Μπορεί η Ελλάδα να αντιμετωπίζει σημαντικά οικονομικά προβλήματα τα τελευταία χρόνια, με το ενδιαφέρον όλου του κόσμου να βρίσκεται στον τρόπο που η χώρα βιώνει την κρίση και το εάν θα καταφέρει να ανακάμψει.

Όπως φαίνεται, όμως, σε μία λίστα που δημοσίευσε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, η χώρα μας βρίσκεται στην 32η θέση των χωρών, ιδρυμάτων και οργανισμών που διαθέτουν τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού παγκοσμίως.

Σύμφωνα με την φετινή έκθεση, η Ελλάδα υπολογίζεται πως έχει 112,5 τόνους χρυσού, με τα στοιχεία να αφορούν τη χρονική περίοδο ως και τις 31 Μαρτίου 2015. Όπως ήταν αναμενόμενο, μεταξύ των κορυφαίων θέσεων της λίστας φιγουράρουν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τράπεζες.

Συγκεκριμένα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής καταλαμβάνουν την πρώτη θέση, με τη Γερμανία να βρίσκεται στην δεύτερη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην τρίτη, ενώ μεταξύ των χωρών της Ασίας την κορυφή καταλαμβάνει η Κίνα που βρίσκεται στην έβδομη θέση της κατάταξης.

Την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν, ακόμη, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Ελβετία, η Ιαπωνία και η Ολλανδία.

Η χώρα μας αφήνει πίσω της χώρες όπως η Αυστραλία και η Κορέα, αλλά και την Ένωση Κεντρικών Τραπεζών, μεταξύ άλλων.

Να επιστρέψουν το αμέσως επόμενο διάστημα τα αποθεματικά τους στις εφορίες καλεί δεκάδες πρεσβείες και τα προξενεία η κυβέρνηση με έγγραφό της.

Πολλές πρεσβείες και προξενεία πήραν εντολή από την Αθήνα να επιστρέψουν άμεσα στην εφορία τυχόν αδιάθετες δαπάνες. Το έγγραφο, εστάλη σήμερα Παρασκευή σύμφωνα με Το Βήμα.

Με το έγγραφο αυτό, οι διπλωματικές αρχές της Ελλάδας στο εξωτερικό καλούνται να επιστρέψουν αδιάθετες δαπάνες και εισπράξεις από προξενικές πράξεις (έκδοση βίζας, πληρεξούσια και άλλα), ποσά τα οποία μέχρι σήμερα εν μέρει συμψηφίζονταν με τα χρήματα για τις λειτουργικές δαπάνες που χορηγούσε το υπουργείο των Εξωτερικών στις πρεσβείες και τα προξενεία, ενώ ένα ποσοστό εσόδων επέστρεφε στο ΥΠΕΞ - και όχι στις ΔΟΥ.

Πρεσβείες και προξενεία καλούνται να επιστρέψουν μέσω ΔΟΥ τυχόν αδιάθετες δαπάνες, που αφορούν κατά βάση έξοδα για γραφική ύλη, καθαριστικά κτλ, του τρέχοντος διμήνου.

Έτσι, παρά τις προβλέψεις του προϋπολογισμού, οι εισπράξεις συγκεντρώνονται -ορισμένα προξενεία που εκδίδουν τουριστική βίζα έχουν αρκετά έσοδα- χωρίς όμως να διατίθενται κονδύλια για τις δαπάνες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη λειτουργία τους.

Έμπειροι διπλωμάτες παρατηρούν ότι ουδέποτε έχει σταλεί αντίστοιχο έγγραφο στο παρελθόν.

Πηγή: Το Βήμα

Το όνομά της έγινε σύμβολο. Σημείο αναφοράς γενναιότητας και πατριωτισμού. Μια γυναίκα με πρόσωπό τσαλακωμένο από τις αντιξοότητες, με ένα κορμί ζαρωμένο από το αλάτι της θάλασσας και τις κακουχίες, αλλά με βλέμμα πεντακάθαρο με καρδιά αγνή, με ψυχή που ξεχείλιζε στα κύματα γύρω από το μικρό της νησάκι.  

Η κυρά της Ρω, ή κατά κόσμον Δέσποινα Αχλαδιώτη, ύψωνε κάθε μέρα για 34 (κατά άλλους για 40) χρόνια την ελληνική σημαία μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια. Σε ένα μέρος άγονο, αφιλόξενο, που μόνο λίγο χορτάρι φύτρωνε στο χώμα. Σε μια μικρή βραχονησίδα που ήταν το σπίτι της, η άκρη της πατρίδας που λάτρευε.

" Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες."

Η Ρω βρίσκεται 4 μίλια δυτικά από το Καστελόριζο και σε απόσταση 12 μιλίων από τις τoυρκικές ακτές. Ονομάζεται και Άγιος Γεώργιος, ή αρχαία Ρώγη ή Ρόπη. Εκεί πήρε την απόφαση να μείνει με το σύζυγό της η Δέσποινα Αχλαδιώτη το 1924, ήταν τότε μόλις 25 χρονών. Το Καστελόριζο και τα γύρω νησιά είχαν γεμίσει πρόσφυγες. Στη Ρω ζούσαν τότε λιγοστές οικογένειες.  Άγονο μέρος, δεν ήταν για όλους. Η Δέσποινα με τον άντρα της δε δίστασαν. Παρέα με λίγα ζώα για να καλύπτουν τις ανάγκες τους, πήραν όσα υπάρχοντα είχαν και εγκαταστάθηκαν στη Ρω. Η πρώτη φορά που η Δέσποινα Αχλαδιώτου ύψωσε τη σημαία ήταν το 1927, όταν ξύπνησε ένα πρωί και είδε στην κορυφή του νησιού να κυματίζει η τουρκική σημαία. Πήγε στο σπίτι, άνοιξε το σεντούκι, πήρε ένα λευκό σεντόνι και μια γαλάζια κουρτίνα και έραψε τη γαλανόλευκη. Κατέβασε με τον άντρα της την τουρκική, τοποθετώντας στη θέση της τη νέα σημαία.   Λίγα χρόνια αργότερα οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού έφυγαν για να αναζητήσουν μια καλύτερη μοίρα για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Η Δέσποινα και ο Κώστας όμως έμειναν. Σχεδόν ολομόναχοι. Ώσπου το 1940 ο Κώστας Αχλαδιώτης αρρώστησε βαριά. Κλινήρης και παντελώς αδύναμος, έπρεπε να μεταφερθεί στο Καστελόριζο. Έτσι η Δέσποινα άναψε φωτιά ώστε να ειδοποιήσει για βοήθεια τους ψαράδες στα καϊκάκια. Άργησαν πολύ να τη δούν όμως. Και τη φωτιά και τη Δέσποινα. Ο άντρας της πέθανε στο δρόμο για το νησί όπου θα του έσωζαν τη ζωή οι γιατροί. Και η Δέσποινα τον κήδεψε μόνη της. Και μόνη της τον έκλαψε.

 Το 1943 επέστρεψε στη Ρω από το Καστελόριζο όπου έμεινε για λίγο, παίρνοντας μαζί της την τυφλή μητέρα της. Δύο γυναίκες μόνες στην κατοχή. Ήταν τότε που άρχισε να υψώνει κάθε πρωί την ελληνική σημαία και να την κατεβάζει το βράδυ. Από τη Ρω προσέφερε υπηρεσίες σε στρατιώτες του Ιερού Λόχου. Με "δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά", όπως την περιγράφει ο βιογράφος της Κυριάκος Χονδρός, δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς.

 "Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ' αγαπώ. / Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες... ...βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές. / Την Ελληνική Σημαία θέλω να μου τη βάλουν μαζί μου στον Τάφο." είχε πει η ίδια.  

Μετά τα γεγονότα του 1974, όπου Τούρκοι τοποθετούσαν κρυφά τη σημαία τους, η γυναίκα και το νησάκι της έγιναν γνωστά παντού.

Η Δέσποινα Αχλαδιώτη βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.

  Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία.  

 Πηγή: www.lifo.gr

Η Ingeborg Beugel είναι δημοσιογράφος από την Ολλανδία και τα τελευταία 15 χρόνια εργάζεται ως ανεξάρτητη

ανταποκρίτρια στην Ελλάδα, αλλά και άλλες βαλκανικές χώρες.

Η ίδια σε ένα ρηξικέλευθο άρθρο της τονίζει ότι «εδώ και πέντε χρόνια, οι Ελληνες έχουν δημοσίως εξευτελιστεί, έχουν δεχθεί απίστευτες προσβολές, έχουν ταπεινωθεί και έχουν γίνει ο περίγελος της υπόλοιπης Ευρώπης. Τώρα ήρθε η ώρα να τους δείξουμε κάποιο σεβασμό».

Η Beugel υποστηρίζει στην ουσία πως η Ελλάδα, οι Έλληνες, οι Ολλανδοι με Ελληνες συγγενείς, αλλά και Ολλανδοί που τολμούν να μιλήσουν με επιχειρήματα υπέρ της Ελλάδας υφίστανται εδώ και πέντε χρόνια ένα απίστευτο bullying, με τον τελευταίο καιρό -από τις εκλογές και μετά- η κατάσταση να έχει γίνει χειρότερη από ποτέ.

Οπως αναφέρει στο άρθρο της, δεν είναι λίγα τα παιδιά που έχουν κάποιο συγγενή στην Ελλάδα και πολλές φορές γυρίζουν από το σχολείο είτε κλαμένα είτε εξαγριωμένα. Ο λόγος είναι πως έχει προηγηθεί ένας απίστευτος διαξιφισμός με καθηγητές οικονομικών οι οποίοι αναφέρουν εντός σχολικής αίθουσας ότι «οι Ελληνες είναι τεμπέληδες, αναξιόπιστοι, φοροφυγάδες, αθετούν τις συμφωνίες τους και είναι εκείνοι που απειλούν την επιβίωση της ΕΕ». Για αυτό και «οι καθηγητές υποστηρίζουν με θέρμη πως το να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη η Ελλάδα είναι η μόνη λύση και όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό τόσο το καλύτερο». Οποια παιδιά ελληνικής καταγωγής προσπαθούν να αντιταχθούν με επιχειρήματα από τα παραδείγματα της δικής τους οικογένειας με συγγενείς τους που πασχίζουν να βγάλουν τα προς το ζην, «είτε χλευάζονται μέσα στην τάξη είτε ταπεινώνονται», καταγγέλλει η Buegel.

Ομως, κατά την Ολλανδή δημοσιογράφο, πρωτοστάτης του bullying κατά της χώρας είναι τα μίντια. Μια ματιά σε αυτά από τότε που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, «τα μέσα ανέπτυξαν μια εμμονή με τον εντυπωσιακό νέο υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Από τότε που η νέα ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε την απεγνωσμένη της προσπάθεια να κάνει κάτι για να μαλακώσει τη στάση της Μέρκελ και να αντιστρέψει τα καταστροφικά μέτρα λιτότητας και τις μεταρρυθμίσεις της Τρόικας, έγινε ο σάκος του μποξ για ανοιχτή και αναίσχυντη περιφρόνηση και εξευτελισμό του ελληνικού λαού».

Η επί 15 χρόνια ανταποκρίτρια στα Βαλκάνια καταγγέλλει ότι «δημοσιογράφοι που δεν έχουν ποτέ πατήσει το πόδι τους στην Ελλάδα και δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι λένε [...] φωνάζουν συνεχώς "οι Ελληνες δεν συμμορφώνονται με τις συμφωνίες", "σαμποτάρουν το όλο σχέδιο","οι Ελληνες ψήφισαν το λάθος κόμμα"».

«Κανένας δημοσιογράφος» όμως «δεν φαίνεται να αναρωτιέται για το αν είναι πράγματι σωστό για μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση -μία κυβέρνηση η οποία μπορεί αναμφισβήτητα να αποδείξει ότι τα μέτρα λιτότητας των τελευταίων πέντε ετών το έχουν κάνει μόνο χειρότερα τα πράγματα και ως εκ τούτου, δικαίως θέλει να τα ξεφορτωθεί- να πρέπει να περάσει από μια "παγωμένη υποδοχή" στις Βρυξέλλες» συνεχίζει η Buegel. Παράλληλα, τονίζει ότι «κανένας» από τους συναδέλφους της «δεν επισημαίνει το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι προφανώς "προκλητική" και έρχεται με πνεύμα "αντιπαράθεσης" επειδή απλώς μεταφέρει μια αλήθεια που δεν αρέσει και δεν εισακούεται».

«Ο,τι και να κάνουν ή να πουν οι Ελληνες αυτές της ημέρες θεωρείται εκ προοιμίου λάθος, προκλητικό και δεν εισακούεται» τονίζει η Ολλανδή δημοσιογράφος, η οποία καταγγέλλει ότι δεν τώρα πια δεν είναι μόνο οι Ελληνες που υφίστανται αυτήν την απαξιωτική συμπεριφορά, αλλά και οποιοσδήποτε τολμήσει να αρθρώσει κάτι υπέρ τους.

Η ίδια μεταφέρει την εμπειρία που είχε πρόσφατα σε δύο τηλεοπτικές εκπομπές στη χώρα της και «κατάλαβα πώς είναι να είσαι Έλληνας ή έστω πήρα μια μικρή γεύση».

Και στις δύο εκπομπές ήταν προσκεκλημένη να μιλήσει για την ελληνική κρίση χρέους και τις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-δανειστών μαζί με άλλους οικονομολόγους και δημοσιογράφους. Ομως, αυτό που έζησε κάθε άλλο παρά αντικειμενική δημοσιογραφία δεν ήταν. Χαρακτηριστική είναι η εκπομπή, την οποία δεν αναφέρει, όπου είχε προσκληθεί με έναν Έλληνα οικονομολόγο που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο VU στο Άμστερνταμ, ενώ στο άλλο στούντιο ήταν ο κύριος παρουσιαστής και σε ζωντανή σύνδεση ο ανταποκριτής από το Βερολίνο. Η Buegel καταγγέλλει ότι ο παρουσιαστής της εκπομπής ήθελε ένα ντιμπέιτ Αθήνα VS Βερολίνου και πως όποτε προσπαθούσε εκείνη ή ο Ελληνας καθηγητής να αρθρώσουν λέξη γίνονταν αποδέκτες μιας άθλιας και απαξιωτικής συμπεριφοράς κατά την οποία συνεχώς διακόπτονταν. «Παρά το γεγονός πως και εγώ και ο καθηγητής περάσαμε ώρες να προετοιμαστούμε για την εκπομπή, πριν το καταλάβουμε βρεθήκαμε εκτός (παιχνιδιού) στην πιο επιφανειακή, κενή περιεχομένου και ηλίθια συνέντευξη που είχα ποτέ μου».

Η ίδια κατάλαβε τι σημαίνει να είσαι Ελληνας αυτή την περίοδο και «ο Ελληνας οικονομολόγος γέλασε». Για αυτόν είναι η καθημερινότητά του τα τελευταία πέντε χρόνια, για την Buegel ήταν κάτι ανήκουστο.

Παρόμοια συμπεριφορά αντιμετώπισε και στη δεύτερη εκπομπή, με τον παρουσιαστή να την διακόπτει συνεχώς.«Για 15 χρόνια, εγώ και άλλοι ανταποκριτές από πολλές χώρες μεταφέραμε ακούραστα ότι όλα στην Ελλάδα γίνονταν προφανέστατα λάθος. Αλλά οι γραφειοκράτες και οι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες δεν διάβαζαν καν τις εφημερίδες: κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, η σιγή από την Ευρώπη ήταν εκκωφαντική: Η ΕΕ συνέχιζε να παρέχει πόρους που θα εξαφανίζονταν μέσα σε διεφθαρμένες τσέπες [...] και οι ευρωπαϊκές τράπεζες συνέχιζαν να δανείζουν ανεύθυνα χρηματικά ποσά στην Αθήνα κόντρα σε όλες τις πιθανότητες ,τυφλωμένες από το εύκολο κέρδος» τονίζει η Buegel επιρρίπτοντας ευθύνες σε Ευρώπη και Ελλάδα.

Επί 15 χρόνια φωνάζω ότι γίνονται εγκληματικά λάθη στην Ελλάδα, αλλά οι γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες έκλειναν τα αυτιά.«Εδώ και πέντε χρόνια, ήμουν η μοναχική φωνή βοώντος εν τη ερήμω των ολλανδικών μέσων ενημέρωσης: Οχι, για την ελληνική κρίση δεν φταίνε μόνο οι Ελληνες» καταγγέλλει και προσθέτει ότι αν και «όλοι γνωρίζουν πως αυτό είναι πάνω από όλα μια τραπεζική κρίση, όμως πολύ απλά δεν μας επιτρέπεται να το πούμε» και «τώρα που εξελέγη μια αριστερή κυβέρνηση [...] τώρα καταλαβαίνω ότι οι Ελληνες δεν είναι εδώ για να ακουστούν, και σίγουρα δεν αξίζουν κανέναν σεβασμό».

www.makeleio.gr

Τρεις υποθέσεις φωτιά, άκρως σοβαρές που έχουν να κάνουν με πρόσωπα των ΜΜΕ… και μάλιστα  τρεις δημοσιογράφους συστημικούς! Οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι όπως αναφέρει το ρεπορτάζ ειδησιογραφικού πόρταλ , διακρίνονται για διαρκείς προβοκάτσιες σε βάρος και της κυβέρνησης και κάθε πολιτικού, δημοσιογραφικού, κοινωνικού παράγοντα που αντιτίθεται στα επαχθή μνημόνια, ελέγχονται από αρμόδιες υπηρεσίες.

Όπως διαβάσαμε στο αποκαλυπτικό άρθρο, οι πληροφορίες του ρεπορτάζ αναφέρουν, ότι οι σχετικοί έλεγχοι έχουν προχωρήσει και αναμένονται πολύ σύντομα αποκαλύψεις.

Πρόκειται για δημοσιογράφους οι οποίοι επί χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία περίοδο «δίνουν ρέστα» στην υπηρεσία του καθεστώτος της αδιαφάνειας, διαπλοκής, συντήρησης των μνημονίων και –κατά τα άλλα- το παίζουν… και «αποκαλυπτικοί», με ιδιαίτερες επιδόσεις κατά του πρωθυπουργού, του υπουργού Άμυνας, συγκεκριμένων υπουργών που «χαλάνε τη σούπα» στο σύστημα, επίσης κατά της Προέδρου της Βουλής, με στοχευμένα και εν πολλοίς προβοκατόρικα και κατασκευασμένα δημοσιεύματα.

Οι ίδιοι, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, τρέμουν τους ελέγχους, έχουν βάλει λυτούς και δεμένους προκειμένου να σταματήσουν οι έλεγχοι, ενώ κατά τα άλλα συνεχίζουν να προκαλούν…

Η μία περίπτωση αφορά σε γνωστό δημοσιογράφο γνωστού συγκροτήματος, το όνομα του οποίου περιλαμβάνεται στη «λίστα Νικολούδη», για εξαγωγή ποσού που ξεπερνά τα δύο εκατομμύρια ευρώ το 2012 σε μεγάλη τράπεζα του εξωτερικού!

Ο εν λόγω διαθέτει καθημερινή στήλη και απ’ αυτή εξαπολύει ακόμα και αήθεις επιθέσεις ενάντια σε όποιον πολεμά το σύστημα, του οποίου αποτελεί εν πολλοίς ένα απ’ τα «μακριά χέρια». Είναι δε και… πολύ «αποκαλυπτικός», αλλά είναι άγνωστο αν –στα πλαίσια αυτά- θα αποκαλύψει και τις δικές του «επιδόσεις»…

Η άλλη υπόθεση αφορά στις πολυσχιδείς επιδόσεις και δραστηριότητες άλλου γνωστού δημοσιογράφου, επικεφαλής γνωστού site, ακραία προβοκατόρικου κατά της κυβέρνησης, του Τσίπρα, του Καμμένου, της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ο οποίος στην πιάτσα αποκαλείται… «φωνή των δανειστών» στο διαδίκτυο.

Το εν λόγω site πρόσφατα κατασκεύασε φανταστικό «ρεπορτάζ», για δήθεν επεισόδιο υπουργού με θεσμικό παράγοντα της Ε.Ε. και σχεδόν καθημερινά επιδίδεται σε κάθε είδους παραπληροφόρηση…

Για τον δημοσιογράφο αυτό διασταυρωμένες πληροφορίες μας κάνουν λόγω για «ογκώδη φάκελο με ύποπτες δραστηριότητες» που ελέγχεται από αρμόδια υπηρεσία…

Η τρίτη περίπτωση δεν αφορά σε ύποπτες δραστηριότητες, συναλλαγές, ύποπτες εταιρίες. Αφορά «απλώς» σε.. ψευδή στοιχεία (και ανύπαρκτο πτυχίο…) που είχε δηλώσει παλιότερα προκειμένου να τοποθετηθεί σε υψηλόβαθμη θέση κρατικού ειδησεογραφικού φορέα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ ειδησιογραφικού πόρταλ, όπως αναφέρει σχετικό άρθρο. Διαβάσαμε μάλιστα πως η ψευδής δήλωση έχει αποκαλυφθεί και έχει κληθεί σε απολογία απ’ τον αρμόδιο γενικό…

Ο εν λόγω είναι διαχειριστής ιστότοπου, που επίσης διακρίνεται για κατασκευασμένα «ρεπορτάζ», ενώ σε τηλεοπτικές του εμφανίσεις το παίζει… λαύρος μνημονιακός…

Eίναι από αυτούς που προεκλογικά σφυροκοπούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και εκθείαζαν το Σαμαρά και τα παιδιά της «μονταζιέρας» στη Συγγρού.

Ο εν λόγω κύριος δήλωνε όπως μαθαίνουμε πλαστά πτυχία για να λαμβάνει μεγαλύτερο μισθό ως κρατικοδίαιτος…

makeleio.gr

Τον ραδιοφωνικό σταθμό Hellas FM της Νέας Υόρκης επισκέφθηκε ο Πρόεδρος του οργανισμού Χαμόγελο του Παιδιού κ. Κώστας Γιαννόπουλος όπου και μίλησε στην εκπομπή του δημοσιογράφου Δημήτρη Φιλιππίδη. Ο κ. Γιαννόπουλος κατά την παρουσία του στις ΗΠΑ,  συναντήθηκε με παράγοντες και αξιωματούχους της ομογένειας, ενώ παρουσίασε στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών το σημαντικό έργο του Χαμόγελου και τις αυξανόμενες ανάγκες στήριξης των παιδιών και των οικογενειών εν μέσω της δύσκολης συγκυρίας για την Ελλάδα.

Όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε ο κ. Γιαννόπουλος, στόχος του Χαμόγελου του  είναι η δημιουργία ενός διαύλου ανοικτής επικοινωνίας της ομογένειας με τον Οργανισμό, καθώς όπως υπογράμμισε αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας η ενημέρωση του απόδημου ελληνισμού για τις δραστηριότητες και το πολυσχιδές έργο που παράγεται. 

Φιλιππίδης:Κύριε Γιαννόπουλε, σας ευχαριστώ που είστε σήμερα κοντά μας. Είναι τιμή για τον Hellasfm. 

Γιαννόπουλος : Εγώ σας ευχαριστώ κ. Φιλιππίδη, κι εσάς και τον Hellasfm που μας δίνει τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με την Ομογένεια. Τους ανθρώπους που έχουνε και κρατάνε μια άλλη Ελλάδα. Την γνήσια Ελλάδα. Και κρατάνε τις επάλξεις

Θέλω να σας πω ότι δεν υπάρχουν ήρωες. Για μένα ήταν κάτι αυτονόητο. Γιατί όταν το παιδί σου λέει ότι το όραμά μου είναι αυτό και μέσα από το ημερολόγιό του βγάζει αυτα τα γνήσια που μπορεί να βγάλει ένα μικρό παιδί, τότε  δεν μπορείς παρά να το υπηρετήσεις. Αλλά δεν υπάρχει θέμα ηρωισμού. Υπάρχει θέμα υποχρέωσης. Υποχρέωσης που στην αρχή ήτανε για τον Ανδρέα, μετά έγινε γι αυτά τα παιδιά που γνώρισα.  Και παρόλο τις πίκρες που έχω περάσει, τις δυσκολίες που έχω περάσει  και την κακεντρέχεια κάποιων ανθρώπων που έχω κι αυτή περάσει, δεν με έκαμψε για να πω τα παρατάω. Άλλα δεν είναι θέμα ηρωισμού, είναι θέμα πείσματος, διάθεσης , γνησιότητας και απόφασης ζωής.

Φιλιππίδης:  Κάνοντας μία μικρή αναφορά στο χθές, γιατί θα πάμε και στο σήμερα που είναι πάρα πολύ σημαντικό, θα ήθελα να μου πείτε πότε αρρώστησε ο μικρός Ανδρέας.

Γιαννόπουλος: Αρχές του 1995. Πήγαμε Αγγλία, Αμερική, πολεμήσαμε κάναμε εγχειρίσεις , τα δώσαμε όλα όσα είχαμε να δώσουμε, είχαμε την άνεση. Είχα δυό επιχειρήσεις πληροφορικής. Θέλω να πω αυτό που είπατε πριν. Θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα που ξαφνικά σου έρχεται αυτό το χτύπημα, το οποίο δεν είναι χτύπημα απλώς, αυτή η λέξη είναι πολύ απλή για να το χαρακτηρίσει, και λες το παιδί σου έχει καρκίνο. Και τί κάνεις μετά; Πρέπει να λειτουργήσεις. Πήγαμε λοιπόν και κάναμε όλες αυτές τι προσπάθειες. Δυστυχώς ήταν ο άτυχος, ο  οποίος είχε μια πολύ σοβαρή περίπτωση καρκίνου. Δεν είχε ελπίδα. Και προς το τέλος αυτό της ζωής του λοιπόν, τους τελευταίους μήνες της ζωής του το ’95  και συγκεκριμμένα το Νοεμβριο, 9 Νοεμβρίου έγραψε στο ημερολόγιό του την τελευταία του επιθυμία ουσιαστικά. Την παρακαταθήκη για το χαμόγελο του παιδιού. Εκείνος το ονόμασε «Το χαμόγελο του παιδιού» γιαυτό το λέμε σε λάθος αγγλικά «Thesmileofthechild» αντί να το πούμε «Child’ssmile» που είναι πιο απλό, για να δώσουμε την έμφαση που έδινε εκείνος στο «Το χαμόγελο του παιδιού». Πέρασαν λοιπόν τα χρόνια και όλα αυτά που κάναμε στην αρχή ήρθαν κοντά μας κάποιοι που ήθελαν να κάνουν δημόσιες σχέσεις, να κάνουν φιγούρα για το εργοστάσιό τους, να βγού βουλευτές κλπ  Τους πετάξαμε – συγγνώμη για την έκφραση- κλωτσηδόν από μέσα.

Φιλιππίδης: Ήταν της μόδας κάποια στιγμή.

Γιαννόπουλος: Ήτανε η φιλανθρωπία της μόδας κάποιες στιγμές και συνεχίζει να είναι της μόδας. Εμείς δεν κάνουμε φιλανθρωπία. Και όταν λέω, κακώς εννούμενη φιλανθρωπία, μην μπερδέψουμε Εμείς δεν κάνουμε φιλανθρωπία. Κάνουμε την υποχρέωσή μας απέναντι στα παιδιά και στις οικεγένειες. Αυτή είναι  η ένοια όσων συμμετέχουν πλέον μετά από 20 χρόνια γιατί κλείνουμε 20 χρόνια τώρα. Μετά από 20 χρόνια, όταν βρέθηκα στην αίθουσα των Ηνωμένων Εθνών στη Γενική Συνέλευση και εκπροσωπούσα το Χαμόγελο και την Ελλάδα, λέω  «Ανδρέα φτάσαμε μέχρι εδώ», και το «φτάσαμε μέχρι εδώ» είναι γιατί μας έδωσε τη συνατότητα ο κόσμος, αυτό που ξεκίνησε ένα μικρό παιδι να το προχωρήσουμε.

Φιλιππίδης: Σ’ αυτή τη διαδρομή των 20 ετών ποιό ήταν το πιό δύσκολο σημείο; Ηταν το πιο δύσκολο σημείο όταν ξεκινού, ήταν το πιό δύσκολο σημείο κάτι ενδιάμεσα;

Γιαννόπουλος: Όλα ήταν δύσκολα σημεία. Όλη η διαδρομή είναι ένα δύσκολο σημείο. Όταν έχεις να κάνεις με την επιβίωση των παιδιών, κι όταν οι πολλές δράσεις που τώρα έχουμε το χρόνο να τις πούμε σε (μπούλετς) για να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν είναι κάτι απλό να κάνουμε όπως είναι η φιλοξενία των παιδιών για να γίνουν έπρεπε να δημιουργηθούν, να υλοποιηθούν, και στη συνέχεια να σταθεροποιηθούν. Κι αυτό είναι δύσκολο. Γιατί αν κάνεις δουλεια πραγματική και δεν κάνεις δουλειά φαίνεται, γιατί αυτό είναι που λέγεται φιλανθρωπία, φαίνεται. Δίνουμε μερικές σακούλες φαγητο, και τελειώνει η υπόθεση. Εδώ, δεν είναι οι σακούλες το φαγητό. Εδώ πρέπει να έχεις υποδομές. Πρέπει να έχεις υποδομές για να στηρίξεις. Τα παιδιά λοιπόν που στα 14 σπίτια, για να  πούμε μία δράση, μεγαλώνουμε παιδιά. Έχουμε 14 σπίτια 380 παιδιά που αυτή τη στιγμή είναι, και έχουμε μαγλώσει 750 παιδιά περίπου. Όμως είπαμε όχι λόγω έλλειψης χώρων σε 1450 με 1470 παιδά περίπου. Εδώ απ’ τη μια μεριά έρχεσαι και λές καταφέραμε αυτό που είναι πολύ σημαντικό, πρωτότυπο για τα διεθνή δεδομένα με ποιότητα και παιδιά ευτυχισμένα μέσα σ΄ένα χώρο που κανονικά έπρεπε νάναι μίζερα και ιδρυματοποιημένα, ενώ εμείς έχουμε φτιάξει ένα σπίτι που είναι σαν σπίτι, και σε πονάει γιατί δεν μπόρεσες να πάρεις αυτά τα 1474 παιδιά που γέρεις ότι θα πάνε σε κάποιον Καιάδα Άρα βλέπετε ότι ποτέ δεν μπορείς να πεις τα κατάφερα. Αλλά υπάρχουν και πολύ όμορφες στιγμές, υπήρξαν και πάρα πάρα πολύ δύσκολες στιγμές όταν χάνεις τη ζωή ενός παιδιού, όταν βρίσκεσαι μπροστά στη φρίκη καταστάσεων που έχουμε βρεθεί, κακκοποίησης, παραμέλησης ή της φρικτής κατάστασης προχθές της μικρούλας  την οποία ψάχναμε να τη βρούμε και δεν είχαμε στοιχεία για να τη βρούμε και αισθανόμαστε άπραγοι. Ξαφνικά μαθαίνουμε

Φιλιππίδης: Είναι μια συγκυρία μάλλον που βρίσκεστε εδωπέρα, γιατί πριν από λίγες μέρες πραγματικά όχι μονάχα το Πανελλήνιο, η παγκόσμια κοινότητα σοκαρίστηκε από αυτή ακριβώς την είδηση ίσως της πιο ηδεχθούς πράξης στην ιστορία των γονιών. Δεν έχει υπάρχει καταγραφή κάποιου άλλου τέτοιου περιστατικού...Και αυτό αποδεικνύει κ. Γιαννόπουλε το ότι ποτέ δεν ξέρουμε αυτά τα παιδιά τι κατάληξη  θα έχουν αν δεν βρεθεί κάποιος να τα αγκαλιάσει και να τα στηρίξει.

Γιαννόπουλος: Το ξέρουμε εάν τυχόν η κοινωνία λειτουργήσει και λειτουργεί τις περισσότερες φορές, δηλαδή όταν ακούσεις ένα παιδάκι που βασανίζεται, κακκοποιείται, ακούς ότι κλαίει ειδοποιείς το 1056 τη γραμμή ζωής του Χαμόγελου 24 λωρες το εικοσιτετράωρο λειτουργεί και εμείς θα κάνουμε κάτι. Θα κινητοποιήσουμε τον εισαγγελέα,  θα κινητοποιήσει τις αρχές, και αν δεν γίνει, ξανακάνουμε. Ξαναμιλάμε, ξαναπαίρνουμε τηλέφωνο. Πιέζουμε για να γίνουν πράγματα. Ενώ απ’ την άλλη μεριά, απ’ την αντιπέρα όχθη, μια κι είμαστε σ’ αυτό, έρχεται και, όχι να καλύωει τη φρίκη αυτού που έγινε, αλλά να δείξει τον άλλο πατέρα που, όταν τον Δεκέμβριο μας ενημέρωσαν ότι ένα παιδάκι βρέθηκε κοντά στο πτώμα του πατέρα της που πέθανε από κρυοπαγήματα από το κρύο, γιατί προσπάθησε να περάσει το ποτάμι και εκείνος βράχηκε ενώ το παιδί του ήτανε στεγνό και η Τάλα, η μικρή Τάλα το είδωλο που δημιουργήσαμε , γιατί επικοινωνήσαμε με τον κόσμο, το είδωλο αυτό των προσφύγων που προσπαθούν να σώσουν τα παιδάκια τους και την οικογένειά τους απ’ τη φρίκη του πολέμου και της καταστροφής στις χώρες αυτές, ήρθε κοντά μας, σε ένα από τα σπίτια μας –μας ενημέρωσε ο γενικός γραμματέας τότε- το στηρίξαμε, βρήκαμε με μεγάλη πίεση τη μητέρας τηςκαι προχθές είχαμε την μεγάλη ευτυχία να καταφέρουμ, διότι ήταν μεγάλη επιτυχία να καταφέρεις να έρθει από τη Συρία η μητέρα μαζί με το αδερφάκι της Τάλα το αγοράκι, να βρεθούν και να ενωθούν πάλι. Είναι η μεγαλύτερη επιτυχία επανένωσης ανθρώπων που αγαπιούνται. Η μικρλη Τάλα έλεγε, να μην έρθει με το καράβι για να μην πνηγεί. Νάρθει με το αεροπλάνο. Γιατί δεν ήθελε να χάσει έναν ακόμη άνθρωπο στη ζωή της. Κι έτσι λοιπόν αυτό το είδωλο της προσφυγιάς και της προσπάθειας να βρεθεί μία καλύτερη λύση είναι που ήρθε στον αντίποδα. Τεσσάρων ετών είναι το ένα παιδί, ο πατέρας θυσιάστηκε, τεσσάρων χρονών το άλλο παιδί που ο πατέρας το θυσίασε, το σκώτωσε ουσιαστικά. Αυτό τον καιρό η κοινωνία βομβαρδίσεται με κάποια πράγματα..

Φιλιππίδης: Πρέπει να επιλέξουμε την Τάλα, η οποία αποδεικνύει ότι όταν έχουμε τα εχέγγυα να στηρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους , τότε μονάχα μπορούμε να μιλάμε για πολιτισμό, σε μία χώρα που, κακά τα ψέματα κ. Γιαννόπουλε, όταν μπορούσε δεν βοηθούσε. Τώρα δεν μπορεί και δεν βοηθάει. Τώρα μπορούμε να την κατηγορήσουμε λιγότερο γιατί τώρα δεν μπορεί εκ των πραγμάτων. Μπορούμε να την κατηγορήσουμε περισσότερο όταν μορούσε. Γιατί, και διορθώστε με αν κάνω λάθος, το Κράτος σας δίνει ένα ποσό της τάξεως των 80.000 ευρώ σε ετήσια βάση, ένα ποσό το οποίο δεν φτάνει ούτε για «ζήτω» αν μπορώ να το πω έτσι.

Γιαννόπουλος: Το Κράτος δεν μας έδινε ποτέ χρήματα, και αυτό που μας έδωσε τώρα, γιατί μας έδωσε δυό σπίτια να λειτουργήσουμε, μόνο η μισθοδοσία τους είναι στο καθένα 250.000 ευρώ. 500.000 ευρώ το χρόνο. Και μας δίνουν 80.000 ευρώ. Δηλαδή κοροϊδία ουσιαστικά. Κι αυτά δεν μας τα δείνουν. Μας τα κατάσχεσε προχθές για το ΕΝΦΙΑ.

Φιλιππίδης: Αυτό ήθελα να σας ρωτήσω. Δεν θέλω να το πιστέψω. Το έψαξα και το είδα. 100.000 ευρώ ζήτησε ΕΝΦΙΑ το Ελληνικό Κράτος από το Χαμόγελο του παιδιού;

Γιαννόπουλος: Ναι. Το περιόρισε σε κάποιο άλλο ποσόν. Ξέρετε. Να τα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Γιατί οι Έλληνες που ζούνε εδώ και που ακούνε τη φρίκη και τα λοιπά ακούν πράγματα που είναι πρασγματικότητα, ακούν και πράγματα που είναι και φαντασία. Υπάρχει η νοοτροπία ότι όλοι είμαστε το ίδιο στην Ελλάδα.Απατεώνες. Και όποιος σηκώσει το κεφάλι του και κάνει καλή δουλειά, δεν περνάει. Ισοπεδωτικό. Τόσα χρόνια δεν έχουμε πάρει χρήματα από τις ΜΚΟ κλπ , ζητούσαμε να μας περιχαρακώσουν, όπως εμείς έχουμε αυτοελεγκτικούς μηχανισμούς, να ξέρει ο κόσμος από που έρχεται το ευρώ και που πάει , γιατί εμείς έχουμε πολλα μικρ΄λα ευρώ και σε είδος , δεν έχουμε πολλά μεγάλα ευρώ, άρα ξέπλυμα χρημάτων. Γιατί πάει το μυαλό εκει πέρα . ..Αλλά πληρώστε όλοι το ίδιο. Είστε όλοι απατεώνες, το ίδιο....Έτσι λοιπόν οι 2000 εθελοντές που το κάνουν γιατί το θέλει η ψυχούλα τους λένε μην πεις ότι είμαι εθελοντής. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό το πνευμα του εθελοντισμου.... Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα που εκπροσωπούμε κι εμείς, που είμαστε στα Ηνωμένα Έθνη με ειδικό συμβουλευτικό καθεστώς, που έχουμε δημιουργήσει Ομοσπονδία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βραβευτήκαμε πριν από λίγες μέρες από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Χαμόγελο του παιδιού είναι πρότυπο οργανισμού στον κόσμο.

Γιαννόπουλος: Αυτό που βγήκε ότι οι Έλληνες γονείς εγκαταλείπουν τα παιδιά τους λόγω κρίσεις ήταν μια φριχτή συκοφαντία. Αυτό που έχει μείνει στην Ελλάδα είναι η αξιοπρέπεια της Ελληνικής οικογένεια που δεν θα αφήσει τα παιδιά της λόγω φτώχιας .

Στηρίζουμε οικογένεις αλλά όχι με μια σακουλίτσα φαγητό για να φάει, στηρίζουμ με μια συνολική υποστήξη και ψυχολογικά, και ιατρικά και σχολικά και στην καθημερινότητα

Έχουμε 2000 ενεργούς εθελοντές περίπου από τους 6500 εγγεγραμμένους εθελοντές που έχουνε περάσει από εκπαίδευση από αξιολόγηση και παρακολούθηση- εποπτεία . Όμως για να γίνει δουλειά με ουσία και επαγγελματισμό, θες ανθρώπους που να είναι ειδικοί κάθε μέρα, όχι εθελοντές. Προσλάβαμε λοιπόν 435 επαγγελματίες κοινωνικούς λειτουργους, παιδαγωγούς, ανθρώπους που γνωρίζουν πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα περιστατικό ..... Στη γραμμή, στο 1056 λαβαίνουμε περισσότερες από 280.000 κλήσεις και έχουμε ειδικούς ψυχολόγους που ξέρουν να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις.... Το 11% πηγαίνουν σε λειτουργικό κόστος από τα χρήματα ... και κάθε εξάμηνο απολογούμαστε με στατιστικά στοιχεία και μπορεί κανεί να δει πόσα παιδιά στηρίξαμε από κακοποίηση , υγεία, προβλήματα αυτοκτονίας, στα σχολεία παιδιά που έχουν προβλήματα

Φιλιππίδης: Υπάρχει αύξηση των τηλεφωνημάτων τα τελευταία χρόνια;

Γιαννόπουλος: Υπάρχει αύξηση και μάλιστα πέρισυ στηρίξαμε 82.000 παιδιά. Αυξήσαμε τον αριθμό των παιδιών σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια….. Όταν είπαμε ότι έχουμε ένα μήνα ζωής ο κόσμος είπε όχι. Και κάναμε και νέες δράσεις. Το σπίτι στο Αίγιο που μας το έφτιαξε η πρώην ιδιοκτήτρια του ΥΓΕΙΑ η κ. Αρβανίτη, το σπίτι στο Αγρίνιο που μας το έκανε ο Δήμος, που πρέπει όμως να λειτουργήσουν αυτά.... Υπάρχει σε όλη την Ελλάδα το Χαμόγελο και μάλιστα το τελευταίο διάστημα είναι στην Κρήτη, γιατί στην Κρήτη είχαμε πρόβλημα να πάμε αν συνέβαινε κάτι..... Ο κόσμος πρέπει να ξέρει ότι δεν πρέπει να κινδυνέψει κανένα παιδί εφόσον έχουμε τις υποδομές μας. Και αν χρειασδτεί να πάμε στο εξωτερικό, θα κινητοποιήσουμε τους ομογενείς μας... Δεν πρέπει κανένα παιδί να μην έχει την ευκαιρία στην Ελλάδα επειδή υπάρχει κρίση.Αυτή είναι η αρχή μας. Ναι για τη φτώχια προσφορά αλλά με αξιοπρέπεια και υποδομές. Κάναμε τρεις κινητές μονάδες εντατικής θεραπείας

Ο λόγος της επίσκεψης (στη ΝΥ) μπορεί να είναι κάποια στιγμή η προσφορά αλλά δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να φανεί ότι ήρθα εδώ να ζητήσω χρήματα από τους ομογενείς ....ήρθα για να ενημερώσω τον κόσμο για το Χαμόγελο του παιδιού

Υπήρξε το πρόβλημα να σταματήσουν κάποιες δράσεις τότε το 2011. Είπαμε λοιπόν στον κόσμο τί να του κόψουμε του παιδιού. Και ο κόσμος αποφάσισε τίποτα.

Ο Μητροπολίτης στο Γύθειο μας έδωσε τώρα μας έκτισε ένα σπίτι από τα δικά του τα λεφτά, τα προσωπικά και περιμένει να δει να μπαίνουν τα παιδιά. Και δήλωσε ότι ανήκει στο Χαμόγελο του Παιδιού.

Το χαμόγελο έβγαλε τους καλούς εισαγγελείς, τους καλούς αστυνομικούς, τους καλούς παπάδες, όλο αυτό το καλό που υπάρχει στην Ελλάδα.

Για να στηρίξεις 82.000 παιδιά και να ξέρεις ότι τα στηρίζεις ουσιαστικά , τα στηρίζει ολιστικά, να ξέρεις ότι τα παιδιά που στήριζεις στα θέματα υγείας τους δίνει τη δυνατότητα να έχουνε και εξετάσεις και δυνατότητες να πάρουνε φάρμακα τα οποία δεν έχουνε να πληρώνεις όλες αυτές τις διαδικασίες να φιλοξενείς παιδιά από άλλες περιοχές που έρχονται στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη για να κάνουνε εξετάσεις, να είσαι μέσα στο νοσοκομείο μαζί με τα παιδιά τα άρρωστα αλλά και τα εγκαταλελειμένα, με προσωπικό και με εθελοντές , να λειτουργούν οι κινητές μονάδες σ΄όλη την Ελλάδα, να οργώνουν όλη την Ελλάδα και να διακομίζουν παιδιά, να έχεις τις μονάδες της προληπτικής ιατρικής οι οποίες δουλεύουνε με εθελοντές γιατρούς σε όλη την Ελλάδα και ευχαριστούμε την Johnson & Johnson που μας δίνει τη δυνατότητα να κινούνται όλες αυτές οι μονάδες, και να κάνουμε προληπτική ιατρική όλων των παιδιών στα σχολεία , στα Τσιγγανάκια, τα προσφυγόπουλα κλπ. ...κοντά μας έχουμε παιδάκια από όλα τα μέρη του κόσμου αλλά και τα Ελληνόπουλα διότι εμείς όποια παιδιά έρθουν θα στηρίξουμε. Δεν θα διαχωρίσουμε.

Οι εξαφανίσεις, το λεγόμενο  AmberAlert, η 11600, η γραμμή που ήταν δικιά μας ιδέα και εξαπλώθηκε σε 118 χώρες, η ομάδα Έραυνας και Διάσωσης «θανάσης Μακρής» που έχει σκυλιά πιστοποιημένα εθελοντές και ψάχνουν να βρουν, και είμαστε συντονιστικό όργανο μεταξύ Αστυνομίας Πυροσβεστικής Λιμενικού Ερυθτου Σταυρού και Ελληνική Ομάδα Διάσωσης συντονιζομαστε προκειμένου να μη χαθεί δευτερόλεπτο για τη ζωή ενός ανθρώπου, για τη ζωή ενός παιδιού.

Η Ελλάδα και το Χαμόγελο του Παιδιού έχουν τον κεντρικό συντονισμό για το antibullυing  και σε μια εφαρμογή στο smartphone  έχεις  όλες τι δυαντότητες της Ευρώπης . και φτιάξαμε στρατηγική για την Ευρώπη όλοι μαζί για το θέμα του bulling, αυτή τη στοιγμή μπαίνουμε στα σχολεία με διαδραστική επικοινωνία, έχουμε τον ΟΔΥΣΣΕΑ μια κινητή μονάδα μεγάλη που ανοίγει και μπαίνου 50 παιδιά, 50 γονείς, 50 εκπαιδευτικοί και εκπαιδέυονται και πηγαίνουμε εκεί. Δεν περιμένουμε να πάνε στα γραφεία μας.

AKOYΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΙΝΚ

Μόλις λίγες ώρες μετά την συμβολική κατάληψη των αντιεξουσιαστών στα γραφεία της Siemens Hellas στο Μαρούσι, το makeleio.gr δημοσίευσε μια ακόμα είδηση που γέννησε πολλά ερωτηματικά για το ποιος είναι τελικά ο ρόλος του διευθυντή ασφαλείας…της Γερμανικής εταιρίας που αποτελεί έναν από τους κυριότερους τρομοκρατικούς στόχους, στην Ελλάδα. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του διαδικτυακού makeleio, το απόγευμα της Δευτέρας βρέθηκε νεκρός με μια σφαίρα στο κεφάλι και σε προχωρημένη σήψη, πρώην στέλεχος της Siemens. Ο μακαρίτης που στο παρελθόν είχε κάνει άλλες δύο απόπειρες αυτοκτονίας, ήταν στενός φίλος με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο. Αυτός μάλιστα τον επέβαλλε στην εταιρεία και τον τοποθέτησε δίπλα στον Διονύση Δενδρινό, τον άνθρωπο που αν και υπόδικος φαίνεται να κάνει μπίζνες στη Ντόχα της Σαουδικής Αραβίας, χωρίς να του καίγεται καρφί για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα.

Ποιος είναι ο Διευθυντής Ασφαλείας της Siemens

Το πρόσωπο μυστήριο λοιπόν που φαίνεται να ξέρει πολλά και αν όχι θα έπρεπε, αφού είναι διευθυντής ασφαλείας της Siemens και οφείλει να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, είναι ο Γεώργιος Χιμάρας (George Nicolas Himaras). Πρώην Συνταγματάρχης των πεζοναυτών των Αμερικανικών ειδικών δυνάμεων, Ελληνοαμερικανός ( Colonel United States Marine Corps Recerve) και δεξί χέρι του Πάνου Ξυνή, που είναι το «αφεντικό» της Siemens στην Ελλάδα. Επίσης ο κ. Χιμάρας σύμφωνα με πληροφορίες είναι κολλητός του Μπομπ Σικέλης ο οποίος μάλιστα όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα πράγματα, είναι και αυτός που τον τοποθέτησε στην διεύθυνση ασφαλείας της εταιρείας. Ο Μπομπ Σικέλης υπήρξε ο ο άνθρωπος «σκούπα» που ως υπεύθυνος διαφάνειας της Siemens στην μετά Χριστοφοράκο εποχή, ανέλαβε να διευθετήσει τα προβλήματα της γερμανικής εταιρείας με το ελληνικό δημόσιο. Δική του «επιτυχία» ο εξωδικαστικός συμβιβασμός Siemens – ελληνικού Δημοσίου, των 200 εκ. ευρώ, από 2 δις που είχε καταλογίσει η διακομματική Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής επί των μνημονιακών κυβερνήσεων Παπαδήμου και Σαμαρά. Για τον λόγο αυτό, επειδή δηλαδή εξυπηρέτησε άριστα τα συμφέροντα της εταιρείας του, εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου, πήρε προαγωγή στην Κίνα. Όμως, σε τακτά χρονικά διαστήματα επισκέπτεται την εταιρεία στην Ελλάδα και έχει διάφορες επαφές.

Οι μάρτυρες των «μαύρων ταμείων»

Μπορεί λοιπόν να μας πει ο κ. Χιμάρας ποιος είναι ο ρόλος του στην εταιρεία και τι γνωρίζει (εάν γνωρίζει) για την αυτοκτονία του πρώην στελέχους της Siemens; Επίσης ο κ. Χιμάρας, ο οποίος αναμφισβήτητα έχει επαφές με ανθρώπους που ξέρουν τα πάντα για τα άδυτα της Siemens, δεν θα όφειλε να ξέρει κάθε λεπτομέρεια για τα μυστήρια «ατυχήματα» σημαντικών μαρτύρων στην υπόθεση της Siemens;

Για παράδειγμα τι γνωρίζει ή τι θα όφειλε να ξέρει για τον άγριο ξυλοδαρμό της Κατερίνας Τσακάλου – πρώην επιτελικό στέλεχος της Siemens επί σειρά ετών και προϊσταμένη του γραφείου του Μιχάλη Χριστοφοράκου στα χρόνια της παντοδυναμίας του; Όπως η ίδια είχε δηλώσει, το βράδυ της Δευτέρας 16 Μαρτίου 2015 και καθώς κατέβαζε τα σκουπίδια της, ξαφνικά ένας άνδρας της επιτέθηκε και την γρονθοκόπησε με αγριότητα. Στο σημείο αυτό να θυμίσουμε πως η κ. Τσακάλου εξακολουθεί και είναι προστατευόμενη μάρτυς.

Επίσης μπορεί  να μας πει ο κ. Χιμάρας εάν γνωρίζει τι συνέβη με την υπόθεση του Σπύρου Κλάδη;  Σε ρεπορτάζ της εποχής ο δημοσιογράφος Στέφανος Χίος έγραφε: «Κλοπή μυστήριο έντεκα ημέρες πριν τις εκλογές του Ιουνίου 2012 – η οποία επιδέχεται πολλές ερμηνείες – έγινε στο αυτοκίνητο του διευθυντή μηχανογράφησης της αμαρτωλής εταιρείας Siemens. Οι άγνωστοι δράστες άρπαξαν μέσα από το αυτοκίνητο του στελέχους της γερμανικής εταιρείας ένα laptop. Το θύμα της ληστρικής επίθεσης είναι ο Σπύρος Κλάδης, πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του κάποτε κραταιού Χριστοφοράκου και δεξί χέρι του σημερινού προέδρου Πάνου Ξυνή… Στο laptop, υπήρχαν αποθηκευμένα πολύτιμα ηλεκτρονικά αρχεία της εταιρείας και απόρρητα στοιχεία». Να σημειωθεί πως ποτέ δεν δημοσιεύθηκε πρόοδος στην ανεύρεση των δραστών.

Όπως επίσης, καμιά πρόοδος δεν επετεύχθη σε μια σειρά υπόπτων ατυχημάτων που συνέβησαν σε έναν άλλο βασικό μάρτυρα της υπόθεσης Siemens,  τον κ. Ευάγγελο Σέκερη. Τον άνθρωπο-κλειδί στην υπόθεση της Siemens -ΟΤΕ και τον οποίο δεν κάλεσε ποτέ η Ειδική Ανακρίτρια να καταθέσει όσα ξέρει!  Ο κ. Σέκερης σύμφωνα με πληροφορίες από αστυνομικές πηγές, την ώρα που οδηγούσε το αυτοκίνητο του, έχασε τον έλεγχο και κινδύνευσε να σκοτωθεί πάνω στις προστατευτικές μπάρες της Αττικής Οδού. Κατεβαίνοντας διαπίστωσε ότι κάποιοι του είχαν κόψει με μαχαίρι τα λάστιχα του αυτοκινήτου του.

Μπορεί όλα αυτά να είναι συμπτώσεις και ατυχή συμβάντα; Μπορεί να μας πει ο κ. Χιμάρας, ως Διευθυντής ασφαλείας της πολυεθνικής τι γνωρίζει για όλα αυτά από την θέση που βρίσκεται;

Το αποκλειστικό ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας ΜΑΚΕΛΕΙΟ

Με το διεθνές βραβείο ποιότητας «Γαλάζιες Σημαίες» βραβεύτηκαν φέτος τριακόσιες ενενήντα πέντε ελληνικές ακτές και εννέα μαρίνες, κάτι που τοποθετεί τη χώρα μας στην 3η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 50 χώρες, σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ).

Δείτε τις βραβευμένες ελληνικές ακτές και μαρίνες με τη Γαλάζια Σημαία για το 2015

Γαλάζιες Σημαίες 2015 – Στατιστικά Στοιχεία για την Ελλάδα

Η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε φέτος 3.468 ακτές και 695 μαρίνες σε όλο τον κόσμο. Όπως τονίζεται, γίνεται προσπάθεια, σε συνεργασία με αρμόδιους θεσμικούς φορείς, να αυξηθεί ο αριθμός των ελληνικών βραβευμένων ακτών και μαρίνων.

Η «Γαλάζια Σημαία» αποτελεί το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνές σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Δεν αρκεί οι ακτές να διαθέτουν μόνο την απαιτούμενη εξαιρετική ποιότητα νερών κολύμβησης.

Πρέπει επιπλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα 32 κριτήρια, τα οποία αναφέρονται σε καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.

Τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, επιμένοντας στις υψηλής ποιότητας υπηρεσίες που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και στην προστασία του περιβάλλοντος. Αυτό το γνωρίζουν και το αξιολογούν όλοι οι διαχειριστές ακτών, Δήμοι, Ξενοδοχεία και Camping, που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα εθελοντικά.

Η ακτή που επιθυμεί να λάβει το βραβείο, πρέπει να πληροί όλα ανεξαιρέτως τα απαιτούμενα κριτήρια. Για τις ακτές υπάρχουν 33 αυστηρά κριτήρια και για τις μαρίνες 25. Οι επιθεωρητές της ΕΕΠΦ και του FEE ελέγχουν κατά τη διάρκεια της κολυμβητικής περιόδου για τις ακτές και καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου για τις μαρίνες, τη συμμόρφωση στα κριτήρια του Προγράμματος, επισημαίνοντας στον Εθνικό Χειριστή τυχόν προβλήματα και παραλείψεις που μπορεί να οδηγήσουν σε προσωρινή ή και οριστική υποστολή της “Γαλάζιας Σημαίας” και απόσυρση της ακτής ή μαρίνας από την ελληνική και διεθνή ιστοσελίδα του Προγράμματος. Οι αξιολογήσεις των επιθεωρητών λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από την Εθνική Επιτροπή Κρίσεων, όταν αυτή, μετά το τέλος της θερινής περιόδου, εξετάζει και αξιολογεί τις υποψηφιότητες ακτών και μαρινών για τον επόμενο χρόνο.

Η ακτή ή μαρίνα που θα έχει βραβευθεί την προηγούμενη περίοδο με τη Γαλάζια Σημαία για τη συμμόρφωσή της με τα κριτήρια του Προγράμματος, έχει τη δυνατότητα να είναι υποψήφια για βράβευση την επόμενη χρονιά, εφόσον αποδείξει στις Επιτροπές Κρίσεων (ΕΕΚ και ΔΕΚ) ότι πράγματι εξακολουθεί να το αξίζει.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Albany ρώτησαν τις φοιτήτριες σχετικά με την σεξουαλική τους ζωή και διαπίστωσαν τα εξής: Όταν οι γυναίκες θεωρούσαν αστείο έναν τύπο, υπήρχαν περισσότερες πιθανότητες να επιδιώξουν το σεξ μαζί του, να κάνουν συχνότερα σεξ μαζί του, να αισθάνονται πιο ασφαλείς και δεμένες στην σχέση τους και γενικότερα ανέφεραν ότι το σεξ με τον αστείο ήταν καλύτερο σε σχέση με κάποιον που δεν θεωρούσαν αστείο.

Ο ψυχολόγος και ανθρωπολόγος Gil Greengross αναφέρει στο σάιτ ότι δεν εκπλήσσεται με τα αποτελέσματα της έρευνας, αφού, όπως λέει "Οι άντρες με έντονη αίσθηση του χιούμορ απολαμβάνουν περισσότερο το σεξ. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο όταν το χρησιμοποιούν ως μέσο προσέγγισης για να πλησιάσουν κάποια, αφού το χιούμορ είναι ένα από τα πιο επιθυμητά χαρακτηριστικά όταν μία γυναίκα επιλέγει τον σύντροφό της"

Απαιτούμε να γίνει αντίστοιχη έρευνα και για τις αστείες γυναίκες. Αν και κάτι μας λέει ότι τα αποτέλεσματα θα είναι αντίστοιχα.

Πηγή cosmopolitan.gr

Σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ του ΑΓΙΟΡΕΤΙΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ Ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ο Πρόεδρος της πΓΔΜ αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με τους “μακραίωνους θρησκευτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς μεταξύ των Μακεδόνων Ορθοδόξων λαών και ανθρώπων”.

Και πως να είναι δυνατόν να μην τους αποκαλέσει έτσι ο Κύριλλος αφού το δικαιούνται βάση πρωτοκόλου.Η “φίλη” μας Ρωσία, όπως διαβάζουμε στο spirospero,που προσπαθεί να μας βγάλει από τον πάτο που φθάσαμε,είναι μια από τις χώρες που αναγνωρίζει τη γειτονική χώρα με το συνταγματικό της όνομα.

Διαβάστε τα 95 κράτη που μέχρι σήμερα αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως “Μακεδονία”. Προφανώς και δεν έχουν ιδέα από ιστορία οι γελοίοι!

Πρόκειται για τις χώρες:

Μπαγκλαντές

Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Βουλγαρία

Λευκορωσία

Ισλανδία

Κιργισία

Κροατία

Μεγάλη Βρετανία

Ρουμανία

Ρωσία

Σερβία

Νορβηγία

Πολωνία

Σλοβενία

Τουρκία

Βανουάτου

Μικρονησία Ναούρου

Σαμόα

Ιορδανία

Ιράκ

Καμπότζη

Κατάρ

Κίνα

Κουβέιτ

Λάος

Μαλαισία

Ιράν

Αφγανιστάν

Βόρειος Κορέα

Βιετνάμ

Βιρμανία

Μπαχρέιν

Νεπάλ

Ομάν

Ουζμπεκιστάν

Πακιστάν

Σιγκαπούρη

Σρι Λάνκα

Τουρκμενιστάν

Τατζικιστάν

Ταϊλάνδη

Ουγκάντα

Ρουάντα

Σεϊχέλλες

Τσαντ

Σομαλία

Σουδάν

Τανζανία

Τζιμπουτί

Τόγκο

Ελ Σαλβαδόρ

ΗΠΑ

Ιαμαϊκή (Τζαμάικα)

Ισημερινός

Κολομβία

Κόστα Ρίκα

Κούβα

Μεξικό

Μπελίζ

Ουκρανία

Γουϊνέα

Sao Tome and Principe

Καμερούν

Γκάνα

Αιθιοπία

Ιράν

Ακτή Ελεφαντοστού

Δομινικανή Δημοκρατία

Νήσοι Μάρσαλ

Νικαράγουα

Άγιος Βικέντιος & Γρεναδίνες

Αγία Λουσία

Σλοβακία

Αϊτή

Αργεντινή

Ονδούρα

Παναμάς

Περού

Αγκόλα

Ζάμπια

Κένυα

Κονγκό

Λιβύη

Μαδαγασκάρη

Μαλάουι

Μαρόκο

Μαυρίκιος

Μαυριτανία

Μοζαμβίκη

Μπενίν

Μπουρκίνα Φάσο

Μπουρούντι

Νίγηρας

Νιγηρία

Καναδάς

Βραζιλία

95 κράτη σε σύνολο 192 μελών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Κατά άλλους ο αριθμός αυξάνεται στα 119. Κι εμείς κοιμόμαστε του καλού καιρου!

Τα καλά και συμφέροντα και το “ξανθό γένος” και οι εκκλησιαστικοί του παράγοντες. Από τη μια φιλοξενούν και θεραπεύουν τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος και από την άλλη καλοδέχονται τον Πρόεδρο του κράτους που τον βασάνιζε τόσο καιρό! Δηλαδή η μόνη έννοια τους ήταν να βάλουν υπό την σκέπην τους και την Ορθοδοξία της πΓΔΜ;Αίσχος!

makeleio.gr