Νεκρός στο σπίτι του, στη Μινεσότα βρέθηκε ο διάσημος καλλιτέχνης Prince (Πρινς), σε ηλικία 57 ετών. Η είδηση κάνει το γύρο του κόσμου και σύμφωνα με το Associated Press την επιβεβαίωσε ο ατζέντης του.

Πηγές δήλωσαν στο TMZ ότι η σορός του βρέθηκε σήμερα το πρωί στο στούντιό του, στο Paisley Park. Ο σερίφης της περιοχής αρνήθηκε να το επιβεβαιώσει.  

Ο Prince - Prince Rogers Nelson όπως ήταν το πλήρες όνομά του - είχε κερδίσει επτά βραβεία Grammy, ενώ είχε βραβευθεί και με Οσκαρ για το τραγούδι του «Purple Rain» στην ομώνυμη ταινία του 1984. 

Ο σούπερ σταρ μουσικός συνδύασε ήχους από την R & B , soul και hip-hop για να δημιουργήσει ένα μοναδικό ήχο. Στη διάρκεια της 40χρονης καριέρας του πούλησε περισσότερους από 100 εκατ. δίσκους.

Ο πρώτος του δίσκος κυκλοφόρησε το 1978 με τίτλο For Yoυ, ενώ ευρύτερα γνωστός έγινε από τον δεύτερο δίσκο του με τίτλο Prince το 1979.Ολόκληρη την δεκαετία του '80 ήταν ο πρίγκιπας της ποπ μουσικής με τεράστιες επιτυχίες όπως το Kiss και το When doves cry. 

Η τελευταία εβδομάδα της ζωής του

Ο Πρινς  είχε νοσηλευτεί πριν μία εβδομάδα για γρίπη και πήρε εξιτήριο καθώς η κατάσταση του δεν ενέπνεε ανησυχία. 

Την περασμένη Πέμπτη έδωσε μια συναυλία στην Ατλάντα. Ήδη δεν αισθανόταν καλά και η κατάστασή του επιδεινώθηκε όταν επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο μετά τη συναυλία. 

Το αεροπλάνο έκανε επείγουσα προσγείωση και ο τραγουδιστής εισήχθη στο νοσοκομείο στο Μολίν του Ιλινόι.

Αφού νοσηλεύτηκε για λίγες ημέρες, πήρε εξιτήριο και επέστρεψε σπίτι του.

news.gr

Από πρωτοπόρους όπως ο Lin Manuel-Miranda, σε πολιτικούς όπως η Κριστίν Λαγκάρντ και διασήμους όπως ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, το περιοδικό Time δημοσίευσε την ετήσια λίστα με τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Η μαύρη πρώην σκλάβα και μετέπειτα ακτιβίστρια Χάριετ Τάμπμαν θα είναι το πρόσωπο που θα απεικονίζεται στο νέο 20δολαρο των ΗΠΑ.  Παράλληλα, είναι και η πρώτη γυναικεία μορφή στο χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα.  

Η Τάμπμαν θα αντικαταστήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Αντριου Τζάκσον, ο οποίος ήταν και ο ίδιος ιδιοκτήτης σκλάβων και διώκτης 16.000 Ινδιάνων. 

Πρόκειται για μία ιστορική απόφαση για τις ΗΠΑ που χαρακτήρισαν την Τάμπμαν ως γυναίκα-σύμβολο της ελευθερίας των μαύρων. 

Αρχικά, το πρόσωπο της Τάμπμαν προοριζόταν για το χαρτονόμισμα των 10 δολαρίων και θα αντικαθιστούσε την εικόνα του Αλεξάντερ Χάμιλτον. Η ανακοίνωση όμως προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, μιας και ο Χάμιλτον ήταν εκείνος που βοήθησε να ιδρυθεί το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και το οικονομικό σύστημα της χώρας. 

Ο Χάμιλτον παρέμεινε τελικά στο δεκαδόλαρο αλλά φεύγει ο Τζάκσον από το εικοσαδόλαρο. Για την ακρίβεια, το πρόσωπο του θα υπάρχει στην πίσω όψη του νομίσματος, ενώ στην μπροστινή θα είναι εκείνο της Τάμπμαν. 

Τα νέα χαρτονομίσματα θα παρουσιαστούν δημοσίως σε 4 χρόνια, το 2020.

news.gr

Σε μια ιδιαίτερα οδυνηρή πλευρά του Κυπριακού αναφέρεται το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του στρατηγού Πανουργιά Πανουργιά. O τίτλος και ο υπότιτλος προσδιορίζουν με ακρίβεια το αντικείμενο της μελέτης: «ΚΥΠΡΟΣ, H αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας την 29η Δεκεμβρίου 1967, Εθνική μειοδοσία».

Δυο λόγια για το ιστορικό αυτής της Μεραρχίας: Είχε σταλεί στην Κύπρο «κρυφά» επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου το 1964, κατά παράβαση των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου, με τη σύμφωνο γνώμη του Μακαρίου. Είχε δύναμη 10.000 ανδρών με αξιόλογο βαρύ οπλισμό. Εστάλη ως απάντηση των τουρκοκυπριακών ενεργειών, που με τους περίφημους «θυλάκους» είχαν ουσιαστικά κηρύξει την «ανταρσία» κατά της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας, εγκαινίασαν τη διαδικασία της διχοτόμησης και σταδιακά διαμόρφωναν αυτό που, μετά την εισβολή του 1974, ονομάσθηκε «τουρκοκυπριακή επικράτεια». Από στρατιωτικής πλευράς, κατά κάποιο τρόπο ισορροπούσε την παρουσία ισχυρών τουρκικών δυνάμεων στα πολύ κοντινά παράλια της Μικράς Ασίας και απαντούσε στην απειλή της απόβασης.

Ηταν μια τολμηρή απόφαση που πράγματι ανέτρεπε τον μέχρι τότε συσχετισμό δυνάμεων στην Κύπρο. Ηδη, από τότε όμως, αιωρείται το ερώτημα κατά πόσο η αποστολή αυτής της Μεραρχίας, η οποία ουσιαστικά και με τρόπο μονομερή και δυναμικό ανέτρεπε τις Συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης, υπήρξε η ορθότερη πολιτική επιλογή. Οι συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης δεν ήσαν ασφαλώς η καλύτερη και λειτουργικότερη λύση και κυρίως ματαίωναν την Ενωση της Κύπρου με την Ελλάδα που εξακολουθούσε να είναι το κυρίαρχο σύνθημα του κυπριακού αγώνα. Ηταν όμως (ή θα έπρεπε να είναι) σαφές και το ανέφικτο της μονομερούς και δυναμικής ανατροπής ή αναθεώρησης εκείνων των Συμφωνιών. Θα αντιδρούσε δυναμικά όχι μόνο η Τουρκία, αλλά και σύσσωμη η αγγλική και η αμερικανική διπλωματία θα βρισκόταν στο πλευρό της. Πράγμα που τελικά έγινε. Από τη στιγμή όμως που, καλώς ή κακώς, η Μεραρχία εγκαταστάθηκε στην Κύπρο, η αποχώρησή της χωρίς κανένα αντάλλαγμα που θα διασφάλιζε την Κύπρο από την τουρκική απειλή, υπήρξε πράξη εθνικής μειοδοσίας της πατριδοκάπηλης χούντας.

Ο στρατηγός Πανουργιάς Πανουργιάς εκείνη την εποχή υπηρετούσε σε ανώτατες θέσεις του Γενικού Επιτελείου και έχει ιδία αντίληψη πολλών γεγονότων. Μετά την αποτυχημένη επέμβαση του βασιλιά Κωνσταντίνου στις 13 Δεκεμβρίου 1967, αποστρατεύτηκε και συνελήφθη, ο ίδιος και η γυναίκα του, και σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε «βαμμένος» αντίπαλος της Χούντας. H πρώτη, λοιπόν, πηγή ιστορικού υλικού ήσαν οι προσωπικές του εμπειρίες, αλλά δεν περιορίσθηκε σε αυτές.

Τα μεταγενέστερα χρόνια, προσπαθώντας να συγκεντρώσει στοιχεία για την ενεργό συμμετοχή των Ελλήνων αξιωματικών στον αντιδικτατορικό αγώνα (σημαντικότατη πτυχή της αντίστασης που παραμένει ανεξερεύνητη), «έπεσε πάνω» στα ανέκδοτα απομνημονεύματα του στρατηγού Γεωργίου Περίδη, διοικητού κατά την εξεταζόμενη περίοδο του ισχυρού Γ΄ Σώματος Στρατού, που εκάλυπτε την άμυνα του Εβρου και της Θράκης. O στρατηγός Περίδης, μετά την 13η Δεκεμβρίου συνελήφθη επίσης, κρατήθηκε επί εξάμηνο και κατόπιν εξορίσθηκε στη Σκύρο, όπου και έγραψε τα απομνημονεύματά του. Αναφέρεται στα πρόσφατα ακόμη γεγονότα, κυρίως από την πλευρά του Χούντας και της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας που τελικά οδήγησαν στην αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας.

Τα απομνημονεύματα αποτέλεσαν το έναυσμα της έρευνας και της μελέτης. O στρατηγός Πανουργιάς Πανουργιάς επεκτάθηκε σε ολόκληρη ή σε μεγάλο μέρος (δεν μπορώ να κρίνω) της μετέπειτα βιβλιογραφίας και των δημοσιευμάτων. Και τέλος, σε δική του αρχειακή έρευνα στις ΗΠΑ και στην Αγγλία.

Η αρετή όμως της μελέτης του στρατηγού Πανουργιά Πανουργιά έγκειται στην οργάνωση του πρωτογενούς ή δευτερογενούς υλικού σε μια πραγματικά δραματική και λιτή αφήγηση, που καλύπτει τα γεγονότα τριών κρίσιμων μηνών και ό,τι κρύβεται πίσω από τα γεγονότα: Από τον Σεπτέμβριο ώς το τέλος Νοεμβρίου του 1967.

Το τρίμηνο αυτό αρχίζει με την ανωτάτου επιπέδου ελληνοτουρκική συνάντηση του Εβρου, περνάει από τα δραματικά γεγονότα της Κοφίνου και των Αγίων Θεοδώρων στην Κύπρο, τα οποία έφεραν Ελλάδα και Τουρκία στο χείλος του πολέμου, τη διαμεσολάβηση του εκτάκτου Αμερικανού απεσταλμένου Σάιρους Βανς και καταλήγουν στην άτακτη υποχώρηση της Χούντας και την επονείδιστη απόφαση για την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας και τον ουσιαστικό αφοπλισμό της Κύπρου. Για τους Τούρκους ήταν η γενική πρόβα της εισβολής. Για τη Χούντα η γενική πρόβα του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου, με τις γνωστές οδυνηρές συνέπειες.

Ο αναγνώστης μένει κατάπληκτος από την εγκληματική επιπολαιότητα με την οποία η πατριδοκάπηλη χούντα και όσοι από φόβο ή από δουλικότητα, στρατιωτικοί και πολιτικοί (π.χ. ο Παν. Πιπινέλης), τη βοήθησαν, χειρίσθηκε την υπόθεση της Κύπρου. Και μένει τελικά η απορία, στον συγγραφέα, στον αναγνώστη και σε όλους, γιατί δεν διεξήχθη ποτέ η δίκη για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην Κύπρο και εις βάρος της Κύπρου και της εδαφικής της ακεραιότητας.

kathimerini.gr  Γραφει ο Αντωνης Καρκαγιαννης

-  Κυβερνητική πηγή: Κοντά σε πλήρη συμφωνία με τους δανειστές - Εκλεισαν και τα κόκκινα δάνεια
- Η συμφωνία με τους δανειστές "κλείδωσε" δήλωσε ο υπουργός Εργασίας βγαίνοντας από το Χίλτον!
- Μένουν μόνο κάποιες μικρές λεπτομέρειες σύμφωνα με τον ίδιο
- Συμφωνήθηκε αύξηση των εισφορών κατά μία μονάδα για τα τρία πρώτα χρόνια και μισή μονάδα για τα επόμενα τρία
- Εκτός νομοσχεδίου μένουν τα άρθρα που αφορούν στην αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ταμείων
- Ανησυχία από την γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που θεωρεί το νέο ασφαλιστικό αντισυνταγματικό στο σύνολό του!

Αποφασισμένος να μην αποδεχτεί νέες μειώσεις των επικουρικών συντάξεων πέραν από αυτές που προβλέπονται στο σχέδιο νόμου που έχει δοθεί στη δημοσιότητα εμφανίστηκε ο υπουργός εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος αμέσως μετά τη συνάντηση του με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο Μαξίμου, και στον απόηχο της εμπλοκής που παρουσιάστηκε εκ νέου νωρίς τα ξημερώματα με τους δανειστές.

Σύμφωνα με τον κ. Κατρούγκαλο, εχθές υπήρξε συμφωνία εκτός από το θέμα των επικουρικών, όπου όπως είπε, εμείς προτείνουμε λελογισμένη αύξηση εισφορών στην οποία έχουν δεχτεί και οι εργοδοτικοί φορείς, και δεν θα δεχτούμε περαιτέρω μειώσεις στις επικουρικές, πέραν αυτών στο σχέδιο που έχει δοθεί και θα κατατεθεί σήμερα ή αύριο στη Βουλή.

Σύμφωνα με τον κ. Κατρούγκαλο, μετά τη σύσκεψη με τον πρωθυπουργό και το θόρυβο που προκλήθηκε για τις συντάξεις των βουλευτών, αποφασίστηκε να μην υπάρχει εξαίρεση των εκλεγμένων μέχρι το 2012 βουλευτών και θα παίρνουν και αυτοί, όπως και οι υπόλοιποι ασφαλισμένοι, τις συντάξεις τους από τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ο κ. Κατρούγκαλος θεωρεί ότι ο θόρυβος για το θέμα ήταν παραπλανητικός. Παρ' όλα αυτά, όπως είπε, για να αποφευχθούν οι εντυπώσεις, ελήφθη η συγκεκριμένη απόφαση.

vima.gr

Το ιερό σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων, σύμβολο και της ειρήνης, η Ολυμπιακή Φλόγα άρχισε το ταξίδι της στον κόσμο με τελικό προορισμό το Ρίο, όπου θα φιλοξενηθεί η κορυφαία των διοργανώσεων τον Αύγουστο. Η τελετή της αφής της Ολυμπιακής Φλόγας ήταν υπέροχη και ο... Θεός Απόλλωνας σύμμαχος της καταπληκτικής πρωθιέρειας, Κατερίνας Λέχου.

Η τελετήlive

Εστειλε τις ακτίνες του, ο βωμός στο ναό της Ηρας άναψε, η δάδα της πρωθιέρειας γέμισε με φως και αυτό μεταλαμπαδεύτηκε στον πρώτο λαμπαδηδρόμο, τον παγκόσμιο πρωταθλητή της ενόργανης γυμναστικής, Λευτέρη Πετρούνια που με τη σειρά του την έδωσε στον Βραζιλιάνο Ολυμπιονίκη του μπιτς βόλεϊ, Ζιοβάνι Γκάβιο.

Η Κατερίνα Λέχου ευχαρίστησε το Θεό Απόλλωνα που έστειλε τις ακτίνες του να ανάψει η Φλόγα για τη φιλόξενη πόλη του Ρίο και έπειτα είπε: “Και ‘σύ Δία, χάρισε ειρήνη σε όλους τούς λαούς της γης…”

"Σήμερα, τιμάται το δώρο των Αρχαίων Ελλήνων στην ανθρωπότητα", είπε ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Τόμας Μπαχ και έστειλε και αυτός μήνυμα ειρήνης, επισημαίνοντας πόσο επίκαιρες και αναγκαίες είναι οι αρχές του Ολυμπισμού αυτόν τον δύσκολο καιρό: "Η Ολυμπιακή Φλόγα θα διαδώσει το μήνυμα της ειρήνης σε όλο τον κόσμο. Ο αθλητισμός χτίζει γέφυρες και δεν υψώνει τείχη ανάμεσα στους ανθρώπους. Το μήνυμα αυτό σήμερα είναι επίκαιρο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα δώρο που μοιράζεται η ανθρωπότητα". Πρόσθεσε ο Γερμανός πρόεδρος: "Πρώτη φορά θα διεξαχθούν Ολυμπιακοί Αγώνες στη Λατινική Αμερική. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μήνυμα ελπίδας! Η Φλόγα είναι σύμβολο της ανθρωπότητας να ενώνεται", ενώ ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Σπύρος Καπράλος, είπε: "Κύριε Νούσμαν (πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής των Αγώων της Βραζιλίας) να γνωρίζετε ότι εκτός από τη Φλόγα θα σας δώσουμε και την αγάπη μας".

Υπέροχη ήταν η απαγγελία αποσπάσματος του ποιήματος
"Το φως της Ολυμπίας" του Τάκη Δόξα από τον ηθοποιό Γιάννη Στάνκογλου, ενώ η Αρτεμις Ιγνατίου δημιούργησε δυο εξαιρετικές χορογραφίες τις “ Νηρηΐδες” και τους “Κούρους με τις κόρες”.

Η κ. Ιγνατίου καλούσε τις ιέρειες χτυπώντας δυο πέτρες που είχε στα χέρια της και τις χρησιμοποιεί από το 2008. Τις είχε βρει σε ποτάμι στην Αρχαία Ολυμπία.

Ο Πέτρος Ιωάννου, ήταν ο κήρυκας με το κοχύλι και αυτός έδωσε το σύνθημα της εισόδου των γυναικών στο ναό, ενώ η Ισμήνη Λιαροπούλου άφησε από τα χέρια της ελεύθερο το λευκό περιστέρι, το σύμβολο της παγκόσμιας ειρήνης. Πριν τις χορογραφίες τιμήθηκε και η μνήμη της εμβληματικής χορογράφου της τελετής, Μαρίας Χορς.

Οι ιέρειες ήταν περισσότερες από κάθε άλλη φορά, 30 τον αριθμό και οι κούροι 13.

Η Ολυμπιακή Φλόγα θα ταξιδέψει στην Ελλάδα επί επτά ημέρες πριν αναχωρήσει από το Παναθηναϊκό Στάδιο για το μεγάλο της ταξίδι.

newsit.gr

Την αποκάλυψη για τον βουλευτή με την Porsche κάνει ο Βηματοδότης. Όπως γράφει, ο Δημήτρης Καβαδέλλας, ο βουλευτής της Ενωσης Κεντρώων που είχε δηλώσει ότι πούλησε την Porsche όταν κυκλοφόρησε η φωτογραφία του αυτοκινήτου του στο πάρκινγκ της Βουλής, τελικά δεν την πούλησε. Την έκρυψε!

Η Ελλάδα υπήρξε επί πολλές δεκαετίες χώρα «εξαγωγής» μεταναστών. Γι’ αυτό και το ελληνικό νομικό σύστημα είναι προσανατολισμένο στη διατήρηση των δεσμών του απόδημου ελληνισμού με τη μητρόπολη, κι όχι άδικα, αφού οι Ελληνες του εξωτερικού αποτελούν πλούτο για τη χώρα.

Στο πλαίσιο αυτό εγγράφεται και η συνταγματική πρόβλεψη για την ψήφο των αποδήμων, «με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο», εφόσον βέβαια ψηφιστεί από 200 βουλευτές ο σχετικός εφαρμοστικός νόμος.

Μια πρόβλεψη που υπάρχει εδώ και 15 χρόνια στο άρθρο 51 του Συντάγματος, χωρίς όμως ποτέ να εφαρμοστεί. Το ζήτημα της ψήφου των αποδήμων, εκτός από σημαντικές τεχνικές παραμέτρους (οι οποίες σε μια κορυφαία δημοκρατική διαδικασία δεν είναι ποτέ «τυπικές»), έχει και σημαντικές πολιτικές προεκτάσεις.

Μετά τη μαζική φυγή του πιο δυναμικού, ίσως, τμήματος της ελληνικής κοινωνίας προς το εξωτερικό, εξαιτίας της ύφεσης και της τρομακτικής ανεργίας, που ακολούθησαν την κρίση και τα μνημόνια, το θέμα αποκτά νέες διαστάσεις.

Μιλώντας πια για «απόδημους» δεν αναφερόμαστε (μόνο) στους δεύτερης και τρίτης γενιάς απογόνους των μεταναστών της δεκαετίας του 1910-20 ή του 1950-60, αλλά (και) σε ανθρώπους που έφυγαν πρόσφατα από τη χώρα και διατηρούν ισχυρότερους δεσμούς και, κυρίως, υψηλότερο πολιτικό ενδιαφέρον γι’ αυτήν.

Επίσης, η σύνθεση του απόδημου ελληνισμού είναι πολύ διαφορετική από εκείνη των προηγούμενων δεκαετιών, καθώς –εκτός των ελληνικών παροικιών της Αμερικής, της Γερμανίας, της Αυστραλίας κ.λπ.– υπάρχει πια μια κρίσιμη μάζα Ελλήνων κατοίκων του εξωτερικού, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, που διαβιοί υπό ένα αρκετά πιο «προσωρινό» καθεστώς, αλλάζοντας συχνά πόλεις ή και χώρες, στο πλαίσιο ενός ούτως ή άλλως πιο «παγκοσμιοποιημένου» περιβάλλοντος.

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι εδώ και πολύ καιρό χώρα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων, πολλοί από τους οποίους ζουν ήδη επί δεκαετίες ανάμεσά μας και μοιράζονται την καθημερινότητά μας.

Ολες αυτές οι παράμετροι συνθέτουν ένα πολιτικό σκηνικό σύνθετο και ένα δυνάμει εκλογικό σώμα πολυάριθμο (περίπου το 1/6 του συνόλου), πολλών ταχυτήτων και διαφορετικού βαθμού σύνδεσης με τα ελληνικά πολιτικά πράγματα.

Και, επομένως, γεννούν τα αναπόφευκτα ερωτήματα που αναζητούν λύση με τη μέγιστη δυνατή συναίνεση: Ποιος πρέπει να αποφασίζει για τις τύχες αυτής της χώρας και, κατ’ επέκταση, καθενός από τους κατοίκους της;

Πρέπει λόγου χάριν να τεθεί ένα μέγιστο χρονικό όριο αποχώρησης από την Ελλάδα, πέραν του οποίου δεν θα πρέπει κάποιος να διευκολύνεται να ψηφίζει, αν δεν είναι πρόθυμος να κάνει το μεγάλο ταξίδι για την Ελλάδα;

Ή να απαιτηθεί η ύπαρξη ελάχιστων έστω βιοτικών συμφερόντων στην Ελλάδα (π.χ. περιουσίας) για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους;

Και μήπως η διεύρυνση του εκλογικού σώματος θα πρέπει να είναι αμφίπλευρη, περιλαμβάνοντας –εκτός από τους απόδημους Ελληνες– και τους επί μακρόν διαμένοντες στην Ελλάδα αλλοδαπούς;

Επίσης, πρέπει οι απόδημοι Ελληνες να εκπροσωπούνται ως τέτοιοι, εκλέγοντας έναν μικρό αριθμό δικών τους βουλευτών και με ποιους ποσοτικούς και ποιοτικούς κανόνες; Ή η ψήφος τους θα προσμετράται απλώς στο εθνικό ποσοστό κάθε σχηματισμού;

Οι προβληματισμοί αυτοί και οι πολιτικές συνέπειες κάθε πιθανής επιλογής είναι αναγκαίο να αποτελέσουν αντικείμενο δημόσιας σε βάθος συζήτησης. Πολλώ δε μάλλον που στην εφαρμογή τους ανακύπτουν σημαντικά τεχνικά, νομικά και οικονομικά ζητήματα, με κορυφαίο, ασφαλώς, το ζήτημα της διασφάλισης του αδιάβλητου της διαδικασίας και του σεβασμού της ισότητας της ψήφου.

Υπάρχουν ήδη παραδείγματα από άλλες χώρες που εφαρμόζουν αντίστοιχες διαδικασίες και, με δεδομένη την πολιτική βούληση ρύθμισης του θέματος, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν.

Προφανώς, όμως το ζήτημα αυτό –που επί 15 χρόνια έμεινε σε εκκρεμότητα, λόγω και μικροκομματικών υπολογισμών του τότε δικομματισμού– δεν αντιμετωπίζεται με «πυροτεχνήματα», σαν το εμφανώς προχειρογραμμένο σχέδιο που ετοίμασε, μαζί με τις βαλίτσες του, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθ’ οδόν προς την Αμερική, νομίζοντας ότι θα μοιράσει «καθρεφτάκια» στους ομογενείς.

Για ένα κορυφαίο θεσμικό ζήτημα εθνικής σημασίας όπως αυτό, πρέπει να προηγηθεί μια συλλογική και σε βάθος συζήτηση. Μια συζήτηση που, ιδανικά, πρέπει να ενταχθεί στον δημοκρατικό διάλογο για την εκ βάθρων αλλαγή του εκλογικού νόμου, τον οποίο έχει επιδιώξει και, σε κάθε περίπτωση, θα ξεκινήσει η κυβέρνηση.

efsyn.gr

* Γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών & Διοικ. Ανασυγκρότησης, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ