκαν κόσμο στα καμαρίνια ή έστω να βγουν μια φωτογραφία με τους έλληνες που τόσο πολύ «υμνούν» όταν ετοιμάζονται να κάνουν extra εμφανίσεις (συναυλίες όπως τις χαρακτηρίζουν) στο «εξωτερικό».

Για τη μη τήρηση της υπόσχεσης, μετά από διαβεβαίωση του ίδιου του συνεργάτη (κ. Απόστολου) παραχώρησης συνέντευξης από τη Δέσποινα Βανδή στο τέλος του προγράμματός της (6 π.μ. περίπου), δεν θα αναφερθούμε, τουλάχιστον όχι ακόμη.

Ούτε και για τον εμπαιγμό και τις διαρκείς δικαιολογίες ότι δεν υπήρχε δυνατότητα να γίνει νωρίτερα η παραχώρηση συνέντευξης ή έστω μιας ευχαριστήριας δήλωσης προς τους ομογενείς, μέσω δημοσιογραφικού ομίλου τους (ραδιόφωνο, ιστοσελίδα & web tv).

Όπως θα ακούσετε να λένε στις δηλώσεις που εξασφάλισε το Radiogr.de το οποίο βρισκόταν στο χώρο της «συναυλίας», υπήρξαν θύματα μιας «κοροϊδίας» από την αρχή της εμφάνισης των τραγουδιστών που «το έσκασαν από την πίσω πόρτα»!».

πηγη  http://www.epixirimatias.gr/2015/05/blog-post_82.html

Έχει καταντήσει κοινότυπο αλλά τελικά "λεφτά υπάρχουν". Βρίσκονται στις λίστες της φοροδιαφυγής που ανακάλυψαν οι οικονομικοί εισαγγελείς. Στον κατάλογο των υπόπτων για φοροδιαφυγή υπάρχουν άνεργοι, συνταξιούχοι και ανεπάγγελτοι.

Παν. Αθανασίου, Ι. Δραγάτσης και Γαλ. Μπρης, οι οικονομικοί εισαγγελείς που ανέλαβαν την... πάταξη της φοροδιαφυγής, δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους όταν είδαν άνεργη με καταθέσεις σχεδόν 100 εκατ. ευρώ ή ανεπάγγελτους με επίσης ιλιγγιώδη ποσά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

Click4more: Απίστευτες περιπτώσεις φοροδιαφυγής - Δείτε πως πλούτιζαν παρανόμως

Γυναίκα που δήλωνε άνεργη και ανεπάγγελτη είχε καταθέσεις 97 εκατ. ευρώ. Το περίεργο είναι ότι δήλωνε στη φορολογική της δήλωση επί τρία συνεχόμενα χρόνια 15 εκατ. ευρώ και παρόλο που εμφανιζόταν ως άνεργη, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει και να ελέγξει πως μια άνεργη είχε καταθέσεις 15 εκατ. ευρώ ή αν είχε κι άλλα που δεν τα δήλωνε.

Έμπορος είχε δηλώσει την περίοδο 1996 -2015 2,5 εκατ. ευρώ και του βρήκαν αδήλωτες καταθέσεις 36 εκατ. ευρώ. Γυναίκα που εμφανίστηκε ως νοικοκυρά, δήλωσε στην εφορία 7 εκατ. ευρώ, αλλά βρήκαν στους τραπεζικούς της λογαριασμούς 23 εκατ. ευρώ και καλείται τώρα να τα δικαιολογήσει. Εως ότου μπορέσει να τα δικαιολογήσει έχουν δημευθεί όλα τα περιουσιακά της στοιχεία.

Άλλος έμπορος δήλωσε 1,4 εκατ. ευρώ, του βρήκαν 34 εκατ. ευρώ. Ενας άλλος συνταξιούχος από το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης είχε δηλώσει στην περίοδο 1996 -2007 4 εκατ. ευρώ και του βρήκαν 12,1 εκατ. ευρώ. Μία ολόκληρη (γνωστή) οικογένεια, δηλαδή πατέρας, μητέρα και δύο κόρες δήλωναν όλοι μαζί στην εφορία 5 εκατ. ευρώ και βρήκαν σε κοινό λογαριασμό τους 60 εκατ. ευρώ.

Ένας άλλος ανεπάγγελτος δήλωνε 10 εκατ. ευρώ από το 2007 αλλά ούτε κι εκείνον τον είχε κανείς ενοχλήσει για να του γίνει έλεγχος. Βρήκαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς 40 εκατ. ευρώ. ΈΕνας φαρμακοποιός από την Αθήνα, δήλωνε εισόδημα 1 εκατ. ευρώ και βρέθηκαν σε τραπεζικό λογαριασμό του 10 εκατ. ευρώ.

Νοικοκυρά δήλωνε εισόδημα 35.000 ευρώ και βρέθηκαν σε λογαριασμό της στην τράπεζα 7 εκατ. ευρώ. Δύο αδέλφια, ου δηλώνουν ιδιωτικοί υπάλληλοι δήλωναν 10 εκατ. ευρώ, βρέθηκαν σε κοινό λογαριασμό 18 εκατ. ευρώ. Μία άλλη κυρία με ασυνήθιστο επάγγελμα προσπαθεί ακόμα να δικαιολογήσει τα 18 εκατ. ευρώ που βρέθηκαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς της.

Όλα όσα αποκαλύπτονται έχουν φέρει "βροχή" κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων, δηλαδή των τραπεζικών λογαριασμών των υπόπτων για φοροδιαφυγή, των ακινήτων που έχουν στην κατοχή τους και των τραπεζικών τους θυρίδων.

Η τελευταία δήμευση περιουσιακών στοιχείων έγινε μόλις προχθές σε γνωστό επιχειρηματία, ο οποίος κλήθηκε να δικαιολογήσει ένα ποσό αρκετών εκατομμυρίων που βρέθηκε στον τραπεζικό λογαριασμό του. Η πρώτη ανάλογη απόφαση είχε εκδοθεί στις 9 Ιανουαρίου 2015.

Συνολικά στους τελευταίους τρεις μήνες οι οικονομικοί εισαγγελείς εξέδωσαν αποφάσεις για 29 δημεύσεις περιουσιών υπόπτων για φοροδιαφυγή. Ο έλεγχος συνεχίζεται.

Πηγή: Το Βήμα

Ένα σπίτι έχει συχνά μεγάλη αξία, όχι μόνο για τα αντικείμενα που έχει στο εσωτερικό του, αλλά και λόγω του ανθρώπου που έμενε κάποτε σε αυτό.

Πολλά τέτοια υπάρχουν και στην Ελλάδα και όπως αναφέρει δημοσίευμα της Ημερησίας, βγαίνουν στο σφυρί από τους ιδιοκτήτες τους, τους απογόνους που είτε αδυνατούν να τα συντηρήσουν, είτε θέλουν να εκμεταλλευτούν το παρελθόν τους.

Η τιμή τους, ακριβώς λόγω των διάσημων ηθοποιών, ζωγράφων ή καλλιτεχνών που ζούσαν σε αυτά, είναι εξωπραγματική σε σχέση με όσα ισχύουν στο real estate, κυρίως μετά τη δραματική υποχώρηση των τιμών. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, ακίνητα με μεγάλη ιστορία αλλά και σπίτια διασήμων πωλούνται και στο εξωτερικό, με τη διαφορά ότι γίνονται ανάρπαστα, καθώς εκεί η κτηματαγορά είναι σε άνθηση.

Η Ημερησία κατέγραψε λοιπόν τα ακίνητα πολύ γνωστών ονομάτων από τον καλλιτεχνικό χώρο, κι όχι μόνο, που έχουν πουληθεί ή που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια μεγάλων μεσιτικών γραφείων.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το σπίτι της Έλλης Λαμπέτη στα Εξάρχεια. Σύμφωνα με την Ημερησία, βρίσκεται στην οδό Δελφών και προσφέρεται έναντι 4,5 εκατ. ευρώ. Η κατοικία χτίστηκε σύμφωνα με το σχέδιο του ιστορικού αρχιτέκτονα Κρίστιαν Χάνσεν. Αν και το αντίτιμο είναι αρκετά υψηλό, πολλοί είναι εκείνοι οι ξένοι και Έλληνες επιχειρηματίες που έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά του ακινήτου, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του μεσιτικού γραφείου που έχει αναλάβει να βρει αγοραστή.

Στο σφυρί βγαίνει και το σπίτι του Έλληνα συγγραφέα, Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο δεν βρίσκεται όμως στην Ελλάδα, αλλά στη Γαλλική Ριβιέρα. Εκεί Καζαντζάκης κατέφευγε συχνά για να συγγράψει.

Το επόμενο σπίτι στη λίστα δεν άνηκε σε κάποιον διάσημο, αλλά είναι στην ουσία «σταρ» από μόνο του! Πρόκειται για το σπίτι του Αντωνάκη και της Ελενίτσας από τη διάσημη ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, που βρίσκεται στην Πλάκα, στην οδό Τριπόδων 32 και είναι ανάμεσα στα δεκαπέντε ακίνητα νεοκλασικά και διατηρητέα που βγήκαν στο σφυρί από το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά μένει μέχρι στιγμής στα αζήτητα. Το κτίριο είναι γνωστό από την κινηματογραφική του ιστορία, καθώς σε αυτό γυρίστηκε η διάσημη ταινία «Η Δε Γυνή να Φοβήται Τον Ανδρα» με τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τη Μάρω Κοντού. Πρόκειται για ένα τριώροφο 266 τ.μ. σε οικόπεδο 411,37 τ.μ.

Προ διετίας βγήκε στο σφυρί και το σπίτι στο οποίο έζησε ο Δημήτρης Μητροπάνος με τη σύζυγο και τις δυο του κόρες στην οδό Βασιλέως Παύλου στο Ψυχικό, με τιμή που ζητούσε η οικογένεια του τραγουδιστή στα 5 εκατ. ευρώ. ¨Εγινε γνωστό και ως «κόκκινη μονοκατοικία» και μετατράπησε σε πρεσβευτική κατοικία της Βενεζουέλας όπου διαμένει ο πρεσβευτής, Φαρίντ Φερνάντεζ.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Ημερησίας, πωλητήριο έχει μπει και στη βίλα του Ντέμη Ρούσσου. Πρόκειται για μία εντυπωσιακή μεζονέτα των 400 τ.μ. και το πωλητήριο έχει μπει από το 2012. Μάλιστα παραχωρείται στους ενδιαφερόμενους αγοραστές επιπλωμένη στην τιμή των 2.000.000 ευρώ.

Στα αζήτητα πάντως παραμένει ένα κομμάτι της ακίνητης περιουσίας του Ελληνα Κροίσου Αριστοτέλη Ωνάση που έχει βγει στο σφυρί έναντι 12,5 εκατ. ευρώ, εδώ και πολύ καιρό. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρόκειται για ένα οικόπεδο 3,5 στρεμμάτων στη Γλυφάδα, δίπλα στη θάλασσα και κοντά στο φημισμένο Γκολφ της περιοχής, σε μια από τις ακριβότερες περιοχές της χώρας. Στο ακίνητο αυτό υπήρχε μέχρι πριν από λίγα χρόνια ένα από τα σπίτια της οικογένειας Ωνάση, το οποίο γκρεμίστηκε από τον επόμενο ιδιοκτήτη του. Το οικόπεδο πουλήθηκε από την εγγονή του Αθηνά πριν από μία πενταετία, άλλαξε δύο φορές χέρια για να καταλήξει σήμερα να πωλείται εκ νέου μέσω της εταιρείας ακινήτων Sotheby's International Realty, η οποία δραστηριοποιείται στις αγοραπωλησίες πολυτελών και ακριβών ακινήτων.

Στην Αίγινα, μετά τον θάνατο του ζωγράφου Γ. Μόραλη, βγήκε προς πώληση το σπίτι του με ποσό άνω του ενός εκατ. ευρώ. Πρόκειται για μία εντυπωσιακή παραθαλάσσια έπαυλη στην Αίγινα με εμβαδόν 500 τ.μ. που βρίσκεται σε ένα οικόπεδο 1.550 μ. γεμάτο ελιές, λεμονιές και φιστικιές, ενώ διαθέτει δύο υπνοδωμάτια και έναν χώρο ανοιχτό και ψηλοτάβανο που ο καλλιτέχνης χρησιμοποιούσε ως στούντιο.

Στο σφυρί αρχικά αντί 1.100.000 ευρώ και σήμερα με έκπτωση έως και? 50% βγήκε εδώ και χρόνια και τελικά πουλήθηκε σε πολυεθνικό όμιλο η πολυτελής βίλα του θρυλικού τραγουδιστή και κιθαρίστα των Pink Floyd, Ντέιβιντ Γκίλμουρ, στη Ρόδο. Η συνολικής επιφάνειας 575 τ.μ. βίλα, που βρίσκεται στην περιοχή Πεύκοι, κοντά στην ιστορική Λίνδο, αποτελούσε επί σειρά ετών εξοχική κατοικία του παγκοσμίου φήμης μουσικού.

Στο σφυρί έχει βγει και η επιβλητική βίλα «Ντε Βέκι» στη Ρόδο που πήρε το όνομα της από τον διοικητή των Ιταλών επί επί ιταλοκρατίας, γνωστή και ως Βίλα Μουσολίνι. Το ακίνητο ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ βρίσκεται στον Προφήτη Ηλία και απέχει 40 με 45 λεπτά από την πόλη της Ρόδου. Πρόκειται για ένα ιστορικό διώροφο κτίσμα, συνολικής επιφανείας 757 τετραγωνικών μέτρων, μοναδικής αρχιτεκτονικής αξίας.

Πέρυσι, το σπίτι που γεννήθηκε ο ποιητής Κωστής Παλαμάς στην Πάτρα, το οποίο βρίσκεται στη οδό Κορίνθου πουλήθηκε για να δωρηθεί και να μετατραπεί σε Μουσείο. Αγοραστής είναι ένας 75χρονος από την Πάτρα που δραστηριοποιείται επαγγελματικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το σπίτι της Ρένας Βλαχοπούλου στην Κέρκυρα βγήκε πέρυσι προς πώληση. Εχει έκταση 450 τ.μ και μεγάλο κήπο 6 στρεμμάτων, δύο κουζίνες και τρία μπάνια και χωρίζεται σε δύο επίπεδα. Τη διακόσμηση την είχε επιμεληθεί η ίδια η ηθοποιός. Χτίστηκε το 1982 και πωλείται προς 680.000 ευρώ.

Πηγή: Ημερησία

Όταν το Χόλιγουντ γράφει σενάρια για το μέλλον συνήθως δεν είναι τυχαία. Πληροφορίες εκ των έσω. Κάποιοι προσπαθούν να προειδοποιήσουν, κάποιοι ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα, κάποιες μοιάζουν και με πρόβα τζενεράλε.

Πάντως, καλές ή κακές, με ή χωρίς επιτυχία εμπορική, ΟΛΕΣ έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την καταστροφή του περιβάλλοντος, την έλλειψη πόρων την διακυβέρνηση μιας μικρής ελίτ και την εξαθλίωση των μαζών, τη ρομποτοποίηση και την απώλεια της ανθρώπινης δύναμης και φυσικά, μερικές από αυτές, έχουν και ολίγον από εξωγήινη επιδρομή γιατί αυτή, είναι στο μανίκι κάποιων κι όπου να 'ναι θα παιχτεί -την κατάλληλη γι' αυτούς στιγμή.

Δυο τελευταίες ταινίες παραγωγής 2013-24 μιλάνε για την καταστροφή του πλανήτη μέσω της κλιματικής καταστροφής και τη 'διάσωση' του ανθρώπινου γένους. Μόνο που το... 'ανθρώπινο γένος' είναι θηλυκού γένους, είναι Η Ελίτ. Οι υπόλοιποι υποβιβάζονται σε ουδέτερο γένος, Το Μπουλούκι.

Έτσι όταν ακούει κανείς για το φιλόδοξο project "Περσεφόνη"που θα σώσει τον 'Άνθρωπο' είναι αδύνατον να μην σκεφτεί... ποιον απ' όλους;

Το project «Περσεφόνη»

Η NASA και η DARPA (η Yπηρεσία Προηγμένων Τεχνολογιών του αμερικανικού στρατού των ΗΠΑ) από κοινού, μαζί με ιδιωτικές εταιρείες, ερευνητικά ιδρύματα και ακαδημαϊκούς φορείς σε ένα φιλόδοξο project το οποίο βάφτισαν... «Περσεφόνη» -περίεργο, ε; Δεν μας ξεχνούν ποτέ όταν είναι να κλέψουν από την ιστορία ή την Ελλαδική ενέργεια μας.

Βασικός στόχος του προγράμματος είναι η κατασκευή ενός διαστημικού σκάφους ικανού να μεταφέρει σε μεγάλες αποστάσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα τον 'άνθρωπο'. Το σκάφος αυτό θα μπορεί να μεταφέρει εξερευνητές που θέλουν να ανακαλύψουν μακρινούς κόσμους και θα τους επιστρέφει μετά στη Γη για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους -κάτι σαν το Star Trek. Θα μπορεί φυσικά να μεταφέρει αποίκους σε μακρινούς πλανήτες ή, σε περίπτωση που η Γη για οποιονδήποτε λόγο γίνει αφιλόξενη για τη ζωή, να αποτελέσει το μέσο διάσωσης του ανθρώπινου είδους. Το σκάφος αυτό θα διαθέτει ενεργειακή αυτονομία και ταυτόχρονα θα αποτελεί ένα «ζωντανό οικοσύστημα» που θα λειτουργεί έτσι ώστε να συντηρούνται οι επιβάτες του για όσο διάστημα χρειαστεί.

H κατασκευή της διαστημικής κιβωτού μπορεί να επιτευχθεί μέσα στα επόμενα 100 έτη, ευελπιστώντας ότι ως τότε θα έχουν επιλυθεί μια σειρά από τεχνικά ζητήματα, δύσκολα μεν, αλλά όχι ακατόρθωτα. Η κύρια δυνατότητα που θα πρέπει να διαθέτει η κιβωτός είναι κάτι ανάλογο με την περίφημη «ταχύτητα δίνης» του διαστημοπλοίου Enterprise στο «Star Trek». Με απλά λόγια, μια τεχνολογία που θα επιτρέπει στο σκάφος να διπλώνει τον χωροχρόνο και να καλύπτει τεράστιες αποστάσεις σε χρόνο dt. Το δεύτερο κρίσιμο χαρακτηριστικό του σκάφους θα είναι το «ζωντανό οικοσύστημα» που θα βρίσκεται στο εσωτερικό του, το οποίο οι επιτελείς του project ονόμασαν «Περσεφόνη».

«Είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε εκατό χρόνια θα έχουμε καταφέρει να κατασκευάσουμε σκάφη που θα μπορούν να πραγματοποιήσουν μακρινά διαστημικά ταξίδια. Θα πρέπει λοιπόν να βρούμε έναν τρόπο ώστε το εσωτερικό του σκάφους να αποτελεί μια μίνι Γη. Να διαθέτει τις καιρικές, κλιματικές και άλλες συνθήκες που στηρίζουν την ύπαρξη και επιβίωση του ανθρώπου. Πρέπει οι επιβάτες του σκάφους να ακολουθούν τους ίδιους φυσικούς και χημικούς ρυθμούς που βιώνει ο άνθρωπος στη Γη, και παράλληλα να έχει προβλεφθεί η ύπαρξη συνθηκών που θα επιτρέπουν εκτός από τη βιολογική και την ομαλή κοινωνική συμβίωση των επιβατών» ανέφερε η Rachel Armstrong, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο Γκρίνουιτς και επικεφαλής του προγράμματος «Περσεφόνη».

Και συμπληρώνει: «Παραδόξως στη Γη έχουμε καταστρέψει τα πιο γόνιμα εδάφη με την οικοδόμηση των πόλεων, έτσι ώστε ουσιαστικά η ιδέα είναι να δούμε τι είδους ζωή θα μπορούσε να υποστηρίξει το έδαφος στο διάστημα», εξήγησε ο Armstrong .

Η Armstrong τόνισε ότι το θέμα χρηματοδότησης είναι επίσης πολύ βασικό και δεν είναι μόνο οι ιδιωτικές οργανώσεις όπως Icarus Interstellar που ερευνούν φιλόδοξα σχέδια όπως αυτό. Στις ΗΠΑ οι Darpa και Nasa εργάζονται για το έργο 100 Year Starship ( 100YSS ) με στόχο την μεταφορά των ανθρώπων έξω από το ηλιακό σύστημα σε 100 χρόνια.

«Είτε θα έχουμε μια πλήρη διαστημόπλοιο ή όχι εξαρτάται από τη χρηματοδότηση, την τεχνολογική πρόοδο και την πολιτιστική υποστήριξη για αυτά τα είδη των έργων». Και η Armstrong πρόσθεσε ότι προκειμένου να κρατήσει τη συνεχή υποστήριξη, μερικές από τις τεχνολογίες σχεδιασμένες για αυτές τις «πόλεις διαστημόπλοιο» θα μπορούσε να τις μεταφερθεί σε σύγχρονες πόλεις.

Η ταινία «Elysium»

«Elysium» είναι το όνομα ενός διαστημικού σταθμού στον οποίο όλοι ζουν μακάριοι, μακριά από ασθένειες, φτώχεια, μολυσμένη ατμόσφαιρα και δυστυχία. Αυτός ο «εξω-γήινος» παράδεισος είναι, προφανώς, reservé μόνο για τους προνομιούχους, η μάζα έχοντας αποκλειστεί σε μια γη ερειπωμένη, υπερ-κατοικημένη, αφιλόξενη και αβίωτη από τα ποικίλα προβλήματα που τη μαστίζουν.

To «Elysium» του νοτιοαφρικανού Νιλ Μπλόμκαμπ είναι μια ταινία μελλοντολογική - SciFi, με αναφορές σε ζητήματα που στοιχειώνουν τη σύγχρονη εποχή. Η μετανάστευση, η κοινωνική ανισότητα, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών που όλο και μεγαλώνει, η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος είναι το κεντρικό σκηνικό του «Elysium», κι ένας ήρωας που καλείται να σώσει τις μάζες, το... μπουλούκι.

Η ελίτ από ψηλά επιβλέπει την κατάντια της γης και των κατοίκων της, χωρίς φυσικά να αναφέρει ότι τα πράγματα έφτασαν σε τέτοια εξαθλίωση εξαιτίας της δικής της ασυδοσίας. Ο υπερπληθυσμός είναι πάντα η επίπλαστη τρομοκρατική απειλή για να ενοχοποιούνται οι πολλοί και να καθαρίζουν οι λίγοι...
Στο «Elysium», ο Μαξ (Ματ Ντέιμον) πέφτει θύμα της ασυδοσίας και της ανήλεης εκμετάλλευσης των ανωτέρων του, η ζωή του κινδυνεύει και για να σωθεί θα πρέπει να φέρει εις πέρας ένα δύσκολο έως αδύνατο έργο... Γι' αυτό και θα πρέπει να γίνει 'σούπερ - ήρωας' αποκτώντας υπεράνθρωπες δυνάμεις. Μέσω της υβριδοποίησης. του σώματός του, ο Μαξ θα μεταμορφωθεί σε ένα υπερ-δύναμο ον, ενισχυμένο με ένα μεταλλικό σκελετό που τον καθιστά άνθρωπο-μηχανή. Το στοιχείο αυτό δεν μπαίνει τυχαία στην ταινία από τον σκηνοθέτη, αφού σύντομα στο μέλλον προβλέπεται: Η άνοδος των ρομπότ - Ανδροειδή vs Ανθρωπότητας έως το 2040

Η ταινία Snowpiercer

Για την ταινία αυτή γράψαμε πριν δυο μήνες -"Snowpiercer" - μια ταινία κάτι περισσότερο από απλή ταινία και θα μπορούσαμε να γράψουμε ακόμα περισσότερα, αφού δεν είναι μια απλή περιπέτεια, αλλά δίνει τροφή για πολιτική και φιλοσοφική σκέψη. Επίσης, ίσως για πρώτη φορά, αποκαλύπτεται ο ρόλος των διαφόρων κινημάτων καθώς και το πόσο εύκολο είναι να υποκινηθούν και χειραγωγηθούν, πολλές φορές χωρίς να το πάρει χαμπάρι ακόμα και ο ηγέτης τους. Αλλά η κορυφαία αποκάλυψη είναι η παραδοχή για ποιο λόγο πάντα στήνονται οι πόλεμοι και οι διάφορες συγκρούσεις: Για τη μείωση πληθυσμού. Μια ταινία που αν δεν μπορέσετε να τη δείτε διαδικτυακά, πρέπει οπωσδήποτε να την δείτε στον κινηματογράφο όταν προβληθεί.

Είναι πάμπολλες οι ταινίες με το ίδιο θέμα, αλλά αυτές οι δυο είναι οι πιο πρόσφατες και καθόλου τυχαίες. Όμως από την μακρά λίστα, δεν θα μπορούσα να παραλείψω το Wall-E, που διαδραματίζεται στο μακρινό μέλλον, όπου οι άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη Γη αφήνοντας πίσω τους έναν απέραντο σκουπιδότοπο. Ένα ρομποτάκι που είναι προγραμματισμένο να φτιάχνει 'ουρανοξύστες' από συμπιεσμένα σκουπίδια, θα γνωρίσει την EVE, (Εύα - καθόλου τυχαίο όνομα) ένα ρομπότ τελευταίας τεχνολογίας σταλμένο απ' τους ανθρώπους του διαστημικού κρουαζιερόπλοιου Axiom, με αποστολή να βρει κάποιο δείγμα βλάστησης που θα ανοίξει το δρόμο για τον επαναπατρισμό τους. Οι άνθρωποι που έχουν 'διασωθεί' στο διάστημα είναι άβουλοι, παχύσαρκοι, έρμαια των milkshake και της τεχνολογίας με πνεύμα και νου τελείως μεταλλαγμένο από το αρχικό πρότυπο. Βλέποντας τον 'άνθρωπο' πως έχει καταντήσει στην ταινία, δεν μπορείς παρά να αγαπήσεις το γλυκό ρομποτάκι, έξυπνο, ε;

Από τη μια η προπαγάνδα για τον μιαρό άνθρωπο που ρυπαίνει το περιβάλλον κι από την άλλη η παγκόσμια ελίτ να το καταστρέφει, για κέρδος της και επιβολή μέτρων με έναν και μόνο σκοπό: την δική μας εξαθλίωση και μείωση σε αριθμό και τον δικό τους έλεγχο σε όλα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει το τέλος όλων αυτών των σεναρίων, από το πιο αισιόδοξο μέχρι το πιο απαισιόδοξο. Η δική μου άποψη; Τίποτα ακόμα δεν έχει αποφασιστεί, όλα είναι ανοιχτά και παίζονται. Γιατί το μέλλον ΠΑΝΤΑ γράφεται στο παρόν. Θα εξαρτηθεί από η δική μας δράση στο ΤΩΡΑ πια θα είναι η επίδραση στο ΑΥΡΙΟ...

eleusisellinwn.gr