Sidebar
hellasfm
Το καλοκαίρι έφθασε και όλοι ψάχνουν να επισκεφθούν μια όμορφη παραλία προκειμένου να χαλαρώσουν και να ξεφύγουν για λίγο από την καταπίεση στη πόλη. Η Μεσόγειος μπορεί να προσφέρει στους τουρίστες αυτή τη δυνατότητα μιας και έχει πανέμορφες παραλίες, ιδανικέςγια διακοπές. Φυσικά η χώρα μας δεν γίνεται να λείπει από τη λίστα.
Αυτές λοιπόν είναι οι 10 πιο όμορφες παραλίες στη Μεσόγειο, ανάμεσα τους τρεις ελληνικές:
1. Εγκρεμνοί στη Λευκάδα
Στη συγκεκριμένη φωτογραφία δεν έχει χρησιμοποιηθεί κανένα φίλτρο. Όποιος επισκεφτεί τη Λευκάδα και συγκεκριμένα τη παραλία Εγκρεμνοί θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τα καταγάλανα νερά. Η συγκεκριμένη παραλία βρίσκεται στη νοτιοδυτική ακτή του νησιού και παρά την απομακρυσμένη θέση της- είναι δύσκολη η πρόσβαση της- είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τους τουρίστες.
2. Cala Mitjaneta στο νησί Μενόρκα της Ισπανίας
Αυτή η παραλία είναι δημοφιλής τόσο στους τουρίστες όσο και στους ντόπιους.H Cala Mitjaneta βρίσκεται νοτιοδυτικά του νησιού Μενόρκα και είναι απομονωμένη. Τα νερά της είναι ρηχά και ήρεμα, ενώ η παραλία είναι ιδανική για τους λάτρεις του ψαροντούφεκου.
3. Το Ναυάγιο στη Ζάκυνθο
Ένα ναυάγιο που συνέβη το 1982 έδωσε το όνομα της σε μια απομονωμένη παραλία της Ζακύνθου όταν το πλοίο ξεβράστηκε σε αυτή. Όποιος θέλει να επισκεφθεί αυτή τη διάσημη παραλία της Ζακύνθου μπορεί να το κάνει μόνο δια θαλάσσης ή ελικοπτέρου. Πρόκειται για μια αμμώδη παραλία, η οποία περιβάλλεται από εντυπωσιακά ασβεστολιθικά βράχια.
4. Ελαφονήσι στη Κρήτη
Το Ελαφονήσι βρίσκεται στο νοτιοδυτικότερο άκρο του νομού Χανίων της Κρήτης και είναι γνωστό για τις μικρές νησίδες με την πολύ λευκή ψιλή άμμο. Πρόκειται για ένα μικρό νησάκι που βρίσκεται 200 μέτρα μακριά από την ακτή. Ανάμεσα τους υπάρχει μια λιμνοθάλασσα βάθος ενός μέτρου.
5. Monterosso στην περιοχή Cinque Terre της Ιταλία
Στην Ιταλία πέντε μαγευτικά χωριά τα οποία ενώνονται με τρενάκι και απέχουν περίπου πέντε λεπτά το ένα από το άλλο αποτελούν την περιοχή Cinque Terre. Αν πάτε προς τα εκεί θα πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε τη παραλία Monterosso, η οποία είναι αρκετά δημοφιλής με πλήθος τουριστών αν την επισκέπτονται καθ όλη τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου.
6. Χειμάρρα στην Αλβανία
Η παραλία της Χειμάρρα στην Αλβανία είναι μια από της πιο ωραίες της μεσογείου. Στη Χειμάρρα μπορείτε επίσης μετά τις βουτιές σας να επισκεφθείτε και τοπικές ελληνικές ταβέρνες αλλά να απολαύσετε και την εκπληκτική βυζαντινή αρχιτεκτονική της πόλης.
7. Spiaggia Rosa στη Σαρδηνία της Ιταλίας
Πρόκειται για μια απόκοσμη παραλία που βρίσκεται στο νησί Budelli. Η Spiaggia Rosa οφείλει το όνομα της στο χρώμα της άμμου, η οποία περιέχει μικροσκοπικά θραύσματα κοραλλιών, κοχυλιών καθώς και στίγματα από γρανίτη. Αν θέλετε να επισκεφθείτε τη συγκεκριμένη παραλία θα πρέπει να πάτε με βάρκα.
8. Boska Voda στη Κροατία
Η πόλη Boska Voda βρίσκεται κατά μήκος των Δαλματικών Ακτών στην Κροατία και είναι ένας από τους πιο δημοφιλής προορισμούς του καλοκαιριού. Η μικρή πόλη έχει πληθυσμό λίγο πάνω από 2.000 ανθρώπους και είναι γνωστή για τις μεγάλες παραλίες της, οι οποίες έχουν χαλίκια αλλά και για τα πευκοδάση της.
9. Turquoise Coast στη Τουρκία
Η συγκεκριμένη παραλία βρίσκεται στην γειτονική μας χώρα, την Τουρκία, και συγκεκριμένα στη πόλη Πατάρα. Η περιοχή είναι ιδανική για όσους αναζητούν ένα απομακρυσμένο καταφύγιο ενώ μπορούν να επισκεφτούν πολλά ιστορικά φρούρια και χωριά.
10. Cabo de Gata στην Ανδαλουσία της Ισπανίας
Μέρος ενός φυσικού πάρκου στην Ανδαλουσία της Ισπανίας η Cabo de Gata βρίσκεται κατά μήκος των περιοχών με τις μεγαλύτερες προστατευόμενες παράκτιες περιοχές. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή εξακολουθεί να έχει πλούσια φυσική ομορφιά καθώς και πλούσια θαλάσσια ζωή.
Πηγή:dailymail.co.uk
Μικρή πτώση στο 25,4% σημείωσε η ανεργία στην Ελλάδα το Φεβρουάριο του 2015, σε σχέση με τον Ιανουάριο, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Ακόμη κι έτσι όμως, τα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (25,4% το Φεβρουάριο), με την Ισπανία να ακολουθεί (22,7%). Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας σημειώθηκαν στη Γερμανία(4,7%) και στην Αυστρία (5,7%).
Click4more: ΟΟΣΑ: Ανάπτυξη... next year! Στο 0,1% φέτος, 2,3% του χρόνου Στην Ελλάδα, ο αριθμός των ανέργων τον Φεβρουάριο του 2015 μειώθηκε στα 1,206 εκατομμύρια. Το ποσοστό ανεργίας στους άνδρες διαμορφώθηκε στο 22,4% και στις γυναίκες στο 29,1%.
Το ποσοστό ανεργίας των νέων (κάτω των 25 ετών) έφτασε στο 50,1%, έναντι 49,9% τον Ιανουάριο.
Στην ευρωζώνη, τον Απρίλιο, το ποσοστό ανεργίας έφτασε στο 11,1% (έναντι 11,2% τον περασμένο μήνα) και στην ΕΕ των 28 στο 9,7% (έναντι 9,8% τον περασμένο μήνα).
Δεν υπάρχουν στοιχεία για την ανεργία στην Ελλάδα το Μάρτιο και τον Απρίλιο.
Συνολικά τον Απρίλιο του 2015 καταγράφονται 23,5 εκατομμύρια άνεργοι στην ΕΕ και 17,8 εκατομμύρια άνεργοι στην ευρωζώνη.
Τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (50,1%), στην Ισπανία (49,6%) και ακολουθούν η Κροατία (45,5%) και η Ιταλία (40,9%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Γερμανία (7,2%), στην Αυστρία και στη Δανία (10,1%).
Τον Απρίλιο η ανεργία των νέων στην ευρωζώνη μειώθηκε στο 20,7% (έναντι 22,5% τον Απρίλιο του 2014) και στην ΕΕ μειώθηκε στο 22,3% (έναντι 23,9% τον Απρίλιο του 2014)
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν ανέφερε πως περισσότεροι από 10.000 τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους έχουν σκοτωθεί από τότε που ο διεθνής συνασπισμός ξεκίνησε την εκστρατεία του εναντίον της οργάνωσης πριν από εννέα μήνες στο Ιράκ και τη Συρία.
Η οργάνωση, ωστόσο, παραμένει ανθεκτική και μάχιμη, είπε, τονίζοντας όμως πως οι απώλειες στις τάξεις θα έχουν αποτέλεσμα.
«Έχουμε δει πολλές απώλειες στις τάξεις του Daesh (αραβικό ακρωνύμιο της ISIS) από την έναρξη αυτής της εκστρατείας, περισσότερες από 10.000» δήλωσε ο Μπλίνκεν στον ραδιοφωνικό σταθμό France Inter μετά τη συνάντηση στο Παρίσι μεταξύ των χωρών που επιχειρούν εναντίον της ISIS.
Την Τρίτη, οι δυτικές και αραβικές χώρες που μετέχουν στο συνασπισμό πραγματοποιώντας αεροπορικές επιθέσεις εναντίον θέσεων των τζιχαντιστών υποστήριξαν το ιρακινό σχέδιο για ανακατάληψη εδαφών έπειτα από την κατηγορία που διατύπωσε ο ιρακινός πρωθυπουργός ότι η συμμαχία δεν έχει κάνει αρκετά για να βοηθήσει τη Βαγδάτη να απωθήσει τους τζιχαντιστές.
«Στην αρχή αυτής της εκστρατείας είχαμε πει ότι θα χρειαστεί καιρός. Έχουμε καταστρώσει ένα τριετές σχέδιο κι είμαστε μόνο στους εννέα μήνες» είπε ο Μπλίνκεν.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό
Τον περασμένο Απρίλιο, το Λονδίνο βρισκόταν στο έλεος μιας άγριας εκλογικής αναμέτρησης. Όμως, το πρωινό της 13ης Απριλίου, ούτε ο Συντηρητικός Ντέιβιντ Κάμερον, ούτε ο Εργατικός Εντ Μίλιμπαντ, βρίσκονταν στα πρωτοσέλιδα των εθνικών εφημερίδων του Ηνωμένου Βασιλείου. Η πρώτη είδηση της ημέρας ήταν η υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον για την κούρσα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών.
Και μέχρι στιγμής, στο εξωτερικό, δείχνει να κερδίζει τον αγώνα.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση στη πλατφόρμα YouGov, το 61% των Βρετανών και το 59% των Γερμανών κρίνουν θετικά την υποψηφιότητα Κλίντον, τη στιγμή που μόλις το 20% και 24%, αντίστοιχα, την βλέπουν αρνητικά. Το 50% των Βρετανών και το 51% των Γερμανών πιστεύουν πως η εκλογή της στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ θα ήταν θετική για την παγκόσμια κοινότητα.
Η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είναι δημοφιλής και σε άλλες χώρες. Στον Καναδά, θαυμαστές της Κλίντον στάθηκαν συνολικά περίπου 20 ώρες στην ουρά το περασμένο έτος προκειμένου να εξασφαλίσουν υπογεγραμμένα αντίτυπα του βιβλίου της. Ίσως το αντίτιμο που πρέπει να καταβάλει κανείς για να παραστεί σε ομιλία της να είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα στις ΗΠΑ ωστόσο στις βόρειες Πολιτείες οι ομιλίες της ήταν sold out καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που δεν είχαν κανένα πρόβλημα τελικά να πληρώσουν.
Τα ευρήματα έρευνας που διεξήγαγε η ''The Huffington Post'' σχετικά με την φήμη της Χίλαρι Κλίντον – έρευνα στην οποία συμμετείχαν οι εκδόσεις της στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, την Ινδία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα – δείχνουν ότι οι πολίτες γνωρίζουν ποια είναι η Χίλαρι Κλίντον και τι έχει καταφέρει στην πορεία της ζωής της κερδίζοντας την εκτίμηση πολλών: φεμινίστρια, σύζυγος και μητέρα με δεκαετίες καριέρας ως δημόσιο πρόσωπο στην αμερικανική πολιτική σκηνή και το φιλανθρωπικό της έργο διεθνώς.
Συνεντεύξεις και ρεπορτάζ από τις εκδόσεις της HuffPost συνθέτουν το πορτραίτο ενός έμπειρου, διαχρονικού μέλους της πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ το οποίο επιμένει σχεδόν εμμονικά να ταξιδεύει πολύ ενώ έχει τρόπον τινά σκληραγωγηθεί από τις δύσκολες στιγμές στην προσωπική του ζωή – μία σταθερή εάν όχι εντυπωσιακή προσωπικότητα.
Για τους αξιωματούχους και το εκλογικό σώμα των χωρών αυτών η πιθανότητα εκλογής της Χίλαρι Κλίντον δεν συνδέεται με ριζικές αλλαγές στις πολιτικές οι οποίες εφαρμόζονται σήμερα. Αντιθέτως, βλέπουν τη Χίλαρι ως έναν σταθερό συνομιλητή που εμπνέει την κοινωνία.
Ήταν μια «ενεργή υπουργός Εξωτερικών», είπε ο Αλεξάντρ Γκραφ Λαμπσντόρφ, Γερμανός πολιτικός και αντιπρόεδρος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, «γεγονός το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία, ειδικά στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και σε καιρούς σημαντικών γεωπολιτικών αλλαγών».
«Οι πολιτικές οι οποίες η ίδια ακολουθεί και οι οποίες ακολουθούν μία τάση προς τα αριστερά της ομοιάζουν σε εκείνες του προέδρου Μπάρακ Ομπάμα», ανέφερε, «η θέση της όμως στο ανώτατο αξίωμα των ΗΠΑ ως η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει τέτοια θέση θα αποτελούσε μάλλον μεγάλη έμπνευση για τις γυναίκες και τα κορίτσια σε όλο τον κόσμο».
Στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και αλλού, η τάση η οποία κυριαρχούσε είναι να πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων οι παλαιότεροι των πολιτικών τάξεων, υπογραμμίζει η Λία Κουαρταπέλε, ένα από τα νεότερα μέλη του ιταλικού κοινοβουλίου. Ωστόσο, αυτή η τάση δεν βρίσκει αντίκρισμα στην 67χρονη Κλίντον, επεσήμανε.
«Η Χίλαρι θεωρείται ως μια εξαιρετικά έμπειρη πολιτικός», συμπλήρωσε η Κουαρταπέλε. «Η υποψηφιότητα της θα μπορούσε να λειτουργήσει μελλοντικά ως ένα καθησυχαστικό κριτήριο για μία χώρα η οποία ακόμη παρουσιάζει κάποια τελευταία σημάδια κρίσης. Η υποψηφιότητα της θα μπορούσε να λογαριαστεί ως εικόνα μίας έμπειρης και προστατευτικής φιγούρας στην εξουσία.
Η Κλίντον αποτελεί πρόσωπο θαυμασμού - ή έστω σεβασμού- για τις δεκαετίες των ταξιδιών της παγκοσμίως ως πρώτη κυρία, γερουσιαστής των Η.Π.Α και υπουργός Εξωτερικών. Αλλά, τόσο οι αξιωματούχοι όσο και οι πολίτες, ήταν ασαφείς στην καλύτερη των περιπτώσεων και καχύποπτοι στην χειρότερη αυτών, όταν τους ζητήθηκε να αποτιμήσουν τα επιτεύγματα της και το στρατηγικό της όραμα ως υπουργός Εξωτερικών.
«Ως υπουργός Εξωτερικών, η Χίλαρι δεν έκανε κάποια ξεχωριστή εντύπωση στην Ιταλία, είτε θετική είτε αρνητική», είπε ο Γκουίντο Μολτέντο, Ιταλός δημοσιογράφος και δοκιμιογράφος. «Το ανάστημα της δεν αυξήθηκε, δεν συρρικνώθηκε».
Στην Αμερική, μεγάλο μέρος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και όλοι οι πολέμιοί της εστιάζουν στα χρήματα που έχει συγκεντρώσει το μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα Κλίντον αλλά και στα emails που δημοσιοποίησε (ή όχι). Ρητορεύουν σχετικά με το αν πρόκειται μια ασφυκτικά γνώριμη φιγούρα του αμερικανικού γίγνεσθαι Αναρωτιούνται για τα οφέλη και τα ρίσκα, του πολυετούς και κατά καιρούς ταραχώδους γάμου της με τον Μπιλ Κλίντον.
Όμως, οι διάφορες εκδόσεις της HuffPost διαπίστωσαν πως αυτή ακριβώς η ιστορία της ζωής της είναι εκείνη η οποία την καθιστά ευάλωτη στις ΗΠΑ, είναι εκείνη που την καθιστά αξιόπιστη, δημοφιλής και γνώριμη πολιτική προσωπικότητα στο εξωτερικό.
Οι ψηφοφόροι ανά τον κόσμο ίσως να μην γνωρίζουν τις λεπτομέρειες σχετικά με την υπόθεση που αφορά στα emails της Κλίντον κατά τη διάρκεια της θητείας της ως υπουργός Εξωτερικών, αλλά ξέρουν - και παραμένουν παραδόξως κάπως συγκινημένοι για την υπόθεση που αφορούσε το ειδύλλιο με τη Μόνικα Λεβίσνσκι πριν από περίπου δύο δεκαετίες. Ενώ φεμινίστριες στις Η.Π.Α την έχουν κριτικάρει για την επιλογή της να σταθεί στο πλευρό του άνδρα της, η αντίληψη αυτή δεν έχει επικρατήσει στις άλλες χώρες. Πράγματι, η Κλίντον θεωρείται πιο πιθανό να επαινεθεί για το γεγονός ότι άφησε πίσω της και ξεπέρασε τα χρόνια με την υπόθεση Λεβίσνκι.
«H Χίλαρι Κλίντον έχει μια μάλλον ευνοϊκή εικόνα στη Γαλλία, με βάση το πώς χειρίστηκε το σκάνδαλο Λεβίσνκι», είπε ο Μαξίμ Μπουρντιέ της γαλλικής έκδοσης της HuffPost, καθώς επίσης και «λόγω του τρόπου που ανέκαμψε, ακολουθώντας τη δική της πολιτική καριέρα».
Το συμβάν αυτό, είπε, «ειδώθηκε στη Γαλλία ως ένα ιδιωτικό ζήτημα, που δε θα έπρεπε ποτέ να έχει λάβει τις διαστάσεις που πήρε στις Η.Π.Α».
Στην Ιταλία, σύμφωνα με τον Μολτέντο, «οι γυναίκες αναγνωρίζουν πως… αντιμετώπισε μία αναμφισβήτητα μία περίπλοκη κατάσταση με θάρρος και ωριμότητα».
Η εξοικείωση που υπάρχει με το πρόσωπο της Κλίντον σε πολλά μέρη στον πλανήτη ίσως είναι ευπρόσδεκτη σε έναν κόσμο, που έχει κουραστεί να εκπλήσσεται από προέδρους που είτε ήταν καταστροφικά αδαείς (Τζορτζ Μπους) ή επισφαλώς αφελείς (Ομπάμα).
Όπως ακριβώς οι Βρετανοί μπορούν να προσφέρουν εύκολα μια άποψη για την ίδια, αντίστοιχα και η Κλίντον γνωρίζει καλά το Ηνωμένο Βασίλειο. Άλλωστε οι σύμβουλοι εκστρατείας της ήταν βασικοί παράγοντες στις πρόσφατες εκλογές που διεξήχθησαν στη χώρα ενώ και η ίδια έχει στενές σχέσεις με τους Μίλιμπαντ.
Η Ινδία είναι ακόμη μία χώρα όπου η θετική άποψη για την Clinton κυριαρχεί.
«Για την Χίλαρι Κλίντον υπάρχει μια θετική εικόνα στην Ινδία, κυρίως λόγω της ενασχόλησης της στην περιοχή», λέει ο Ανιρβάν Γκος της ινδικής έκδοσης της HuffPost. «Στις συνειδήσεις των πολλών γίνεται αντιληπτή ως άνθρωπος που γνωρίζει καλά τα ζητήματα με τα οποία η νότια Ασία είναι αντιμέτωπη».
Ένας εκ των κορυφαίων συμβούλων της Clinton, ο αείμνηστος Ρίτσαρντ Χολμπρουκ, δραστηριοποιούνταν ενεργά στην περιοχή και η συμβολή του Ιδρύματος Κλίντον προσφέρει μία διαφορετική εικόνα σε ό,τι αφορά στα βασικά προβλήματα της Ινδίας. Έτσι, ο Γκος πιστεύει ότι η Χίλαρι Κλίντον ως πρόεδρος θα συνεχίσει το τωρινό momentum και θα πιέσει για περισσότερη συνεργασία με την Ινδία.
H αναγνωρισιμότητα που απολαμβάνει σε άλλες περιοχές του πλανήτη, εφησυχάζει εκείνους οι οποίοι ανά τον κόσμο ασκούν πολιτική. «Η Χίλαρι ανέκαθεν έδινε ιδιαίτερη προσοχή στις διατλαντικές σχέσεις», είπε ο Μολντέντο. «Δεν μπορούμε να πούμε όμως το ίδιο και για τους Ρεπουμπλικάνους αντιπάλους της».
Η Μαριέττα Γιαννάκου, πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, από την Ελλάδα, θεωρεί την Κλίντον ως μέρος εκείνης της ομάδας η οποία έχει απομακρύνει τις ΗΠΑ από τη λογική του Μπους η οποία υπάκουε στο ''είτε ακολουθείς και κάνεις αυτό που λέω ή φεύγεις''. Ή όπως ακριβώς το έθεσε και η ίδια η κ. Γιαννάκου η κυβέρνηση Ομπάμα «είχε ως αφετηρία μία μονολιθική και μονομερή στάση και κινήθηκε προς μία περισσότερο διαλογική και πολυμερή προσέγγιση των παγκόσμιων και και τοπικών ζητημάτων».
Οι απόψεις της Κλίντον δείχνουν να έχουν μετριαστεί από τις απόψεις που επικρατούν ευρέως στις ΗΠΑ – κάτι το οποίο δεν προκαλεί έκπληξη για μία φιγούρα του συστήματος.
«Κανένας δεν μπορεί να αρθρώσει με αξιοπιστία εάν η παγκόσμια κοινότητα και ειδικότερα οι Η.Π.Α. θα ωφεληθούν από μία επιπλέον ενδεχόμενη προεδρία Κλίντον», λέει ο Μάσιμο Τεοντόρι, ένας Ιταλός ιστορικός, πολιτικός και συγγραφέας. «Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Ο νέος πρόεδρος θα πρέπει να επανασχεδιάσει συλλήβδην τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών σε έναν πολυπολικό κόσμο. Κανείς δεν θέλει να μας δει να επιστρέφουμε στην άσκηση δύναμης και στην 'ιμπεριαλιστική' αλαζονεία την οποία βιώσαμε συχνά κατά τη διάρκεια 20 χρόνων που ακολούθησαν το τέλος του Ψυχρού Πολέμου».
Βαθμός σκεπτικισμού συναντάται επίσης σε συζητήσεις με Έλληνες. Νέοι επαγγελματίες και φοιτητές μοιάζουν διχασμένοι ανάμεσα στον προσωπικό σεβασμό για τη δυναμικότητα της Κλίντον και τις αμφιβολίες τους για τη δεινότητα της ως πολιτικού.
«Είναι μία δυναμική γυναίκα η οποία δείχνει ασταμάτητη», είπε η Βικτόρια Αλεξίου, αρχιτέκτονας και διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων. «Από την άλλη πλευρά είναι Μακιαβελική και θα κάνει τα πάντα για να πάρει αυτό που θέλει. Ήταν ανεκτική με τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές των προηγούμενων προέδρων».
Η Μαρία Χατζηαναγνώστου, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, ήταν πιο αισιόδοξη.
«Η Χίλαρι Κλίντον είναι μια ισχυρή γυναίκα που μπορεί να ακολουθήσει μια πολιτική σταδιοδρομία», είπε. «Κατάφερε να ανταπεξέλθει στα απαιτητικά καθήκοντα της θέσης της. Η εκλογή της θα μπορούσε να είναι κάτι θετικό».
Και παρατηρητές από τον χώρο της Αριστεράς, είτε στην Αθήνα είτε στο Βερολίνο, αντικρίζουν ακόμη μία πρωταρχική αρετή στο πρόσωπο της Κλίντον: την εκλογική της η οποία θα κρατήσει το αντίπαλόν της δέος εκτός του Λευκού Οίκου.
«Αυτό που θα συμβεί είναι πως θα είναι η πρώτη γυναίκα που θα εκλεγεί πρόεδρος της Αμερικής», υποστήριξε η πρόεδρος του αριστερού Κόμματος της γερμανικής βουλής , Κάτγια Κίπινγκ συμπληρώνοντας «και έτσι, ευτυχώς, δεν θα κερδίσει τις εκλογές κάποιος Ρεπουμπλικάνος».
Για το άρθρο αυτό συνεισέφεραν: Ο Christoph Asche από το Μόναχο, η Giulia Belardelli από την Ρώμη, ο Maxime Bourdeau από το Παρίσι, ο Anirvan Ghosh από το Νέο Δελχί, η Jennifer MacMillan από το Τορόντο, η Μαριαλένα Περπιράκη από την Αθήνα και ο Ned Simmons από το Λονδίνο.
Το άρθρο αυτό έχει μεταφραστεί από την αμερικανική έκδοση τηςThe Huffington Post
Mία αγκαλιά για τον συνάνθρωπο, μία αγκαλιά για τα παιδιά όλου του κόσμου από 9 γυναίκες της ομογένειας που με αγάπη και όραμα για τον συνάνθρωπο δημιούργησαν έναν οργανισμό που προσφέρει ανιδιοτελώς σε όσους έχουν ανάγκη.
του Δημήτρη Φιλιππίδη
This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Tα 9 Η.U.G.S. είναι μια φιλανθρωπική ομάδα που ιδρύθηκε και αποτελείται απο 9 κοπελες, την Λου Αργύρη, την Άννα Καλονάρος, την Ευαγγελια Παπουτσάκη, την Μίνα Περικλέους, την Χριστινα Καρανίκας, την Μαρία Σιούνης, την Ελένη Πετρόπουλος και δύο ανώνυμα μέλη. Οι κοπέλες αυτές συνδέονται μεταξύ τους με μακρόχρονη φιλία, μία φιλία που παγιώθηκε μέσα από την ιδέα και την επιθυμία προσφοράς αγάπης σε ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη και δεν απολαμβάνουν όλα αυτά τα οποία όλοι εμείς θεωρούμε δεδομένα στην ζωή μας.
Ο Οργανισμός αυτός εντοπίζει μέσω του ιντερνετ οικογένειες που χρειάζονται οικονομική ενίσχυση, ειτε για ιατρικα θεματα ειτε γιατι δεν ειχαν την πολυτελεια να ζήσουν τις μικρές χαρές της ζωής.
Ήδη ο οργανισμός αυτός έχει με επιτυχία διοργανώσει 4 μεγάλες εκδηλώσεις. Η πρώτη ήταν για το ίδρυμα για ανήλικες κακοποιημένες μητέρες στο Long Island, καθώς συγκεντρώθηκαν μωρουδιακά αντικείμενα και ρούχα για τις μητέρες. Στην συνέχεια διοργανώθηκε μία δεύτερη εκδήλωση για την Ακαδημία του Saint Basil στο Garrison, εκεί όπου συγκεντρώθηκαν είδη ανάγκης, τρόφιμα και παιχνίδια για τα παιδιά.
Η επόμενη εκδήλωση έλαβε χώρα για τα ορφανοτροφεια Edwin Gould, τα οποία ειδικεύονται στις υιοθεσίες εγκαταλελειμμένων παιδιών ηλικίας ενός έως 18 ετών. Στην συγκεκριμένη εκδήλωση συγκεντρώθηκαν παιχνίδια και δώρα για περισσότερα από χίλα (!) παιδιά. Το χαμόγελο στα μάτια τω και τα πρόσωπα των παιδιών, όπως μας δήλωσαν οι εθελόντριες του οργανισμού ήταν κάτι συγκλονιστικό, που όπλισε με περισσότερη θέληση και πάθος τις κοπέλες αυτές για να συνεχίσουν το θεάρεστο αυτό έργο.
Πριν δύο περίπου μήνες, ο οργανισμός 9 Η.U.G.S. άνοιξε την αγκαλιά του για να συγκεντρώσει χρήματα για την έρευνα για την ασθένεια της Θαλασσαιμίας, μία εκδήλωση που επίσης σημείωσε επιτυχία, και παγίωσε την οργάνωση στην συνείδηση της Νεουορκέζικης κοινωνίας.
Μετά από κάθε εκδήλωση, οι 9 κοπέλες και όσοι στηρίζουν αυτό το έργο, βγαίνουν ακόμα πιο δυνατές και πιο αποφασισμένες να συνεχίσουν να προσφέρουν αγάπη και ελπίδα, μέσα από την αγκαλιά τους. Σε αυτό το μοτίβο, αποφασίσθηκε να διοργανωθεί ένα BookDriveforaCause, για τα παιδιά της Αφρικής. Ηδη στο Καφέ Αγνάντι στο Αστόρια Παρκ, με επιτυχία συγκεντρώθηκαν μεταχειρισμένα βιβλία για παιδιά από τις τάξεις του Νηπιαγωγείου μέχρι και την τελευταία του Λυκείου, ουτως ώστε να σταλούν στην Αφρική και να δημιουργηθούν Βιβλιοθήκες, που θα δώσουν στα παιδιά εκεί την δυνατότητα πρόσβασης στην εκπαίδευση και την μόρφωση.
Την Τετάρτη 3 Ιουνίου αναμένεται να διοργανωθεί η Τρίτη και τελευταία συγκέντρωση και πάλι στο Αγνάντι, εκεί όπου καλούνται οι ομογενείς και μη να παραδώσουν τα βιβλία των παιδιών τους, που μπορούν να κάνουν την διαφορά για τα παιδιά που είναι λιγότερο τυχερά, που το νερό ή ένα βιβλίο αποτελούν το ζητούμενο και όχι το δεδομένο.
Επίσης, μεταξύ άλλων τα 9 Η.U.G.S. ’εχουν συμμετάσχει σε αιμοδοσίες αλλά και στην συλλογή δώρων για οικογένειες που τις μέρες των εορτών δεν έχουν οικομική δυνατότητα.
Ο Οργανισμός 9 Η.U.G.S. έχει εξαιρετική συνεργασία με άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις οπως το Finding Hope in Music, Autism Speaks, Ronald Mc Donald House και Achilles for Kids για την επίτευξη των στοχων. Εξάλλου αυτό είναι το σύνθημα και ο συμβολισμός: Help Us Give & Share.
Oι 9 φίλες και ιδρυτικά στελέχη του Οργανισμού εκφράζουν μέσω του HellasFM την ανείπωτη ικανοποίηση τους για την ανταπόκριση που έχει τύχει το εγχείρημα τους. Καθώς όπως λένε τελικά ο κόσμος έχει αγκαλιάσει τις 9 αγκαλιές, δημιουργώντας μία ακόμα μεγαλύτερη, που σκοπό έχει να απαλύνει τον πόνο των παιδιών. Όπως χαρακτηριστικά τονίζουν, τα παιδιά είναι το παρών και το μέλλον και τους οφείλουμε μία χείρα βοηθείας, μία ελπίδα και μία αγκαλιά. Καθημερινά, εξάλλου, στην ιστοσελιδα του Οργανισμού στο Facebook φτάνουν μηνύματα απο ανθρώπους που είτε θελουν να κάνουν κάποια δωρεά είτε να προσφέρουν το χρόνο τους και να γίνουν εθελοντές.
Ο HellasFM αναγνωρίζει το έργο και τις προσπάθειες αυτών των κυριών, και θα στηρίξει κάθε προσπάθεια που αποσκοπεί σε κάθε μορφής βοήθεια προς τα παιδιά. Η Ισχύς εν τη ενώσει σε έναν αγώνα που δεν περισσεύει κανείς και που όλοι έχουμε ηθικό χρέος να συμβάλλουμε!
Πληροφορίες μπορεί να βρει κάποιος στο http://www.9hugs.org
Καθώς και στο τηλέφωνο 917.420.0774
Μία πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή έλαβε χώρα στο νούμερο ένα ραδιόφωνο της Ομογένειας Hellas FM, καθώς ο δημοφιλής παραγωγός του Αθλητικού Καφενείου, Βλάσης Αναστασίου είχε καλεσμένους στο στούντιο τον δημοσιογράφο και Διευθυντή του σταθμού Δημήτρη ΦΙλιππίδη και τον δημοσιογράφο της Novasports Αποστόλη Λάμπο. 
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΛΙΝΚ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ
Σε ένα πολύ ασφαλές μέρος κοντά το Μονάχο της Γερμανίας και σε μια ορεινή απρόσιτη περιοχή θα γίνει φέτος η ετήσια συνάντηση της μεγαλύτερης και πιο δυναμικής μυστικής οργάνωσης της Νέας Τάξης, που πολλοί την έχουν χαρακτηρίσει σαν την «Λέσχη του Διαβόλου», της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
Όπως αναφέρεται, χιλιάδες αστυνομικοί και «ειδικοί» εργάτες έχουν επιστρατευτεί για την συνάντηση ενώ έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα ασφάλειας στον πύργο Schlos Elmau, για να αποτραπεί κάθε πιθανότητα να εμφανιστεί κάποιο «απρόοπτο» στην συνάντηση της Λέσχης που όπως υποστηρίζουν πολλοί μελετητές καθαρίζει τις παγκόσμιες εξελίξεις από το παρασκήνιο.
Είναι χαρακτηριστικοί οι σκοποί της Λέσχης που μας ανάγουν κατευθείαν στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση σαν ένα εκτελεστικό της όργανο:
1) Κατάργηση της εθνικής ταυτότητας και δημιουργία νέων οικουμενικών αξιών που θα εξυπηρετούν μια παγκόσμια κυβέρνηση.
2) Ένας συγκεντρωτικός έλεγχος του πληθυσμού με τη συνεχή πλύση εγκεφάλου μέσω των Media, (τύπος, τηλεόραση, διαδίκτυο κτλ), που έχει ως κύριο στόχο να εξαλείψει τα μεσαία κοινωνικά στρώματα, εξαθλιώνοντάς τα και θέτοντάς τα στην υπηρεσία της παγκόσμιας εξουσίας).
3) Μια κοινωνία με μηδενική ανάπτυξη (π.χ. με τη μεταφορά των μεγάλων επιχειρήσεων σε χώρες με φθηνότερη εργασία).
4) Μια κατάσταση διαρκούς ανισορροπίας. Δημιουργώντας τεχνητές κρίσεις και υποβάλλοντας τους ανθρώπους σε συνεχή καταναγκασμό (από άποψη σωματική, ψυχική και συναισθηματική), τους οδηγούν στην εξαθλίωση, την απογοήτευση, και την απάθεια, ( ελληνική περίπτωση), ώστε να δέχονται χωρίς αντίσταση τα «προγράμματα σωτηρίας» που τους προσφέρονται από διάφορους διεθνείς οργανισμούς (ΟΗΕ, ΕΕ, ΔΝΤ κτλ), οι οποίοι υποκριτικά υποστηρίζουν ότι «εργάζονται για το καλό όλων των πολιτών του κόσμου» «για την εξάλειψη της φτώχειας και των ανισοτήτων», κτλ.
5) Κεντρικός έλεγχος της εκπαίδευσης (π.χ. προσπάθεια αποπροσανατολισμού των νέων μέσω της παραποίησης της εθνικής τους ιστορίας, θρησκείας κτλ, προσπάθεια αποδοχής από τους νέους του «διαφορετικού» (πχ. ομοφυλοφιλία), άσχετα αν αυτό είναι αντίθετο με τους νόμους της φύσης και τον ανθρώπινο προορισμό, κτλ).
6) Κεντρικός έλεγχος όλων των εθνικών και διεθνών πολιτικών (π.χ. στην σημερινή Ευρώπη, τα κράτη μέλη χάνουν, μέρα με τη μέρα, την κυρίαρχη εξουσία και ασφυκτιούν από τους κανόνες που τους επιβάλλονται από την ΕΕ).
7) Η χορήγηση μεγαλύτερης δύναμης στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ώστε να συμβάλλει στη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
8) Η επέκταση του ΝΑΤΟ. Δεδομένου ότι ο ΟΗΕ θα συνεχίσει να παρεμβαίνει, όλο και περισσότερο, στους πολέμους στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και αλλού, το ΝΑΤΟ θα μετατραπεί σε παγκόσμιο στρατό, κάτω από τις εντολές του ΟΗΕ και της Νέας Τάξης.
9) Ένα μοναδικό νομικό σύστημα. Το Διεθνές Δικαστήριο θα είναι το μοναδικό νομικό σύστημα στον κόσμο.
Στις συνεδριάσεις της Μπίλντερμπεργκ έχουν πάρει μέρος στο παρελθόν και πολλοί επώνυμοι Έλληνες πολιτικοί με την προσδοκία της προσωπικής τους προβολής αδιαφορώντας αν θα βλάψουν, όπως και το έκαναν συχνά, τα εθνικά μας συμφέροντα. Μεταξύ τους διακρίνουμε τους «κυρίους» (παλιούς συγκάτοικους ), Αντώνη Σαμαρά και Γιωργάκη Παπανδρέου.
Εκτός από αυτούς του δυο που έριξαν την χώρα στον γκρεμό των μνημονίων αδιαφορώντας αν κατέστρεφαν την ελληνική οικονομία, έστειλαν χιλιάδες στην αυτοκτονία και απαξίωσαν όλα τα εθνικά μας θέματα, έχουν παρει μερος και οι εξής :
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Θόδωρος Πάγκαλος, Στέφανος Μάνος, Μιχάλης Παπακωνσταντίνου και υιός, Άννα Διαμαντοπούλου ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ Στέλιος Αργυρός, ο πρόεδρος της Τράπεζας Πίστεως Γιάννης Κωστόπουλος, οι εφοπλιστές Γιώργος Λιβανός, Μιχάλης Περατικός, Γιάννης Λύρας, Κώστας Καρράς, Γρηγόρης Χατζηελευθεριάδης, ο βιομήχανος Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος, ο επιχειρηματίας Θεμιστοκλής Βώκος, και ο Θάνος Βερέμης του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Στην περσινή συνάντηση είχαν πάρει μέρος από ελληνικής πλευράς οι Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, αδελφή της κ Μπακογιάννη και πρόεδρος της ActionAid Hellas, ο Γεώργιος Ζάνας της Τράπεζας της Ελλάδας και ο Λουκάς Τσούκαλις του γνωστού και η εξαιρετέου… μειοδοτικού ΕΛΙΑΜΕΠ.
Όπως βλέπουμε το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι το μόνιμο ελληνικό Ίδρυμα που μετέχει σχεδόν κάθε χρόνο στις συναντήσεις των οργανωτών της επιβολής της Νέας Τάξης και έτσι εξηγείται γιατί προωθούν συστηματικά μια μειοδοτική πολιτική σε όλα τα εθνικά μας θέματα καθώς και μια διαστροφή της ελληνικής ιστορίας έτσι ώστε οι Νεοέλληνες να χάσουν κάθε ταυτότητα και να μην γνωρίζουν από που έρχονται και που πηγαίνουν.
Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Προκειμένου τα παιδιά τους να είναι ετεροφυλόφιλα, γονείς στην Ινδία επιτρέπουν και προωθούν τους βιασμούς από οικεία πρόσωπα
Σοκ προκαλεί η είδηση ότι ένα νεαρό αγόρι στην Ινδία έπεσε θύμα βιασμού από την ίδια του τη μητέρα, σε μια προσπάθεια να «θεραπευτεί» από τις ομοφυλοφιλικές του τάσεις.
Ένας ινδικός οργανισμός υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων (LBGT), μάλιστα, προειδοποιεί πως οι γονείς εγκρίνουν τους βιασμούς των παιδιών τους από άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος, προκειμένου να γίνουν ετεροφυλόφιλα. H σεξουαλική πράξη μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου τιμωρείται με 10 χρόνια φυλάκισης στην Ινδία, επομένως οι οικογένειες συνηθίζουν αυτή την πρακτική. Πολλές φορές επιλέγουν οι ίδιοι ποιο μέλος της οικογένειας θα βιάσει το παιδί τους.
«Είμαστε σίγουροι πως υπάρχουν πολύ περισσότερες υποθέσεις, όμως δεν γίνονται καταγγελίες. Μαθαίνουμε γι” αυτές όχι επειδή έγιναν καταγγελίες βιασμού, αλλά επειδή (τα θύματα) ήθελαν να το σκάσουν από τα σπίτια τους», δήλωσε ένας εργαζόμενος της οργάνωσης στους Times της Ινδίας. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα θύματα ήθελαν να ξεχάσουν τα περιστατικά και γι” αυτό τον λόγο προτιμούσαν να κόψουν κάθε γραμμή επικοινωνίας με την οικογένεια, παρά να προχωρήσουν σε μια καταγγελία.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της Daily Mirror, η υπόθεση του βιασμού του αγοριού από την μητέρα του, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και σόκαρε την κοινή γνώμη. Σε αυτό το κλίμα ο παραγωγός ταινιών Deepthi Tadanki αποφάσισε να βασίσει την επόμενη ταινία του σε αυτό το περιστατικό, καθώς όπως δήλωσε «πολλοί βιασμοί δεν καταγράφονται στην Ινδία και θα περάσουν πολλά ακόμα χρόνια πριν μιλήσει κάποιος ανοιχτά για τους “επιδιορθωτικούς βιασμούς”. Γι” αυτό θέλω να αφηγηθώ αυτήν την ιστορία».
protothema
Εκατοντάδες άνθρωποι, συγγενείς, φίλοι, γνωστοί ή ακόμη και κάποιοι που δεν γνώρισαν ποτέ την οικογένειαΣαβόπουλου, βρέθηκαν στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας στηνΟυάσινγκτονγια τηνκηδείατων αδικοχαμένωνομογενών, που δολοφονήθηκαν μέσα στο σπίτι τους στις 14 Μαΐου.
Τραγικές φιγούρες η 19χρονη Άμπιγκεϊλ και η 17χρονη Κατερίνα, οι δυο κόρες του ζευγαριού, που γλίτωσαν τη δολοφονία γιατί ήταν εσωτερικές σε σχολείο.
Ο Σάββας Σαβόπουλος, η σύζυγός του Έιμι, ο 10χρονος γιος τους Φίλιπ και η οικιακή βοηθός τους, Βέρα Φιγκερόα, δολοφονήθηκαν μέσα στην έπαυλη της οικογένειας στην Ουάσινγκτον, σε μια από τις πιο ακριβές περιοχές της αμερικανικής πρωτεύουσας, όπου βρίσκεται και το σπίτι του Αμερικανού αντιπροέδρου, Τζο Μπάιντεν.
Η οικογένεια και η 57χρονη οικιακή βοηθός κρατήθηκαν για μια μέρα όμηροι. Η αστυνομία έχει συλλάβει τον 34χρονο Ντάρεν Γουίντ, το DNA του οποίου βρέθηκε σε ένα κομμάτι πίτσα, την οποία παρήγγειλαν οι δράστες πριν βάλουν φωτιά στο σπίτι για να καλύψουν τα ίχνη τους. Πιστεύεται πάντως ότι ο 34χρονος είχε τουλάχιστον έναν συνεργό.
Τα δυο κορίτσια της οικογένειας, που ξαφνικά έμειναν ορφανά από μάνα και πατέρα κι έχασαν τον 10χρονο αδερφό τους, έμειναν καθ’ όλη τη διάρκεια της κηδείας των πιο δικών τους ανθρώπων η μια δίπλα στην άλλη, συχνά κρατώντας η μια το χέρι της άλλης.
Τα φέρετρα των τριών θυμάτων ήταν καλυμμένα με λευκά λουλούδια.
Ανάμεσα σε εκείνος που παραβρέθηκαν στην κηδεία και η δήμαρχος της Ουάσινγκτον, Muriel Bowser. Η τελετή έγινε από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, Δημήτριο. «Η τραγωδία προκάλεσε μια έκρηξη αγάπης. Τι μπορούμε να πούμε; Είμαστε στην κηδεία τριών ανθρώπων που υπέφεραν. Δεν υπάρχουν αρκετά δάκρυα» είπε ο κ. Δημήτριος κατά τη διάρκεια της τελετής.
newsit.gr
Καθώς κάθεσαι στα έδρανα μια δικαστικής αίθουσας και παρακολουθείς τη διαδικασία, συχνά το μάτι σου πέφτει πάνω στον κατηγορούμενο. Η εικόνα -τις περισσότερες φορές- είναι η ίδια: ένας σκυφτός άνθρωπος, καμπουριασμένος, ντυμένος με τα πιο προσεγμένα ρούχα που διαθέτει και με μάτια καρφωμένα στο πάτωμα, περιμένει να μάθει την τύχη του.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, ακόμα και ο πιο έμπειρος δικαστικός συντάκτης πιάνει τον εαυτό του να αναρωτιέται σε αρκετές περιπτώσεις: "Είναι δολοφόνος; Μπορεί να το έκανε;". Και συνήθως τότε είναι που κατανοείς πως ακόμη και ο πιο σεμνός και ταπεινός άνθρωπος, αυτός ο πολίτης "υπεράνω υποψίας", είναι ικανός για το ειδεχθέστερο έγκλημα, την αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής, και μάλιστα με τρόπο αποκρουστικό και βάρβαρο.
Η ελληνική Δικαιοσύνη βρίσκεται αντιμέτωπη με εκατοντάδες χιλιάδες εγκλήματα. Εγκλήματα στυγνά, πάθους, ζήλιας, μίσους, εκδίκησης, εγκλήματα προμελετημένα ή εν βρασμώ ψυχής.
Εκείνα που συγκλόνισαν όμως, την κοινή γνώμη παραμένουν χαραγμένα στο μυαλό όλων, όσα χρόνια -ακόμη και δεκαετίες- κι αν περάσουν. Σατανιστές, φονικά τηγανόψωμα, η φυλάκιση του Άκη Πάνου και το έγκλημα πάθους κατά του Αρχιμανδρίτη Άνθιμου είναι μόνο η κορυφή ενός προσωπικού δράματος, που συνεχίζει να στοιχειώνει, όχι μόνο τις οικογένειες των θυμάτων και τους δράστες, αλλά ολόκληρη την κοινωνία.
Ας τις δούμε λοιπόν, με χρονολογική σειρά:
Φραντζής: Προδομένος από τη ματωμένη απόδειξη
Ιούνιος 1987: Μία απόδειξη από το κρεοπωλείο, όπου ψώνιζαν, ήταν αυτό που οδήγησε στον Παναγιώτη Φραντζή, τον άνδρα που επί 3,5 ώρες τεμάχιζε τη σύζυγό του, Ζωή, προκειμένου να κρύψει τα ίχνη ενός εγκλήματος.
Ήταν ένας γάμος γεμάτος εντάσεις και καυγάδες που κατέληγαν ακόμη και στο νοσοκομείο. Ο τελευταίος έμελλε να γίνει το βράδυ της 24ης Ιουνίου του 1987, όταν το ζευγάρι είχε ακόμη μία διαφωνία. Παρά τους ισχυρισμούς του Παναγιώτη Φραντζή, πως ο θάνατος της γυναίκας του ήταν ένα ατύχημα πάνω στον καβγά, ο ιατροδικαστής είχε "δει" στραγγαλισμό.
Το βέβαιο ήταν ότι ο καταδικασθείς σε ισόβια κάθειρξη, έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να εξαφανίσει τη σωρό. Οι λεπτομέρειες των όσων διαδραματίστηκαν στη μπανιέρα του σπιτιού τους, με τη βοήθεια ενός κρητικού σουγιά, είναι άκρως ανατριχιαστικές. Ο Παναγιώτης Φραντζής αφού διαμέλησε το άψυχο σώμα, τραυματίζοντάς το έτσι ώστε να μην μπορεί να αναγνωριστεί, το τοποθέτησε σε σακούλες και το πέταξε σε διάφορους κάδους.
Λίγες ώρες αργότερα, ένας συλλέκτης που έψαχνε γραμματόσημα και φακέλους, βρέθηκε αντιμέτωπος με το φρικτό θέαμα. Η διαμελισμένη σωρός ήταν σε τέτοια κατάσταση που δεν μπορούσε να αναγνωριστεί. Αυτό που πρόδωσε το θύτη ήταν μια ματωμένη απόδειξη αγοράς από κρεοπωλείο, ο ιδιοκτήτης του οποίου μπόρεσε να θυμηθεί τους πελάτες.
Απολογούμενος ο Παναγιώτης Φραντζής είχε πει: "δεν την σκότωσα εγώ. Xτύπησε πάνω στον καβγά. Ό,τι έγινε μετά, το έκανα για να εξαφανίσω το πτώμα, γιατί πανικοβλήθηκα και φοβήθηκα!". Το πόρισμα του ανακριτή όμως, το οποίο έκανε λόγο για ασφυκτικά φαινόμενα, είναι καταλυτικό.
Έτσι, καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση ιδιαζόντως απεχθή από δράστη ιδιαίτερα επικίνδυνο, καθώς και για περιύβριση νεκρού σε ποινή ισόβιας κάθειρξης και φυλάκισης 2 ετών. Αποφυλακίστηκε το 2005, ενώ ήδη λάμβανε εκπαιδευτικές άδειες για να φοιτήσει στην ΑΣΟΕΕ.
Εταιρεία Δολοφόνων
Από το 1985 δρούσε η αποκαλούμενη "Εταιρεία Δολοφόνων", τα μέλη της οποίας δολοφόνησαν οκτώ ηλικιωμένους με μοναδικό σκοπό να καρπωθούν την περιουσία τους, συντάσσοντας πλαστές διαθήκες.
Χαρακτηριστική περίπτωση το τελευταίο θύμα της "εταιρείας", ο εφοπλιστής Χαράλαμπος Τυπάλδος, 84 ετών, ο οποίος βρέθηκε νεκρός το 1986 στο γραφείο του. Επίσημη αιτία θανάτου ήταν καρδιακή προσβολή. Στην διαθήκη που δημοσιεύθηκε, καταγραφονταν ως κληρονόμοι του συγγενικά πρόσωπα ανθρώπων, που ο ίδιος γνώριζε ελάχιστα.
Η υπόθεση έφτασε στις αρχές μετά από έρευνα ιδιωτικού αστυνομικού, ο οποίος συγκέντρωσε τα απαραίτητα στοιχεία. Ως πρωταγωνιστής εμφανιζόταν ένα άτομο υπεράνω υποψίας, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, δικηγόρος, πρώην δήμαρχος Χαλκηδόνας και οικογενειάρχης.
Καταδικάστηκε 8 φορές σε θάνατο και 25 χρόνια κάθειρξη, ποινή που βεβαίως δεν εκτελέστηκε και μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη, ενώ ποινές κάθειρξης επιβλήθηκαν και σε ακόμη έξι κατηγορούμενους.
Στην απολογία του παρουσιάστηκε ως Ρομπέν των φτωχών κι αναρωτήθηκε ενώπιον των δικαστών αν είναι προτιμότερο να ζει ο Τυπάλδος ή να ζουν καλύτερα δέκα άλλα πρόσωπα αντί για αυτόν.
Επίσης, έχει υποστηρίξει: "Ήμουν εγκέφαλος-ανεγκέφαλος. Τότε είχαν πάρει τα μυαλά μας αέρα, αλλά με το πέρασμα του χρόνου κατάλαβα ότι δεν έπρεπε να τα κάνουμε όλα αυτά, φτάσαμε σε ακραίες καταστάσεις. Όμως, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, η δράση μας είχε ιδεολογικό υπόβαθρο. Από μικρό παιδί είχα αριστερή συνείδηση. Σε καμία διαθήκη δεν υπήρχαν λιγότεροι από πενήντα κληρονόμοι, συνήθως ήταν από 70-100, ενώ στην υπόθεση του Τυπάλδου παρακαλώ, ήταν 156. Δηλαδή, εγώ δεν τα έκανα όλα αυτά για τον εαυτό μου, αλλά για να βγάλω τον φτωχό από την πείνα του. Τότε πίστευα ότι έχει μεγαλύτερη αξία να φάνε ψωμί 150 άνθρωποι, από τη ζωή ενός 85χρονου ή 90χρονου".
Σαμπανιώτη: Η "φαρμακούλα με τα τηγανόψωμα"
Ιανουάριος 1992: Επτά άτομα, μέλη και φίλοι δύο οικογενειών καταλήγουν στο νοσοκομείο σε κρισιμη κατάσταση, λόγω βαρύτατης τροφικής δηλητηρίασης. Όλοι είχαν δοκιμάσει τηγανόψωμα και ψωμί που είχαν παρασκευασθεί από την ίδια ζύμη, την οποία είχε προσφέρει ως «δώρο» στις οικογένειες η 56χρονη γειτόνισσα, Μαρία Σαμπανιώτη.
Οι τοξικολογικοί έλεγχοι στα τρόφιμα αλλά και στα θύματα, ήταν σαφείς: Παραθείο. Τρείς άνθρωποι μετά από μέρες στην εντατική, χάνουν τελικά τη ζωή τους. Οι δικαστικές αρχές στρέφονται κατά της Μαρίας Σαμπανιώτη, κατηγορώντας την ότι θέλησε να εκδικηθεί τις δύο οικογένειες, καθώς δεν επιθυμούσαν το γάμο των δύο γιων τους με τις κόρες της 56χρονης.
Η ίδια από την πρώτη στιγμή ενώπιον του ανακριτή, αρνείται τις κατηγορίες: "Δεν ήθελα να κάνω κακό σε κανέναν. Κάποιος άλλος έβαλε στο μάτι την οικογένειά μου κι επειδή αυτή τη ζύμη την είχα φτιάξει για το σπίτι μου, έριξε δηλητήριο μέσα όταν εγώ έλειπα για ψώνια".
Η θέση της δεν άλλαξε ποτέ, μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση το 2000, έχοντας περάσει τρεις ακροαματικές διαδικασίες. Η "φαρμακούλα", όπως την φώναζε ο κόσμος κατά την είσοδό της στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δεν κατάφερε να πείσει την ελληνική Δικαιοσύνη.
Το 1993, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο και στη συνέχεια το Μικτό Ορκωτό Εφετείο το 1997, την καταδικάζουν σε τρεις φορές ισόβια κάθειρξη και επιπλέον 25 έτη, χωρίς ελαφρυντικά, για τρεις ανθρωποκτονίες και τέσσερις απόπειρες ανθρωποκτονίας.
Αργότερα, ο Άρειος Πάγος αναιρεί την καταδικαστική απόφαση του ΜΟΕ, κι έτσι η δίκη σε δεύτερο βαθμο επαναλαμβάνεται. Παρά τις ελπίδες της κατηγορούμενης, που επιμένει στην αθωότητά της, το δικαστήριο και πάλι επικυρώνει την πρωτόδικη απόφαση, το 2000.
Η Μαρία Σαμπανιώτη παρέμεινε στη φυλακή συνολικά 19 χρόνια. Αποφυλακίστηκε το 2011, λόγω της καλής συμπεριφοράς της στη φυλακή, των πολλών μεροκάματων που είχε κάνει, αλλά και της ευεργετικής διάταξης σύμφωνα με την οποία μετά το 65ο έτος της ηλικίας του κρατουμένου, κάθε ημέρα κράτησης υπολογίζεται διπλή.
Οι Σατανιστές της Παλλήνης
Αύγουστος 1992: Λαμβάνει χώρα η πρώτη πράξη μιας φρικτής ιστορίας, που έμελλε για χρόνια να κυριαρχήσει στη νεοσύστατη τότε ιδιωτική τηλεόραση. Η 14χρονη Δώρα Συροπούλου μεταφέρεται σε ερημική τοποθεσίας στο Κορωπί από τον 21χρονο Ασημάκη Κατσούλα, τον 19χρονο Μάνο Δημητροκάλλη και τη Δήμητρα Μαργέτη, μόλις 18 ετών τότε. Εκεί δολοφονείται και κακοποιείται για να "προσφερθεί στο σατανά", ενώ όταν όλα έχουν τελειώσει, η σωρός της περιλούζεται με βενζίνη και καίγεται.
Η δεύτερη πράξη έρχεται λίγους μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του 1993, όταν η 28χρονη Γαρυφαλλιά Γιούργα, μητέρα δύο παιδιών, οδηγείται κι αυτή στο Κορωπί, όπου βιάζεται και δολοφονείται με μία πέτρα, προκειμένου -όπως αποδείχθηκε- να μην αναγνωριστεί ποτέ το πτώμα της.
Όσα αποκαλύφθηκαν στη συνέχεια, σόκαραν. Οι δύο παιδικοί φίλοι άρχισαν να κάνουν τελετές μαύρης μαγείας στην Παλλήνη και στο Κορωπί, προσπαθώντας παράλληλα να μυήσουν και άλλους συνομήλικούς τους. Ο Κατσούλας θεωρήθηκε μία αυταρχική προσωπικότητα με ανεπτυγμένη νοημοσύνη, ενώ ο Δημητροκάλης ένα παιδί χαμηλών τόνων.
Η "τριάδα" όμως, δεν άντεξε για πολύ, αφού μετά τη σύλληψή τους ο ένας στράφηκε εναντίον των άλλων, επιχειρώντας όλοι τους να λάβουν τη θέση του θύματος ενώπιον της Δικαιοσύνης. Ομολόγησαν τη συμμετοχή τους σε σατανιστικές τελετές, αναφέρθηκαν στη "μύησή" τους στο σατανισμό, αλλά δεν μπήκαν ποτέ στην ουσία των εγκλημάτων τους, τα οποία ήταν τόσο ειδεχθή που το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απαγόρευσε τη τηλεοπτική και ραδιοφωνική μετάδοση της δίκης.
Στο εδώλιο τελικά παραπέμπονται συνολικά οκτώ άτομα για βαρύτατες κακουργηματιικές πράξεις κατά περίσταση: Δύο εξ αυτών απαλλάσσονται από τις κατηγορίες. Κατσούλας και Δημητροκάλης καταδικάζονται σε δις ισόβια κάθειρξη, ενώ η Μαριέτη σε ποινή κάθειρξης 17 ετών, με την αναγνώριση του ελαφρυντικού της μετεφηβικής ηλικίας.
Το 1997, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθήνας επιβάλει τις ίδιες ποινές. Εικοσιτρία χρόνια μετά, μόνο ο Δημ. Κατσούλας παραμένει έγκλειστος στις φυλακές Χανίων, από όπου καταθέτει συχνά αιτήματα αποφυλάκισης.
Δουρής: Ο αυτόχειρας παιδοκτόνος
Δεκέμβριος 1993: Λίγο πριν την νέα χρονιά, ο Μανώλης Δουρής και η σύζυγός του προσέρχονται στο αστυνομικό τμήμα Ερμιόνης και δηλώνουν την εξαφάνιση του 6χρονου γιου τους. Η τοπική κοινωνία μαζί με τις αρχές "χτενίζουν" την περιοχή προκειμένου να εντοπιστεί το αγόρι, ενώ ο πατέρας πρωταγωνιστεί στα ΜΜΕ κάνοντας εκκλήσεις.
Κανείς ακόμη δεν γνωρίζει ότι η εξαφάνιση θα πάρει διαστάσεις θρίλερ και η υπόσεση του Μανώλη Δουρή θα μείνει στα δικαστικά χρονικά, όχι μόνο για το αποτρόπαιο έγκλημα, αλλά και την κατάληξη του θύτη.
Η απλή εξαφάνιση γρήγορα μετατράπηκε σε υπόθεση δολοφονίας για την αστυνομία, που δεν είδε με καλό μάτι το γεγονός ότι ο πατέρας ήταν τελικά αυτός που κατάφερε να βρει τη σωρό του 6χρονου, κρυμμένη στο μαντρότοιχο μιας αλάνας, κοντά στο σπίτι της οικογένειας. Το παιδί πέθανε από ασφυξία, καθώς ο δράστης του είχε κλείσει τη μύτη και το στόμα, αφού πρώτα το είχε βιάσει, έλεγε το πόρισμα του ιατροδικαστή.
Οι εικόνες με το Μανώλη Δουρή απαρηγόρητο μπροστά στις κάμερες έκαναν το γύρο της Ελλάδας, όπως και οι αντίστοιχες μέσα στην αστυνομική κλούβα, κρατούμενος πια, να δέχεται τις γροθιές άλλων υπόδικων.
"Με κυριεύει μια σπάνια ασθένεια, με μεταμορφώνει. Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου το ίδιο μπορεί να έκανε" ειχε πει κατά την απολογία του, αν και αργότερα άλλαξε ισχυρισμούς, δηλώνοντας ότι είναι αθώος. Την ίδια δήλωση έκανε και ενώπιον του δικαστηρίου, με τον αυτεπαγγέλτως διορισθέντα συνήγορό του, να υποστηρίζει ότι η υπόθεση δεν εξετάστηκε όπως θα έπρεπε.
Λίγο αργότερα ήρθε και η καταδίκη: ποινή φυλάκισης ενός έτους για ασέλγεια, ποινή κάθειρξης 20 ετών για βιασμό και ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.
Ο Μανώλης Δουρής δεν εξέτισε ποτέ την ποινή του. Στις 25 Φεβρουαρίου 1996 βρέθηκε απαγχονισμένος στις εξωτερικές τουαλέτες των φυλακών Τρίπολης. Το πόρισμα έλεγε αυτοκτονία, με ένα καλώδιο τηλεόρασης που είχε κρύψει στα ρούχα του.
Μονσελάς: Φόνος από οίκτο
Ιανουάριος 1994: Από παρκαδόρος, "κατά παραγγελία δολοφόνος". Η υπόθεση του Ματθαίου Μονσελά συγκλόνισε την κοινή γνώμη στα μέσα της δεκαετίας '90, αλλά και τη Δικαιοσύνη, η οποία έπρεπε να καταλήξει: ανθρωποκτονία από πρόθεση ή αυτοκτονία μέσω τρίτου;
Η Γιόλα Βαγενά έψαχνε καιρό για κάποιον, που θα τη βοηθούσε να δώσει τέλος στη ζωή της, μιας και η ίδια δεν μπορούσε να το κάνει. Κι ήταν ο Ματθαίος Μονσελάς, ο οποίος θα λάμβανε αυτό το ρόλο, ύστερα από δικές της συνεχείς παρακλήσεις.
Το βράδυ της 11ης Ιανουαρίου, η Γιόλα Βαγενά πήγε για πολλοστή φορά βόλτα με το Μ. Μονσελά, προσπαθώντας να τον πείσει. Αυτή τη φορά, έφτασαν στο Μακρόπουλο. "Άντε καλά είναι εδώ" είπε εκείνη και ο Μονσελάς σήκωσε το όπλο που η ίδια του είχε δώσει, και πυροβόλησε τρεις φορές.
"Ό,τι έκανα το έκανα από οίκτο προς τη Γιόλα" είπε στους αστυνομικούς λίγες ώρες μετά, όταν συνελήφθη, εξηγώντας ότι αρχικός του στόχος ήταν να την πλήξει σοβαρά και όχι να την τραυματίσει θανάσιμα, μήπως κάτι τέτοιο την ταρακουνούσε και σταματούσε να επιζητά το θάνατό της.
Η υπόθεση εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά σπάνια για τα ελληνικά δικαστικά χρονικά. Ο Ματθαίος Μονσελάς καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 12,9 ετών, ενώ του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου.
Καθοριστικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος ουδέποτε πληρώθηκε για την πράξη του από το θύμα, με αποτέλεσμα και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο να τον κρίνει ένοχο, μειώνοντας την ποινή του κατά τρεις μήνες. Εδώ και περίπου 15 χρόνια έχει αποφυλακιστεί, δίχως όμως να έχει καταφέρει να ορθοποδήσει, εξαιτίας του ποινικού μητρώου του.
Σεχίδης: Ψυχώ επί πέντε
Μάιος 1996: "Δεν μετανιώνω για τίποτε" επαναλάμβανε κατά την απολογία του στο δικαστήριο ο Θεόφιλος Σεχίδης, ο φοιτητής της Θεολογίας, που σκότωσε πέντε συγγενείς του, τεμαχίζοντας στη συνέχεια τις σωρούς και πετώντας τις σε χωματερή.
Μέσα σε ένα διήμερο, ο Θεοφ. Σεχίδης, που σήμερα εξακολουθεί να κρατείται στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού, σκότωσε τους γονείς, την αδελφή, τη γιαγιά και τον θείο του, γιατί -όπως έλεγε- "δεν μου αποκάλυπταν ποια ήταν η πραγματική μου μητέρα".
Το έγκλημα δεν έγινε γνωστό αμέσως. Η καταγγελία της θείας του που έμενε μόνιμα στο Βέλγιο, ότι είχε εξαφανιστεί ο σύζυγός της οδήγησε τις αρχές στο να ερευνήσουν την υπόθεση και να καταλήξουν στην ομολογία του Σεχίδη.
"Σκότωσα τα θύματά μου αμυνόμενος. Υπήρξε οικογενειακή συνωμοσία. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο επειδή ήξερα ότι ήμουν άλλης μάνας παιδί και δε μου έλεγαν την αλήθεια" είχε πει τότε, ισχυριζόμενος ότι τα θύματα, ένα προς ένα, του είχαν επιτεθεί και εκείνος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο από να τα σκοτώσει.
Η ομολογία του Θεόφιλου Σεχίδη ολοκλήρωσε ουσιαστικά την έρευνα, αφού η αστυνομία δεν κατάφερε ποτέ να εντοπίσει τις σωρούς και των πέντε συγγενών.
Το Κακουργοδικείο Καβάλας τον καταδίκασε σε πέντε φορές ισόβια κάθειρξη, μία για κάθε θύμα. Αυτή ήταν και η μοναδική δίκη που διεξήχθη, αφού ο καταδικασθείς απέσυρε την έφεση που είχε ασκήσει κατά της απόφασης.
Κοσμάς: Επιείκεια στον παιδοκτόνο
Ιούλιος 1996: Το έγκλημά του βαρύ και ιδιαίτερα ειδεχθές, αλλά η ιστορία του Απόστολου Κοσμα προκάλεσε την επιείκεια της ελληνικής Δικαιοσύνης, η οποία -με μία σπάνια ετυμηγορία της- δεν "είδε" ισόβια στην υπόθεση παιδοκτονίας.
Αιτία ήταν το γεγονός ότι ο πρωτότοκος γιος του Κοσμά έπασχε από σχιζοφρένεια παρανοϊκού τύπου, με ανεξέλεγκτη επιθετικότητα. Για χρόνια ήταν έγκλειστος σε κλινικές, όμως η οικογένειά του δεν μπορούσε να το διαχειριστεί και έτσι ελήφθη η δύσκολη απόφαση να λάβει εξιτήριο. Σε μία από τις τελευταίες κρίσεις του, όταν δεν λάμβανε τη φαρμακευτική αγωγή του, το θύμα απείλησε τον πατέρα του να του αγοράσει οπλα, διαφορετικά θα τον σκότωνε.
Στις 7 Ιουλίου 1996, ο Απόστολος Κοσμάς σκότωσε τελικά με τσεκούρι τον γιο του την ώρα που εκείνος κοιμόταν. Στη συνέχεια, μετέφερε το πτώμα στο εξοχικό της οικογένειας στον Κάλαμο και το πυρπόλησε. Την επόμενη μέρα, τεμάχισε το απανθρακωμένο πτώμα με πριόνι, ενώ την ώρα που το τοποθετούσε σε σακκούλες, η αστυνομία έκανε έφοδο στο σπίτι, συλλαμβάνοντάς τον επ' αυτοφώρω.
Αυτό που προκάλεσε τη μεγαλύτερη εντύπωση στην υπόθεση, ήταν τα όσα διαδραματίστηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία. Γείτονες της οικογένειας κατέθεσαν υπέρ του κατηγορούμενου, η σύζυγός του και μητέρα του θύματος δεν έφυγε στιγμή από το πλευρό του, ούτε και οι άλλοι δύο γιοι του.
Ο ίδιος, φανερά συντετριμμένος, υποστήριξε στο δικαστήριο: "Δεν ήθελα να τον κλείσω σε ψυχιατρείο, δεν το άντεχα. Τον βάζω σε διάφορες δουλειές γνωστών μου. Φεύγει. Αγοράζει χασίς. Χειροτερεύει. Χτυπούσε τη μητέρα του. Αποφασίζουμε να τον πάμε στο Αιγινήτειο. Δεν γίνεται. Ο γιατρός φοβάται για τη ζωή του παιδιού". Η ετυμηγορία της Δικαιοσύνης ήταν ποινή κάθειρξης 15 ετών και έξι μηνών. Ο Απόστολος Κοσμάς πέθανε στη φυλακή, λόγω χρόνιων προβλημάτων υγείας.
Γιαννακοπούλου: Το "ιερό" πάθος
Ιούλιος 1997: Ήταν ο Θεός της, το Άλφα και το Ωμέγα της. Η εξάρτησή της ήταν απόλυτη. Έτσι, όταν ο αρχιμανδρίτης Άνθιμος έβαλε τέλος στην ερωτική τους σχέση, εκείνη δεν άντεξε.
Ήταν 22 Ιουλίου, όταν η Κάτια Γιαννακοπούλου βρέθηκε έξω από το σπίτι του στην Αθήνα, σε μία ύστατη προσπάθεια να του μιλήσει. Όταν εκείνος εμφανίστηκε, της γύρισε την πλάτη, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν. Χωρίς να το σκεφτεί έβγαλε από την τσάντα της το όπλο και άρχισε να τον πυροβολεί μέχρι που τελείωσαν οι σφαίρες. Αυτός ήταν ο επίλογος μιας ιστορίας πάθους, που ξεκίνησε από την ανάγκη της Κάτιας Γιαννακοπούλου να βρει έναν πνευματικό.
"Αν ήταν δυνατόν να τον αναστήσω με πέντε φιλιά ποτισμένα από το αίμα της μετανιωμένης μου καρδιάς θα το είχα ήδη κάνει (...) Ο μεγαλύτερος τιμωρός, ο πιο αυστηρός εισαγγελέας είναι ο εαυτός μου. Αναρωτιέμαι μόνο ποια τιμωρία σκληρότερη μπορεί να μου επιβάλει η δικαιοσύνη από αυτήν που επέβαλα εγώ στον εαυτό μου σκοτώνοντας με τα ίδια μου τα χέρια τον επίγειο θεό μου", είχε πει αργότερα ενώπιον του ανακριτή.
Όπως η ίδια είχε καταθέσει, γοητεύθηκε από τον ιερωμένο, αν και οι σχέσεις τους ήταν πάντα τυπικές. Τουλάχιστον μέχρι την ημέρα που ο Άνθιμος της ζήτησε να τον επισκεφτεί: «Μια μέρα με κάλεσε σπίτι του, όπου μιλήσαμε για πολλά, κυρίως γύρω από τη θρησκεία και την Εκκλησία. Αμέσως μετά άρχισε να μου μιλάει για τον έρωτα. Εκείνη την ώρα με φίλησε για πρώτη φορά και μάλιστα αυτό το φιλί στο στόμα κράτησε για πολλή ώρα».
Την επομένη, η Γιαννακοπούλου πήγε στον αρχιμανδρίτη και του εξομολογήθηκε όλα όσα είχαν γίνει μεταξύ τους την προηγούμενη ημέρα, σαν να μιλούσε για κάποιον τρίτο. Εκείνος της απάντησε: «είμαστε άνθρωποι και σαν άνθρωποι έχουμε ανθρώπινες αδυναμίες».
Το γυαλί ράγισε, όταν ο αρχιμανδρίτης μετακόμισε στην Αγγλία. Οι επαφές μειώθηκαν και η σχέση άρχισε να φθίνει. Αντιλαμβανόμενη τί συνέβαινε, η Κάτια Γιαννακοπούλου άρχισε να ηχογραφεί τις αραιές, πια ερωτικές τους συναντήσεις για να μπορεί αργότερα να τον απειλεί, ενώ οι καυγάδες τους ήταν πλέον ιδιαίτερα έντονοι.
Η Κάτια Γιαννακοπούλου καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, ενώ σήμερα έχει πλέον αποφυλακιστεί.
Άκης Πάνου: Η "κακιά στιγμή"
Αύγουστος 1997: Ο 30χρονος Σωτήρης Γιαλαμάς, ο άνδρας με τον οποίο διατηρούσε ερωτικές σχέσεις η τότε 19χρονη κόρη του Άκη Πάνου, Ελευθερία, πέφτει νεκρός. Το έγκλημα λαμβάνει χώρα στο σπίτι του γνωστό στιχουργού, στη Λεύκη Ξάνθης, όπου έχει πάει το θύμα για να μιλήσουν.
Ο Άκης Πάνου ήταν παλαιών αρχών και ηθών και δεν μπορούσε να δεχθεί τη σχέση αυτή, αναφέρουν τα ρεπορτάζ της εποχής. Πήρε το όπλο που κρατούσε ως ενθύμιο από το Ναυτικό, και πυροβολεί τρεις φορές το Σωτήρη Γιαλαμά.
"Όλα έγιναν σε μια κακιά στιγμή. Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου" δήλωσε στο δικαστήριο ο Ακης Πάνου, ενώ λίγο νωρίτερα είχε πει στον συνήγορό του Αλέξανδρο Κατσαντώνη ότι ο ίδιος είχε ήδη δικάσει και καταδικάσει τον εαυτό του σε ισόβια κάθειρξη.
Ο τραγουδοποιός, με σημαντική παρακαταθήκη στο ελληνικό τραγούδι, κηρύσσεται ένοχος για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Λαμβάνει την ανωτάτη των ποινών, ισόβια κάθειρξη, χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό από το δικαστήριο. Ούτε καν αυτό της πολιτισμικής προσφοράς, αφού -σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου- " ο κατηγορούμενος δεν πρόσφερε ιδιαίτερα στα πολιτισμικά πράγματα του τόπου".
Ένα χρόνο αργότερα, αποφυλακίζεται για λόγους υγείας και το 2000 αφήνει την τελευταία του πνοή, νικημένος από τον καρκίνο.
news24.gr
