Το ΙSIS, η Αλ Κάιντα και το λάθος της Ιρακινής κυβέρνησης

Η Μέση Ανατολή αποτελούσε πάντα ένα καζάνι που βράζει, οι γεωγραφικές διεκδικήσεις από όλες τις χώρες που τη συνθέτουν, τα κράτη -φαντάσματα και η εξωτερική παρέμβαση από ΗΠΑ και Ευρώπη, συνέθεταν ένα κλίμα που "μύριζε" ανέκαθεν μπαρούτι.

Το σκηνικό συμπληρώνονταν από τις θρησκευτικές μειονότητες και τη ριζοσπαστικοποίηση μιας μεγάλης μερίδας πολιτών, που προσπαθούσε με οποιοδήποτε μέσο να επιβληθεί, ακόμη και αν αυτό ήταν η τρομοκρατία.

Ας δούμε όμως τα γεγονότα από την αρχή. Πατρίδα του ισλαμικού Κράτους θεωρείται, αδιαμφισβήτητα το Ιράκ, ενώ η δημιουργία του δεν έγινε μέσα σε ένα βράδυ και δεν αποτέλεσε έκπληξη για την περιοχή. "Πολλοί δυτικοί πολίτες πιστεύουν ότι δημιουργήθηκε από τη μια μέρα στην άλλη. Το Ισλαμικό Κράτος προέρχεται από την Αλ Κάιντα του Ιράκ, δεν αποτελεί κάτι το εντελώς καινούργιο", αναφέρει αρχικά η Neurink. Παράλληλα, συμπληρώνει πως "αυτό που είναι διαφορετικό για το ISIS είναι το γεγονός ότι αποτελεί ένα κράμα, έναν ισχυρό συνδυασμό μελών της Αλ Κάιντα και μελών του Ba'ath, του κόμματος του πρώην δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν αποκλειστεί από τον Ιρακινό στρατό επειδή ήταν Σουνίτες, ενώ αντίστοιχα είχαν αποκλειστεί και από τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, επειδή ήταν πρώην μέλη του Ba'ath. Πολλοί από αυτούς προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ ή τουλάχιστον στο Ισλάμ που υπάγεται το ISIS ή απλά το χρησιμοποίησαν σαν ένα μέσο για να ανακτήσουν τη χαμένη τους δύναμη στο Ιράκ".

Σύμφωνα με τη Neurink ο ρόλος των ΗΠΑ στη σύσταση του Ισλαμικού Κράτους ήταν καθοριστικός, όπως και οι διακρίσεις σε βάρος μειονοτήτων από την πρώην ιρακινή κυβέρνηση. "Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τις ΗΠΑ και την πρώην ιρακινή κυβέρνηση του πρωθυπουργού Al Maliki. Οφείλουμε αρχικά να εστιάσουμε στο γεγονός ότι, η Αλ Κάιντα στο Ιράκ είχε σχεδόν νικηθεί από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, ωστόσο το λάθος έγινε με τη σύλληψη των μελών της. Αυτό που έκαναν ήταν να φυλακίσουν τα μέλη στις ίδιες φυλακές, επομένως οι φυλακές μετατράπηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα σε σχολεία της Αλ Κάιντα, μέσα σε αυτές είχαν την ευκαιρία να προσηλυτίσουν και άλλους κρατουμένους. Στην πραγματικότητα μέσα στις φυλακές δημιουργήθηκαν όλες οι δομές για τη νέα οργάνωση, που έμελλε να είναι το ISIS", τονίζει η δημοσιογράφος εστιάζοντας στη σημασία των αμερικανικών στρατοπέδων κράτησης, όπως αυτό της Μπούκα, στην εκπαίδευση των μελών της εξτρεμιστικής οργάνωσης.

Η συγκεκριμένη φυλακή δημιουργήθηκε για την κράτηση των υπόπτων για τρομοκρατικά χτυπήματα και λειτούργησε από το 2003 έως το 2009, ένα διάστημα υπεραρκετό για τη δημιουργία ενός ολόκληρου στρατού μέσα από τα κάγκελά της. Εκεί κρατήθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Αλ Κάιντα και στενοί συνεργάτες του Σαντάμ Χουσεΐν, που φρόντισαν να συνεχίσουν το έργο της μητρικής τρομοκρατικής οργάνωσης.

Ένα, ακόμη, σημαντικό συστατικό της οργάνωσης αποτέλεσε η αντιμετώπιση των ριζοσπαστικοποιημένων πολιτών, όπως και των άλλοτε ακολούθων του πρώην δικτάτορα του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεΐν, από την κυβέρνηση.

"Η άλλη πλευρά του νομίσματος θέλει τον πρώην πρωθυπουργό του Ιράκ, Al Maliki να φοβάται οτιδήποτε σχετιζόταν με το Ba'ath. Φοβόταν πως το, άλλοτε, ισχυρό κόμμα θα ανακαταλάμβανε την εξουσία. Εξαιτίας αυτού ξεκίνησε διακρίσεις σε βάρος όλων των Σουνιτών. Σύντομα πολλοί πολίτες της συγκεκριμένης μειονότητας βρίσκονταν στη φυλακή, ενώ το μεγαλύτερο μέρος δεν μπορούσε ούτε να εργαστεί. Σταδιακά, οι συγκεκριμένες περιοχές περιθωριοποιήθηκαν. Το 2012 και το 2013, ήρθαν οι πρώτες διαμαρτυρίες, τις οποίες ο πρώην πρωθυπουργός προτίμησε να αγνοήσει και να μην κάνει καμία ουσιαστική αλλαγή. Το μόνο που έκανε ήταν να εκλέξει τους πολιτικούς τους ηγέτες".

Πράγμα, που αποδείκνυε πως οι Σουνίτες δεν ασκούσαν την παραμικρή επιρροή στην κυβέρνηση και διέγειρε, ακόμη περισσότερο, το αίσθημα μίσους κατά της ιρακινής κυβέρνησης.

"Στην αρχή βρήκαν την απόλυτη στήριξη"

"Στην αρχή, όταν το Ισλαμικό Κράτος καταλάμβανε περιοχές του Ιράκ, οι άνθρωποι -μεταξύ των οποίων πολλοί Σουνίτες- πίστευαν πως η κατάσταση ήταν καλύτερη από την κυβέρνηση που είχαν, η οποία δεν τους παρείχε κανένα δικαίωμα", επισημαίνει η Neurink. Το αποτέλεσμα αυτής της γενικευμένης δυσαρέσκειας ήταν πολλοί ντόπιοι να ενταχθούν στο ISIS και να ακολουθήσουν πιστά τις θρησκευτικές "διδαχές" του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι. "Πολλοί από αυτούς στράφηκαν εναντίων της θρησκευτικής μειονότητας των Yazidi, στην ευρύτερη περιοχή του Sinjar, τον Αύγουστο του 2014, όταν οι γειτονικές μειονότητες διέπραξαν στο όνομα της οργάνωσης μαζικές δολοφονίες και απαγωγές" συνεχίζει.

Αυτός είναι και ένας από τους σημαντικότερους λόγους που το ISIS κατάφερε μέσα σε ελάχιστες μέρες να καταλάβει τη Μοσούλη και την ευρύτερη περιοχή. Το κλίμα άρχισε να αλλάζει μετά την κατάληψη της εξουσίας στην περιοχή, όταν οι πολίτες αντιλήφθηκαν πως τα πράγματα δεν ήταν όπως περίμεναν. "Έπρεπε πια να ζουν σε ένα αυστηρό θρησκευτικό καθεστώς. Τότε βρέθηκαν αντιμέτωποι με εβδομαδιαίες εκτελέσεις, με κατάργηση κάθε ελευθερίας, οι ζωές τους θύμιζαν αυτές των φυλακισμένων. Σήμερα, ζουν σε μια πολύ φτωχή φυλακή.

Πρόκειται για 8 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στις κατειλημμένες περιοχές. Δεν είναι λίγοι. Αυτοί οι άνθρωποι βιώνουν την απόλυτη ταλαιπωρία, δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν χρήματα και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αρχίσει να παράγουν οι ίδιοι αυτά που καταναλώνουν. Αναγκάζονται να προσαρμοστούν σε συνθήκες, που μοιάζουν περισσότερο με αυτές του Μεσαίωνα παρά με τη σύγχρονη εποχή, λόγω της άσχημης οικονομικής κατάστασης", θα πει μιλώντας για την εδαφική εξάπλωση της οργάνωσης.

Οι θεωρίες πίσω από τη δημιουργία του ISIS

Οι επικρατέστερες θεωρίες στην περιοχή, πίσω από τη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους, είναι δυο. Η πρώτη κάνει λόγο για συνωμοσία των ΗΠΑ και των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ.

Η δεύτερη θέλει τον ίδιο τον Άσαντ πίσω από τη στήριξη του ISIS και την εξάπλωσή του.

"Στην περιοχή που ζω υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τους αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας. Αυτοί πιστεύουν πως η δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους ήταν προσχεδιασμένη για να ανατρέψει το Συριακό καθεστώς. Αλλά, την ίδια στιγμή, γνωρίζουμε πως ο Άσαντ βοήθησε στην 'εξάπλωσή' του, όπως και άλλων Ισλαμικών ομάδων, απελευθερώνοντας τους ριζοσπαστικοποιημένους Ισλαμιστές από τις φυλακές.

Επομένως, η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη.  Παράλληλα, λαμβάνοντας υπόψη την αντίδραση της Δύσης για το ISIS, στην αρχή, θεωρώ πως δεν αντιλήφθηκαν πόσο επικίνδυνη οργάνωση ήταν. Το υποτίμησαν, γιατί δεν έβλεπαν το σημαντικό ρόλο που έπαιζαν οι άνθρωποι του Σαντάμ μέσα σε αυτό. Η στρατηγική οργάνωση και διαχείριση έγινε από τους αξιωματούχους του, που εντάχθηκαν στο Ισλαμικό Κράτος", αναφέρει χαρακτηριστικά η Νeurink.

Η φρικτή πραγματικότητα εντός του Χαλιφάτου και η εξόντωση των Υazidi

Το Ισλαμικό Κράτος έχει βάλει στο στόχαστρο όλους εκείνους που δεν ακολουθούν τη δική του εκδοχή του Ισλάμ, αλλά και εκείνους που διαφέρουν με οποιονδήποτε τρόπο, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθεί τις μαζικές εκτελέσεις και τα αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος των πολιτών.

Η πιο κυνηγημένη μειονότητα τη δεδομένη στιγμή στη Μέση Ανατολή δεν είναι άλλη από αυτή των Υazidi, με τους μελετητές να μιλούν για γενοκτονία.

"Η αλήθεια είναι πως δεν κυνηγούν μόνο τους Υazidi. Το καλοκαίρι του 2014 προχώρησαν σε 700 δολοφονίες εις βάρος της μειονότητας των Shias, οι οποίοι αποτελούν τον κύριο εχθρό του Ισλαμικού Κράτους, μιας και θεωρούνται εκείνοι που εγκατέλειψαν το Ισλάμ. Παράλληλα, οι Υazidi θεωρούνται άπιστοι και ακόμα χειρότερα ότι λατρεύουν το Διάβολο, πράγμα που δεν αληθεύει γιατί η συγκεκριμένη μειονότητα ακολουθεί έναν μόνο Θεό. Εξαιτίας των συγκεκριμένων ισχυρισμών, το ISIS προσπαθεί να εκμεταλλευτεί παλιά κείμενα (από το Κοράνι) και κανόνες προκειμένου να τους χρησιμοποιούν ως σκλάβους και να τους εξαναγκάσουν να προσηλυτιστούν".

Στο πρόσφατο βιβλίο της "Οι γυναίκες του Χαλιφάτου" η Neurink αναλύει και έναν ακόμη λόγο, που οι γυναίκες της μειονότητας των Υazidi γίνονται αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης και αγοραπωλησίας στα χέρια των τζιχαντιστών.

"Το Ισλαμικό Κράτος γνωρίζει πως πρέπει να κρατά τους πολεμιστές του σεξουαλικά ικανοποιημένους και σε μια άκρως συντηρητική κοινωνία, όπως αυτή του Χαλιφάτου, οφείλεις να προστατεύσεις τις γυναίκες. Παράλληλα, δεν μπορούν επίσημα να χρησιμοποιήσουν τη πορνεία, που απαγορεύεται από το Ισλάμ, επομένως για αυτόν το ρόλο έχουν τις γυναίκες Υazidi, τις οποίες αποκαλούν  σκλάβες. Πρέπει να εξασφαλίσουν το γεγονός ότι οι άνδρες θα κρατηθούν μακριά από τις γυναίκες που αποτελούν μέλη της κοινωνίας τους" λέει, εξηγώντας το μένος των τζιχαντιστών σε βάρος τους.

"Οι παρθένες πωλούνται πιο ακριβά"

Περιγράφοντας τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τη ζωή αυτών των γυναικών που αιχμαλωτίζονται και πουλιούνται στα σκλαβοπάζαρα του Ισλαμικού Κράτους, θα κάνει λόγο για μια φρικτή ζωή.

"Αρχικά χωρίζονται σε δυο ομάδες, τις παρθένες και τις μεγαλύτερες γυναίκες. Οι παρθένες που αποτελούσαν και τις περισσότερες, πωλούνταν ως σκλάβες. Πλέον έχουν μείνει ελάχιστες παρθένες στην περιοχή, από αυτές οι πιο όμορφες κοπέλες έχουν υψηλότερη τιμή", επισημαίνει.

"Οι τζιχαντιστές χρησιμοποιούν αυτές τις γυναίκες σαν σκλάβες του σεξ και όχι μόνο σε ιδιωτικές καταστάσεις, καθώς έχουν δημιουργήσει 'πορνεία', όπου κρατούνται οι κοπέλες που έχουν επιχειρήσει να αποδράσουν. Εκεί οι συνθήκες είναι, απερίγραπτα, δραματικές".

Το Ισλαμικό Κράτος ψαρεύει τα θύματά του τάζοντάς τους αυτά που έχουν ανάγκη και φροντίζουν να πλησιάσουν νεαρές κοπέλες που ψάχνουν την περιπέτεια και όσα λείπουν από τη ζωή τους. Με πολλές από αυτές να πείθονται ότι θα αποκτήσουν μια σημαντική θέση στο φιλόδοξο όνειρο του ισχυρού Ισλαμικού Κράτους.

"Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν γυναίκες που εντάσσονται στο ISIS  οικειοθελώς. Οι συγκεκριμένες, που είναι και από τη Δύση και άλλες περιοχές, το κάνουν για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Όλες όμως έχουν έναν κοινό λόγο, ότι κάτι λείπει από τη ζωή τους. Τους υπόσχονται ότι θα έχουν μια 'αδελφότητα' με άλλες, ξένες γυναίκες που καταφθάνουν εκεί, τους υπόσχονται ρομαντισμό, ότι θα γίνουν οι μητέρες των ηγετών της της νέας γενιάς του Χαλιφάτου".

Οι μαχητές της εξτρεμιστικής οργάνωσης τους υπόσχονται περιπέτεια, που είναι πολύ σημαντικό, γιατί οι περισσότερες από τις κοπέλες που προσελκύουν έχουν πολύ κανονικές και σταθερές ζωές. Τέλος, τους υπόσχονται σημαντικούς ρόλους στο νέο, "όμορφο" πλάνο της δημιουργίας ενός Ισλαμικού Κράτους. Όταν όμως φθάνουν εκεί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, γιατί δεν μπορούν να αποφασίσουν για τον εαυτό τους, δεν έχουν καν τη δυνατότητα επιλογής συζύγου.

"Αυτές οι κοπέλες μπορούν να αρνηθούν τον πρώτο που έχει επιλεγεί για αυτές, όμως είναι αναγκασμένες να δεχθούν τον επόμενο, που πάλι έχει επιλεγεί. Όταν παντρευτούν και ο σύζυγος σκοτωθεί, πράγμα που είναι σχεδόν βέβαιο στον πόλεμο, σε διάστημα ενός ή το πολύ 2 μηνών ξαναπαντρεύονται. Δεν έχουν καμία ελευθερία, το ISIS αποφασίζει τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν", αποκαλύπτει η Neurink.

"Πολλοί οι παίχτες, καζάνι που βράζει η Μέση Ανατολή"

Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή μοιάζει να είναι πιο περίπλοκη από ποτέ. Οι δυτικές χώρες παρακολουθούν τους πληθυσμούς της περιοχής να αλληλοσπαράζονται, με την ευλογία τους και πολλές φορές με την ανάμειξή τους. Όταν η τραγωδία χτυπά τις δικές τους πόρτες, όπως το μακελειό της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, θυμούνται πως πρέπει να αναλάβουν δράση.

Μέχρι τότε, καμία τραγωδία, όπως αυτές που βιώνουν καθημερινά οι μειονότητες της περιοχής, π.χ οι Yazidi ή των ξεριζωμένων και θαλασσοπνιγμένων οικογενειών και παιδιών, όπως ο μικρός Αϊλάν Κούρντι, που προκάλεσε τα κροκοδείλια δάκρυα των ηγετών των ισχυρών ή των μαζικών εκτελέσεων, δεν είχε καταφέρει να τους ξυπνήσει.

"Υπάρχουν πολλοί ειδικοί που νομίζουν ότι γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά το πράγμα είναι πολύ περίπλοκο.  Στο Ιράκ είναι λιγότερο περίπλοκο, παρόλο που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα συστατικά της αστάθειας, από ό,τι στη Συρία, όπου δεν αποτελεί την κυρίαρχη δύναμη. Για μένα το ISIS θα 'ξεφουσκώσει', το ερώτημα είναι πότε και γιατί. Εξαιτίας της ΄νεκρής' οικονομίας; Εξαιτίας του ότι αρχίζει και χάνει σημαντικά εδάφη και μαχητές;

Πάντως όταν το κάνει θα βρεθούμε αντιμέτωποι με όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν κατηχηθεί να πιστεύουν αυτά που θέλει το ISIS. Ειδικότερα υπάρχει μια ολόκληρη γενιά παιδιών που έχουν μεταφερθεί δια της βίας στα στρατόπεδα εκπαίδευσης, τι θα κάνουμε με αυτούς; Πως θα καταφέρουμε να τους εισάγουμε στη κανονική ζωή και πως θα τους κάνουμε να ξεχάσουν όλα αυτά που έχουν μάθει;

Αυτό θα αποτελέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα της περιοχής. Γενικά ποιος πολεμά ποιόν είναι υπερβολικά περίπλοκο, γιατί υπάρχουν πολλοί παίχτες", λέει σε μια προσπάθεια να εξηγήσει ποιο είναι το παιχνίδι που παίζεται στη Μέση Ανατολή, υπογραμμίζοντας πως "το Ισλαμικό Κράτος ευνοούσε κυβερνήσεις και συμφέροντα, ωστόσο στην πορεία χάθηκε ο έλεγχος, με αποτέλεσμα να αποτελεί απειλή για όλους".

"Η περιοχή αποτελεί μέρος της γεωπολιτικής σύγκρουσης μεταξύ του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων κρατών. Είναι πολύ δύσκολο να μαντέψει ποιος θα επικρατήσει. Ο πόλεμος δεν θα τελειώσει στο πεδίο της μάχης, αλλά δια μέσου των ειρηνευτικών συνομιλιών, γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να γίνονται σε διπλωματικό και επαγγελματικό επίπεδο για να αρχίσει να ξεκαθαρίζει η κατάσταση", καταλήγει.

Η Judit Neurink θα είναι εκ των κεντρικών ομιλητών του Tedx Athens, στις 6 Φεβρουαρίου, όπου θα μιλήσει για ένα από τα θέματα που απασχολούν, όσο λίγα, την κοινή γνώμη. Την ίδρυση του Ισλαμικού Κράτους και την πορεία του μέχρι σήμερα.

* Ξεκίνησε τη καριέρα της στη δημοσιογραφία σε ηλικία 21 ετών και από το 2008 ζει και εργάζεται στο Ιράκ. Τα πρώτα χρόνια της διαμονής της στο Ιράκ ίδρυσε ένα κέντρο σε σκοπό να εκπαιδεύσει νέους δημοσιογράφους και να διδάξει σε πολιτικούς και αστυνομία την τέχνη των Μέσων Ενημέρωσης, ενώ από το 2013 μέχρι σήμερα, ασχολείται αποκλειστικά με τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή βιβλίων. Έχει υπάρξει μέλος και αντιπρόεδρος της Ολλανδικής Ένωσης Δημοσιογράφων (NVJ), έχει ιδρύσει έναν οργανισμό για δημοσιογράφους και συγγραφείς πρόσφυγες που ζουν στην Ολλανδία και έναν ακόμα οργανισμό ο οποίος βοηθάει Ολλανδούς δημοσιογράφους να βρουν εργασία στα σύγχρονα Ολλανδικά Μέσα Ενημέρωσης.

news24.gr

5.04 ΓΕΝ: Το ελικόπτερο να επιστρέψει.

5.05 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Έχω απώλεια επαφής με το ελικόπτερο. Τελευταία του αναφορά EMERGENCY βόρεια από το σημείο του ενδιαφέροντος.

Ωρα 5.13 ΓΕΝ: Έχετε επικοινωνίες;

Ωρα 5.14 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Αρνητικό

Η Ελλάδα θρηνεί. Τα ελληνικά πολεμικά σκάφη και το αρχηγείο στην Αθήνα γνωρίζουν ότι το ελικόπτερο κατέπεσε και πλέον όλοι προσεύχονται να έχει σωθεί το πλήρωμα. Όμως οι προσευχές δεν εισακούστηκαν. Τρία παλικάρια, τρεις ήρωες, εκτελώντας το καθήκον τους, άφησαν την τελευταία τους πνοή και ξεκινά ένας αγώνας δρόμου για τον εντοπισμού του υποπλοιάρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοιάρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού.

Πρώτος εντοπίζεται -σε μακρινή απόσταση- από το σημείο συντριβής ο κυβερνήτης Χριστόδουλος Καραθανάσης, βυθίζοντας στην θλίψη την οικογένειά του. Τους γονείς του και την  γυναίκα του η οποία μόλις πριν από ένα χρόνο έχει φέρει στη ζωή το παιδί τους. Τον Ιωάννη, που η μοίρα θέλει να μεγαλώνει χωρίς πατέρα αλλά ταυτόχρονα με έναν πατέρα ήρωα που ολόκληρη η Ελλάδα μιλά ακόμη και σήμερα για εκείνον και την αυτοθυσία που έκανε.

Είκοσι χρόνια μετά οΙωάννης Καραθανάσης, ένα παιδί γεμάτο όνειρα, με μάτια γαλανά που αντανακλούν το μπλε της θάλασσας, τον τόπο που «αγκάλιασε» τον πατέρα του δίνει την πρώτη του συνέντευξη στοNews247.

Ο 21χρονος Ιωάννης μιλά, στο News247, για την αποστολή θανάτου του πατέρα του, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θυσιάστηκε ο Χριστόδουλος Καραθανάσης και για την λατρεμένη του μητέρα, στέλνοντας παράλληλα ηχηρό μήνυμα στην πολιτεία.

«Όταν σκοτώθηκε ο πατέρας μου ήμουν μόλις ενός έτους.  Από τα πρώτα κιόλας βήματά μου έμαθα να ζω χωρίς πατέρα. Ήταν το δεδομένο της ζωής μου και ουσιαστικά μεγάλωσα με την μητέρα μου η οποία είχε και τον ρόλο του πατέρα. Ζούσα όμως και με έναν ήρωα πατέρα και το βαρύ φορτίο που συνεπάγεται η απώλειά του. Όμως από ένα σημείο και μετά λειτουργούσα με απόλυτη συνείδηση. Θυμάμαι, για παράδειγμα στο δημοτικό να με ρωτούν οι συμμαθητές μου για τον πατέρα μου και εγώ να τους εξηγώ με ηρεμία όσα ήξερα για το ποιος ήταν και πως σκοτώθηκε”,  αναφέρει στο News247 ο Ιωάννης που πλέον σήμερα σπουδάζει Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο.

“Αγαπούσα από μωρό την Αρχιτεκτονική και δεν ήθελα να χτίσω μια καριέρα στο Πολεμικό Ναυτικό. Νομίζω -λέει με χαμόγελο- ότι ο κύκλος στις Ένοπλες Δυνάμεις έκλεισε με τον πατέρα μου, ενώ και ο παππούς μου έφτασε στον βαθμό του Ναυάρχου. Ήμουν όμως πολύ συνειδητοποιημένος από μικρός. Μου άρεσαν τα αρχαία ελληνικά και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου έλεγα πως θέλω να γίνω αρχιτέκτονας. Ζωγράφιζα σπίτια, φωτογράφιζα σπίτια. Και να ζούσε, λοιπόν, ο πατέρας μου πάλι θα επέλεγα την Αρχιτεκτονική. Έχω μεγάλη λατρεία. Άλλωστε, έτσι μεγάλωσα. 'Ετσι με έμαθαν, να ακολουθώ αυτό που αγαπάω. Ο πατέρας μου, για παράδειγμα, λάτρευε τα ελικόπτερα και δεν κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό επειδή ήταν ο παππούς μου. Άρα η συνέχεια στο Ναυτικό θα είναι λογικά, ως απλός ναύτης μόλις πάρω το πτυχίο μου” μας εξηγεί με χαρά, ενώ ρωτώντας τον για τον πατέρα του και πως τον έχει στο μυαλό του αρκεί ένα ακόμη χαμόγελο και η εξιστόρησή του:

“Η μητέρα μου τα κατάφερε. Στάθηκε, κράτησε. Αλλά, πρέπει να ακούσει την αλήθεια”

«Μια από τις πρώτες μου ερωτήσεις προς την μητέρα μου ήταν που είναι ο πατέρας μου και έπρεπε με κάποιον τρόπο να μου απαντήσει. Ευτυχώς ούτε η ίδια ούτε οι παππούδες μου, μου είπαν κάποια ανούσια δικαιολογία. Δεν μου είπαν, δηλαδή, ένα απλό και ξερό «λείπει ταξίδι». Μου εξήγησαν από την πρώτη στιγμή τι έχει γίνει, ενώ  μεγαλώνοντας έψαξα, έμαθα και διάβασα τι ακριβώς έγινε και πως σκοτώθηκε.

Η μητέρα μου σπούδασε στη Γαλλία και παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία τον πατέρα μου. Εγώ γεννήθηκα όταν ήταν 26 και στα 27 της χάνει τον πατέρα μου. Πέρασε πολύ δύσκολα. Από τη μια είχε να αντιμετωπίσει τα όσα ακούστηκαν για τον πατέρα μου και από την άλλη να αντιμετωπίσει το προσωπική της δράμα.

Στάθηκε όμως, κράτησε. Είχε τεράστια υποστήριξη από τους παππούδες μου και μεγάλη ψυχική δύναμη.  Τα κατάφερε. Δεν αντέχει όμως την υποκρισία και το ψέμα και έχει μέσα της μια μεγάλη πικρία. Πρέπει να ακούσει μια συγγνώμη και να μάθει την αλήθεια. Η μόνη της απαίτηση είναι αυτή. Να της πουν την αλήθεια.

Θα σας έλεγα όμως ότι τελικά ο χαμός του πατέρα μου και ο τρόπος που με μεγάλωσε η μητέρα μου με έκαναν πιο δυνατό. Και εύχομαι να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ζωής με τη δύναμη και το θάρρος του πατέρα μου. Σε μια Ελλάδα, με αξίες, με σεβασμό”.

"Μου έλεγαν πως για να διαιωνιστεί η μνήμη του πατέρα μου θα έπρεπε να ανήκω στον χώρο τους και να ακολουθώ την δική τους πολιτική άποψη, με την οποία δεν είμαι σύμφωνος"

«Τις λεπτομέρειες τις μάθαινα σταδιακά από την μητέρα μου, ενώ τελειώνοντας το σχολείο άρχισα να ασχολούμαι εντατικά καθώς είχε ξεκινήσει η  υπερεκμετάλλευση του θέματος. Ενώ, λοιπόν, είχα διαβάσει και ήξερα την βασική ιστορία γύρω από το θέμα, ρώτησα φίλους και συμμαθητές του πατέρα μου που ήξεραν πολλές λεπτομέρειες και προσπάθησα να μάθω περισσότερα, πιέζοντας την μητέρα μου να θυμηθεί όσα περισσότερα μπορούσε. Προσπάθησα επίσης να μάθω πως ήταν. Τι του άρεσε να κάνει, ποιες διακοπές του άρεσαν και πως έπινε τον καφέ του. Τις συνήθειες ενός ανθρώπου, του πατέρα που δεν έζησα ποτέ.

Άρα για ένα παιδί με έναν πατέρα νεκρό σε περίοδο οριακά πριν από τον πόλεμο το βάρος και η ευθύνη είναι τεράστια. Και όταν λέω ευθύνη, εννοώ το πώς θα διαχειριστώ  εκτός των άλλων όλη αυτή την υπερπροβολή που έχει γίνει και την οποία εκμεταλλεύτηκαν διάφορες ομάδες. Και αναφέρομαι σε πολιτικές ομάδες οι οποίες είτε έλεγαν τρομερά αρνητικά για τον πατέρα μου, αμαυρώνοντας τον άνθρωπο Χριστόδουλο Καραθανάση είτε ισοπεδώνοντας την αξία του ως αξιωματικό. Ερχόμουν σε πολύ δύσκολη θέση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα κάποιους γνωστούς μου ακραίων οργανώσεων οι οποίοι μου μίλαγαν απαξιωτικά επειδή δεν τους υποστηρίζω. «Μου έλεγαν πως για να διαιωνιστεί η μνήμη του πατέρα μου θα έπρεπε να ανήκω στον χώρο τους και να ακολουθώ την δική τους πολιτική άποψη, με την οποία δεν είμαι σύμφωνος. Αυτοί οι άνθρωποι και αυτές οι ομάδες πρέπει να ξέρουν πως ούτε ο πατέρας μου ήταν ή θα γινόταν, ούτε εγώ ήμουν ή θα γίνω «φαν» της Χρυσής Αυγής»

Και από την άλλη πλευρά ένιωθα την πίεση της κοινωνίας, επειδή τολμάμε να έχουμε στο σπίτι μας την ελληνική σημαία. Μέχρι και φασίστα με έχουν αποκαλέσει μόνο και μόνο για την σημαία που κυματίζει στο μπαλκόνι μας”.

"Για ένα πράγμα, όμως, είμαστε σίγουροι. Το ελικόπτερο δεν έπεσε ούτε λόγω καιρού, ούτε μόνο του"

«Για εμάς δεν υπάρχουν σοβαρά ή μη ερωτήματα, τι έγινε και πως άφησε την τελευταία του πνοή ο πατέρας μου. Το θέμα είναι πότε θα υπάρξει μια σοβαρή αναγνώριση από το κράτος. Θα υπάρξει; Δυστυχώς είμαι πια αρκετά ώριμος να καταλάβω πως δεν πρόκειται να μας πουν τι ακριβώς έγινε. Πως σκοτώθηκε και γιατί τελικά όλα αυτά τα χρόνια κυριαρχεί το ψέμα.

Η οικογένειά μου, όλοι μας ξέρουμε τι έγινε, ακόμη και για τον τρόπο που διενήργησαν  την ιατροδικαστική εξέταση, η οποία έχει πολλά κενά. Και αναφέρομαι στα συμπεράσματα που προέκυψαν. 

Για ένα πράγμα, όμως, είμαστε σίγουροι. Το ελικόπτερο δεν έπεσε ούτε λόγω καιρού, ούτε μόνο του. Μάλιστα πριν χρόνια είχαν δημοσιευθεί και κάποιες φωτογραφίες που έδειχναν την κατάσταση του ελικοπτέρου.  Δεν χρειαζόταν να γίνουν στόχοι, δεν έπρεπε να δοθεί εντολή να κατέβουν τόσο χαμηλά στο νησί, ούτε να μετρήσουν τους Τούρκους κομάντος έναν προς έναν. 

Την αλήθεια την ξέρουμε και δεν θα μας την στερήσουν όσο και αν προσπαθούν. Το άψυχο σώμα του πατέρα μου βρέθηκε εκτός του ελικοπτέρου, ενώ ο Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Έκτορας Γιαλοψός βρέθηκαν δεμένοι με τις ζώνες τους μέσα στο ελικόπτερο.

Ο πατέρας μου ζούσε την ώρα της πρόσκρουσης του ελικοπτέρου. Λύθηκε, πάλεψε αλλά δεν τα κατάφερε. Άρα δεν έπαθε ούτε ανακοπή, ούτε είχε κάποιο πρόβλημα με την καρδιά του. Πρέπει να σταματήσει αυτή η καραμέλα ότι και οι τρεις έπασχαν από κάτι».

“Ποιος τελικά θα μας εξηγήσει γιατί η στολή που φόραγε -την οποία έχουμε στο σπίτι μας- έχει τρύπες και κηλίδες αίματος"

«Ήταν πρώτοι στις σχολές τους, νέοι άνθρωποι, μάχιμοι και άρτια εκπαιδευμένοι. Άρα το πόρισμα που αναφέρει ότι είχε πρόβλημα με την καρδιά του και έριξε το ελικόπτερο, δεν ισχύει. Πως βγήκε και κολύμπησε. Θα ήθελα να τους παρακαλέσω να μας πουν.

Γιατί όμως συγκάλυψαν και την διενέργεια της  νεκροψίας – νεκροτομής; Γιατί δεν άφησαν εκπρόσωπό μας να είναι μέσα;. Γιατί ο παππούς μου πιάστηκε στα χέρια με τον ιατροδικαστή; Και γιατί ουσιαστικά η ιατροδικαστική έκθεση βασίστηκε σε ένα πρόβλημα της καρδιάς που είχε η μητέρα του πατέρα μου και όχι ο ίδιος. Τι σχέση μπορεί να έχει το εκ γενετής πρόβλημα της γιαγιάς μου που δεν είναι κληρονομικό με τον πατέρα μου. Εκεί “πάτησαν” και προέκυψε ξαφνικά ότι ο πατέρας μου είχε πρόβλημα με την καρδιά του.

Γιατί η μητέρα μου και ο παππούς μου είδαν μόνο το κεφάλι του και δεν τους άφησαν να δουν το σώμα του; Γιατί ήταν καλυμμένο και γιατί φώναζε ο παππούς μου ότι το παιδί του δεν πνίγηκε;

Και ποιος τελικά θα μας εξηγήσει γιατί η στολή που φόραγε -την οποία έχουμε στο σπίτι μας- έχει τρύπες και κηλίδες αίματος, σημάδια που φανερώνουν πως ο θάνατός του δεν επήλθε από καρδιακό επεισόδιο.

Η υπόθεση συγκαλύφθηκε και το μόνο που ζητάω είναι να μάθουμε την αλήθεια».

“Ο πατέρας μου ήξερε ότι πάει για να πεθάνει. Άφησε το ρολόι του, δίπλωσε τα ρούχα του και είπε αυτά να δοθούν στην γυναίκα μου. Δεν δείλιασε ούτε λεπτό”

«Ο πατέρας μου ήξερε ότι θα πεθάνει. Ήξερε ότι θα ήταν η τελευταία του πτήση και για αυτό άλλωστε άφησε το ρολόι του, δίπλωσε τα ρούχα του και είπε αυτά να δοθούν στην γυναίκα μου.

Δεν ήταν η σειρά του να πάει και ο συνάδελφός του που είχε σειρά να πετάξει – που μου είναι και ιδιαίτερα συμπαθής- μου είπε ότι την ώρα που τον καλούσαν μίλαγε στο τηλέφωνο και στην ανάγκη να βρουν πλήρωμα πήραν τον πατέρα και πήγε εκείνος στην φρεγάτα «Ναυαρίνο». Αυτή είναι η μοίρα. Σας λέω και πάλι ήξερε ότι θα πεθάνει. Και πριν φύγει από το σπίτι, χαιρέτησε τον παππού μου, την μητέρα μου κάτι που δεν συνήθιζε  κάθε φορά πριν φύγει για μια αποστολή. Τους αγκάλιασε, τους φίλησε και ζήτησε από τη στρατιωτική βάση να επιστραφεί το αυτοκίνητο στο σπίτι. Και όχι μόνο πήγε αλλά δεν δείλιασε ούτε στιγμή. Και μια λεπτομέρεια. Κάθε φορά πριν πετάξουν υπογράφουν ότι είναι σύμφωνοι για την πτήση που θα κάνουν. Εκείνος δεν υπέγραψε. Τους είπε με άλλα λόγια ότι ήταν κατά αυτής της πτήσης όμως πήγε εκτελώντας το καθήκον του».   

“Μας προσβάλουν όταν λένε πως η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα”

«Όμως αυτό που έχει αξία είναι η αυτοθυσία τους. Είτε έπεσαν από τις άσχημες καιρικές συνθήκες, είτε από βολές για εμάς είναι το ίδιο. Η υπέρτατη αξία είναι ότι γνωρίζανε ότι πάνε σε αποστολή αυτοκτονίας και πήγανε. Αυτό πρέπει πάση θυσία να είναι  το σημερινό δίδαγμα. Από αυτή την μοιραία νύχτα πρέπει να κρατήσουμε το φωτεινό παράδειγμα αυτοθυσίας αυτών των ανθρώπων.

Γιατί πρέπει να βρούμε ξανά την αξιοπρέπειά μας. Να επανέλθει στο λεξιλόγιό μας και στις πράξεις μας. Η ατίμωση της πατρίδας πρέπει να σταματήσει και να μην ξεχνάμε ούτε τον Ηλιάκη ούτε κανέναν από τους νεκρούς μας.

Δεν μπορώ να ακούω, για παράδειγμα, από τον πρωθυπουργό ότι η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα. Μας προσβάλει εμάς και τους προγόνους μας. Δεν μπορεί να λέει ο κ. Τσίπρας ότι ουσιαστικά η Ελλάδα είναι υπό των άλλων. Υπό των γειτόνων. Ζούμε σε μια ευαίσθητη περιοχή και δεν πρέπει να ακούγονται αυτά από το στόμα του εκάστοτε πρωθυπουργού. Όταν απευθύνονται στην πατρίδα πρέπει να είναι προσεκτικοί».  

"Πέρασε η εποχή των δεξιών και των αριστερών. Η αυτοθυσία του πατέρα μου πρέπει να γίνει παράδειγμα για όλους"

«Έχουμε μια πανέμορφη χώρα. Την ομορφότερη και την αγαπάω ιδιαίτερα. Θέλω να μείνω στην Ελλάδα, γιατί η χώρα μας έχει τεράστιες δυνατότητες. Πρέπει να παλέψουμε για να μην μας απογοητεύει τόσο συχνά. Πρέπει να φτιάξουμε τα Πανεπιστήμια μας, τα νοσοκομεία μας, τις δημόσιες υπηρεσίες μας. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, να κλείνουν οι σχολές μας για 5-6 μήνες και εμείς απλά να καθόμαστε. Αν όλοι κάναμε τη δουλειά μας σωστά τότε η Ελλάδα σήμερα θα ήταν διαφορετική. Ο πατέρας μου έκανε την δουλειά του και μάλιστα καλά. Αυτό πρέπει να ξαναβρούμε. Πρέπει πρώτα εμείς να δίνουμε το καλό παράδειγμα και να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας.

Πέρασε η εποχή των δεξιών και των αριστερών. Η αυτοθυσία του πατέρα μου πρέπει να γίνει παράδειγμα για όλους. Να υποστηρίζουμε τα εθνικά και ατομικά μας δικαιώματά και να μην ζούμε εις βάρος των διπλανών μας. 

Η μητέρα μου και οι παππούδες μου με μεγάλωσαν να τιμώ την αυτοθυσία του πατέρα μου. Είναι άλλο να τιμάς την ιστορία σου και άλλο να φανατίζεσαι και στο κάτω – κάτω ας πάψουμε να ψάχνουμε τις εύκολες λύσεις. Ακόμη και ο πατέρας μου δεν επέλεξε την εύκολη λύση και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε”.

Ο Ιωάννης είναι ένα παιδί με πολλά χαρίσματα. Μιλάς μαζί του και νιώθεις όμορφα. Έχει την δύναμη να σε εμψυχώνει, να σε πηγαίνει παρακάτω και να σου μεταφέρει χωρίς κακία, ψευτοεγωισμούς και άλλα νεοελληνικά δήθεν κλισέ μια πραγματικότητα που την ώρα που δακρύζεις σε κάνει να χαμογελάς.

Το μόνο που ζητά είκοσι χρόνια από την θυσία του πατέρα του είναι να μάθει την αλήθεια πέρα και έξω από τα φώτα της δημοσιότητας. Και πρέπει να την μάθει.

news24.gr