Veel sterkte Niko. We're all behind you, come back stronger!#krcgenkhttp://fb.me/5H5Ujwo8T
Sidebar
hellasfm
Πρόκειται για ανήλικα κορίτσια που έχουν παντρευτεί ενήλικους πρόσφυγες και μετανάστες και δεν γίνονται δεκτά από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ένα νέο φαινόμενο που εμφανίζεται στην Ελλάδα, το οποίο οποίο χαρακτήρισε ως "ασυνόδευτες νύφες", περιέγραψε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ.Μουζάλας κατά τις ανακοινώσεις του σχετικά με την ηλεκτρονική κάρτα μεταναστών.
Πρόκειται για ανήλικα κορίτσια που έχουν παντρευτεί ενήλικους πρόσφυγες και μετανάστες. Τα ζευγάρια αυτά δεν γίνονται δεκτά από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης "γιατί ο γάμος τους δεν αναγνωρίζεται", όπως σημείωσε ο υπουργός.
Εξαίρεση αποτελεί η Ιρλανδία, όπου τους δέχονται "αλλά λένε ότι ο άνδρας θα πρέπει να περάσει δικαστήριο για βιασμό γιατί η γυναίκα είναι ανήλικη". Την ίδια ώρα τα κορίτσια δεν μπορούν να γίνουν δεκτά ούτε ως ασυνόδευτα ανήλικα, γιατί έφτασαν στην Ελλάδα συνοδευόμενες από τον άνδρα τους.
Σήμερα υπάρχουν 70 τέτοιες περιπτώσεις στην Ελλάδα. Όπως σχολίασε ο κ. Μουζάλας, "στην Ευρώπη το ίδιο που χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα για να μην πάρουν το ζευγάρι, το χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα για να μην δεχτούν ούτε την κοπέλα. Έχει φοβερή πολυπλοκότητα το θέμα αυτό και είναι απίστευτο το πώς τα πολιτισμικά μας μοντέλα μπλέκονται".
Κατά την ενημέρωση για το νέο σχέδιο για το προσφυγικό, ο κ. Μουζάλας έκανε επίσης λόγο για δημιουργία ηλεκτρονικής κάρτας η οποία θα αντικαταστήσει την άδεια διαμονής των μεταναστών που ζουν νόμιμα στην Ελλάδα.
Την κάρτα, που θα περιλαμβάνει στοιχεία ταυτοποίησης και βιομετρικά δεδομένα του κατόχου, θα παραλαμβάνουν όσοι, είτε ανανεώνουν προϋπάρχουσα άδεια διαμονής, είτε θα εκδώσουν για πρώτη φορά άδεια διαμονής στη χώρα. Μέσω αυτής, το υπουργείο σκοπεύει να εκσυγχρονίσει το σύστημα χορήγησης αδειών διαμονής και να καταπολεμήσει περιπτώσεις πλαστογραφιών. Ο αναγκαίος εξοπλισμός έχει ήδη εγκατασταθεί στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, στις αρμόδιες διευθύνσεις αλλοδαπών. Η χρηματοδότηση του προγράμματος θα γίνει μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Διοικητική Μεταρρύθμιση" (ΕΣΠΑ 2007-2013).
Επίσης, όπως ανακοίνωσε ο κ. Μουζάλας, το υπουργείο θα προχωρήσει σε πλήρη καταγραφή, μέχρι το Πάσχα, όλων των προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα.
Επίσης, το υπουργείο προγραμματίζει μέχρι τον Απρίλιο να προκηρύξει 8.000 θέσεις φιλοξενίας σε διαμερίσματα, τις οποίες θα διαχειρίζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι θέσεις αυτές θα προστεθούν στο πρόγραμμα των 20.000 ατόμων που υλοποιεί η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ.
Εξάλλου, το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής προγραμματίζει μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο να καταργήσει το συσσίτιο στις δομές φιλοξενίας, να εγκαταστήσει κουζίνες σε κάθε σπίτι και να παρέχει μετρητά στους διαμένοντες στις δομές.
news24.gr
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε την εφαρμογή κατάπαυσης του πυρός ανάμεσα στο συριακό καθεστώς και την ένοπλη συριακή αντιπολίτευση, έπειτα από την πολύνεκρη πολεμική σύρραξη που άρχισε το 2011, μεταδίδουν τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.
«Υπεγράφησαν τρία έγγραφα: το πρώτο ανάμεσα στη συριακή κυβέρνηση και την ένοπλη αντιπολίτευση για την εφαρμογή κατάπαυσης του πυρός στο σύνολο του συριακού εδάφους», δήλωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν διευκρινίζοντας ότι τα άλλα δύο έγγραφα αφορούν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Ο συνασπισμός της συριακής αντιπολίτευσης ανακοίνωσε από την πλευρά του την υποστήριξή του προς την κατάπαυση του πυρός.
Επιβεβαιώνοντας την επίτευξη συμφωνίας, ο στρατός του καθεστώτος της Δαμασκού διευκρινίζει ότι από την ανακοίνωση αποκλείονται το Ισλαμικό Κράτος, το πρώην Μέτωπο αλ-Νόσρα και όλες οι οργανώσεις που συνδέονται με αυτές, μετέδωσε το συριακό πρακτορείο ειδήσεων Sana.
Παράλληλα, ο πρόεδρος της Ρωσίας ανακοίνωσε «μείωση» της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στη Συρία.
«Συμφωνώ με την πρόταση του υπουργείου Άμυνας για τη μείωση της στρατιωτικής μας παρουσίας στη Συρία», δήλωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν κατά τη διάρκεια συνάντησής του με τους υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών. «Όμως θα συνεχίσουμε οπωσδήποτε τον αγώνα κατά της διεθνούς τρομορκατίας», διευκρίνισε.
Οι μοιρασιές και οι συμφωνίες Πούτιν - Ερντογάν
Σημειώνεται πως βάσει χθεσινού δημοσιεύματος του πρακτορείου Reuters, Ρωσία, Ιράν και Τουρκία σπάνε τη Συρία σε ζώνες επιρροής.
Οι εξουσίες του Άσαντ θα περικοπούν με βάση μια συμφωνία των τριών χωρών, λένε συγκλίνουσες πηγές, ενώ υπογραμμίζουν πως ο Άσαντ θα μείνει στην προεδρία μέχρι τις επόμενες προεδρικές εκλογές οπότε και θα αποχωρήσει υπέρ ενός λιγότερου πολωτικού αλαουίτη υποψηφίου.
Κανείς δεν πιστεύει ότι μια ευρύτερη ειρηνευτική συμφωνία στη Συρία, κάτι που δεν έχει καταφέρει η διεθνής κοινότητα εδώ και χρόνια, θα είναι εύκολη, γρήγορη ή ότι η εφαρμογή της έχει βέβαιη την επιτυχία. Αυτό που είναι σαφές είναι πως ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θέλει να παίξει ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια να επιτύχει μια διευθέτηση, αρχικά με την Τουρκία και το Ιράν. Κάτι τέτοιο θα ενίσχυε το αφήγημά του για μια Ρωσία που ανακτά τα σκήπτρα της παγκόσμιας δύναμης και αποτελεί σοβαρό παίκτη στη Μέση Ανατολή.
Αν τελικά υπάρξει τελική συμφωνία για το παραπάνω σχέδιο τότε η Ρωσία και η Τουρκία θα προωθήσουν νέες ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης στα μέσα Ιανουαρίου, στην Αστάνα, στην πρωτεύουσα του Καζακστάν, που αποτελεί και στενό σύμμαχο της Ρωσίας. Οι συνομιλίες αυτές θα διαχωρίζονται από τις διαπραγματεύσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και μάλιστα δεν θα περιλαμβάνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, τουλάχιστον στην πρώτη τους φάση, γεγονός που φαίνεται να έχει εξοργίσει την Ουάσινγκτον.
Σημειώνεται πως οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν συναντήθηκαν στη Μόσχα την 20ή Δεκεμβρίου και όρισαν τις αρχές στις οποίες πρέπει να στηρίζεται κατά τη γνώμη τους οποιαδήποτε συμφωνία για τη Συρία.
Ρωσικές πηγές λένε πως το πρώτο βήμα είναι η εφαρμογή εκεχειρίας σε όλη τη Συρία και στη συνέχεια η διεξαγωγή συνομιλιών. Στη συνέχεια θα πρέπει να επιδιωχθεί η εμπλοκή των χωρών του Κόλπου, στη συνέχεια των ΗΠΑ, και σε μεταγενέστερο στάδιο θα πρέπει να ερωτηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, ίσως μαζί με τις χώρες του Κόλπου, για να παραλάβει τον λογαριασμό της ανοικοδόμησης.
Η Τουρκία αν και αρχικά επιθυμούσε την ανατροπή του Άσαντ πλέον έχει αναγκαστεί να κάνει στροφή, καθώς πλέον για την Άγκυρα προέχει ο περιορισμός της κουρδική επιρροής στη Βόρεια Συρία. Για το λόγο αυτό επιδιώκει, έστω και ανεπίσημα, να ελέγξει μια λωρίδα της βόρειας Συρίας εμποδίζοντας τη δημιουργία μιας αυτόνομης κουρδικής περιοχής, αλλά και δημιουργώντας μια ουδέτερη ζώνη για να μπορεί να ελέγχει τα προσφυγικά κύματα.
Τα συμφέροντα του Ιράν είναι πιο δυσδιάκριτα, όμως ο Αλί Ακμπάρ Βελαγιατί, ο ανώτατος σύμβουλος του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, δήλωσε πως η πτώση του Χαλεπίου μπορεί να αλλάξει πολλά στην περιοχή. Βοηθώντας τον Άσαντ να ανακαταλάβει το Χαλέπι, η Τεχεράνη έχει εξασφαλίσει έναν χερσαίο διάδρομο που ενώνει την Τεχεράνη με τη Βηρυτό, επιτρέποντάς της να στέλνει όπλα στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Ρωσικές και δυτικές διπλωματικές πηγές λένε πως το Ιράν θα επιμείνει στη διατήρηση αυτού του διαδρόμου και στην παραμονή του Άσαντ στην εξουσία για τώρα. Αν αποχωρούσε, η Τεχεράνη θα ήθελε να αντικατασταθεί από έναν άλλον αλαουίτη, καθώς πρόκειται για ένα θρησκευτικό δόγμα που είναι πολύ κοντά στο σιιτικό ισλάμ.
news24.gr
Το ΓΕΕΘΑ έχει κάνει μία εξαιρετική δουλειά τα τελευταία χρόνια δημοσιοποιώντας τα αναλυτικά στοιχεία των προκλήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο. Η αξία αυτής της καταγραφής είναι ανεκτίμητη, καθώς μας επιτρέπει να αφουγκρασθούμε τον παλμό των επιδιώξεων της Τουρκίας και να αναρωτηθούμε για την επάρκεια της μέχρι τώρα αντίδρασής μας. Αρκεί να το θέλουμε.
Toυ Νικόλα Κατσίμπρα
Δεν μιλάμε για μία απλή καταγραφή στατιστικών, αλλά για μία λεπτομερή αναφορά θαλασσίων περιστατικών, παραβάσεων διεθνών κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, παραβιάσεων εθνικού εναέριου χώρου (ΕΕΧ), είδους αεροσκαφών (μαχητικά, αεροναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ) ή ελικόπτερα), αριθμού οπλισμένων μαχητικών, εμπλοκών με ελληνικά αεροσκάφη και τέλος, υπερπτήσεων πάνω από ελληνικό έδαφος. Τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ καλύπτουν ανά μήνα όλη την περίοδο της κρίσης. Μας «μιλάνε» και έχουμε υποχρέωση να ακούσουμε.
Ενώ υπάρχουν στρατηγικές διακυμάνσεις στην ακατάπαυστη προκλητικότητα της Τουρκίας κατά τα τελευταία 40 χρόνια, η τάση την τελευταία εξαετία είναι ξεκάθαρη. Οι υπερπτήσεις αεροσκαφών της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΤΠΑ) πάνω από ελληνικά εδάφη παρουσιάζουν κατακόρυφη αύξηση. Για την περίοδο 2011-2016, οι υπερπτήσεις, για κάθε χρονιά αντίστοιχα, ήταν 4, 3, 11, 14, 36 και μέσα στον Δεκέμβριο αναμένεται να ξεπεράσουμε τις 60. Δηλαδή, 60 φορές που ξένο μαχητικό αεροσκάφος, πολλές φορές οπλισμένο, πέταξε πάνω από ελληνικό έδαφος.
Το αποτέλεσμα κάθε μίας από τις 60 φορές ήταν η μηδενική αλλαγή της πολιτικής μας για την μελλοντική αποτροπή αυτού του φαινομένου. Ενώ αποδεδειγμένα η στάση με την οποία αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της Τουρκίας δεν επιφέρει αποτελέσματα, η πολιτική μας δεν προσαρμόζεται, αφήνοντας μεγάλο περιθώριο κινήσεων στον γείτονα. Ουσιαστικά, επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη αναμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Αυτό δεν είναι ο ορισμός της παράνοιας κατά τον Αϊνστάιν, όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά ο ορισμός του εθισμού σύμφωνα με τους «Ανώνυμους Ναρκομανείς». Η πολιτική μας ηγεσία είναι εθισμένη στο να είναι αναποτελεσματική.
Όμως, δεν αλλάζει μόνο η ποσότητα αλλά και η ποιότητα των τουρκικών προκλήσεων. Τελευταία, η κατανομή των περιστατικών δείχνει μια νέα τακτική της ΤΠΑ στην περιοχή της Χίου, των Οινουσσών και πιο συγκεκριμένα στη νήσο Παναγιά, όπου έχουν υπάρξει πρόσφατα περιστατικά πολύ χαμηλών πτήσεων ΑΦΝΣ. Φυσικά, δε μπορούμε να ξέρουμε με βεβαιότητα τι σημαίνει αυτή η νέα συμπεριφορά, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι σαν κράτος να προετοιμαστούμε για μια πληθώρα σεναρίων, κυρίως διότι έχουμε εδώ και δεκαετίες αφήσει το πλεονέκτημα των πρωτοβουλιών στον γείτονα. Οι ένοπλες δυνάμεις το κάνουν αυτό σύμφωνα με τις εντολές που έχουν και τον σχεδιασμό τους. Η πολιτική ηγεσία;
Τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ δείχνουν επίσης μία άλλη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, η οποία έχει «χαθεί» μέσα στους αριθμούς: οι εμπλοκές έχουν σχεδόν εκμηδενιστεί τα τελευταία χρόνια! Ειδικότερα:
• Το 2009 είχαμε 1678 παραβιάσεις του ΕΕΧ και 237 εμπλοκές. Δηλαδή, υπήρξε κλιμάκωση στην αναχαίτιση στο περίπου 14% των παραβιάσεων των εθνικών μας συνόρων στον αέρα. Το ποσοστό αυτό έχει να κάνει μόνο με τον αριθμό των αναχαιτίσεων που εξελίχθησαν σε αερομαχία.
• Μετά το 2009 παρατηρούμε μία απότομη πτώση στο ποσοστό εμπλοκών / παραβιάσεων. Από το 14% πέφτει στο 1% το 2010, 1,4% το 2011, 0% το 2013, 0,4% το 2014 και εμφανίζει μικρή άνοδο το 2015 και 2016, γύρω στο 4%. Δηλαδή μιλάμε για χρονιές με χιλιάδες παραβιάσεις του ΕΕΧ, και με σχεδόν μηδενικές εμπλοκές.
Αυτά είναι τα δεδομένα. Το τι όμως σημαίνει αυτό, δεν είναι ίσως εύκολα αντιληπτό και απαιτεί κατανόηση του τι συμβαίνει καθημερινά πάνω από το Αιγαίο.
Κάθε περιστατικό ενεργοποιεί έναν εκτενή αμυντικό μηχανισμό για την ανάλογη αντιμετώπισή του, με τεράστιο κόστος. Από τη στιγμή της απογείωσης μαχητικών από συγκεκριμένα αεροδρόμια της Τουρκίας, γίνονται άμεσες ενέργειες για την αντιμετώπιση των πιθανών σεναρίων. Εξάλλου, το Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων έχει πλέον τεράστια εμπειρία και μπορεί και αξιοποιεί κατάλληλα τα αεροσκάφη αναχαίτισης ανάλογα με την αναμενόμενη συμπεριφορά των Τούρκων. Όλο το παιχνίδι παίζεται στη μεγιστοποίηση παραμονής των μαχητικών μας στο πεδίο επιχειρήσεων. Το πρόβλημα είναι ότι εκεί έχουν το πλεονέκτημα και πάλι οι Τούρκοι, καθώς διατηρούν την πρωτοβουλία και μπορούν να πετάνε για αρκετό χρόνο πάνω από το Αιγαίο, με ένα σύντομο διάλειμμα για εναέριο ανεφοδιασμό και επιστροφή. Αυτό σημαίνει ότι η αναχαίτιση του ίδιου ζεύγους αεροσκαφών της ΤΠΑ μπορεί να απαιτήσει δυσανάλογο αριθμό δικών μας, με τεράστιο κόστος.
Η αναχαίτιση των τουρκικών αεροσκαφών που παραβιάζουν τον ΕΕΧ γίνεται με βάση τους διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες και απαιτεί την αναγνώριση του αριθμού και του τύπου των αεροσκαφών καθώς και των διακριτικών τους. Κάθε περιστατικό αναχαιτίζεται, είτε από απόσταση με εικονικό εγκλωβισμό ή με προσέγγιση και αναγνώριση, ανάλογα με τις οδηγίες. Σαν «εμπλοκή» καταγράφεται μόνο το περιστατικό στο οποίο θα υπάρξει ενεργή κλιμάκωση και αερομαχία. Από την μία, είναι ασφαλέστερο να μην έχουμε εμπλοκές, καθώς ενέχουν αυξημένο κίνδυνο ατυχήματος όπως του Σμηναγού Ηλιάκη το 2006 και του Υποσμηναγού Σιαλμά το 1992. Από την άλλη όμως, μήπως έχουμε φτάσει σε μία νέα πραγματικότητα στο Αιγαίο, όπου η μέχρι τώρα αντίδρασή μας απλά δεν αποδίδει πλέον; Η τυπική αντιμετώπιση συνίσταται ουσιαστικά σε μία αναχαίτιση κατά την οποία είμαστε παρατηρητές ή διατηρούμε κάποιο εικονικό εγκλωβισμό. Αυτή είναι η επίσημη γραμμή, η οποία όμως δεν έχει καταφέρει να κάμψει την επιθετικότητα της Τουρκίας στο ελάχιστο.
Η μείωση των εμπλοκών κατά τα τελευταία χρόνια μπορεί να οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων. Οι εμπλοκές καίνε πολύ περισσότερο καύσιμο, αυξάνοντας το ήδη βεβαρυμένο κόστος, με το αποτέλεσμα να παραμένει τοίδιο, ενώ ταυτόχρονα εκπαιδεύουμε τους πιλότους της ΤΠΑ στις μεθόδους αντίδρασής μας. Αφού δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για ενεργητική αντιμετώπιση της απειλής, δίνεται προτεραιότητα στην μέγιστη παραμονή των αεροσκαφών μας στην περιοχή, πιο πολύ ως συνοδευτικών αντί της αναχαίτισης. Επίσης, οι Τούρκοι, βέβαιοι πλέον ότι δεν θα καταρριφθούν, αγνοούν τους εικονικούς εγκλωβισμούς και την αναγνώρισή τους από τα ελληνικά μαχητικά, συνεχίζοντας την πτήση τους μέσα στον τον ΕΕΧ και πάνω από ελληνικά εδάφη. Τέλος ένας σημαντικός αριθμός των παραβιάσεων γίνεται από ΑΦΝΣ και ελικόπτερα, με τα οποία δεν υπάρχει δυνατότητα εμπλοκής, λόγω της φύσης του πτητικού μέσου.
Η παραπάνω εικόνα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς τελικά όλα συνηγορούν στην de facto απεμπόληση του νομίμου δικαιώματός μας για άμυνα των συνόρων μας. Αν σε αγνοούν, τότε δεν υπάρχεις. Αν η κυβέρνηση δώσει εντολές στην αστυνομία απλά να αναγνωρίσει, καταγράψει και προειδοποιήσει τους κλέφτες, ενώ είναι μέσα στο σπίτι σου και το πιο δραστικό που μπορεί να κάνει είναι να… τους σημαδέψει με το πιστόλι του playstation, θα τους αποθάρρυνε αυτό από το να ξαναμπούν να κλέψουν; Το ίδιο ισχύει και με την Τουρκία, η οποία κλέβει λίγο από την εθνική μας κυριαρχία κάθε φορά με κάθε παραβίαση. Ουσιαστικά, λέμε στην ΠΑ να παίζει σύμφωνα με τους κανόνες, ενώ η Τουρκία τους αγνοεί επιδεικτικά προς όφελός της. Τα χέρια των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δεμένα και είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίζουν με φειδώ την επιθετικότητα της Τουρκίας, επιτρέποντάς της να ενισχύει τα τετελεσμένα που έχει τόσο στρατηγικά εφαρμόσει στο Αιγαίο.
Όλα τα παραπάνω παγιώνουν τη στρατηγική νίκη της Τουρκίας. Όσο η πολιτική μας περιορίζεται σε μια παθητική, αντιδραστική αντιμετώπιση της επιθετικότητας της, τόσο το status quo εδραιώνεται. Μπορεί η Χίος να φαντάζει μακριά από την Αθήνα, αλλά αν η έλλειψη ιδιαίτερης προσοχής στα εθνικά θέματα την περίοδο της κρίσης δημιουργήσει περαιτέρω τετελεσμένα, τότε αυτά θα παραμείνουν πολύ παραπάνω από τα μνημόνια. Θα δώσουμε στα παιδιά μας λιγότερη εθνική περιουσία από αυτή που βρήκαμε, ας μη τους δώσουμε όμως και λιγότερη εθνική κυριαρχία.
Δυστυχώς, αντί να αφουγκραστούμε συλλογικά και υπερκομματικά τι λένε αυτά τα στοιχεία, αντιδρούμε ανάλογα με τον χώρο που ανήκει ο καθένας. Όλα τα παραπάνω δεδομένα έχουν ήδη «μεταφραστεί» από τον αναγνώστη ανάλογα με την ιδεολογία του, ώστε να με κατατάξουν στο αντίστοιχο πολιτικό κουτί και να ασκήσουν κριτική ανεξαρτήτως της ουσίας. Η αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων έχει πλέον μοιραστεί σε δύο πόλους: Αν είμαστε προς το αριστερό άκρο του πολιτικού φάσματος ζούμε σε μια παράλληλη πραγματικότητα αγγελικά πλασμένη, με πλήρη άρνηση της σημασίας των Τουρκικών διεκδικήσεων. Αν είμαστε στην αντίπερα όχθη, τα βλέπουμε όλα ως κομματική ευκαιρία, καπηλευόμενοι κάθε έννοια πατριωτισμού και αγνοώντας τόσο τα τραγικά λάθη του παρελθόντος όσο και την επιχειρησιακή και γεωπολιτική πραγματικότητα των συνθηκών του 2016. Οι μεν θέλουν να χορέψουν κουμπαγιά γύρω από την φωτιά, οι δε να πάρουμε την Πόλη.
Αυτή η πλήρης αποσύνδεση από την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας είναι η απτή απόδειξη του στρουθοκαμηλισμού μας. Έτσι δε θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε τη χρυσή τομή ενεργητικής αποτρεπτικής στάσης ώστε να στερήσουμε από τον γείτονα την πρωτοβουλία και να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε την βέλτιστη τακτική για τα μακροχρόνια στρατηγικά μας συμφέροντα. Αν δεν σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε την αυξανόμενη πολυπλοκότητα των συνθηκών γύρω μας με ένα αμάλγαμα ερασιτεχνισμού, άκριτης πολιτικής ιδεολογίας και κομματικού οπορτουνισμού, το πλεονέκτημα θα το διατηρεί ο γείτονας που επενδύει στον στρατηγικό σχεδιασμό των πολιτικών του. Ο Ερντογάν μας μιλάει. Ακούει κανείς;
* Ο Νικόλας Κατσίμπρας διδάσκει στα πρόγραμματα επίλυσης συγκρούσεων του πανεπιστήμιου Columbia της Νέας Υόρκης και του City University of NY, είναι Senior Fellow του Hellenic American Leadership Council και πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Σημ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε κατά τη διάρκεια μιας πτήσης προς Αθήνα ανήμερα των Χριστουγέννων.
Να ταξιδεύεις, να γνωρίζεις το καινούριο, να γεύεσαι το διαφορετικό, να παρατηρείς τον κόσμο, να υιοθετείς ότι σου ταιριάζει, να ανοίγεις και να ανοίγεσαι.
Αυτό πάντα ήθελα να κάνω. Να ταξιδεύω.
Το παιδί και το σκυλί σου όπως το μάθεις: Ταξίδευα αγόγγυστα από 20 ημερών. Όπου γης και πατρίς…
THΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΦΡΑΓΚΟΥ
Και από τότε πάντα παρατηρώ τους ανθρώπους που ταξιδεύουν. Σε αεροδρόμια, σε λιμάνια, σε σταθμούς λεωφορείων και τρένων, στις εθνικές οδούς, όλοι θέλουν να φτάσουν κάπου. Σε αυτό το “κάπου”που κρύβονται οι άνθρωποι της ζωής τους.
Γιατί υπάρχουν ταξίδια που κάνεις για να βουτηχτείς στο άγνωστο και να μαγευτείς και αυτά τα άλλα, που πηγαίνεις στο γνώριμο, που πηγαίνεις σπίτι…
Η κινητήριος δύναμη είναι η αγάπη. Γιατί κάποιον αγαπούν. Γιατί κάποιος τους λείπει.
Για να κάνουν το μακριά κοντά.
Για να εκμηδενίσουν την απόσταση.
Γιατί τελικά το μακριά και το κοντά είναι έννοιες πολύ σχετικές…
Και επαναλαμβάνω και εγώ πιστά, αλάνθαστα, αυτό το ίδιο μοτίβο…
……………………………………………………………………….
Τα δικά μας Χριστούγεννα ήταν μάλλον διαφορετικά. Δεν υπήρχαν εξωτικοί προορισμοί, ούτε τους θέλαμε. Ούτε χιονοδρομικά θέρετρα, ούτε ρεβεγιόν σε νυχτερινά κέντρα. Τα δικά μας Χριστούγεννα ήταν φτιαγμένα από «σπίτι», από ζεστά, φρεσκοφουρνισμένα σπιτίσια υλικά.
Του Αγίου Νικολάου στολίζαμε το δέντρο με τις ίδιες μπάλες που είχαμε και από τις προηγούμενες χρονιές.
Συνήθως Χριστούγεννα κάναμε στο Χωριό και Πρωτοχρονιά στη γιαγιά και στον παππού στη Θεσσαλονίκη.
Φτάναμε στην Αμυγδαλή πάντα βράδυ. Πολύ αργά. Η γιαγιά έκανε το σταυρό της και έκλαιγε. «Καλωσήρθατε αγάπη μου»…
Έκλαιγε όταν φτάναμε. Έκλαιγε όταν φεύγαμε.
Γιατί κλαίς γιαγιά; Κλαίω αγάπη μου από χαρά.
Με τα χρόνια κατάλαβα ότι οι άνθρωποι δεν κλαίνε μόνο από στεναχώρια κλαίνε και από χαρά, από ανείπωτη χαρά. Και πως τα ωραιότερα δάκρυα στη ζωή μου ήταν από χαρά τεραστίων διαστάσεων…
Ότι ώρα και να ήταν έπρεπε να ξυπνήσει όλο το σπίτι. Όλοι μπαμπάλιζαν (φλυαρούσαν) ακατάπαυστα…
Ότι ώρα και να ήταν έπρεπε να βάλουμε κάτι στο στόμα μας. Εγώ κοιμόμουνα μαζί με τη γιαγιά στο κρεβάτι και χωνόμουνα κάτω από την ασήκωτη και βαριά βελέντζα που μ’ έτρωγε και μ’ έγδερνε ενώ άνοιγα την πόρτα από το δωμάτιο των μωρών για να δω τα μικρά ξαδέρφια μου ακόμα και μέσα στο σκοτάδι.
Το σπίτι ήταν σε ετοιμασίες. Αν είχε φωνή θα φώναζε: Δεν προλαβαίνω.
Όλοι ήταν σε μια δαρκή κίνηση και οι γυναίκες του σπιτιού ήταν σε πανικό ενώ έλεγαν πως «το φαγητό δε θα βγει σήμερα» και πως «πάλι αργήσαμε»…
Γενική καθαριότητα, χλωρίνη παντού, οι κουρτίνες είχαν κατέβει, οι φρεσκοπλυμμένες φλοκάτες ανεμίζαν στο σύρμα, οι καρέκλες είχαν αναποδογυριστεί για να σκουπιστεί και να σφουγγαριστεί όλο το σπίτι.
Στο πλυσταριό (δεύτερη κουζίνα που γίνεται όλη η λάντζα και το μαγείρεμα, που το έχουν τα περισσότερα σπίτια σε χωριά) ήταν τοποθετημένα όλα τα λαχανικά και τα φρούτα αλλά και όλα τα υλικά.Η γιαγιά ζύμωνε σκυμμένη ψωμί και πίτες οι οποίες έμπαιναν στο χτιστό εξωτερικό φούρνο η μία μετά την άλλη. Σπανακοτυρόπιτα, γαλατόπιτα, ρυζόπιτα, κολοκυθόπιτα και κρεατόπιτα (αυτή ήταν η δική μας βασιλόπιτα στη Θεσσαλία).
Το σπίτι μύριζε βούτυρο, μέλι, κανέλα, πίτες κρέας, πατάτες λεμονάτες μαζί με καθαριότητα, μυρωδιά klinex, rol και θαλπωρή. Όσα χρόνια και αν περάσουν θα θυμάμαι πάντα αυτή τη σπάνια μυρωδιά….
Αυτή η μυρωδιά είναι ακόμα ανακατεμμένη στη μνήμη μου με αυτή της σόμπας. Και αν δεν έχεις ζεσταθεί με σόμπα, η σόμπα δεν είναι παίξε-γέλασε, αποτελεί ολόκληρη επιστήμη. Αν πήγαινες πολύ κοντά καιγόσουν, αν καθόσουν μακριά πούντιαζες (κρύωνες). Υπήρχε μια συγκεκριμένη απόσταση που έπρεπε να κάθεσαι για να αντέχεις..
Να’ ναι τα σώματα κοντά, τόσο-όσο, και οι ψυχές να γίνονται ένα…
Τα παιδιά είχαμε άλλες προτεραιότητες. Ετοιμαζόμασταν για τα κάλαντα… Και ναι! Τα κάλαντα δεν ήταν απλή υπόθεση, ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία. Κάναμε πρόβα ώστε να είμαστε συγχρονισμένοι, φοράγαμε τα καλά μας, και τα κορίτσια κάναμε πλεξούδες τα μαλλιά μας.Από βραδύς, καταστρώναμε πλάνο, από ποια σπίτια θα αρχίσουμε, ξέραμε ποιοι είναι οι κουβαρντάδες του χωριού και ξεκινούσαμε από πολύ νωρίς για να μην μας προλάβουν οι άλλοι.
Και ξεκινούσαμε. Πηγαίναμε από σπίτι σε σπίτι με τα τριγωνάκια μας… Μας άνοιγαν όλοι την πόρτα και αρχίζαμε το «Καλην εσπέραν άρχοντες»…
Αφού είχαμε γυρίσει όλο το χωριό, τρέχαμε βολίδα στο σπίτι για να μετρήσουμε τα γλυκά, τα μελομακάρονα, τα 10ρικα που μας είχαν δώσει και τα μοιράζαμε όλα με απόλυτη δικαιοσύνη.Στο τέλος λέγαμε τα κάλαντα στον παππού το Μήτσο, ο οποίος ήθελε να το ακούσει ολόκληρα και συγκινημένος μας έδινε φιλί και χαρτζιλίκι για το «καλό» ενώ μας έλεγε: «Μακάρι να σας καμαρώσω και του χρόνου… «
Και οι αναμνήσεις της εκκλησίας και της θείας κοινωνίας ανακατεύονται στο μυαλό μου μαζί με τα μελομακάρονα που κλέβαμε από το σαλόνι το «καλό».Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, το πώς απλώναμε πιο αραιά τα γλυκά στις πιατέλες, για να μην φαίνονται κουτσουρεμένα, φαγωμένα και λιγότερα…
………………………………………………………..
Πάντα θα ξέρω απ’ έξω και ανακατωτά τη διαδρομή Αμυγδαλή- Θεσσαλονίκη. Τον Όλυμπο, τον Κίσσαβο, τα Τέμπη, τον Πλαταμώνα, το Λιτόχωρο…Μέχρι να φτάσουμε στην Παπαρηγοπούλου, στο Βαρδάρη δίπλα στην εκκλησία των 12 Αποστόλων.
Η γιαγιά με τον παππού μένανε στον 5ο όροφο. Εγώ έτρεχα να χτυπήσω το κουδούνι και να πατήσω το κουμπί του ασανσέρ. Χωνόμουνα στην αγκαλιά τους και βιαζόμουνα να δω το δέντρο…
Η γιαγιά είχε πάντα 2 γυάλες. Μία με τα σοκολατάκια ΙΟΝ noisette με το ΟΛΟΚΛΗΡΟ φουντούκι και άλλη μία με καραμέλες o-mamy ΙΟΝ. Άνοιγα τη γυάλα, όσο οι μεγάλοι ήταν απασχολημένοι με τα δικά τους και έπαιρνα 2-3 σοκολατάκια βάζοντάς τα λαίμαργα στην τσέπη μου.
Με τον παππού πηγαίναμε κατευθείαν στο Βαρδάρη και ψωνίζαμε. Ήξερε όλους τους μανάβηδες, όλες τις τιμές και καταλήγαμε στον «Καταναλωτή» (μάρκετ της Θεσσαλονίκης) για να προμηθευτούμε τα υπόλοιπα. Εγώ κρατιόμουνα από το χέρι του και καμάρωνα σα γύφτικο σκεπάρνι που με σύστηνε παντού… Ήμουν η εγγονή του… Το χέρι του ήταν η ασφάλεια, το διαβατήριο, η σκάλα που ανέβαινα που με έκανε να νιώθω έτοιμη να κατακτήσω τον κόσμο…
Το απόγευμα, λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου, η μαμά μου με έλουζε ενώ μου φορούσε το αγαπημένο μου φόρεμα, κόκκινο βελούδινο με λευκό γιακά και τα μαύρα λουστρινένια παπούτσια της Μούγερ… Φτιάχναμε τα μαλλιά μου σε γαλλική πλεξούδα και μου έλεγε στο αυτί:
«Θα είσαι τύπος και υπογραμμός.»
Δεν ήξερα τι ήταν ο «τύπος» ούτε ο «υπογραμμός» αλλά η φωνή της είχε μια σταθερότητα που καταλάβαινες ότι δεν αστειεύεται. Και συνέχιζε:
«Πρώτα θα φάνε οι φιλοξενούμενοι. Αν κάτι έχει τελειώσει, δεν ζητάμε από αυτό. Μην ξεχνάς. Λέμε πάντα «ευχαριστώ πολύ», «παρακαλώ» και δίνουμε ένα φιλί σε όλους. Έχεις καμιά απορία;»
Μου έδινε ένα φιλί, μου έκανε μια αγκαλιά και τη θυμάμαι να μου ψιθυρίζει «χρόνια πολλά μωρό μου».
Αλλά η Πρωτοχρονιά ήταν παιχνίδι της γιαγιάς Ευτυχίας. Πάντα καλοντυμένη, με κολόνια ΛΗΤΩ, με τα τακούνια της ακόμα και μέσα στο σπίτι, με βαμμένα τα νύχια της (ακόμα και εκείνα τα χρόνια) που εγώ τα παρατηρούσα θαμπωμένη… Δεν θα γνωρίσω ποτέ μεγαλύτερη femme fatale από εκείνη…
Η γιαγιά στη Θεσσαλονίκη είχε ένα ασημένιο δέντρο (εκκεντρική και πρωτοποριακή από τότε) το οποίο το τοποθετούσε πάνω στο πορτ μαντώ (άκουσον άκουσον, και από πίσω ήταν ο καθρέφτης γιατί ήθελε λέει να αντανκλάται η εικόνα του δέντρου) και ο παππούς είχε ένα εκατομμύριο λαμπάκια σε όλο το σπίτι που αναβόσβηναν και τρεμόπαιζαν.
Ήταν και εκείνος μαγεμένος από την κυριαρχία της. Γιατί η γιαγιά ήξερε να δίνει μεγαλοπρέπεια στο καθετί. Όλο το χρόνο σε έναν κουμπαρά μάζευε κέρματα και τα μύριζε ισόποσα στα εγγόνια που θα κερδίζαν το φλουρί της βασιλόπιτας.
Η δικια μας βασιλόπιτα έκρυβε μια ολόκληρη σκευωρία από πίσω. Είχε 6 φλουριά. Όσα και τα εγγόνια.
Μη ρωτήσεις το γιατί. Ούτε το πως.
Κανείς δεν ξέρει ούτε πως σημάδευε την πίτα.
Και πάντα έλεγε το ίδιο.«Πάλι κάποιο λάθος έγινε. Πάλι παραπάνω φλουριά. Και εμείς ανοίγαμε τον κουμπαρά και με τα λίγα μαθηματικά μας μετράγαμε τα 5δραχμα, τα 10αρικα, τα 20αρικα και ναι μία στο τόσο πέφταμε πάνω σε 100άρικα και τα μοιράζαμε ισόποσα στους νικητές!».
Παίζαμε μετά 21 και τη δύαρα την καλή. Με μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όποιο και αν έχω ρωτήσει δεν το ξέρει αυτό το παιχνίδι της δυάρας.Έχω καταλήξει ότι ήταν και αυτό τέχνασμα της γιαγιάς. Η μάνα μοιράζει ένα φύλλο στον καθένα και όποιος πετύχει το 2 το μπαστούνι είναι ο τυχερός της χρονιάς και κερδίζει…
Ουσιαστικά κανένα ενδιαφέρον σαν παιχνίδι αλλά η γιαγιά… Η υπέροχη femme fatale γιαγιά Ευτυχία δημιουργούσε ένα σασπενς, διαπερνούσε το γάργαρο γέλιο της τους τοίχους. Ζουσε την αγωνία του κάθε παίχτη και τους γκρέμιζε πάντα όλους με τη γοητεία τους.Τα κάλαντα έπρεπε να τα πούμε μικροί και μεγάλοι για να δώσει ο παππούς στον καθένα το δώρο του…
———————————————————————–
Δεν ξεχνούσαμε ποτέ να βάλουμε ένα ποτήρι γάλα και λίγα μπισκότα και μελοκαμάρονα κάτω από το δέντρο για τον Άγιο Βασίλη.
Και τον φανταζόμουνα στο έλκυθρο να πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι.
«Παππού πού λες να είναι τώρα ο Άγιος Βασίλης; Λες να κρυώνει;»
«Όχι Ευτυχάκι, φοράει γούνα… Τώρα πρέπει να είναι στην Καλαμαριά. Μπορεί να είναι κιόλας στην Τούμπα και να κατευθύνεται προς την Άνω Πόλη»….
«Παππού λες να χαθεί;»
«Υπάρχει άνθρωπος αγάπη μου που να μην ξέρει το Βαρδάρη;»
Όχι παππού δεν υπάρχει κανείς. Όλοι τον ξέρουν το Βαρδάρη.
Όταν θα ξυπνήσω το πρωί. Ας μην έχει δώρα. Ας έχει εσάς.
Μάλλον πιο σωστά. Θα έχει μόνο εσάς…
Καλές γιορτές σε όλους…
Χρόνια πολλά Ελλάδα. Χρόνια πολλά στον κόσμο όλο…
«Αστείες» χαρακτήρισε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τις κατηγορίες του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος το απόγευμα της Τρίτης δήλωσε ότι η Άγκυρα διαθέτει αποδείξεις πως η υπό τις ΗΠΑ διεθνής συμμαχία ενάντια στο ISIS, ενισχύει τρομοκράτες στη Συρία, μεταξύ άλλων το ίδιο το Ισλαμικό Κράτος, αλλά και τις κουρδικές δυνάμεις των Μονάδων Προστασίας του Λαού και του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης .
Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαρκ Τόνερ επέμεινε πως δεν υπάρχει καμία βάση για μια τέτοια κατηγορία. Πρόσθεσε επίσης ότι οι ΗΠΑ δεν προμηθεύουν φορητά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας σε δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης.
Νωρίτερα, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι θεωρεί «εχθρική ενέργεια», η οποία απειλεί την ασφάλεια των ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών και του στρατιωτικού προσωπικού, την απόφαση των ΗΠΑ να χαλαρώσουν τους περιορισμούς στην προμήθεια όπλων στους Σύρους αντάρτες.
Διαβάστε επίσης: Οργή στο Αφγανιστάν καθώς η πρώτη γυναίκα πιλότος ζήτησε άσυλο στις ΗΠΑ
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μυστήριο καλύπτει το θάνατο του επικεφαλής των ελεγκτών του ΝΑΤΟ που είχε εμπλακεί στην υπόθεση διερεύνησης στοιχείων που αποδεικνύουν ότι το ISIS είχε χρηματοδοτηθεί από Δυτικές κυβερνήσεις με την υποστήριξη της Κλίντον!
Ο 62χρονος Yves Chandelon βρέθηκε δολοφονημένος στην πόλη Andenne του Βελγίου. Δίπλα του βρέθηκε ένα μη καταχωρημένο πυροβόλο όπλογεγονός που παραπέμπει σε απόπειρα αυτοκτονίας.
Ο ανώτατος αξιωματούχος εμπλεκόταν σε υπόθεση διερεύνησης των πηγών χρηματοδότησης των ισλαμοφασιστών μαχητών του ISIS, ενώ φέρεται να είχε αποκαλύψει υπόθεση ξεπλύματος βρώμικου χρήματος στην οποία εμπλέκονται Δυτικές κυβερνήσεις υποστηριζόμενες από το δίκτυο της Κλίντον.
Επισήμως, όπως είναι φυσικό, ο θάνατος του αποδίδεται σε αυτοκτονία. Ωστόσο, η οικογένεια του κατήγγειλε στις αρχές ότι δεχόταν απειλητικά τηλεφωνήματα μια εβδομάδα πριν το θάνατό του, προτρέποντας της αρχές να ερευνήσει πιθανό ενδεχόμενο δολοφονίας.τε επίσης: Η Μαντόνα για τον Τζόρτζ Μάικλ: “Αντίο φίλε μου… Άλλος ένας μεγάλος καλλιτέχνης μας αφήνει”Την υπόθεση περιπλέκουν οι ισχυρισμοί της οικογένειας ότι το όπλο φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε από δεξιόχειρα, ενώ ο ίδιος ήταν αριστερόχειρας. Επίσης, πρόκειται για μη καταχωρημένο όπλο, παρόλο που ο ίδιος είχε τρεις ονομαστικές άδειες οπλοκατοχής στο όνομά του.
Επίσημα, κατείχε τη θέση του γενικού ελεγκτή στην Υπηρεσία Προμηθειών (NPSA) του ΝΑΤΟ που είχε υπό την επίβλεψή της τη χρηματοδότηση και τα logistics της Συμμαχίας με έδρα το Capellen του Λουξεμβούργου. Ήταν γνωστό όμως ότι είχε ενεργό συμμετοχή σε έρευνα που αφορούσε χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων και ξεπλύματος χρήματος μέσω του ISIS, ενώ φέρεται να διέθετε στοιχεία για εμπλοκή ονομάτων που σχετίζονται με το περιβάλλον της Κλίντον.
Διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας ο οποίος διαπρέπει στις ΗΠΑ παρουσίασε εκτενή ανάλυση για τον κίνδυνο που απειλεί την Ελλάδα για να εξαφανιστεί ως έθνος από την έλλειψη της αξιοκρατίας και την επιβολή (από ποιους άραγε!) της μετριοκρατίας.
Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «μόνο στους κορυφαίους επιστήμονες (εν ζωή ή όχι), το ποσοστό των Ελλήνων πλησιάζει το 3%, που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό δεδομένου ότι οι Έλληνες αποτελούν λιγότερο από το 0,2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Από αυτούς τους Έλληνες του 3%, μόλις ένας στους επτά (14%) έζησε ή ζει στην Ελλάδα, ενώ όλοι οι άλλοι (86%) στο εξωτερικό».
Πρόκειται για μια συγκλονιστική καταμέτρηση που δείχνει ότι το καλύτερο ελληνικό δυναμικό διαρρέει στο εξωτερικό και προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ξένα συμφέροντα, και η πατριδα του δεν ωφελείται ουδέν από την ποιότητά του.
Ο κορυφαίος ερευνητής Γιάννης Ιωαννίδης, που είναι διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Πρόληψης Ασθενειών (Prevention Research Center) στο πανεπιστήμιο Stanford και ταυτόχρονα καθηγητής Παθολογίας, Έρευνας και Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής στο ίδιο πανεπιστήμιο, δίνει τον προσωπικό και συνήθως μοναχικό του αγώνα υπέρ της αξιοκρατίας και εναντίον της μετριοκρατίας, η οποία -όπως υποστηρίζει- στην περίπτωση της Ελλάδας μπορεί να μας εξαφανίσει ως χώρα μέσα στα επόμενα 50 χρόνια.
Σε αυτόν ακριβώς τον αγώνα επικεντρώθηκε ο ίδιος κατά την ομιλία του με τίτλο:»Medocracy versus Meritocracy» στο TΕDx academy που έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής, και κατέγραψεη Βάσω Μιχοπούλου.
«Θεωρώ ότι είναι πολύ λίγες οι ευκαιρίες που σου δίνονται για να επικοινωνήσεις με το κοινό και στις μέρες μας δεν δίνεται καν η δυνατότητα να βγει στην επιφάνεια κάποια τέτοια τοποθέτηση για τη μετριοκρατία. Πιστεύω ότι o επιστήμονας έχει υποχρέωση να τοποθετηθεί δημόσια εναντίον της, γιατί έχω την αίσθηση πως δεν υπάρχει σωστή πληροφόρηση του κοινού.
Το να αφήσεις τον κόσμο στο σκοτάδι νομίζω ότι είναι πολύ απαισιόδοξο και ηττοπαθές. Τώρα κατά πόσο μπορεί κάποιος να τον αλλάξει με μια ομιλία 15 λεπτών δεν είμαι και πολύ βέβαιος.
Γιάννης Ιωαννίδης: «Μπορεί σε 50 χρόνια να μην υπάρχει η Ελλάδα ως χώρα»
Μπορεί όμως να ευαισθητοποιήσει κάποιους να ψάξουν κάτι περισσότερο ή να αμφισβητήσουν κάποια πράγματα που θεωρούν δεδομένα», λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, ο οποίος υποστηρίζει πως η μετριοκρατία μέσα σε μια κοινωνία επιφέρει ως φυσική εξέλιξη την καταστροφή.
Σύμφωνα με την άποψή του, οι ίδιοι οι μετριοκράτες επιζητούν κάποια στιγμή την καταστροφή, αφού γνωρίζουν μυχίως ότι, όντως στείροι ιδεών, δε μπορούν να κατακτήσουν μια θέση στην Ιστορία ως δημιουργοί και προσπαθούν να πάρουν μια θέση σε αυτήν τουλάχιστον ως καταστροφείς:
«Νομίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει να την λέμε και ας πληρώνουμε το τίμημα, την ποινή που επιφέρει η ομολογία της.
Όμως είμαστε επιστήμονες και στην επιστήμη δεν υπάρχει ολόκληρη ή μισή ή σχεδόν αλήθεια. Υπάρχει αλήθεια και μόνο αυτήν μπορεί κάποιος να κυνηγήσει και να υποστηρίξει. Το ίδιο ισχύει και για το κοινωνικό χώρο.
Το να μην λέμε την αλήθεια και να μην την υπερασπιζόμαστε μας έχει στοιχίσει ήδη ακριβά.
Μας έχει στοιχίσει ο συμβιβασμός, η συγκάλυψη, η παραδοχή κάποιων πραγμάτων τα οποία διστάζουμε να τα καταγγείλουμε δημόσια, αφού μέχρι τώρα δε βγήκε κανένας.
Αυτό που διδάσκει η επιστήμη είναι η παρρησία, το θάρρος, η ειλικρίνεια και η εντιμότητα που πρέπει να έχει κάποιος, πρώτα ως προς τον εαυτό του και δευτερευόντως ως προς τους άλλους.
Δεν έχεις ανοχή για ψέμα όταν ερευνάς την αλήθεια και όταν δυσκολεύεσαι τόσο πολύ να την ανακαλύψεις. Και όταν τη βρεις πρέπει να την τεκμηριώσεις, να τη μοιραστείς, να την εμφανίσεις, όσο και αν ενοχλείς, και να την εκθέσεις στη κριτική των άλλων. Πρέπει να είσαι ανοικτός στη κριτική.», υποστηρίζει ο ίδιος.
Ένας τολμηρός διανοητής και μετα-ερευνητής
Δεν είναι τυχαίο που το 2010 το περιοδικό «The Atlantic» χαρακτήρισε τον καθηγητή Ιωαννίδη ως τον πλέον τολμηρό διανοητή-επιστήμονα (Brave thinker).
Ο Έλληνας ερευνητής θεωρείται κορυφαίος παγκοσμίως στο χώρο της μεθοδολογίας της έρευνας και ειδικότερα της συστηματικής αξιολόγησης της αξιοπιστίας ερευνητικών ευρημάτων και έχει αναδειχθεί 191ος ανάμεσα σε 669 επιστήμονες υψηλού κύρους, όσον αφορά την επιρροή του (με βάση τις αναφορές άλλων επιστημόνων στο έργο του), σύμφωνα με τα στοιχεία της βάσης δεδομένων «Google Scholar Citations.
Το 2005 «τάραξε» τα νερά της επιστημονικής έρευνας παρουσιάζοντας τη μελέτη με θέμα «Γιατί τα ευρήματα των περισσότερων δημοσιευμένων επιστημονικών ερευνών είναι αναληθή», στην οποία κατέδειξε την πληθώρα ανυπόστατων ισχυρισμών και λανθασμένων στατιστικών στοιχείων που προκύπτουν από τις σύγχρονες έρευνες.
Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε τότε στην επιστημονική εφημερίδα PLoS Medicine και εξακολουθεί να είναι, μέχρι στιγμής, η πιο πολυδιαβασμένη (από περισσότερους από 1,5 εκατομμύρια αναγνώστες).
Ο ίδιος, επιδιώκοντας να πάει την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα, εργάστηκε πάνω στην «μετα-έρευνα» και το 2014 ίδρυσε το –μοναδικό στον κόσμο– εργαστήριο METRICS στο Πανεπιστήμιο Stanford, το οποίο ασχολείται με τη βελτίωση των ερευνητικών μεθόδων και πρακτικών με τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγηθούμε σε πιο αξιόπιστα ερευνητικά αποτελέσματα και σε μείωση των σφαλμάτων και των μεροληψιών.
Η αναξιοκρατία και η έκπτωση αριστείας «πληγώνουν» την Ελλάδα
Ο καθηγητής σε κάθε ευκαιρία στηλιτεύει την αναξιοκρατία και την έκπτωση της αριστείας στην Ελλάδα, όμως πιστεύει πως η χώρα μας διαθέτει την ικανότητα να γίνει μία από τις πλέον ευημερούσες χώρες του κόσμου, αν αξιοποιήσει το ταλέντο και τις δεξιότητες σοβαρών επιστημόνων και αν εστιάσει αυστηρά στην αξιοκρατία και στην αριστεία.
«Η έλλειψη αριστείας είναι η κύρια αιτία που δεν μπορεί η χώρα μας να αξιοποιήσει τους ανθρώπους της και αυτή είναι μια κατάσταση που δυστυχώς ανατροφοδοτείται. Η έκπτωση της αριστείας δημιουργεί περισσότερη έλλειψη αριστείας.
Νομίζω ότι ζούμε σε εποχή σκοταδισμού. Έχουμε ακόμη δημοκρατία δηλ. μπορούμε να ασκούμε τα δικαιώματά μας, αλλά παρατηρώ ότι οι επικρατούσες δομές εξακολουθούν να είναι ασφαλείς στη φαυλότητά τους και ίσως είναι και πολύ ενδιαφέρον το ότι καταφέρνει να υπάρχει ακόμη αυτή η δημοκρατία. Μοιάζει σχεδόν ειρωνικό.
Σκοπός της δημοκρατίας είναι να αναδεικνύει την αριστεία, η οποία με τη σειρά της υπερασπίζεται τη δημοκρατία.
Αν η δημοκρατία καταστρέψει την αριστεία, τότε ποιος θα την υπερασπιστεί;
Ζούμε ίσως σε μια μορφή εικονικής, μιας άκυρης δημοκρατίας, όπου υπάρχουν τα δικαιώματα αλλά δεν υπάρχει ουσία.
Έτσι ο κόσμος δεν αλλάζει, δεν πάει μπροστά, δεν εξελίσσεται, δεν βελτιώνεται και παραμένει σε τέλμα ανακυκλώνοντας την παθογένεια» , υποστηρίζει ο Έλληνας επιστήμονας.
Σύμφωνα με έρευνά του, από τα περίπου 20 εκατομμύρια επιστήμονες που έχουν κάνει τουλάχιστον μία επιστημονική δημοσίευση, το 1% (περίπου 200.000) έχει ελληνικά ονόματα.
Αν εστιάσει κάποιος μόνο στους κορυφαίους επιστήμονες (εν ζωή ή όχι), το ποσοστό των Ελλήνων πλησιάζει το 3%, που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό δεδομένου ότι οι Έλληνες αποτελούν λιγότερο από το 0,2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Από αυτούς τους Έλληνες του 3%, μόλις ένας στους επτά (14%) έζησε ή ζει στην Ελλάδα, ενώ όλοι οι άλλοι (86%) στο εξωτερικό».
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί οι Έλληνες επιστήμονες μεγαλουργούν στο εξωτερικό. Υπάρχει απάντηση. Καταρχήν το δείγμα είναι σαφώς επιλεγμένο. Δε φεύγει οποιοσδήποτε. Φεύγει αυτός που έχει και λίγο το δαίμονα μέσα του για να τον σπρώξει να «αποδράσει».
Αυτοί που φεύγουν είναι λοιπόν μάλλον επιλεγμένοι, ανήσυχοι, με περισσότερα ενδιαφέροντα και όρεξη, με διάθεση να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες και να ξεκινήσουν από το μηδέν σε ένα περιβάλλον ξένο και εχθρικό πολλές φορές.
Ο άλλος παράγοντας είναι πως αν αυτός ο άνθρωπος βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον, αν έχει όρεξη, αν διακρίνεται από δημιουργικότητα, αν θέλει να πετύχει κάτι παραπάνω και προτίθεται να δουλέψει από το πρωί ως το βράδυ, τότε έχει τα μέσα, την υποστήριξη, την αναγνώριση, τη χρηματοδότηση και άλλους έξυπνους ανθρώπους γύρω του για να αλληλεπιδράσει , για να τον εμπνεύσουν και να τους εμπνεύσει, υπάρχει το υπόστρωμα για να ανθίσει αυτή η προσπάθεια του.
Αλλά και στην Ελλάδα μπορεί να γίνει αυτό, από ο, τι λέει η προσωπική μου εμπειρία, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο. Όμως σήμερα ο παγκόσμιος ερευνητικός ιστός είναι μια ανοικτή κοινότητα, δεν υπάρχουν στεγανά, μπορεί να κάνει κανείς έρευνα από όποιο σημείο του πλανήτη βρίσκεται, μπορεί να συνεργαστεί με οποιονδήποτε, δεν είναι περιορισμένος».
Σημασία κατά τον καθηγητή έχει το αν η Ελλάδα μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα την κάνουν ελκυστική για ανθρώπους που θέλουν να παραμείνουν ή να επιστρέψουν για ρεαλιστικούς και όχι για «ποιητικούς» λόγους.
«Εγώ θεωρώ ότι έμεινα στην Ελλάδα δέκα χρόνια (δίδαξε στην Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων) για ποιητικούς λόγους και όχι για ρεαλιστικούς.
Έβλεπα το χάος γύρω μου και εμπνεόμουν από αυτό να συνεχίσω, αλλά αυτό είναι μια ψυχοπαθολογική κατάσταση. Δεν μπορείς να περιμένεις από το μέσο άνθρωπο να εμπνέεται από τις δυσκολίες και από το χάος.
Κάποιος που αποφασίζει να γυρίσει στα ελληνικά πανεπιστήμια, τις περισσότερες φορές αποφασίζει να διασχίσει την έρημο Γκόμπι.
Αν εμπνέεται από αυτό (υπάρχουν πολλοί που εμπνέονται κι εγώ εμπνεόμουν από αυτό) διασχίζουν την έρημο Γκόμπι, βιώνουν μια εξαιρετικά πλούσια εμπειρία και την εκμεταλλεύονται με διάφορους τρόπους είτε επιστημονικά είτε γράφοντας ποίηση. Αλλά δε μπορώ να πω στο μέσο άνθρωπο πήγαινε να διασχίσεις την έρημο Γκόμπι. Πρέπει να είμαι ρεαλιστής μαζί του».
Ο καθηγητής δηλώνει πως λατρεύει την πατρίδα του και πως ουσιαστικά δεν την έχει εγκαταλείψει ποτέ, αφού η ψυχή του παραμένει εδώ.
«Στην Ελλάδα θα ήμουν διατεθειμένος να γυρίσω και σωματικά αν έβλεπα ότι η χώρα μου έχει όραμα αριστείας και είναι διατεθειμένη να απαντήσει σε προκλήσεις με έναν τρόπο καινούργιο, δυναμικό, διαφορετικό, καινοτόμο. Θα πήγαινα οπουδήποτε υπάρχει αυτό το περιβάλλον, ένα περιβάλλον όπου αμφισβητείς τον ίδιο σου τον εαυτό σου γιατί θέλεις να πετύχεις το ακόμη καλύτερο. Αυτό, δυστυχώς, δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Υπάρχουν κάποιες νησίδες, κάποιοι άνθρωποι που προσπαθούν, απομονωμένοι, βαλλόμενοι πανταχόθεν, περιθωριοποιημένοι σε καθεστώς διωγμού ή σε μια κατάσταση μόνιμης εσωτερικής εξορίας, αλλά η επικρατούσα δυναμική δεν είναι δυναμική αριστείας, είναι ακριβώς το αντίθετο».
Η Ελλάδα χρειάζεται όραμα και όχι ηγέτες
Ο κορυφαίος επιστήμονας έχει δηλώσει επανειλημμένα πως «δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτα» χωρίς αυτό να αποτελεί απαραίτητα μια αντίφαση, αφού εξελικτικά δεν υπάρχει κάποιο όριο στη γνώση που ο ίδιος να μπορεί να διακρίνει, δεν υπάρχει «ταβάνι», όπως συνηθίζεται να λέγεται.
«Αν σκεφτούμε τι ξέραμε 50 χρόνια πριν σε σχέση με αυτά που γνωρίζουμε σήμερα, δεν έχω λόγο, κατά αντιστοιχία να μη πιστεύω ότι αυτά τα δύο ή τρία ή πέντε πράγματα που ξέρω, σε πενήντα χρόνια από τώρα θα είναι σχεδόν ένα τίποτε. Ελπίζω δηλαδή να είναι τίποτε.
Το άσχημο θα είναι αν μετά από 50 χρόνια ξέρουμε τα ίδια ή και λιγότερα. Έχει συμβεί στην διαδρομή της Ιστορίας.
Εύχομαι και ελπίζω να μη ξαναζήσουμε Μεσαίωνα», λέει χαρακτηριστικά και συμφωνεί με όσους υποστηρίζουν πως η Ελλάδα, αλλά και γενικότερα ολόκληρος ο κόσμος πάσχει από έλλειψη οράματος και ηγετών.
«Δεν περιμένω από κανέναν ηγέτη να σώσει την Ελλάδα ή την Ευρώπη ή ολόκληρο τον πλανήτη. Πιστεύω ότι οι εποχές των ηγετών έχουν ξεπεραστεί. Οι ηγέτες ίσως χρειαζόντουσαν κάποτε για να οδηγήσουν στρατούς να πολεμήσουν στη Τροία. Στις μέρες μας πιστεύω μόνο σε, πολλούς σε αριθμό, έντιμους πολίτες επιστήμονες, σοβαρούς, γνώστες, καλά πληροφορημένους, ειδικούς που μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι ξέρουμε και τι δε ξέρουμε.
Δεν περιμένω από αυτούς που βγαίνουν στα κανάλια και στα μπαλκόνια να μας σώσουν.
Περιμένω από ανθρώπους με ήπιο, σοβαρό και τεκμηριωμένο λόγο να δαμάσουν, να μεταφέρουν και να ερμηνεύσουν τη σωστή πληροφορία.
Μπορεί να ακούγεται λιγάκι ταπεινό αυτό, ίσως και βαρετό και μπορεί να σου πει κάποιος ότι θέλεις άλλον έναν τεχνοκράτη. Δε θέλω άλλον ένα τεχνοκράτη, θέλω πολλούς τεχνοκράτες, θέλω εκατομμύρια. Τότε μπορούμε να μιλάμε για μια άλλης μορφής κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει όλη αυτή η παραπληροφόρηση και η αχρηστία που επικρατεί. Ίσως σε κάποιες κοινωνίες να μη πραγματοποιηθεί αυτό και να χαθούν, να σβήσουν. Σε άλλες ίσως να γίνει και να καταφέρουν να προχωρήσουν».
Ο καθηγητής Ιωαννίδης αποφεύγει να κάνει προβλέψεις για την Ελλάδα και δεν το διακινδυνεύει.
«Στις προβλέψεις μου έχω πέσει πάντα έξω, άρα δε θα διακινδυνεύσω άλλη μια, δε θέλω να κάνω πρόβλεψη. Τα στοιχεία όπως που έχουμε είναι τραγικά. Παρόλα αυτά δε θέλω να χάνω την ελπίδα ότι μπορεί να προκύψει κάτι καλό.
Κανένα επιστημονικό μοντέλο δε μπορεί να λειτουργήσει πλήρως όταν έχουμε να κάνουμε με κοινωνίες ανθρώπων.
Κρατάω την ελπίδα ότι η Ελλάδα δεν θα ανήκει σε αυτές τις κοινωνίες που θα σβήσουν, αλλά δεν μπορώ και να το αποκλείσω. Μπορεί σε 50 χρόνια να μην υπάρχει η Ελλάδα ως χώρα, είναι μια πιθανή εξέλιξη και θα έλεγα ότι είναι μια αρκετά πιθανή εξέλιξη.
Μπορεί όμως και να σωθεί από κάποιον που δεν έχει γεννηθεί ακόμη ή από κάποιον που αυτή τη στιγμή σκέφτεται κάτι καινοτόμο. Άρα λοιπόν υπάρχει αυτό το στοιχείο της αβεβαιότητας.
Νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία θα δώσει την ευκαιρία στον εαυτό της να πάρει το ρίσκο. Εδώ έδωσε την ευκαιρία σε τόσους αδαείς, σε τόσους μέτριους και άχρηστους που την εξουσιάζουν τόσα χρόνια, γιατί να μη δώσει την ευκαιρία σε πέντε, δέκα, εκατό ανθρώπους να πάρουν το ρίσκο και ίσως τελικά να είναι εκείνοι που θα καταφέρουν να την τραβήξουν προς τα πάνω, ως σύνολο και όχι ως μονάδες».
πηγή: pronews.gr
Ο διευθυντής ενός σχολείου στην Ταϊβάν υπέβαλε την παραίτηση του έπειτα από την διεξαγωγή μιας παρέλασης με θέμα τους Ναζί στην οποία συμμετείχαν οι μαθητές του σχολείου την προηγούμενη εβδομάδα, η οποία προκάλεσε κατακραυγή.
Οι φωτογραφίες και τα βίντεο που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο δείχνουν τους μαθητές του σχολείου να φορούν στολές των Ναζί, κραδαίνοντας λάβαρα με την σβάστικα, με κάποια να γελούν και να χορεύουν κατά την διάρκεια της παρέλασης της Παρασκευής που πραγματοποιήθηκε για τον εορτασμό της συμπλήρωσης 62 ετών λειτουργίας του σχολείου. Ένας δάσκαλος επίσης συμμετείχε στην παρέλαση και εμφανίζεται να κάνει τον ναζιστικό χαιρετισμό, στεκόμενος εντός ενός άρματος μάχης που είναι φτιαγμένο από χαρτόνι, σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης. Καθώς οι μαθητές παρελαύνουν, ένας εκφωνητής λέει: «Έρχεται ο Χίτλερ, χαιρετίστε τον μαθητές, αλλιώς το άρμα θα σας συνθίψει, ή θα οδηγηθείτε στον θάλαμο αερίων», ακούγεται στο βίντεο που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Apple Daily.
.
Καθώς οι επικρίσεις κλιμακώνονταν, ο Τσενγκ Χσιαο μινγκ, διευθυντής του γυμνάσιου σχολείου Τσενγκ Τσιαο μινκ στην πόλη Χσιντσού ζήτησε συγγνώμη που επέτρεψε η παρέλαση να πραγματοποιηθεί και υπέβαλε την παραίτηση του. «Ζητώ συγγνώμη στα θύματα και στον κόσμο...», δήλωσε την Κυριακή, υποσχόμενος ότι θα επιβάλει κυρώσεις στους σχολικούς αξιωματούχους. Το γραφείο οικονομικών και πολιτιστικών υποθέσεων του Ισραήλ στην Ταϊπέι με ανακοίνωση του καταδίκασε το «κακόγουστο» και «εξοργιστικό» περιστατικό. Η ντε φάκτο πρεσβεία της Γερμανίας στην Ταϊβάν με ανακοίνωση της ανέφερε ότι οι μαθητές απέτυχαν να κατανοήσουν ότι τα σύμβολα των Ναζί αντιπροσωπεύουν την ανθρώπινη απέχθεια και καταπίεση. Το υπουργείο Παιδείας της Ταϊβάν επίσης ζήτησε συγγνώμη και κάλεσε το σχολείο να αναλάβει πρωτοβουλίες για να βελτιώσει την εκπαίδευση της Ιστορίας στους μαθητές που φοιτούν σε αυτό.
H Aμερικανίδα ηθοποιός Carrie Fisher, η Πριγκίπισσα Leia στη σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας "Πόλεμος των Άστρων",πέθανε σήμερα. Είχε υποστεί προσφάτως σοβαρή καρδιακή κρίση και νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση.
Ο εκπρόσωπος της οικογένειας, Σάιμον Χολ, επιβεβαίωσε τον θάνατο της 60χρονης πρωταγωνίστριας.
"Με πολύ μεγάλη θλίψη, η κόρη της Billie Lourd επιβεβαιώνει ότι η πολυαγαπημένη της μητέρα Κάρι Φίσερ απεβίωσε σήμερα στις 9 παρά πέντε το πρωί. Την αγάπησε όλος ο κόσμος και θα μας λείψει πάρα πολύ. Εκ μέρους όλης της οικογένειας θέλω να σας ευχαριστήσω για τις ζεστές σκέψεις και τις προσευχές σας τις τελευταίες μέρες".
Η 60χρονη ηθοποιός και συγγραφέας βρισκόταν στη Βρετανία για τα γυρίσματα της τρίτης σεζόν της τηλεοπτικής σειράς Catastrophe. Επιστρέφοντας από το Λονδίνο στο Λος Άντζελες, υπέστη καρδιακή προσβολή μέσα στο αεροπλάνο και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Ιατρικό Κέντρο Ρόναλντ Ρίγκαν. Την Κυριακή η μητέρα της, η διάσημη ηθοποιός και χορεύτρια Debbie Reynolds, είχε δηλώσει ότι η κατάστασή της ήταν "σταθερή".
Πριν από έναν μόλις μήνα η Fisher είχε αποκαλύψει ότι είχε μια σύντομη ερωτική σχέση με τον συμπρωταγωνιστή της, τον Harrison Ford, πριν από 40 χρόνια, όταν εκείνη ήταν μόλις 19 ετών και εκείνος 33. Η ηθοποιός προωθούσε επίσης τη νέα αυτοβιογραφία της, που τιτλοφορείται The Princess Diarist και βασίζεται στο ημερολόγιο που κρατούσε την εποχή που γύριζε την πρώτη ταινία της σειράς του Πολέμου των Άστρων.
Ξανάπαιξε τον ρόλο της πριγκίπισσας στις δύο επόμενες ταινίες και επανήλθε πέρσι ερμηνεύοντας την ηγέτιδα της Αντίστασης, στρατηγό Leia Organa, στην ταινία "Η Δύναμη Ξυπνά". Τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας της σειράς, του "Επεισοδίου 8", στην οποία ενσαρκώνει τον ίδιο ρόλο, ολοκληρώθηκαν τον Ιούλιο και η ταινία αναμένεται να προβληθεί στους κινηματογράφους τον Δεκέμβριο του 2017.
Η Fisher, κόρη της ηθοποιού Debbie Reynolds και του τραγουδιστή Eddie Fisher , έκανε το ντεμπούτο της στη σόουμπιζ σε ηλικία 12 ετών, στο νάιτκλαμπ της μητέρας της στο Λας Βέγκας. Έφηβη ακόμη, έπαιξε στην ταινία Shampoo το 1975. Αξιομνημόνευτη ήταν επίσης η ερμηνεία της στην ταινία "Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι", όπου έπαιζε τη φίλη της πρωταγωνίστριας Meg Ryan.
Η ζωή της ωστόσο σημαδεύτηκε από τις καταχρήσεις και τις ταραχώδεις ερωτικές σχέσεις της. Είχε διαγνωστεί με διπολική διαταραχή και για πολλά χρόνια έδινε μάχη με τον εθισμό της στην κοκαΐνη και τα παυσίπονα. Όταν έπαιζε ταινία "Οι ατσίδες με τα μπλε", γνώρισε και αρραβωνιάστηκε τον Dan Aykroyd, τον οποίο όμως χώρισε για χάρη του συνθέτη και τραγουδιστή Paul Simon. Είχε αποκτήσει μία κόρη από τη σχέση της με τον ατζέντη Bryan Lourd.
"Δεν έχω λόγια. Συντετριμμένος" έγραψε στο Twitter ο στενός φίλος και συμπρωταγωνιστής της, Μαρκ Χάμιλ. "Ένα λαμπρό ταλέντο και φως έσβησε", σχολίασε ο Γουίλιαμ Σάτνερ, ο πρωταγωνιστής της σειράς "Σταρ Τρεκ".
Ο σκύλος της ο Γκάρι, την αποχαιρέτισε με τον δικό του τρόπο μέσα από τον λογαριασμό του στο Twitter: "Η μαμά έφυγε. Σ' αγαπώ Carrie Fisher".
news24.gr
ε τον χειρότερο τρόπο ολοκληρώνεται η χρονιά για τον Νίκο Καρέλη. Η επίσημη ιστοσελίδα της Γκενκ επιβεβαιώνει τα δυσάρεστα νέα για τον Έλληνα επιθετικό, που τραυματίστηκε το βράδυ της Τρίτης.
Τουλάχιστον οκτώ μήνες θα χρειαστεί να μείνει εκτός γηπέδων ο Νίκος Καρέλης, μετά τον τραυματισμό του στην εντός έδρας αναμέτρηση της Γκενκ με τη Γάνδη.
Αυτή είναι η πληροφορία που αναφέρειη επίσημη ιστοσελίδα της Γκενκ, σημειώνοντας ότι μετά τις εξετάσεις που υποβλήθηκε, διαπιστώθηκε ότι υπέστη ρήξη στο πρόσθιο χιαστό του αριστερού του γονάτου.
Όπως επισημαίνεται, “... η χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, θα προγραμματιστεί σε συνεννόηση με το ιατρικό επιτελείο, αλλά η αποκατάστασή του θα διαρκέσει τουλάχιστον οκτώ μήνες. Οι συμπαίκτες και όλη η οικογένεια της Γκενκ, εύχονται στο Νίκο καλή δύναμη και ταχεία ανάρρωση”.
Ο 25χρονος διεθνής επιθετικός έχει κάνει μία εξαιρετική σεζόν σημειώνοντας 18 γκολ σε 32 εμφανίσεις. Ο τραυματισμός αυτός αποτελεί πλήγμα και για την Εθνική ομάδα εν όψει των αγώνων στην προκριματική φάση του Μουντιάλ της Ρωσίας.
