Για τις τελευταίες σημαντικές εξελίξεις στο θέμα της διαπραγμάτευσης στο Gioyrogkroyp αλλά και για θέματα Ελληνογερμανικών σχέσεων και την γενικότερη στάση της Γερμανικής Κυβέρνησης, μίλησε στον Hellas FM της Νέας Υόρκης και την εκπομπή του Δημήτρη Φιλιππίδη, ο δημοσιογράφος της Deutche Welle Σταμάτης Ασημένιος.

Ο γνωστός δημοσιογράφος, από την Βόννη όπου βρίσκεται υπογράμμισε ότι ακόμα παραμένουν αρκετά μέτωπα ανοιχτά όσον αφορά το ελληνικό χρέος ενώ απάντησε σε κρίσιμες ερωτήσεις για την εικόνα που έχουν οι Γερμανοί για την Ελλάδα, κυρίως έπειτα από τις πρόσφατες εξελίξεις, αλλά και για το θέμα Χριστοφοράκου και τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Στο παρακάτω λινκ μπορείτε να ακούσετε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη

Μετά από καθυστερήσεις και πολύωρες συνομιλίες στο Eurogroup, φαίνεται πως υπάρχει μία καταρχήν συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαίων εταίρωνσχετικά με το ελληνικό πρόγραμμα! Το Eurogroup ήταν προγραμματισμένο για τις 16:00 το απόγευμα (ώρα Ελλάδας) στην "καρδιά" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις Βρυξέλλες.

Ενδεικτικό της κρισιμότητας της συγκεκριμένης συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, είναι το γεγονός πως τελικά ξεκίνησε με περισσότερες από τρεις ώρες καθυστέρηση, δηλαδή λίγο μετά τις 19:30 το απόγευμα.

Νωρίτερα, είχαν προηγηθεί συσκέψεις μεταξύ της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, του Έλληνα υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, του Γερμανού ομολόγου του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του προέδρου του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Μάλιστα, οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν ήθελε να μιλήσει κατ' ιδίαν με τον Γιάνη Βαρουφάκη κι έτσι οι συναντήσεις έγιναν σε... δόσεις!

Η καταρχήν συμφωνία

Μετά τις... συναντήσεις επί συναντήσεων και τις πολύωρες διαβουλεύσεις, φαίνεται ότι Ελλάδα και δανειστές καταλήγουν σε μία συμφωνία δύο σελίδων. Μάλιστα, η συμφωνία χαρακτηρίζεται ως "συμφωνία ελαστικότητας", με τις πρώτες πληροφορίες για το τι περιλαμβάνει το κείμενο να βγαίνουν σταδιακά στην επιφάνεια.

Μία πηγή της ΕΚΤ τόνισε πως υπάρχει κείμενο στα χέρια του Ντάισελμπλουμ και έχει την υπογραφή πολύ σπουδαίων προσώπων!

Τι περιλαμβάνει το δισέλιδο κείμενο

Στην συμφωνία προβλέπεται τετράμηνη και όχι εξάμηνη παράταση (όπως αξίωνε αρχικά η ελληνική πλευρά), ενώ εκτός από την τετράμηνη παράταση πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν υπάρχουν στην συμφωνία μέτρα λιτότητας.

Κύκλοι του Μαξίμου: «Ας περιμένουμε να δούμε το τελικό αποτέλεσμα, γιατί ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες»

«Μοιάζει να υπάρχει μια συμφωνία», είπε η μια πηγή που πρόσκειται στις διαπραγματεύσεις. «Οι όροι βρίσκονται στην πορεία να καθοριστούν», πάντως «πρέπει να αναμείνουμε να επισημοποιηθεί (η συμφωνία) καθώς οι αντιπροσωπείες μπορεί να εγείρουν κι άλλες ενστάσεις», πρόσθεσε η πηγή αυτή.

Η συμφωνία «παρουσιάζεται στους υπουργούς», κατά την ίδια πηγή, ενώ μία δεύτερη πηγή τόνισε πως «υπάρχει μια διάχυτη αισιοδοξία».

- Η Γερμανία απαιτούσε «σημαντικές βελτιώσεις» σε ό, τι αφορά τις δεσμεύσεις της Αθήνας για τις μεταρρυθμίσεις

- Οι πληροφορίες αναφέρουν ακόμη πως θα υπάρχει αναφορά στο "πάγωμα" των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων και στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την ώρα που πηγές από τις Βρυξέλλες ανέφεραν πως "το αίτημα Βαρουφάκη δεν άλλαξε ούτε λέξη"

- Ακόμη, δεν θα υπάρχει πρόβλεψη για ποσοστό πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,5%, ενώ η συμφωνία προβλέπει και... "μη αξιολόγηση"

- Ισπανοί και Πορτογάλοι προσπάθησαν να μπλοκάρουν την συμφωνία, ωστόσο οι αντιστάσεις τους κάμφθηκαν!

- Η Ελλάδα θα πρέπει μέχρι την προσεχή Δευτέρα να παρουσιάσει μία λίστα μεταρρυθμίσεων, οι οποίες συγκεκριμένα θα αναφέρουν πως η ελληνική κυβέρνηση:
- Θα αντιμετωπίσει την φοροδιαφυγή και την διαφθορά
- Θα διορθώσει τα "κακώς κείμενα" στην Δημόσια Διοίκηση
- Θα ανατρέψει την ανθρωπιστική κρίση, αποτέλεσμα της εξαετούς λιτότητας της Ε.Ε. και του ΔΝΤ

newsit.gr

«Παύση πληρωμών». Δύο λέξεις που εδώ και αρκετούς μήνες προκαλούν πανικό...αλλά και οργή στις οικονομικές και πολιτικές ελίτ του Βερολίνου, όταν ακούγονται από χείλη Ελλήνων ή ξένων οικονομικών αναλυτών. Κι όμως, η αυστηρή και άμεμπτη Γερμανία υπήρξε ο πρώτος διδάξας, «φεσώνοντας» χωρίς σκέψη τους ξένους δανειστές της. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel, που προκάλεσε αίσθηση σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο ιστορικός Albrecht Ritschl χαρακτηρίζει τη Γερμανία σαν το μεγαλύτερο «μπαταχτσή» του 20ού αιώνα. Υποστηρίζει, μάλιστα, ότι ο οικονομικός αντίκτυπος από τις τρεις παύσεις πληρωμών που πραγματοποίησε η Γερμανία σε αυτή την περίοδο μπορούν να συγκριθούν μόνο με το χρηματοπιστωτικό σεισμό που προκάλεσε η κατάρρευση της Lehman Brothers.

Ενώ όμως η συνέντευξη του Ritschl αναμεταδόθηκε από δεκάδες μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ελάχιστοι ανέτρεξαν στις επιστημονικές εργασίες του διάσημου ιστορικού, όπου υπάρχουν κι άλλες πολύτιμες πληροφορίες για τις μεθόδους που χρησιμοποίησε το Βερολίνο προκειμένου να αποφύγει τις κρίσεις χρέους που αντιμετώπιζε. Μέθοδοι που περιλαμβάνουν τους επίσης «απαγορευμένους» όρους: «εθνικοποίηση των τραπεζών» και «έξοδος από το νομισματικό σύστημα». Ιστορίες παλιές αλλά και τρομακτικά επίκαιρες, που μας φέρνουν στις αρχές της δεκαετίας του '30.

Στα σκοτεινά καμπαρέ του Βερολίνου –όπως ακριβώς τα περιέγραψε ο Μπομπ Φος στην ομώνυμη ταινία του– η Δημοκρατία της Βαϊμάρης έδινε τη θέση της στο ναζισμό. Μια δεκαετία που στηρίχτηκε στο συνεχή εξωτερικό δανεισμό έφτανε στο τέλος της, αποδεικνύοντας ότι η φαινομενική ευημερία οφειλόταν σε μια τεράστια οικονομική πυραμίδα που θα κατέρρεε από στιγμή σε στιγμή. Και οι πρώτοι που το αντιλήφθηκαν ήταν ορισμένοι τραπεζίτες και χρηματιστές στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.

Το «μορατόριουμ Χούβερ»

Ιούνιος 1931. Ο Αμερικανός πρόεδρος Χέρμπερτ Χούβερ στέκεται όρθιος μπροστά σε μια κινηματογραφική μηχανή, διαβάζοντας ένα διάγγελμα προς τον αμερικανικό λαό και ολόκληρο τον κόσμο. Ανακοινώνει το λεγόμενο «μορατόριουμ Χούβερ», την απόφαση δηλαδή της Ουάσιγκτον να διακόψει για ένα χρόνο την πληρωμή των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων προς τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Ουσιαστικά, η Γερμανία είχε μόλις κηρύξει μία από τις μεγαλύτερες στάσεις πληρωμών στην παγκόσμια οικονομική ιστορία, με τη διαφορά ότι η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να ανεχτεί αλλά και να νομιμοποιήσει την απόφαση αυτή.

Όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, στόχος της Ουάσιγκτον δεν ήταν φυσικά να βοηθήσει το γερμανικό λαό, που βίωνε με τραγικό τρόπο την παγκόσμια ύφεση, αλλά να διασώσει, έστω και προσωρινά, το τραπεζικό σύστημα και στις δυο όχθες του Ατλαντικού. Μια ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη χρεοκοπία από την πλευρά της Γερμανίας θα είχε τρομακτικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, ενώ σε γεωπολιτικό επίπεδο θα ενίσχυε τη νεαρή τότε Σοβιετική Ένωση. Το τραπεζικό σύστημα ολόκληρης της Ευρώπης ήταν ήδη στα πρόθυρα της ολοκληρωτικής κατάρρευσης ύστερα από την πτώχευση της αυστριακής τράπεζας Kredit Anstalt.

Τελικά, το μορατόριουμ του Χούβερ αποδείχτηκε ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει την κρίση κι έτσι η Γερμανία προχώρησε σε μια σειρά δραστικών πλην απαιτούμενων μέτρων. Καταρχάς, διέκοψε την αποπληρωμή των δανειακών της υποχρεώσεων. Ταυτόχρονα, επέβαλε περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων, προκειμένου να αποφύγει τη διαρροή κεφαλαίων στο εξωτερικό, και εθνικοποίησε τις πέντε μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας.

Πρόκειται, δηλαδή, για τις ίδιες ακριβώς ενέργειες τις οποίες πραγματοποίησε πριν από μερικούς μήνες και η Ισλανδία, καταφέρνοντας όχι μόνο να διαφύγει τον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης, αλλά και να παρουσιάζει πλέον αξιοθαύμαστη ανάπτυξη. Μια παλιά και δοκιμασμένη συνταγή, η οποία όμως φαίνεται πως αφαιρέθηκε από τα νεοφιλελεύθερα εγχειρίδια χρήσης του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος...

Η Γερμανία των αρχών της δεκαετίας του '30 όμως προχώρησε επίσης και στην αποχώρηση από το λεγόμενο «κανόνα χρυσού». Κατ' αυτό τον τρόπο προσέφερε ευελιξία στη χάραξη της νομισματικής πολιτικής της και θεωρητικά μπορούσε να θέσει και πάλι την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Αν και ο «κανόνας χρυσού» δεν μπορεί φυσικά να συγκριθεί με μια σύγχρονη νομισματική ένωση, η αποχώρηση από αυτόν προσέφερε παρόμοια πλεονεκτήματα με αυτά που γνωρίζουν και όσες χώρες έχουν ανακτήσει τα μέσα άσκησης νομισματικής πολιτικής ύστερα από κάποια μεγάλη κρίση.

Είναι η πολιτική... ανόητε!

Στα κείμενά του ο Albrecht Ritschl, όπως και πολλοί άλλοι ιστορικοί και οικονομολόγοι, επισημαίνει ότι οι αποφάσεις για τη διαγραφή ή μη του χρέους λαμβάνονταν εντέλει με πολιτικά κριτήρια και όχι μόνο με οικονομικά. Σε όλες τις μεγάλες στάσεις πληρωμών της Γερμανίας, οι ΗΠΑ αποφάσιζαν να ανεχθούν ή ακόμη και να ενθαρρύνουν την αθέτηση αποπληρωμής του χρέους, δίνοντας προτεραιότητα στις γεωπολιτικές ισορροπίες. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι στην κρίση του 1931 το γερμανικό χρέος προς τις ΗΠΑ αντιστοιχούσε στο 10% των οφειλών που ανέμεναν οι ΗΠΑ από ολόκληρο τον πλανήτη.

Οι επιπτώσεις από τις στάσεις πληρωμών όχι μόνο δεν έφεραν την καταστροφή, όπως προβλέπουν αρκετές Κασσάνδρες σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά, αντιθέτως, αποτέλεσαν τους σημαντικότερους παράγοντες για τη δημιουργία του λεγόμενου «γερμανικού θαύματος». Ιδιαίτερα μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι περισσότερες πολεμικές αποζημιώσεις παραπέμφθηκαν για μετά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών, η χώρα απέκτησε τρομακτικό συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, που είχαν δεχτεί την καταστροφική μανία της ναζιστικής πολεμικής μηχανής. Ουσιαστικά, το 1953 οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν ένα γενναίο «κούρεμα» στο γερμανικό χρέος, εξαφανίζοντας την κρίση χρέους του Βερολίνου. Με αυτό τον τρόπο η Γερμανία βρέθηκε με το μικρότερο λόγο χρέους προς ΑΕΠ στην ιστορία της – ακριβώς τη στιγμή δηλαδή που, υπό κανονικές συνθήκες, η οικονομία της θα έπρεπε να βυθίζεται υπό το βάρος του εξωτερικού χρέους.

Θα πρέπει, βέβαια, να σημειωθεί ότι ακόμη και σε περιόδους όπου η Γερμανία κατέβαλλε κανονικά τα χρέη και τις πολεμικές αποζημιώσεις της, όπως την περίοδο του Μεσοπολέμου, ουδέποτε οι δαπάνες αυτές ξεπέρασαν το 5,6% του εθνικού εισοδήματος. Και μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως, το ποσοστό των εσόδων από τις γερμανικές εξαγωγές που δεσμευόταν για την αποπληρωμή του χρέους ήταν 3,5%. Αν εφαρμοζόταν και στην Ελλάδα η ίδια ρύθμιση που εφαρμόστηκε και για τη ναζιστική Γερμανία –με τη συνολική αξία των ελληνικών εξαγωγών το 2010 να ανέρχεται στα 16 δις ευρώ–, η χώρα θα έπρεπε να πληρώνει για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους 0,56 δις ευρώ ετησίως!

Θεωρητικά, η ανάπτυξη που επιτεύχθηκε μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θα τερματιζόταν απότομα, εάν η Γερμανία τηρούσε τις υποσχέσεις της και προχωρούσε σε πληρωμή των πολεμικών αποζημιώσεων μετά την ενοποίηση. Τότε όμως, σύμφωνα με τον Albrecht Ritschl, πραγματοποιήθηκε η τρίτη μεγάλη «στάση πληρωμών». Η απόφαση του τότε Γερμανού καγκελάριου Χέλμουτ Κολ να μην τροποποιήσει, ως όφειλε, τη Συμφωνία του Λονδίνου για το εξωτερικό χρέος του 1953 επέτρεψε στο Βερολίνο να μην πληρώσει όχι μόνο τις αποζημιώσεις, αλλά και τα δάνεια που είχε λάβει με τη δύναμη των όπλων κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Με χρωστούμενα λεφτά, λοιπόν, κατάφερε να αντεπεξέλθει στο κόστος της ενοποίησης και να συνεχίσει σχετικά αλώβητη την πορεία της προς τον 21ο αιώνα.

Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι, παρά τις τρεις μεγάλες παύσεις πληρωμών, η Γερμανία είχε φτάσει, στην αλλαγή της χιλιετίας, να χαρακτηρίζεται σαν «μεγάλος ασθενής» της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας οικονομίας, με την αύξηση της παραγωγικότητάς της να υπολείπεται ακόμη και της Ελλάδας. Μόνο ύστερα από το δεκαετές «πάγωμα» των γερμανικών μισθών και μέσα στο ανελαστικό πλαίσιο που έθετε η Ευρωζώνη, η χώρα κατάφερε να παρουσιάσει αυξημένη ανταγωνιστικότητα και να εμφανίζει πλέον πλεονάσματα, προκαλώντας ελλείμματα και χρέη στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.

Το γερμανικό θαύμα και το ευρωπαϊκό... τραύμα

Σε πρώτη ανάγνωση, οι γερμανικές κρίσεις χρέους φαντάζουν εντελώς διαφορετικές από τα φαινόμενα που παρατηρούνται τους τελευταίους μήνες στο σύνολο των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, και κυρίως στην Ελλάδα. Είναι γεγονός ότι οι περισσότερες στάσεις πληρωμών στον 20ό αιώνα αφορούσαν σε πολεμικές αποζημιώσεις, τις οποίες το Βερολίνο απέφευγε να πληρώσει, συνήθως με την ανοχή άλλων μεγάλων δυνάμεων. Η Γερμανία, λοιπόν, παρουσιάζεται ως μοναδικό φαινόμενο, το οποίο δεν προσφέρεται για αντιγραφή. Λάθος!

Καταρχάς, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η πρώτη κρίση χρέους που αντιμετώπισε η χώρα τον 20ό αιώνα σημειώθηκε πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και, συνεπώς, δεν οφείλεται σε κάποια αποτυχημένη πολεμική περιπέτεια. Η τρομακτική αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ αποδίδεται από τους περισσότερους ιστορικούς στην αδυναμία του γερμανικού κράτους να φορολογήσει με αποδοτικό, και κυρίως δίκαιο, τρόπο τους πολίτες του. Η δεύτερη γερμανική αυτοκρατορία, που πήρε σάρκα και οστά το 1871, δεν κατάφερε ποτέ να δημιουργήσει λειτουργική φορολογική βάση. Όταν, λοιπόν, άρχισαν οι πολεμικές δαπάνες για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποκαλύφθηκε το σαθρό οικονομικό οικοδόμημα της χώρας, το οποίο κατάφερνε να επιβιώνει μόνο χάρη στο συνεχή δανεισμό.

Ακόμη όμως κι αν δεχτούμε ότι η Γερμανία αποτελεί «ειδική περίπτωση», γιατί καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα καλούνταν να πληρώσει τις πολεμικές της αμαρτίες, αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα την ουσία του ζητήματος – ότι, δηλαδή, η άρνηση πληρωμής χρεών (απ' όπου κι αν αυτά προέρχονταν) όχι μόνο δεν μετέτρεψε τη Γερμανία σε κράτος-«παρία» των διεθνών αγορών, αλλά, αντιθέτως, χάρισε στη χώρα τρομακτικούς ρυθμούς ανάπτυξης, επιτρέποντας το λεγόμενο «γερμανικό θαύμα».

Άρης Χατζηστεφάνου

infowar.gr

Έκκληση για βοήθεια απευθύνει η οικογένεια του ομογενή Φίλιππου Αραμπατζή, του οποίου η τύχη αγνοείται  από τις 12 Φεβρουαρίου 2015. Ο Αραμπατζής είναι 63 ετών και τελευταία φορά εθεάθη κοντά στο σπίτι του στο 20 avenue και 20 δρόμους, στην Αστόρια φορώντας μαύρο παντελόνι και μπλε πουκάμισο, χωρίς παπούτσια ή παλτό ενώ δεν φέρει πάνω του ταυτότητα ή τα στοιχεία της κατοικίας του. Σύμφωνα με τους συγγενείς ο Αραμπατζής έχει ένα βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό  σχιζοφρένειας, διαβήτη και δείγματα Αλζχάιμερ ενώ δεν θυμάται το όνομα του ή το που μένει. Ο αγνοούμενος είναι γεννημένος στις 10 μαρτίου 1951, είναι 63 ετών, έχει ύψος 5 11 και βάρος 290 πάουντς. Η οικογένεια προσφέρει αμοιβή 10 χιλιάδες δολάρια σε όποιον δώσει κάποια πληροφορία που θα οδηγήσει στον εντοπισμό του ηλικιωμένου. Για πληροφορίες τηλεφωνείστε στο 718 626 9335 και ο αριθμός της υπόθεσης είναι 2015-349.

του Δημήτρη ΦΙλιππίδη

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Στην εκπομπή 360 μοίρες της Σοφίας Παπαϊωάννου στον Alpha μίλησε ο δημοσιογράφος του Channel 4 και αρθρογράφος του Guardian Πολ Μέισον, ο οποίος διέρρευσε τα επίμαχα έγγραφα Μοσκοβισί κατά τη συνεδρίαση του Eurogroup της περασμένη Δευτέρας.
Ο γνωστός δημοσιογράφος αποκάλυψε το παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, κάνοντας λόγο για πτέρυγα στην ΕΕ που θέλει να επιβάλλει είτε την ολοκληρωτική κατάρρευση του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ είτε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, σε αντίθεση με Γιούνκερ, Μοσκοβισί και γαλλική κυβέρνηση που θέλουν συμφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σημείωσε μάλιστα πως η προηγούμενη κυβέρνηση, δεν αντιστεκόταν, αποδεχόταν όλα όσα έλεγαν οι Ευρωπαίοι και οι διαπραγματεύσεις δεν ήταν και τόσο σκληρές. "Οι τωρινές είναι από τις πιο σκληρές διαπραγματεύσεις που έχω δει και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα φτάσουν μέχρι το τέλους σε επίπεδο επικοινωνιακής μάχης".
Εξήγησε ότι ορισμένοι δεν καταλαβαίνουν την ελληνική πραγματικότητα διότι είναι μία πρωτόγνωρη, άγνωστη εμπειρία να υπάρχει αριστερή κυβέρνηση σε μία χώρα όπως η Ελλάδα.
"Είναι σαν να παίζει μία μικρή τοπική ομάδα εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης", είπε χαρακτηριστικά.
"Όσοι διοικούν τον ΣΥΡΙΖΑ και την ελληνική Κυβέρνηση δεν μπήκαν στην πολιτική για να καταρρεύσουν. Το λέω στους δημοσιογράφους που δεν γνωρίζουν τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη, τον Λαφαζάνη, την Δούρου. Δεν μπήκαν στην πολιτική για να παραδοθούν". τόνισε.
Αναφερόμενος στο παρασκήνιο της διαρροής των εγγράφων Μοσκοβισί μετά το Eurogroup της Δευτέρας είπε: "Αργά το βράδυ της Δευτέρας, έλαβα μέσω διαρροής, ουσιαστικά δύο εκδοχές του συγκεκριμένου εγγράφου που βγήκε από τη διαδικασία με τον κ. Μοσκοβισί".
Ο ίδιος τόνισε ότι πρόκειται για μια πολύ σημαντική αποκάλυψη καθώς αποδεικνύει ότι το έγγραφο είναι υπαρκτό και ότι οι δύο πλευρές πραγματικά είχαν έρθει αρκετά κοντά.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του τόνισε πως γνωρίζει ότι τα σκληρότερα προσχέδια προέρχονται "σχεδόν πάντα από το Γερμανικό υπουργείο Οικονομικών" και πρόσθεσε πως "μερικές φορές είναι η Ισπανική Κυβέρνηση που πιέζει πολύ σκληρά για να ηττηθεί η Ελλάδα".
Εξέφρασε επιπλέον την ανησυχία του ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία μέχρι την Παρασκευή οι μηχανισμοί της Ευρωζώνης θα αρχίσουν να λειτουργούν κατά της Ελλάδας ενώ εξήγησε ότι θα ήθελε να δει τη διαπραγμάτευση να συνεχίζεται σε ήσυχα μικρά διαστήματα κι όχι σε εξοντωτικά μεγάλα χρονικά διαστήματα διότι έτσι μπορείς να πέσεις πάνω σε τοίχο.
"Ελπίζω να μην φτάσουμε στη λύση της Κύπρου. Τότε όμως η πίεση ήταν πάνω στην Κύπρο τώρα είναι πάνω στην Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρωπαική Ένωση" σημείωσε.

news24.gr

Ο Σύλλογος Μυτιληναίων Αμερικής γιόρτασε το νέο έτος με Βασιλόπιτα και εορταστικό γεύμα την Κυριακή, 1 Φεβρουαρίου 2015, στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Στην εκδήλωση, τιμήθηκαν με τιμητικές πλακέτες η κ. Νίτσα Αντωνάτου, που έχει εκπομπή στον «Hellas FM», ο κ. Γιώργος Καμβυσέλλης και ο κ. Παναγιώτης Καγιαρός, που είναι Μέλη του Συλλόγου Μυτιληναίων.

Ο Σύλλογος Μυτιληναίων Αμερικής, την Κυριακή 9 Νοεμβρίου, είχε επίσης τιμήσει με τιμητικές πλακέτες τον κ. Γιώργο Μαραγκό, Nassau County Controller και τον κ. Μανώλη Κουρουπάκη, Γενικό Διευθυντή του Ραδιοφωνικού Σταθμού “Hellas-FM”. Ο Μανώλης Κουρουπάκης και ο Γιώργος Μαραγκός έχουν εκπομπή στον “Hellas-FM” κάθε Παρασκευή και ενημερώνουν την Ομογένεια για οικονομικά θέματα.

Όπως είναι γνωστό, ο Πρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού “Hellas FM” κ. Νίκος Φύλλας, η Αντιπρόεδρος του “Hellas FM” κ. Έφη Φύλλα, ο Γενικός Διευθυντής του “Hellas FM” κ. Μανώλης Κουρουπάκης, ο Διευθυντής Ειδήσεων και Διαδικτύου του “Hellas FM” κ. Δημήτρης Φιλιππίδης, ο Διευθυντής Προγράμματος του “Hellas FM” κ. Βικέντιος Μαλαματένιος και όλοι οι Παραγωγοί Ραδιοφωνικών Εκπομπών του “Hellas FM” για πολλά χρόνια αγωνίζονται για την διατήρηση της Ελληνικής Γλώσσας και προβάλουν τα Ελληνικά θέματα με έντονο τρόπο. Πολλά Ελληνόπουλα της Αμερικής ακούνε όλη την ημέρα τον “Hellas FM” από την βρεφική ηλικία γιατί οι Γονείς, οι Παππούδες και οι Γιαγιάδες θέλουν να μεταλαμπαδεύσουνε τον Ελληνικό Πολιτισμό στην καινούρια γενιά.

Ο Υπεύθυνος της Εκδηλώσεως κ. Αναστάσιος Νικοδήμου άρχισε το πρόγραμμα της ημέρας με καλωσόρισμα των παρευρισκόμενων και στην συνέχεια συνεχάρει την κ. Νίτσα Αντωνάτου, τον κ. Γιώργο Καμβυσέλλη και τον κ. Παναγιώτη Καγιαρό για την πολυετή προσφορά τους. Στις παρακάτω παραγράφους αναφέρουμε μερικά στοιχεία για τα επιτεύγματα των τιμωμένων της εκδηλώσεως.

Η κ. Νίτσα Αντωνάτου γεννήθηκε στον Πειραιά και μεγάλωσε στη Αθήνα. Από μικρή ηλικία αγαπούσε το Ελληνικό Τραγούδι και ασχολήθηκε με αυτό με μεγάλη επιτυχία. Έχει στο ενεργητικό της 63 δικά της τραγούδια και συμμετοχή σε μεγάλο αριθμό δισκογραφικής δουλειάς με άλλους καλλιτέχνες. Για 45 χρόνια τραγούδησε στην Αθήνα, στην Κύπρο, στην Αίγυπτο, στο Λονδίνο, στο Ισραήλ, στην Φλόριδα, στην Νέα Υόρκη και αλλού. Το μουσικό της ταλέντο την έχει φέρει δίπλα στους μεγάλους του Ελληνικού Τραγουδιού και συγκεκριμένα έχει συνεργαστεί με διάσημους τραγουδιστές, όπως ο Στράτος Διονυσίου, ο Σπύρος Ζαγοραίος, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, ο Βαγγέλης Περπινιάδης, ο Μιχάλης Μενιδιάτης, ο Πέτρος Αναγνωστάκης, η Μαριάννα Χατζοπούλου, η Σωτηρία Μπέλλου, η Πόλυ Πάνου και πολλοί άλλοι. Τώρα, για πολλά χρόνια μας κρατάει συντροφιά, από τα ραδιοκύματα του “Hellas FM” (www.hellasfm.us) και μας γεμίζει χαρά με τα Ραδιοφωνικά Προγράμματα:

- Δευτέρα  02:00-04:00 μ.μ. «Μουσική και όχι μόνο»

- Τρίτη       02:00-04:00 μ.μ. «Μουσική και όχι μόνο»

- Σάββατο  10:00-12:30 π.μ. «Ταξίδι στην Ελληνική ύπαιθρο»

- Κυριακή   11:30-01:00 μ.μ. «Ταξίδι στην Ελληνική ύπαιθρο»

Ο κ. Γιώργος Καμβυσέλλης γεννήθηκε στην Κοινότητα της Βατούσας στην Μυτιλήνη, γονείς του είναι ο Ιωάννης και η Ελισάβετ. Ο Γιώργος Καμβυσέλλης υπηρέτησε την θητεία του στον Ελληνικό Στρατό με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Ο Γιώργος αφού τελείωσε την στρατιωτική του θητεία διέμεινε έξη χρόνια στην Αθήνα ασχολούμενος με το εμπόριο τροφίμων και μετά μετανάστευσε στην Αμερική. Είναι παντρεμένος με την Πηνελόπη και έχουν δύο παιδιά τον Γιάννη και την Ελισάβετ και δύο εγγόνια τον Αλέξανδρο και την Σοφία. Τώρα, ο Γιώργος Καμβυσέλλης μένει στην Αστόρια της Νέας Υόρκης και είναι Μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής του Συλλόγου Μυτιληναίων Αμερικής.

Ο κ. Παναγιώτης Καγιαρός γεννήθηκε στην Κοινότητα της Αγίας Παρασκευής στην Μυτιλήνη, γονείς του είναι ο Στέφανος και η Ελένη. Ο Παναγιώτης μετανάστευσε στον Καναδά το 1969 και σε μικρό διάστημα μετακόμισε στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Είναι παντρεμένος με τη Άννα και έχουν ένα παιδί τον Στέφανο και δύο εγγόνια την Άννα και την Κατερίνα. Ο Στέφανος Καγιαρός έχει σπουδάσει ιατρική στα Πανεπιστήμια “The Johns Hopkins University”, “Robert Wood Johnson Medical School” και “Brown University” και εργάζετε στο Princeton του New Jersey, το όνομα του στα Αγγλικά είναι Dr. Stephen Kayiaros και ο τίτλοι του στα Αγγλικά είναι “Orthopedic Surgeon” και “Board Certified in Orthopaedic Surgery”. Τώρα, ο Παναγιώτης Καγιαρός μένει στο New Jersey και είναι Μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής του Συλλόγου Μυτιληναίων Αμερικής.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε μεταξύ άλλων και ο κ. Γιάννης Τσελεπιδάκης που έχει γεννηθεί στους Μυτιληνιούς της Σάμου και τώρα επιμελείται και παρουσιάζει την θρησκευτική εκπομπή «Η Φωνή της Ορθοδοξίας» κάθε Σάββατο 2:30-4:30 μ.μ. στον “Hellas FM”. O κ. Τσελεπιδάκης με μεγάλη προθυμία μίλησε για λίγο και επαίνεσε την κ. Νίτσα Αντωνάτου για την προσφορά της στο λαϊκό τραγούδι και τους κ. Γιώργο Καμβυσέλλη και Παναγιώτη Καγιαρό για την προσφορά τους στον Σύλλογο Μυτιληναίων.

Στην συνέχεια δόθηκαν οι τιμητικές πλακέτες στα τιμόμενα άτομα, τα οποία ευχαρίστησαν τον Σύλλογο και εξέφρασαν την χαρά τους που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.

Τελειώνοντας ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Μιχάλης Μπάνης ευχαρίστησε την κ. Νίτσα Αντωνάτου, τον κ. Γεώργιο Καμβυσέλλη και τον κ. Παναγιώτη Καγιαρό για την πολυετή προσφορά τους. Επίσης ευχαρίστησε την Οργανωτική Επιτροπή για την διοργάνωση της εκδηλώσεως και όλους αυτούς που παρευρέθηκαν στην Γιορτή της Βασιλόπιτας.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ευρώπη είναι γνωστή κυρίως η κόρη του Φοίνικα και της Τηλέφασσας. Από μερικούς θεωρείται κόρη του Αγήνορα(ο Φοίνιξ ήταν γιος του Αγήνορα). Ο Δίας απήγαγε την Ευρώπη και μαζί απέκτησαν τρία τουλάχιστον παιδιά: τον βασιλιά Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα.

Η Ευρώπη ήταν πολύ όμορφη. Μια μέρα που μάζευε με τις φίλες της άνθη σε ένα αγρό στην ακρογιαλιά της Τύρου ή της Σιδώνας, την είδε ο Δίας και θαμπώθηκε από την ομορφιά της. Για να την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε κάτασπρο ταύρο. Βλέποντας η Ευρώπη τον ήσυχο ταύρο, πήγε κοντά του, τον χάιδεψε λίγο και, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν αγριεύει, κάθισε πάνω στη ράχη του. Αυτό περίμενε και ο Δίας, οπότε αμέσως, γρήγορος σαν αστραπή, έπεσε στη θάλασσα ώστε να μην προλάβει η Ευρώπη να κατεβεί.

Από τη Φοινίκη ο ταύρος-Δίας κολύμπησε ως την Κρήτη, όπου βγήκε στην Γόρτυνα. Εκεί, αφού φανέρωσε στην Ευρώπη ποιος ήταν, την έκανε μητέρα των τριών αγοριών που προαναφέρθηκαν. Στο σημείο αυτό οι κάτοικοι της Γόρτυνας λάτρευαν έναν ιερό πλάτανο, όπου και θυσίαζαν. Αντιστοίχως, ο Δίας χάρισε στην Ευρώπη τρία δώρα: τον Τάλω (έναν άγρυπνο μεταλλικό γίγαντα-φύλακα που αργότερα προστάτευε την Κρήτη από κάθε επιδρομή), ένα κυνηγόσκυλο που δεν έχανε ποτέ το θήραμά του και ένα όπλο που δεν αστοχούσε ποτέ.

Μετά από αυτά, ο Δίας αποκατέστησε την Ευρώπη παντρεύοντάς τη με τον βασιλιά της Κρήτης Αστερίωνα, γιο του Τεκτάμου. Ο Αστερίων δεν απέκτησε παιδιά με την Ευρώπη, αλλά υιοθέτησε τα τέκνα του Δία. Μετά τον θάνατό της, η Ευρώπη τιμήθηκε ως θεά με το όνομα Ελλωτίς και ο ταύρος απαθανατίστηκε ως ο ομώνυμος αστερισμός. Υπήρχε και γιορτή, τα «Ελλώτια», κατά την οποία περιέφεραν τα οστά της στολισμένα με μύρτους. Η εκδοχή αυτή του μύθου αναφέρεται από τουςΗσίοδο, Αισχύλο, Σιμωνίδη, Βακχυλίδη, Μόσχο, Οβίδιο, Νόννο και άλλους ποιητές...

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΛΕΜΕ...

Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ... ΟΧΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

elefsisellinwn

Στο πλευρό της Ελλάδας στέκονται κορυφαίοι Ισπανοί πανεπιστημιακοί και με άρθρο τους στην El Publico στέλνουν μήνυμα στο Βερολίνο ενόψει Eurogroup: όσα χρωστάει η Γερμανία στην Ελλάδα από την εποχή της κατοχής είναι σχεδόν διπλάσια απ' αυτά που έχει δανειστεί η Ελλάδα από τους Ευρωπαίους!
Επικαλούμενη στοιχεία από μελέτες γνωστών και έγκριτων Ισπανών ιστορικών κι οικονομολόγων, η El Publico δημοσιεύει, υπό τον τίτλο «Το χρέος της ναζιστικής Γερμανίας ξεπερνά όσα ζητούν οι Μέρκελ και ΕΕ από την Αθήνα» έναν εκτενή απολογισμό των γεγονότων από την επιβολή από το χιτλερικό καθεστώς του αναγκαστικού δανείου, ισοδύναμου με 3 δισεκ. ευρώ, τη συνδιάσκεψη του 1953 για τη διαγραφή του 63% του συνολικού εξωτερικού χρέους της Γερμανίας, έως τη συμφωνία των «Δύο συν Τέσσερις» του 1990 για τη μη πληρωμή των επανορθωτικών υποχρεώσεων του Βερολίνου, ενόψει της ενοποίησης των δύο Γερμανιών.

Click4more: Ευγενικός άνθρωπος η Μέρκελ, δεν θα βάλει την Ευρώπη σε κίνδυνο Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιστορίας Εδμούνδο Φαγιάνας Εσκουέρ, εάν για το κατοχικό δάνειο «ισοδύναμο με 3 δισεκ. ευρώ», «εφαρμοσθεί ως σημείο αναφοράς το μέσο επιτόκιο των αμερικανικών ομολόγων, το ποσόν που θα έπρεπε σήμερα να καταβάλει η Γερμανία θα ήταν 163,800 δισεκ. ευρώ».

Ποσόν που ουδέποτε καταβλήθηκε, υπενθυμίζει από την πλευρά του κι ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης Κάρλος Σάνθ Ντίαθ, «μολονότι η Κατοχή στην Ελλάδα ήταν μία από τις ωμότερες στην Ευρώπη» επισημαίνοντας τις μεγάλες απώλειες, από πείνα και κακουχίες, μεταξύ του πληθυσμού τις χώρας και τις καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία της Ελλάδας.

«Ο υπολογισμός της καταστροφής» εκτιμά ο Φαγιάνας Εσκουέρ «ποικίλει ανάλογα με τις διάφορες εκτιμήσεις, που την ανάγουν σε έως και 300 δισεκ. ευρώ. Ποσό που ο Γάλλος οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος του Νικολά Σαρκοζί, Ζακ Ντεπλά, ανεβάζει ακόμη και στα 575 δισεκ. ευρώ» υπογραμμίζεται στο ίδιο άρθρο. «Είναι σαφές πως με αυτά τα ποσά, η Ελλάδα όχι απλώς θα είχε λύσει το πρόβλημα του χρέους, αλλά θα της περίσσευαν και χρήματα» προσθέτει ο ίδιος καθηγητής.

Μάλιστα η εφημερίδα σημειώνει ιδιαίτερα, πως οι αποζημιώσεις, που αξιώνουν οι Έλληνες, δεν φθάνουν ούτε καν στα πραγματικά χρηματικά ύψη που πρέπει να τους δοθούν: «162 δισεκ. ευρώ, χωρίς να υπολογισθούν τα επιτόκια από την εποχή της Κατοχής (....) τα 108 δισεκ. αντιστοιχούν στις καταστροφές των υποδομών, ενώ τα υπόλοιπα στο καταναγκαστικό δάνειο της δοσίλογης κυβέρνησης».

Αναφορικά με τη δυσαρέσκεια της γερμανικής κυβέρνησης για τη μετεκλογική στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο θέμα των επανορθώσεων, αλλά και στον παραλληλισμό που «τόλμησε» ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης στο Βερολίνο με την κατάσταση που οδηγεί στην άνοδο των νεοναζί στην Ελλάδα, ο καθηγητής στο UCM Κάρλος Σανθ Ντίαθ δηλώνει πως «δεν ήταν μία αναιδής στάση. Κανένα άλλο έθνος δεν μπορεί να κατανοήσει καλύτερα την κατάσταση στην Ελλάδα. Η Ευρώπη οφείλει να διδαχθεί το μάθημα πως, όταν φέρνουν έναν λαό στην απογοήτευση και την ταπείνωση, ο δρόμος προς τον εξτρεμισμό ανοίγει διάπλατα».

Ο Σανθ Ντίαθ επιπλέον υπενθυμίζει πως η «Γερμανία πέτυχε από την Ευρώπη συμφωνία ότι πάνω απ' όλα δεν πρόκειται να αποζημιώσει τις χώρες της Νότιας Ευρώπης», για τις «βοήθειες» εν είδει άλλου «Σχεδίου Μάρσαλ» που τις εξανάγκασε να της δώσουν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Click4more: WSJ: Έτοιμη συμβιβαστική πρόταση για το σημερινό Eurogroup - Πιέζει ασφυκτικά ο χρόνος για να εγκριθεί το νέο σχέδιο από τα κοινοβούλια Συμφωνία που, όπως υπογράμμισε ο Γερμανός οικονομολόγος του London School of Economics Άλμπρεχτ Ριτσλ (σε συνέντευξή του στο Der Spiegel το 2011), καθιστά τη Γερμανία στον μεγαλύτερο χρεώστη του 20ου αιώνα, αλλά ακόμη και σε όλη την σύγχρονη χρηματοοικονομική ιστορία, καθώς ήταν πρωταγωνιστής στις πιο βαριές εθνικές χρεοκοπίες».

Κατά τον Σανθ Ντίαθ, η Ελλάδα έχει όλους τους καλούς λόγους και τα ιστορικά δεδικασμένα για να αξιώσει μία επίλυση του χρέους της... à la Γερμανικά, υπογραμμίζοντας πως χάρις σ' αυτές τις χαριστικές συμφωνίες μπόρεσε να επανεκκινήσει το σημερινό γερμανικό οικονομικό θαύμα, να τεθούν οι βάσεις για τη σημερινή ανάπτυξή της.

Καταλήγοντας σχολιάζει: «Η Γερμανία ήταν η χώρα που επωφελήθηκε όσο καμία άλλη από την ΕΕ, συνεπώς είναι εκείνη που περισσότερο απ' οποιονδήποτε άλλο οφείλει να φροντίσει γι αυτήν». Το άρθρο ολοκληρώνεται με την παρατήρηση του ίδιου καθηγητή, πως ψίχουλα που έδωσε η Γερμανία οιωνεί επανορθώσεων στην Ελλάδα μεταπολεμικά, «ήταν μία αρχική δόση εν αναμονή της διαπραγμάτευσης για την καταβολή των αποζημιώσεων μετά τη (γερμανική) ενοποίηση. Όμως, τα πάντα παρέμειναν σ' αυτό το σημείο και μάλλον θα παραμείνουν εκεί, εάν ο Τσίπρας δεν βγάλει την Μέρκελ από την οικονομική της αμνησία».

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Θετικά αξιολογούν τις πρώτες δύο εβδομάδες της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι πολίτες, όπως δείχνει δημοσκόπηση της Marc για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Alpha.

Ειδικότερα, θετικά ή μάλλον θετικά κρίνει τις πρώτες μέρες της κυβέρνησης το 83,1% των πολιτών, έναντι ενός 13,6% που τις κρίνει αρνητικά ή μάλλον αρνητικά, ενώ ικανοποιημένοι από τις προγραμματικές δηλώσεις εμφανίζονται οι πολίτες σε ποσοστό 79,9%, έναντι ενός 17,4% που τις αξιολογεί αρνητικά.

Θετικές γνώμες σε ποσοστό 82% συγκεντρώνει ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης, ενώ το 61,3% των ερωτηθέντων αξιολογεί θετικά τον Πάνο Καμμένο.

Αναφορικά με το πώς θα ήθελαν οι πολίτες να γίνει η διαπραγμάτευση με τους εταίρους, το 56% ζητά έναν “έντιμο συμβιβασμό”, έναντι του 34,3% που ζητά να μείνει ανυποχώρητη η κυβέρνηση στις προεκλογικές της εξαγγελίες και ενός 7% που ζητά να τηρηθούν όλες τις συμφωνίες της προηγούμενης κυβέρνησης.

Στο ερώτημα της πρόθεσης ψήφου, ο ΣΥΡΙΖΑ “σαρώνει” με ποσοστό 45,4%, έναντι 18,4% της Νέας Δημοκρατίας, και ακολουθούν το ΚΚΕ με 4,8%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Χρυσή Αυγή με 4,7%, το Ποτάμι με 4,6%, το ΠΑΣΟΚ με 2,8%, το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών με 2%, η Ένωση Κεντρώων με 1,8% και η Τελεία με 1,4%. Άλλο κόμμα εοιλέγει το 1,3% των ερωτηθέντων, ενώ το ποσοστό των λευκών, των άκυρων και της αποχής αθροίζεται στο 8,1%.