Sidebar
hellasfm
Το τελευταίο διάστημα το ζήτημα των Ποντίων, της καταστροφής που υπέστησαν από τους Τούρκους αλλά και ο ρατσισμός που βίωσαν, ήρθαν αίφνης στη δημοσιότητα μετά τις δηλώσεις του νυν υπ. Παιδείας, Νίκου Φίλη.
Ο κύριος Φίλης ονόμασε το δράμα των Ποντίων "εθνοκάθαρση", λέγοντας πως δεν ήταν "γενοκτονία".
Ο Ασκός του Αιόλου άνοιξε και εν έτει 2015, είδαμε το αδιανόητο. Χρυσαυγίτες και νεοναζί, να "υπερασπίζονται" Ποντίους στη διαδήλωση που έλαβε χώρα την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου, μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη.
Οι απόγονοι εκείνων που κάποτε βάφτιζαν τους εκδιωγμένους συμπατριώτες μας, "ρωσότουρκους", "τουρκόσπορους" και "ρωσοπόντιους", οι απόγονοι εκείνων που περιθωριοποιούσαν κυνηγημένους ανθρώπους που έχασαν κάθε πατρίδα, βρέθηκαν σε πορεία διαμαρτυρίας τραμπουκίζοντας και ξυλοκοπώντας.
Πριν προχωρήσουμε στην ιστορική παράθεση γεγονότων σχετικά με τις αναφορές περί "τουρκόσπορων" και τον εσωτερικό ρατσισμό, να διευκρινίσουμε κάτι περί "γενοκτονίας" και "εθνοκάθαρσης", μιας και από αυτές τις λέξεις ξεκίνησαν όλα.
Ο επίσημος ορισμός που δίνουν τα Ηνωμένα Έθνηγια την εθνοκάθαρσηείναι "το να καταστήσει κάποιος μια περιοχή εθνικά ομογενοποιημένη, χρησιμοποιώντας μέσα όπως τη βία και τον φόβο, προκειμένου να διώξει από την περιοχή εκείνους τους πληθυσμούς που ανήκουν σε μια άλλη εθνική ή φυλετική ομάδα".
Από την άλλη, σύμφωνα με την Διακήρυξη του ΟΗΕ από την 9η Δεκεμβρίου του 1948,ως γενοκτονίακαλείται "μια από τις ακόλουθες πράξεις που λαμβάνει χώρα με στόχο την ηθελημένη καταστροφή ή τον αφανισμό ενός μέρους ή μιας ολόκληρης εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ανθρώπων:
Την δολοφονία μελών της ομάδας αυτής
Την πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχολογικών τραυμάτων σε μέλη της ομάδας
Την ηθελημένη επέμβαση στις συνθήκες ζωής των ομάδων αυτών, με στόχο τον φυσικό αφανισμό τους
Την επιβολή μέτρων με στόχο τον εμποδισμό των γεννήσεων εντός της ομάδας αυτής
Την βίαιη μετατόπιση παιδιών από την ομάδα αυτή σε μια άλλη ομάδα ανθρώπων".
Στην περίπτωση των Ποντίων, δεν μιλάμε για εκδίωξη, αλλά για μαζική σφαγή λόγω εθνοτικής καταγωγής, άρα ο όρος "γενοκτονία", είναι πράγματι πιο κοντά στα ιστορικά γεγονότα.
Το βασικό ατόπημα του κ. Φίλη, δεν ήταν η χρήστη του όρου "εθνοκάθαρση". Το βασικό ατόπημα τόσο του ιδίου, όσο και του κόμματος του συνολικά, είναι η λογική των "δύο μέτρων και δύο σταθμών" που ακολουθούν σε πολλαπλά ζητήματα. Δεν μπορείς από τη μια να ευαγγελίζεσαι μια αριστερή πατριωτική αντιμετώπιση της ιστορίας με αναγνώριση και των καθ' ημών λαθών και παθογενειών και από την άλλη να συντηρείς τις παρελάσεις των αρμάτων που επιβαρύνουν το ήδη διαλυμένο οικονομικά κράτος, και να στηρίζεις με κάθε τρόπο το "δεκανίκι" των ΑΝΕΛ, γιατί χωρίς αυτό δεν θα ήσουν καν κυβέρνηση.
Σε καμία περίπτωση δεν επιχειρείται εδώ απόδοση ευθυνών στον υπ. Παιδείας για το περιστατικό βίας εναντίον του κ. Κουμουτσάκου. Ωστόσο, ο θεσμικός ρόλος που έχει, απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή σε επίπεδο διατυπώσεων καθώς πολλοί καιροφυλακτούν όπως αποδείχθηκε, για να εκμεταλλευτούν τις περιστάσεις.
Ο φασισμός τρέφεται από τον λαϊκισμό και τις "ατυχείς δηλώσεις" και είναι έτοιμος να εκμεταλλευτεί κάθε συγκυρία. Η ελληνική ιστορία έχει βαφτεί από τα χρώματα του μίσους και οι εθνικιστικές κορώνες έχουν εκτοξευτεί και εναντίον συμπατριωτών μας. Η ιστορική μνήμη είναι από πάνω μας και θα τη βρούμε μπροστά μας.
Τι σχέση έχουν λοιπόν οι παρακάτω με τους Πόντιους; Καμία.
Και για να το καταλάβουμε αυτό, αρκεί να δούμε τι έγινε εν Ελλάδι μετά τον διωγμό των Ποντίων. ΟΒλάσης Αγτζίδης*γράφει σε κείμενο που έχει αναρτηθείστο προσωπικό του ιστολόγιο. Το κείμενο φέρει τον τίτλο"Η αντιμετώπιση των προσφύγων. Οι δικοί μας Παλαιστίνιοι".
"Ο Πόντος είναι στην Τουρκία. Στην Σοβιετική Ένωση είμαστε Έλληνες. Στην Ελλάδα είμαστε Ρώσοι. Τελικά πού είναι η πατρίδα μας;"
Πρόσφυγες του ’22 στη «μητέρα-πατρίδα»:
Η ελλαδική κοινωνία είχε ήδη διαμορφώσει τις εικόνες της για τους ομοεθνείς της απ’ την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Και οι εικόνες αυτές ήταν ήδη αρνητικές απ΄ την εποχή του ’16, που απ’ τη μια το Εργατικό Κέντρο Αθηνών ζητούσε να απαγορευτεί η πρόσληψη προσφύγων εργατών και απ’ την άλλη οιπρωτοφασιστικές ομάδες των «Επίστρατων» του Δ. Γούναρη και του Ι. Μεταξά οργάνωναν το πογκρόμ κατά των προσφύγων ως βενιζελικών.
Το αρνητικό στερεότυπο που είχε δημιουργηθεί στην ελλαδική κοινωνία από τη φιλομοναρχική προπαγάνδα θα επιβεβαιωθεί πλήρως απόέναν κορυφαίο διανοούμενο, εκφραστή του βαλκανικού ελληνικού εθνικισμού, τον Ίωνα Δραγούμη, ο οποίος το 1919 θεωρούσε ότι οι Μικρασιάτες, όπως και οι Κρητικοί, ήταν τα όργανα υποταγής της Παλαιάς Ελλάδας στον «αγγλογαλλικό ιμπεριαλισμό».
Η αρχική μαζική εγκατάσταση Ποντίων προσφύγων στην Ελλάδα θα σημειωθεί κατά τρία κύματα: κατά την πρώτη φάση της γενοκτονίας στον Πόντο (1916-1918), μετά την αποχώρηση του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος από τη Νότια Ρωσία τον Ιούνιο του 1919 και μετά την εκκένωση του Καρς και Αρνταχάν και τη δημιουργία ενός σημαντικού ελληνικού προσφυγικού ζητήματος στη Νότια Ρωσία.
Χιλιάδες απ’ αυτούς θα έρθουν στην Ελλάδα την περίοδο 1919-1920. Η κατάσταση όπως αποτυπώνεται στις ανταποκρίσεις της εποχής είναι κακή: «Οι δυστυχείς Καυκάσιοι λιμοκτονούν και πάλιν, παρά τας διαφόρους διαβεβαιώσεις, ότι ελήφθη πάσα φροντίς να μη μένωσι νηστικοί, ότι θα γίνουν πρατήρια, ότι τέλος δεν θ’ αποθάνουν από την πείναν και το κρύο… Μετά φρίκης μανθάνομεν ότι αποθνήσκουν 44 καθ’ εκάστην…. Εμάθομεν ακόμη ότι τα δήθεν Νοσοκομεία των προσφύγων είναι σε αθλία κατάστασιν, υπάρχουν μόνον δύο ιατροί, οι οποίοι μόλις προφταίνουν να πιστοποιούν τους θανάτους, Δεν θέλομεν να είπωμεν περισσότερα, νομίζομεν όμως ότι αν τους παραδίδομεν εις τον Μουσταφά Κεμάλ, θα τους μεταχειρίζετο ίσως καλύτερον…».
Μετά τις εκλογές του 1920 η Μικρασιατική Εκστρατεία μετατράπηκε σε μια άχαρη στρατιωτική εμπλοκή, από την οποία οι κρατούντες προσπαθούσαν συνεχώς, και ανεπιτυχώς, να απεμπλακούν. Πριν ακόμα από την Καταστροφή οι μοναρχικές εφημερίδες ζητούσαν να επιστρέψει ο στρατός «Οίκαδε» και καλούσαν να σταματήσει να χύνεται το αίμα των «Πομερανών» τους στην άξενη Μικρά Ασία.[5] Οι Μικρασιάτες ήταν ήδη ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα και αυτό εκφράστηκε στο υψηλότατο δυνατό επίπεδο τον Ιούλιο του 1922, όταν με το νόμο 2870/1922 και με τις υπογραφές του βασιλιά Κωσταντίνου, Γούναρη και Ρούφου απαγορεύτηκε στον ελληνικό πληθυσμό της Ιωνίας να αποχωρήσει, ενώ είχε ήδη αποφασιστεί η εκκένωση της Μικράς Ασίας από τον ελληνικό στρατό. Αυτό συνέβη τη στιγμή που η ίδια κυβέρνηση είχε απαγορεύσει τον εξοπλισμό των Μικρασιατών και τη δημιουργία μικρασιατικού στρατού με στόχο την αυτονόμηση της Ιωνίας θέτοντας εκτός του πλαισίου της νομιμότητας και τη δράση της Μικρασιατικής Άμυνας.
Αλλά και μετά την κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του ΄22, η ελληνική κυβέρνηση με τηλεγράφημά της προς τον αρμοστή στη Σμύρνης Αριστείδη Στεργιάδη του ζητά να μην επιτρέψει τους Έλληνες της Ιωνίας να φύγουν για την Ελλάδα και δημιουργηθεί έτσι «προσφυγικό πρόβλημα». Χαρακτηριστικό είναι το στιγμιότυπο που διασώζει ο Γρηγόρης Δαφνής: Λίγο πριν την αναχώρηση από τη Σμύρνη των ελληνικών υπηρεσιών και ενώ το μέτωπο είχε σπάσει, ο νεαρός πολιτικός Γεώργιος Παπανδρέου ενημερώνεται από τον Στεργιάδη για την επερχόμενη καταστροφή. Στην ερώτηση του Παπανδρέου «Γιατί δεν ειδοποιείται τον κόσμο να φύγει;», ο Στεργιάδης απαντά: «Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα».
Ως αποτέλεσμα της πολιτικής εθνικής εκκαθάρισης που επέλεξαν οι νικητές και εκφράστηκε, πραγματικά αλλά και συμβολικά, με τη σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνης, οι ακτές της Ελλάδας γέμισαν από τους δεκάδες χιλιάδες απόκληρους πρόσφυγες της Καταστροφής.
Η παρακάτω εικόνα από τις πρώτες μέρες της ήττας, είναι χαρακτηριστική: «Δεν άκουγε κανείς εκείνες τις μέρες τίποτα άλλο από τα στόματα όλων αυτών παρά κατάρες στο Βενιζέλο και βλαστήμιες: ‘’Αχ αυτοί οι τουρκοσπορίτες Έλληνες της Μικράς Ασίας μας πήραν στο λαιμό τους. Μακάρι να τους σφάξει όλους ο Κεμάλ και να μη μείνει ούτε ποδάρι από δαύτους’’…».
Η μοναρχική παράταξη θεωρούσε τους πρόσφυγες «ξένο σώμα» στην Ελλάδα.
Ο αρχικός εκνευρισμός που ένιωσαν οι ντόπιοι για τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής πήρε σύντομα τη μορφή εχθρότητας. Η ρατσιστική συμπεριφορά κατά των προσφύγων θα αποτελέσει γενικευμένη κοινωνική συμπεριφορά, τόσο των ελλαδιτών Ελλήνων, όσο και των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων που κατοικούσαν τότε στην Ελλάδα. Δεν θα υπάρξουν σημαντικές εκδηλώσεις κοινωνικής αλληλεγγύης.
«Η βρισιά "τουρκόσπορος" μαζί με σωρό ανάλογες βρισιές, όπως "σκατοουγλούδες", "παληοαούτηδες" κ.λπ. ήταν στην ημερήσια διάταξη, από ανώτερα και κατώτερα κυβερνητικά όργανα…».
Το συναίσθημα αυτό περιγράφεται από τον Π. Κανελλόπουλο: «Μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, που από το 1915 είχε διχασθεί δεν αντίκρυσε τους πρόσφυγες με συμπάθεια, όταν τα αδυσώπητα κύματα της ιστορίας τους έριξαν πάνω στους βράχους της Ελλάδας. Δεν υπήρξε συμπάθεια, δεν υπήρξε απάθεια, υπήρξε αντιπάθεια.».
Για τους ίδιους τους πρόσφυγες, η επαφή με τους γηγενείς υπήρξε ένα τραυματικό πολιτισμικό σοκ.
Με την έναρξη της ανταλλαγής των πληθυσμών, ως απόρροια της συνθήκης της Λωζάννης, θα αρχίσει η ολοκλήρωση της μετακίνησης. Στα λοιμοκαθαρτήρια της Μακρονήσου, του Αγίου Γεωργίου Σαλαμίνας, του Καραμπουρνού στη Θεσσαλονίκη, στο Βίδο, γνωστό και ως «νησί του θανάτου» στην Κέρκυρα και άλλού θα επαναληφθούν οι σκηνές του 1920. Χιλιάδες εξαθλιωμένοι πρόσφυγες θα χάσουν τη ζωή τους στον προθάλαμο της «μητέρας-πατρίδας».
Ο Κώστας Γαβριηλίδης θα γράψει: «Γεμάτη από στερήσεις η ζωή. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καμιά. Δουλειά δεν υπήρχε πουθενά. Ζώα και γεωργικά εργαλεία για να επιδοθούμε στην καλλιέργεια δεν είχαμε… Περάσαμε μια ζωή δραματική. Ο κόσμος λιποθυμούσε από την πείνα. Τα παιδιά μας είχαν μείνει πετσί και κόκαλο…».
Οι γηγενείς της υπαίθρου θα ανταγωνιστούν τους πρόσφυγες προσπαθώντας να καταπατήσουν τα Ανταλλάξιμα κτήματα. Συνήθως οι πρόσφυγες δέχονται οργανωμένες επιθέσεις από ομάδες γηγενών, που προσπαθούσαν να τους εκδιώξουν από τα μέρη τους. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του κλίματος στο χωριό Ροδολείβος της Δράμας όπου φανατισμένοι ντόπιοι απειλούσαν ότι: «θα σφάξωσι, θα εκδιώξουσι τους πρόσφυγας δι’ όπλων, μαχαίρων, και ροπάλων».
Οι συγκρούσεις θα είναι πολλές, όπως και τα ρατσιστικά συναισθήματα, τα οποία πολλές φορές θα είναι η αιτία των επιθέσων.
Χαρακτηριστική είναι η εξήγηση που δίνεται για τη δολοφονία ενός πρόσφυγα από ένα γηγενή στη Νιγρήτα Σερρών: «Τα πραγματικά ελατήρια του φόνου δεν είναι, ως ταύτα μας παρουσιάζονται, η κλοπή ή η ανεύρεσις ενός απωλεσθέντος σχοινίου. Είναι το μίσος, τα πάθη τα οποία εδημιουργήθησαν μεταξύ των εντοπίων και των προσφύγων δια την κατάληψιν των υπό των Οθωμανών καταληφθέντων κτημάτων και γαιών».
Οι μεγαλύτερης έκτασης συγκρούσειςγια τη νομή της ανταλλάξιμης Περιουσίαςέγιναν στο Κιούπκιοϊ (νυν Πρώτη) Σερρών. Σε συζήτηση για τα επεισόδια, ο Φ. Μανουηλίδης, αρχηγός της προσφυγικής κοινοβουλευτικής ομάδας θα αναφέρει κατά τη συζήτηση που θα γίνει στη Βουλή των Ελλήνων: «Κατόπιν αιματηράς και προμελετημένης συγκρούσεως εχύθη αθώον και άφθονον αίμα, τα ατυχή δε θύματα της αδελφοκτόνου συγκρούσεως αριθμούνται κατά δεκάδας. Η υπολανθάνουσα αντιζηλία και έχθρα μεταξύ των προσφύγων και εντοπίων… εγκυμονεί κίνδυνον εξαιρετικής σοβαρότητας.» Τα γεγονότα συνέβησαν το φθινόπωρο του 1924, όταν οπλισμένες ομάδες γηγενών επιτέθηκαν στον οικισμό των προσφύγων. Ο Τύπος της εποχής αναφέρει ότι: «ετραυμάτισαν 17 πρόσφυγας, το πλείστον γυναίκας, πυρπολήσαντες τας σκηνάς, τους σταύλους, τους αχυρώνας, λεηλατήσαντες τας αποσκευάς…».
Αιτία ήταν η προσπάθεια των γηγενών να εκδιώξουν τους πρόσφυγες από Ανταλλάξιμα κτήματα, ώστε να τα καρπωθούν οι ίδιοι.
Ο Οδ. Λαμψίδης υπολογίζει ότι από το 1.5 εκατομμύριο προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής οι Πόντιοι πρόσφυγες από τον Πόντο, τον Καύκασο και τη Νότια Ρωσία που ήρθαν στην Ελλάδα ανέρχονταν σε 400.000.
Καθ’ όλη την πρώτη περίδο εγκατάστασης η θνησιμότητα ήταν πολύ μεγάλη. Αυξήθηκε επίσης κατά πολύ το ποσοστό αυτοκτονιών. Η R. Hirschon εκτιμά ότι αντιστοιχούσαν τρεις θάνατοι σε μια γέννηση.
Οι πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής (Ίωνες, Πόντιοι, Καππαδόκες, Ανατολικοθρακιώτες) που εγκαθίστανται στις πόλεις, κατοικούν σε ειδικούς συνοικισμούς που ανεγείρονται με φτηνά υλικά και παρέχουν στοιχειώδεις συνθήκες διαμονής. Ειδικά στο λεκανοπέδιο θα συμβεί ο πρώτος μεγάλος κοινωνικός διαχωρισμός που θα απεικονιστεί και στο γεωγραφικό χάρτη.
Οι πρόσφυγες θα εγκατασταθούν κυρίως στις γειτονιές του Πειραιά, στις περιφερειακές συνοικίες της Αθήνας και σε κάποιους οικισμούς που θα δημιουργηθούν στην Αττική (Άγιος Στέφανος, Κρυονέρι). Οι ντόπιοι θα αποσυρθούν στις δικές τους γειτονιές και συνοικίες.
Η αντιπροσφυγική στάση της συντηρητικής παράταξης θα διατηρηθεί για αρκετά χρόνια μετά την Καταστροφή.
Έξι χρόνια μετά θα υπάρχουν κείμενα με τα οποία επιζητούσαν τον «εξαγνισμό της πρωτεύουσας», τον διαχωρισμό των «καθαρόαιμων Ελλήνων» από τους «Τουρκόσπορους».
Παράδειγμα της αντιπροσφυγικής υστερίας που διακατείχε τους φιλομοναρχικούς πολίτες ήταν τα συνθήματα που ακούστηκαν στις 9 Νοεμβρίου 1923 στο συλλαλητήριο των μοναρχικών στις στήλες του Ολυμπίου Διός, όπου το χαρακτηριστικότερο ήταν: «Φωτιά στους τουρκόσπορους πρόσφυγες». Η στάση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στον αμαθή «αυτόχθονα» λαό που φανατίζεται από τους επιτήδειους μοναρχικούς πολιτικούς, αλλά χαρακτηρίζει και τη διανόηση του ελλαδικού Βασιλείου.
Χαρακτηριστικές είναι οι εξάρσεις του Γεωργίου Βλάχου στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο οποίος ακόμη και το 1928 αποκαλεί τους πρόσφυγες ως «προσφυγική αγέλη».Ο Νίκος Κρανιωτάκης, φιλομοναρχικός εκδότης του Πρωινού Τύπου, θα απαιτήσει το 1933, στην εφημερίδα του, να επιβληθεί στους πρόσφυγες να φορέσουν κίτρινα περιβραχιόνια για να τους διακρίνουν και να τους αποφεύγουν οι Έλληνες.
Ενώ ο βουλευτής Σπετσών Περικής Μπουρμπούλης θα πεί το 1934 στους πρόσφυγες βουλευτές ότι οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης «είναι πιο Ρωμιοί από σας».
Χαρακτηριστική της νοοτροπίας της ηγετικής τάξης των μοναρχικών αποτελεί το παρακάτω απόσπασμα: «Συμπονούμεν και συμπαθούμεν τους πρόσφυγας ως ανθρώπους και αδελφούς δυστυχήσαντας και παθόντας, αλλά δεν τους θέλομεν ούτε ως ψηφοφόρους, ούτε ως εκλογείς, ούτε ως εκλεξίμους, ούτε ως πολίτας δικαιουμένους να κυβερνήσουν την Ελλάδα».
Ακραία εκδοχή της αντιπροσφυγικής υστερίας θα αποτελέσειη φιλοβασιλική «Μακεδονική Ένωση»του Σ. Γκοτζαμάνη, που προέρχεται από το χώρο του Λαϊκού Κόμματος. Η «Μακεδονική Ένωση» θέτει δύο στόχους: την αυτονόμηση της Μακεδονίας και την εκδίωξη των προσφύγων. Στις εκλογές του 1935 θα καταφέρει να συγκεντρώσει το 14,8% των ψήφων στην Μακεδονία.
Ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα των βενιζελικών του 1935 οι επιθέσεις κατά των προσφύγων οξύνονται και περιλαμβάνουν ακόμα και πυρπολήσεις προσφυγικών οικισμών. Ο εμπρησμός του προσφυγικού οικισμού του Βόλου περιγράφεται ως εξής: «Αντιβενιζελικοί μπράβοι βάζουν φωτιά στα προσφυγικά παραπήγματα και γίνεται στάχτη μαζί με την περιουσία των προσφύγων κι ένας νεαρός πρόσφυγας που δεν πρόλαβε να φύγει…».
Παρότι τις δεκαετίες που θα ακολουθήσουν τα ραγδαία γεγονότα θα μεταβάλουν τις αντιλήψεις, εν τούτοις η πρωταρχική αντιπάθεια θα εξακολουθήσει να εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Τα παλιά εχθρικά συναισθήματα και αρνητικά στερεότυπα θα παραχωρήσουν τη θέση τους στην υποτίμηση.
Στα νέα στερεότυπα, τη θέση του «τουρκόσπορου» καταλαμβάνει πλέον ο γελοιοποιημένος «Πόντιος».
Ο λαογράφος Ηλίας Πετρόπουλος υποστηρίζει: «Οι ελλαδικοί νεοέλληνες δεν συμπαθούν τους πρόσφυγες. Και ακριβώς: «τα αντιποντιακά ανέκδοτα που σήμερα κυκλοφορούν, εκφράζουν (σε τελικήν ανάλυση) την αντιπάθεια των γηγενών κατά της πολυπληθέστερης προσφυγικής ομάδας που εγκαταστάθηκε στη χώρα μας…Τα αντιποντιακά ανέκδοτα αποτελούν ένα τυπικό δείγμα προφορικού ενδορατσισμού».
Κατά των νέων προσφύγων από την πρώην ΕΣΣΔ
Και αν για τους ενσωματωμένους Πόντιους πρόσφυγες του ’22, η κοινωνική απαξίωση θα περιοριστεί στο χώρο των στερεοτύπων, για τους νέους Πόντιους πρόσφυγες από την Σοβιετική Ένωση η κοινωνική περιθωριοποίηση θα είναι η κύρια συμπεριφορά της ελλαδικής κοινωνίας. Μόνο που αυτή τη φορά με τον όρο ελλαδική κοινωνία δεν εννοούνται μόνο οι παλιοί γηγενείς, αλλά και οι νέοι, οι ενσωματωμένοι πλέον απόγονοι των πρσφύγων του ’22. Στις περιοχές που εγκαταστάθηκαν τα προσφυγικά-μεταναστευτικά κύματα από την πρώην ΕΣΣΔ θα υπάρξουν παρόμοια προβλήματα μ’ αυτά της δεκαετίας του ’20. Σε εφημερίδα του Μενιδίου το 1989 θα γραφτεί: «Έντονο κύμα διαμαρτυριών εναντίον των Ποντίων προσφύγων που κατοικούν στην πόλη μας και πολύ περισσότερο εναντίον εκείνων που θα έρθουν σύντομα από Σοβιετική Ένωση ξέσπασε την περασμένη εβδομάδα από τους ντόπιους κατοίκους του Μενιδίου. … Απειλούν να προβούν σε δραστηριότητες τέτοιες εναντίον των προσφύγων… ώστε να τους αποβάλλουν».
Τα συναισθήματα των γηγενών περιγράφονται σε άρθρο που δημοσίευσε η ίδια εφημερίδα με τον τίτλο «Θαρραλέα φωνή», στο οποίο οι νέοι Πόντιοι πρόσφυγες αποκαλούνται «τυχών Έλληνες» και θεωρεί ότι λόγω της έλευσής τους «η πατρίδα μας κατάντησε η σαβουροχώρα της Ευρώπης».
Στην Αττική, οι μετανάστες-πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στο Μενίδι, στον Ασπρόπυργο (στην περιφέρεια του οποίου ιδρύθηκαν νέα χωριά προσφύγων, όπως η Γκοριτσά, η Άνω και η Κάτω Φούσα), στην Ελευσίνα, στις Τζιτζιφιές της Καλλιθέας κ.ά. Στη Θεσσαλονίκη, στη Σταυρούπολη, στην Πολίχνη, στον Εύοσμο, στο Κορδελιό, στη Μενεμένη, στην Ιωνία και σε άλλες περιοχές της δυτικής περιοχής.
Αρκετοί πήγαν στην Κομοτηνή και εγκαταστάθηκαν στα άδεια σπίτια της Εκτενεπόλ.
Σε μερικές περιοχές, όπου υπήρχε από πριν ποντιακή εγκατάσταση, οι μετανάστες-πρόσφυγες αποκαταστάθηκαν ευκολότερα.
Από τις στήλες του Τύπου άρχισε να εμφανίζεται ένας ιδιότυπος ρατσισμός κατά των Ποντίων. Η αρχή ανιχνεύεται στην αντίθεση των ντόπιων στις περιοχές όπου εγκαθίσταντο.
Αποκορύφωμα της ρατσιστικής στάσης ήταν η άρνηση της Κοινότητας του χωριού Μεταμόρφωση της Χαλκιδικής να εγγράψει τους μετανάστες-πρόσφυγες, που είχαν εγκατασταθεί σ’ αυτό, στα δημοτολόγια.Στην απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου χρησιμοποιήθηκαν οι όροι «Ρωσότουρκοι» και «Ρωσοπόντιοι», ενώ γράφτηκε και η εξής πρόταση: «Οι Ρωσότουρκοι να πάνε στο νομό Ξάνθης».
Αντίστοιχο επεισόδιο συνέβη στο χωριό Λητή, έξω από τη Θεσσαλονίκη, όπου δέκα οικογένειες μεταναστών-προσφύγων θέλησαν να δημιουργήσουν τον οικισμό «Νέος Πόντος Μακεδονίας». Ο πρόεδρος της κοινότητας απευθυνόμενος προς αυτούς είπε: «Να σηκωθείτε να φύγετε. Είστε Ρώσοι, να πάτε στη Ρωσία…».
Μεγάλες διαμαρτυρίες από την πλευρά των ποντιακών οργανώσεων προκάλεσε η παρουσίαση καταλόγου ξένων που φιλοξενούνταν στην Ελλάδα.
Στον κατάλογο αυτό, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής Αντιρατσιστικής Εκστρατείας με τη συμμετοχή της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.ά., μεταξύ των Αλβανών, Σέρβων, Βούλγαρων, Πολωνών, Κούρδων, Τούρκων, Φιλιππινέζων, Πακιστανών και μαύρων, συμπεριλαμβάνονταν και οι Πόντιοι.
Επίσης, πολλές φορές οι Έλληνες από την Τσάλκα αντιμετωπίζονταν ρατσιστικά εξαιτίας της τουρκοφωνίας τους.
Κρούσμα μαζικής ρατσιστικής συμπεριφοράς υπήρξε η κατάληψη του 3ου Γυμνασίου-Λυκείου Θεσσαλονίκης από τους μαθητές και τους γονείς τους με την υποκίνηση των καθηγητών τους. Αιτία ήταν η συστέγαση με το σχολείο «παλιννοστούντων», στο οποίο φοιτούσαν 500 μαθητές. Το αίτημα των καταληψιών ήταν να σταματήσει η συστέγαση και να μετεστεγαστεί το σχολείο «παλιννοστούντων».
Το ενδιαφέρον που παρουσιάζει αυτό το κρούσμα είναι ότι έγινε σε μία περιοχή που κατοικείται από πρόσφυγες παλαιότερων εποχών και κυρίως του ’22, καθώς και η υποτονική αντίδραση των αρχών της πόλης, των προσφυγικών οργανώσεων και των ποντιακών συλλόγων.
Στην περιφέρεια της Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκαν και κρούσματα, τα οποία λίγο απέχουν από το να χαρακτηριστούν «απαρντχάϊντ», όπως η αυθαίρετη απαγόρευση εισόδου μεταναστών-προσφύγων σε κέντρα διασκέδασης.
Παρόμοια φαινόμενα εμφανίστηκαν και στην Κύπρο, όπου είχαν εγκατασταθεί Έλληνες από τη Σοβιετική Ένωση. Χαρακτηρισμοί, όπως «Ρωσοπόντιοι» και «Ρώσοι» διαδόθηκαν στα έντυπα, όταν επρόκειτο να αναφερθούν στο συγκεκριμένο πληθυσμό.
Εμφανίστηκαν άρθρα στον Τύπο με τα οποία αντιμετωπίζονταν ως ξένοι, που βρίσκονταν σε σχέσεις αντιπαράθεσης με τους ντόπιους. Οι Πόντιοι, κυρίως από τη Γεωργία, που εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο ομολογούν ότι αυτοί που τους αγκάλιασαν περισσότερο απ’ όλους ήταν οι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες από την κατεχόμενη Κύπρο.
Το αρνητικό στερεότυπο που διαμορφώθηκε στην ελλαδική και στην κυπριακή κοινωνία για τους μετανάστες-πρόσφυγες βασιζόταν σε στοιχεία, όπως ότι είναι ξένοι ή ότι είναι λιγότερο Έλληνες από τους ντόπιους και ότι τους έκαναν χάρη που τους ανέχονταν.
Βαθμιαία άρχισε, στη κοινή γνώμη, η εικόνα τους να μην ξεχωρίζει από τους μη Έλληνες παράνομους μετανάστες.
Γενικεύτηκε στον Τύπο η χρήση του όρου «Ρωσοπόντιος», δημιουργώντας στους αναγνώστες την εντύπωση ότι πρόκειται για κάποια εθνοτική ομάδα.
Οι ποντιακές οργανώσεις κατήγγειλαν το κλίμα αυτό, αλλά και τη «ρατσιστική συμπεριφορά της πολιτείας». Κατήγγειλαν ότι πολλές φορές οι αστυνομικοί έκαναν έρευνα σε σπίτια Ποντίων, «χωρίς ένταλμα εισαγγελέως, σαν να ήταν αλλοδαποί, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια και το φόβο των αδελφών μας».
Η ξενοφοβική στάση, που υπήρξε κύρια συμπεριφορά του συντηρητικού χώρου, φαίνεται και στο παρακάτω απόσπασμα:«Ενώ προτιμούμε να φέρνουμε όλους τους άχρηστους όχλους από τον Καύκασο, τη Γεωργία και τα Βαλκάνια ελεώντας τους με ελληνοποιήσεις και βαπτίσματα και καταστρέφοντας έτσι με τη φτώχεια τους ήδη φτωχούς Έλληνες και στερώντας τη νεολαία μας από την εύρεση εργασίας….» Στο ερώτημα «με ποιους να προοδεύσει η Θεσσαλονίκη» ο συγγραφέας αναρωτιέται «με τους Ποντίους που ήλθαν εδώ από τις ασιατικές ακτές αγράμματοι και χωρίς γνώση ξένων γλωσσών… Με τους Ασιάτες ορθόδοξους χωρικούς που έφεραν το 1922 και αυτούς που συνεχώς φέρνουν από τα ανθρώπινα απορρίματα του Καυκάσου…».
Οι οργανώσεις των νέων προσφύγων θα αντιδράσουν σ’ όλα αυτά τα συμπτώματα χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία και χωρίς τη συμπαράσταση πάντα των συλλογων των Ποντίων του ΄22.
Όλα αυτά τα προβλήματα που συνάντησαν οι μετανάστες-πρόσφυγες στην Ελλάδα οδήγησαν κάποιους από τους διανοούμενούς τους στη διατύπωση του ακόλουθου ερωτήματος: «Ο Πόντος είναι στην Τουρκία. Στην Σοβιετική Ένωση είμαστε Έλληνες. Στην Ελλάδα είμαστε Ρώσοι. Τελικά πού είναι η πατρίδα μας;».
Περί επίθεσης στον Κουμουτσάκο:
Διαβάζουμε στοpontos-news.gr: "Ο Γ. Κουμουτσάκος από την πρώτη στιγμή είχε εικόνα των φυσικών και των ηθικών αυτουργών της επίθεσης, τους οποίους άλλωστε κατονόμασε και ενώπιον της Βουλής λίγο αργότερα, όταν εμφανώς ταλαιπωρημένος και με τα σημάδια της επίθεσης στο πρόσωπό του μίλησε για να καταδικάσει πρόσωπα και τοποθετήσεις. Σε καμία στιγμή δεν υπαινίχθηκε ότι η εκδήλωση βίας εκπορεύτηκε από τον ποντιακό χώρο. Αντιθέτως, είπε ξεκάθαρα ότι είδε δίπλα του τον Αντώνη Γρέγο της Χρυσής Αυγής ελάχιστα λεπτά πριν δεχτεί την επίθεση". "Έχοντας ξεκαθαρίσει ότι καταδικάζει τη βία και ενθαρρύνοντας τον κόσμο να μην πτοηθεί και να συνεχίσει τον ειρηνικό αγώνα του παραμένοντας στο σημείο, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕ και ο ΣΠΟΣ Νότιας Ελλάδας και Νήσων προχώρησαν στο επόμενο βήμα που ήταν η επίδοση ψηφίσματος στη Βουλή. Αμέσως μετά την έξοδό τους, ενημέρωσαν τον κόσμο ο πρόεδρος της ΠΟΕ Χρήστος Τοπαλίδης και ο πρόεδρος του ΣΠΟΣ Νότιας Ελλάδας και Νήσων Γιώργος Βαρυθυμιάδης".
Οι Πόντιοι παίρνουν αποστάσεις από τις βίαιες συμπεριφορές φασίζουσας πρακτικής που εκφράστηκαν χθες και καλά κάνουν. Η στάση τους άλλωστε δεν έχει σχέση με τη Χρυσή Αυγή που προσπάθησε να καπηλευθεί μια μαζική πορεία.
Οι ίδιοι οι Πόντιοι που βίωσαν τον ρατσισμό στο πετσί τους, στέκονται στο πλάι των Σύρων και όχι μόνο προσφύγων και μεταναστών που έρχονται στη χώρα μας, με δράσεις αλληλεγγύης που οργανώνουν στην Ειδομένη.
Στην ανακοίνωση τους, τονίζονται τα παρακάτω:
"Στο πλευρό των Σύρων προσφύγων στην Ειδομένη θα βρεθούν το Σάββατο 7 Νοεμβρίου η Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Ποντιακής νεολαίας και η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, προσφέροντάς τους ανθρωπιστική βοήθεια (φαρμακευτικό υλικό και ρούχα).
Πρόκειται για μια αξιόλογη πρωτοβουλία που γίνεται στο πλαίσιο των αποφάσεων της 2ης Συνδιάσκεψης νέων Ποντίων από ολόκληρο τον κόσμο, που έγινε στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του Οκτωβρίου.
Οι 500 σύνεδροι είχαν δεσμευτεί ότι θα προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια προς τους πρόσφυγες γιατί –όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους– γνωρίζουν πολύ καλά από τις οικογένειές τους τι θα πει προσφυγιά".
Τους αξίζει στήριξη από την Πολιτεία. Τους αξίζει απ' ευθείας διάλογος με την κυβέρνηση για τα αιτήματα τους μετά τη διαμαρτυρία τους. Είναι το λιγότερο που μπορεί να γίνει για έναν λαό που ξεκληρίστηκε κι ύστερα βρήκε κλειστές πόρτες στη νέα του πατρίδα.
*ΟΒλάσης Αγτζίδηςείναι διδάκτωρ σύγχρονης Ιστορίας, μαθηματικός. Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για τη συγγραφή της ιστορίας των Ελλήνων του παρευξείνιου χώρου (1995). Τιμήθηκε δύο φορές με Εύφημο Μνεία από το υπουργείο Εξωτερικών για τη συμμετοχή του:
-στην επιχείρηση απεγκλωβισμού των Ελλήνων από το εμπόλεμο Σοχούμι του Καυκάσου (1993) κατά την περίοδο του πολέμου μεταξύ Αμπχαζίων και Γεωργιανών και
-στην οργανωτική επιτροπή που συγκρότησε το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (1995).
Το πολυαναμενόμενο κείμενο μιας από τις πλέον αμφιλεγόμενες συμφωνίες όλων των εποχών που υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και δεσμεύσει συνολικά 12 χώρες του Ειρηνικού δόθηκε στη δημοσιότητα. Αν επικυρωθεί, το Σύμφωνο Δια-Ειρηνικής Συνεργασίας (Trans-Pacific Partnership, TPP) ευαγγελίζεται πως απελευθέρωση το εμπόριο στο 40% της παγκόσμιας οικονομίας και έρχεται, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της Ουάσινγκτον να απαντήσει στην αυξανόμενη πολιτικό και οικονομική επιρροή της Κίνας. Σημειώνεται πως ανάλογη συμφωνία προωθούν οι ΗΠΑ και με την ΕΕ και ήδη οι αντιδράσεις για τις πίσω από κλειστές πόρτες διαβουλεύσεις είναι πολλές.
Διαβάστε τοκείμενο της συμφωνίας.
"Η TPP σημαίνει πως η Αμερική θα γράψει τους κανόνες του παιχνιδιού στον 21ο αιώνα", ανέφερε ο Ομπάμα σε ηλεκτρονική ανάρτησή του. "Αν δεν εγκρίνουμε αυτή τη συμφωνία –αν η Αμερική δεν γράψει αυτούς τους κανόνες– τότε χώρες όπως η Κίνα θα το κάνουν".
Μάλιστα ο Λευκό Οίκος ανάρτησε και το κείμενο της συμφωνίας με πανηγυρικά σχόλια στο Τwitter.
Η Κίνα απάντησε με το δικό της Σύμφωνο Συνολικής Περιφερειακής Οικονομικής Συνεργασίας (RCEP), μια πρόταση για τη δημιουργία μιας περιοχής ελεύθερου εμπορίου μεταξύ 16 χωρών, περιλαμβανομένης της Ινδίας, που θα είναι η μεγαλύτερη τέτοια ένωση στον κόσμο, περικλείοντας 3,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Σημειώνεται πως Λευκός Οίκος είναι πιθανό να ενημερώσει επίσημα εντός των προσεχών ωρών τους βουλευτές των ΗΠΑ πως ο πρόεδρος σκοπεύει να υπογράψει τη συμφωνία, όπως δήλωσε υψηλόβαθμος αξιωματούχος της κυβέρνησης Ομπάμα. Η πράξη αυτή θα αποτελούσε την έναρξη μιας περιόδου 90 ημερών προτού η υπογραφή του περάσει στο επόμενο βήμα σε μια διαδικασία που θα ζητά την τελική έγκριση του Κογκρέσου για τη συμφωνία.
Διαβάστε επίσης σχετικά με τις αντιδράσεις που ήδη υπάρχουν για την προώθηση ανάλογης συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ:Αμοιβή 100.000 ευρώ από το Wikileaks για το μεγαλύτερο μυστικό της Ευρώπης
Ανησυχίες και αντιδράσεις
Βέβαια, παρά το γεγονός ότι η αμερικανική κυβέρνηση παρουσιάζει την συμφωνία ως ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί για το παγκόσμιο εμπόριο και τους εργαζόμενους προκαλεί έντονη ανησυχία σε πολλά επίπεδα. Η συμφωνία έρχεται να θέσει κοινούς κανόνες σε θέματα που κυμαίνονται από τα δικαιώματα των εργαζομένων μέχρι την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας σε 12 χώρες του Ειρηνικού και είχε κρατηθεί εν πολλοίς μακριά από τη δημόσια εξονυχιστική έρευνα, προκαλώντας οργή στους υποστηρικτές της διαφάνειας οι οποίοι ανησυχούν για τις ευρύτερες επιπτώσεις του.
Στη συμφωνία αντιτίθενται συνδικάτα και πολλοί από τους Δημοκρατικούς του Ομπάμα, ανάμεσά τους και η υποψήφια για το χρίσμα του κόμματος στις προεδρικές εκλογές Χίλαρι Κλίντον, η οποία είχε υποστηρίξει το σύμφωνο όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών στην πρώτη θητεία του Ομπάμα.
Ορισμένοι Ρεπουμπλικανοί που τάσσονται υπέρ της ανάπτυξης του εμπορίου εκφράζουν επίσης επιφυλάξεις για τη συμφωνία, προαναγγέλλοντας μια σκληρή μάχη για την έγκρισή της από το Κογκρέσο, κάτι που δεν αναμένεται να γίνει πριν από τον Μάρτιο. Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για το προεδρικό χρίσμα Ντόναλντ Τραμπ έχει χαρακτηρίσει τη συμφωνία "καταστροφή".
Η συμφωνία δεν περιλαμβάνει μέτρα που είχαν απαιτήσει ορισμένοι βουλευτές των ΗΠΑ ώστε να τιμωρείται η χειραγώγηση νομισμάτων με επιβολή εμπορικών κυρώσεων ή να ορίζεται στα 12 χρόνια η περίοδος μονοπωλίου για την επόμενη γενιά βιολογικών φαρμάκων. Και οι 12 χώρες της TPP, ωστόσο, δεσμεύθηκαν να αποφύγουν μια σκόπιμη ανταγωνιστική υποτίμηση των νομισμάτων τους σε δήλωση η οποία συνοδεύει τη συμφωνία.
Η συμφωνία, που ετοιμαζόταν για περισσότερα από πέντε χρόνια, επιτεύχθηκε πριν από έναν μήνα όταν εντατικές συνομιλίες στην Ατλάντα έσπασαν ένα αδιέξοδο στο εμπόριο γαλακτοκομικών προϊόντων, φαρμάκων και αυτοκινήτων.
Τα ψιλά γράμματα θα είναι σημαντικά. Για παράδειγμα, ατελείς θεωρούνται οι λεπτομέρειες αναφορικά με το ποσοστό στο οποίο ένα αυτοκίνητο πρέπει να έχει κατασκευαστεί εντός της περιοχής του TPP ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις για να υπαχθεί σε καθεστώς αφορολόγητου είδους, ενώ οι εισαγωγείς υποδημάτων στις ΗΠΑ περιμένουν να διαπιστώσουν πόσο καιρό θα παραμείνουν οι δασμοί.
Το TPP θα είναι μια "ευλογία" για βιομηχανικές και εξαγωγικές οικονομίες όπως η Μαλαισία και το Βιετνάμ. Η προβλεπόμενη κατάργηση των δασμών προσελκύει ήδη αριθμό ρεκόρ ξένων επενδύσεων στη βιομηχανία του Βιετνάμ και οι δύο χώρες αναμένεται να δουν αυξημένη ζήτηση για σημαντικές εξαγωγές τους, από το φοινικέλαιο και τα ελαστικά μέχρι τα ηλεκτρονικά, τα θαλασσινά και τα υφάσματα.
Διαβάστε ακόμα:What to Look for When the Trans-Pacific Partnership Text Is Released
Κάτι τέτοιο θα ασκούσε πίεση σε πολλές μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας, περιλαμβανομένων των Φιλιππίνων και της Ινδονησίας, που έχουν εκφράσει πρόσφατα ενδιαφέρον να υπογράψουν το σύμφωνο. Η Ταϊλάνδη δήλωσε πως εξετάζει τη συμφωνία και μελετά το ενδεχόμενο να συμμετάσχει.
Η Ιαπωνία έχει δεσμευθεί να χαλαρώσει τους εμπορικούς φραγμούς στις εισαγόμενες τηγανητές πατάτες και στο βούτυρο –προϊόντα που η προσφορά τους είναι χαμηλή στην ασιατική αγορά–, ενώ η Μαλαισία θα καταργήσει τους δασμούς σε όλα τα εισαγόμενα αλκοολούχα για πρώτη φορά σε μια εμπορική συμφωνία.
Άλλες πρωτιές που επικαλούνται οι εταίροι –η Αυστραλία, το Μπρουνέι, ο Καναδάς, η Χιλή, η Ιαπωνία, η Μαλαισία, το Μεξικό, η Νέα Ζηλανδία, το Περού, η Σιγκαπούρη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Βιετνάμ– είναι οι πρώτες δεσμεύσεις προκειμένου να αποθαρρύνεται η εισαγωγή προϊόντων που παρήχθησαν με καταναγκαστική εργασία και να εγκριθούν νόμοι για αποδεκτές εργασιακές συνθήκες, καθώς και η πρώτη απαγόρευση των επιδοτήσεων σε επιβλαβείς μεθόδους ψαρέματος.
(Mε πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Το «βιογραφικό» του άντρα που χτυπάει και σκίζει το σακάκι του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Γιώργου Κουμουτσάκου έχουν στα χέρια τους οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ.
Πρόκειται για υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο με τον συνδυασμό του Ηλία Κασιδιάρη «Ελληνική Αυγή για την Αθήνα». Είναι γυμναστής, απόφοιτος ΤΕΦΑΑ, και φέρεται να πρωτοστατεί στις βιαιοπραγίες που έγιναν στην πλατεία Συντάγματος. Σημειώνεται πως ο ίδιος, σε νέα εξέλιξη, παρουσιάστηκε στην αστυνομία και παρουσίασε άλλοθι, ισχυριζόμενος ότι εκείνη τη στιγμή έπαιζε ποδόσφαιρο με φίλους του.
Πρόκειται για ένα από τα τέσσερα τουλάχιστον άτομα που έχουν ταυτοποιηθεί και αναζητούνται για να συλληφθούν από στελέχη της Κρατικής Ασφάλειας, τα οποία διεξάγουν αυτεπάγγελτη έρευνα γιατο περιστατικό της οργανωμένης επίθεσηςακραίων ατόμων εναντίον του κ. Κουμουτσάκου.
Ο «γυμναστής» είχε κατέβει με τον συνδυασμό του Ηλία Κασιδιάρη στις δημοτικές εκλογές του 2014 και είχε λάβει 364 ψήφους. Πηγές του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. αναφέρουν πως δεν πρόκειται για τον νεαρό με την φόρμα και το καπέλο τζόκεϊ που γρονθοκοπεί στο κεφάλι τον βουλευτή, ο οποίος έχει ταυτοποιηθεί «μερικώς», αλλά για τον μεσήλικα που φορά τζιν παντελόνι και μαύρο σακάκι. Ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος επιτίθεται αμέσως μετά, χτυπά, σπρώχνει τον κ. Κουμουτσάκο, ενώ του σκίζει και το σακάκι.
Ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Νίκος Τόσκας επιβεβαίωσε την ταυτοποίηση των δραστών και ήταν πιο αποκαλυπτικός για την πολιτική τους ταυτότητα κάνοντας λόγο για «ακροδεξιούς τραμπούκους, οι οποίοι κρύφτηκαν, καπηλεύτηκαν ειρηνική εκδήλωση για εθνικά θέματα και με δειλό τρόπο προσέβαλαν και χτύπησαν βουλευτή, έχουν ταυτοποιηθεί και είναι θέμα χρόνου η σύλληψή τους. Οι ίδιοι τραμπούκοι προσέβαλαν βάναυσα και τον ιερό χώρο του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη». Σε παρέμβασή του στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ, ο αρμόδιος υπουργός, μίλησε για τον «γυμναστή» λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ο πρώτος, είναι στέλεχος ακροδεξιάς οργάνωσης, είναι στέλεχος της Χρυσής Αυγής και εξετάζουμε και για τους υπόλοιπους».
Παράλληλα κάλυψε την «ατολμία» των αστυνομικών δυνάμεων να επέμβουν πιο έγκαιρα για την προστασία του βουλευτή, αναφέροντας ότι η «Αστυνομία έκανε ό,τι ήταν δυνατό για την προστασία του βουλευτή κ. Γιώργου Κουμουτσάκου. Δεν θα επιτρέψουμε παρόμοια περιστατικά που προσβάλλουν τη Δημοκρατία και τους εκπροσώπους του Ελληνικού Κοινοβουλίου».
Την ίδια ώρα οι αστυνομικές έρευνες επικεντρώνονται στους μισθωτές τουλάχιστον πέντε τουριστικών λεωφορείων για λογαριασμό της Χρυσής Αυγής, που επιβίβασαν δεκάδες άτομα από την περιοχή του Μενιδίου προκειμένου να μεταφερθούν στο Σύνταγμα και να συμμετάσχουν στην επίμαχη συγκέντρωση. Οι αστυνομικοί έχουν συλλέξει όλο το υλικό βίντεο που έχει αποτυπωθεί από διάφορες πηγές καταγραφής κατά τη διάρκεια του βίαιου προπηλακισμού, και από αυτό φαίνεται να έχουν ταυτοποιήσει τους δράστες, που επιτέθηκαν εναντίον του με αυτόν τον σχεδιασμένο βάναυσο τρόπο. Οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές έχουν σημαντικά στοιχεία για την ταυτότητα των δραστών, οι οποίοι αναζητούνται να συλληφθούν στα όρια του αυτοφώρου, όπως και για τους υποκινητές τους. Αν αυτό δεν καταστεί δυνατό θα υπάρχει πλούσιο υλικό που θα συμπεριληφθεί στη δικογραφία που θα σχηματισθεί.
Η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής με ανακοίνωσή της απάντησε στις κατηγορίες για καθυστέρηση στην επέμβασή της να προστατεύσει τον βουλευτή ως εξής: «Οι αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο σημείο ενήργησαν άμεσα με πρωταρχικό μέλημα να προφυλάξουν τη σωματική ακεραιότητα των βουλευτών και λοιπών ατόμων που δέχονταν επιθέσεις
news24.gr
Mαύρο χιούμορ, πολύ γέλιο, αγωνία αλλά και μία πικρή γεύση για την σημερινή πραγματικότητα της πατρίδας μας. Μία θεατρική παράσταση που κερδίζει τις εντυπώσεις στο απαιτητικό ομογενειακό κοινό, ήδη άπό τις πρώτες δύο εβδομάδες.Κεντρικό θέμα είναι ένα interview, μία συνέντευξη για δουλειά. Τέσσερις υποψήφιοι, αντιπροσωπευτικά δείγματα ετερόκλητων κοινωνικών ομάδων της σημερινής Ελλάδας, όπου παρά τις αντιθέσεις και τις διαφορές βρίσκονται σε μία παρόμοια κατάσταση ένεκα της οικονομικής κρίσης. Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και δοκιμάζει τις αντοχές, τα όρια και τους φραγμούς των ηρώων της παράστασης. Η φωνή, όχι από το υπερπέραν, αλλά πίσω από έναν τοίχο είναι η εξουσία, που ερμηνεύει εξαιρετικά ο δικός μας Νίκος Καράς, γνωστός παραγωγός του Ηellas FM.
Με αφορμή την έναρξη των παραστάσεων, οι συντελεστές βρέθηκαν στο στούντιο του Hellas FM και στην εκπομπή του Δημήτρη Φιλιππίδη Πρόσωπα της Νέας Υόρκης, όπου και σε ένα εξαιρετικό κλίμα με χιούμορ και άποψη μίλησαν για το συγκεκριμένο έργο η σκηνοθέτις Λητώ Τριανταφύλλου, η υπεύθυνη Θεάτρου του ΚΕΠ και βοηθός σκηνοθέτη Ελένη Δρίβα καθώς και οι ηθοποιοί Ιωάννα Χέλμη, Μανταλένα Παπαδάτου, Χάρης Μοίρας και Γιάννης Μπακογιώργος. Η χημεία των συντελεστών της παράστασης ήταν εμφανής όπως και το παρείστικο κλίμα, κάτι που φάνηκε και στην διάρκεια της συνέντευξης. Το εκρηκτικό μείγμα των ιδιαίτερα ταλάντούχων ηθοποιών με την νεαρή αλλά πολύ αξιόλογη σκηνοθέτη, δένει αρμονικά και η συνέχεια στο σανίδι του ΚΕΠ, που συνεχίζει να αποτελεί μία οάση πολιτισμού στην καρδιά της Αστόριας. Kαι το σημαντικότερο, ότι ο συγκεκριμένος Οργανισμός αποδεικνύει ότι δίνει έμφαση στην πολυφωνία, φέρνοντας σε επαφή με το ομογενειακό θέατρο καινούριους σημαντικούς και ταλαντούχους καλλιτέχνες.
Η μαύρη κωμωδία «Interview» της ομάδας «ΕΜΕΙΣ» συνεχίζεται μέχρι τις 29 Νοεμβρίου 2015 κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 8 το βράδυ και Κυριακή στις 4:00, στο φιλόξενο θεατράκι του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού στην Αστόρια.
Η παράσταση έχει και αγγλικούς υπέρτιτλους ενώ κρατήσεις μπορεί να κάνει κάποιος στο (718) 726-7329. Η Διεύθυνση του θεάτρου είναι 2680 30th St B2, Astoria, NY 11102
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη στο παρακάτω λινκ
Ένταση σημειώθηκε στην πλατεία Συντάγματος, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου που διοργάνωσε η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας, όταν άγνωστοι προπηλάκισαν τον βουλευτή της ΝΔ, Γ. Κουμουτσάκο. Τον χτυπούσαν με τα ΜΑΤ να παρατηρούν (Vid) Επίθεση δέχτηκε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργος Κουμουτσάκος, που βρίσκονταν στη συγκέντρωση των Ποντίων στο Σύνταγμα. Άτομα που συμμετείχαν στη συγκέντρωση προπηλάκισαν και χτύπησαν το βουλευτή της ΝΔ, πριν προλάβουν τα ΜΑΤ να επέμβουν. Η ομάδα ατόμων που φωνάζει «αλήτες, προδότες, πολιτικοί» – ένα σύνθημα που έχει συνδεθεί με τη Χρυσή Αυγή- και κινείται προς το μέρος του βουλευτή, περνά ανάμεσα από τα ΜΑΤ για να του επιτεθεί. Ερωτηθείς σχετικά, ο βουλευτής απάντησε ότι δεν γνωρίζει ποιοι τον χτύπησαν, δήλωσε, ωστόσο, ότι «ως διπλωμάτης 20 χρόνια υπηρέτησα τα εθνικά συμφέροντα όσο όλη μου τη ζωή. Αγωνίστηκα γι αυτήν την ιστορία, δεν πρέπει να χτυπιέμαι». Στη συγκέντρωση παρευρέθηκε ο Ηλίας Κασιδιάρης και άλλοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Σημειώνεται ότι ακολούθησαν επεισόδια στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, με τις αστυνομικές δυνάμεις να κάνουν χρήση χημικών, ενώ λόγω των επεισοδίων, η Προεδρική Φρουρά αποχώρησε από το σημείο.
Το έγγραφο που παρουσίασε ο Ντάισενμπλουμ στην oλλανδική βουλή και λέει τι έχει συνυπογράψει η ελληνική κυβέρνηση αποκαλύπτει ο Σπύρος Καρατζαφέρης Στα μικρά γράμματα η Ελλάδα δεσμεύτηκε για:
55 δράσεις ιδιωτικοποιήσεων μέσα στους επόμενους δύο μήνεw. Η Ελλάδα πουλάει 9 παραλίες της ανατολικής Μακεδονίας και τις καλύτερες παραλίες της Θράκης της Ροδόπης και της Ξάνθης
H επανίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ συμπεριλαμβάνει σχεδόν όλη την δημόσια περιουσία για τα συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών μας.Ακόμη και τα νερά της Θράκης μέχρι και τα ποτάμια και τις παραλίες πωλούνται στους Τούρκους. ΕΥΔΑΠ ,δημόσια κτίρια-όπου οι αγοραστές σε διάρκεια 5 ετών να έχουν κάνει απόσβεση χρημάτων.
Όλα τα ακίνητα που είναι ενταγμένα στο ΤΑΙΠΕΔ είναι απαλλαγμένα από τον ΕΝΦΙΑ. Η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ έχουν μπει και αυτές στο πλάνο ξεπουλήματος με την διαδικασία της μετοχοποίησης τους.
Εκτάσεις σε στρατηγικά σημεία που συνορεύουν με μειονοτικές περιοχές μέχρι και ποτάμια της Θράκης, βγάζει στο "σφυρί" το ΤΑΙΠΕΔ δηλαδή έχουμε να κάνουμε με εκχώρηση εθνικού εδάφους ακόμα και σε Τούρκους αγοραστές, αφού το ΤΑΙΠΕΔ πουλά σε όποιον δίνει τα περισσότερα.
ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΚΤΙΡΙΑ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ στο Ν. ΞΑΝΘΗΣ
• ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΞΑΝΘΗΣ
• ΑΛΥΚΕΣ ΑΒΔΗΡΩΝ
• ΓΑΛΗΝΗ ΞΑΝΘΗΣ
• ΕΡΑΣΜΙΟ ΞΑΝΘΗΣ (ΦΩΝΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ)
• ΚΤΙΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
• ΠΟΤΑΜΙΑ ΞΑΝΘΗΣ
• ΜΙΚΡΟΧΩΡΙ ΞΑΝΘΗΣ
• ΣΕΛΕΡΟ ΞΑΝΘΗΣ
• ΒΕΛΩΝΗ (ΤΕΠΕΔΑΚΙΑ)
• ΠΑΡΑΛΙΑ ΜΑΓΓΑΝΩΝ
Τα αντίστοιχα συμβαίνουν δυστυχώς και στονομό Ροδόπης(έδρα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής), αλλά και στονομό Καβάλας(όπου υπάρχει το γνωστό Ιμαρέτ, που φιλοξενεί τακτικότατα επίσημους και ανεπίσημους πολιτικούς και οικονομικούς τούρκους επισκέπτες). –
Την ίδια στιγμή η τουρκική τράπεζαZiraat Bankπροβαίνει σε κατασχέσεις περιουσιών Ελλήνων στην Κομοτηνή και την Ξάνθη που πήραν δάνειο και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην εξόφληση τους.
Μέσω του γνωστού αμαρτωλού –αλλά και υπεράνω του νόμου, λόγου του ασύλου που του έχει παραχωρηθεί- ΤΑΙΠΕΔ, τολμά το αδιανόητο, δηλαδή την πώληση «περιουσιακών στοιχείων» στην Θράκη.
Βλαντιμίρ Πούτινκαι Ανγκελα Μέρκελ πέρασαν τον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα στην περίφημη λίστα με τους ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο που καταρτίζει κάθε.
χρόνο το περιοδικό Forbes.
Ο Πούτιν καταλαμβάνει την πρώτη θέση για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, ενώ η Γερμανίδα καγκελάριος βρίσκεται στην δεύτερη θέση, ανεβαίνοντας κατά τρεις βαθμίδες. Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο Μπάρακ Ομπάμα, χάνοντας μία θέση από πέρυσι.
Στην τέταρτη θέση βρίσκεται ο Πάπας Φραγκίσκος, ενώ στην πέμπτη ο Γενικός Γραμματέας του Κομουνιστικού Κόμματος Κίνας Xi Jinping.
Τη δεκάδα συμπληρώνουν οι: Μπιλ Γκέιτς (6ος), η επικεφαλής της αμερικανικής Fed Janet Yellen (7η), o πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον (8ος), ο ινδός πρωθυπουργός Narendra Modi (9os) και ο CEO της Alphbet Larry Page. Στην 11η θέση βρίσκεται ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι.
makeleio.gr
Με σαρωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα διαμορφώνεται το νέο πρόσωπο της ελληνικής Δικαιοσύνης, προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων από δικαστές, εισαγγελείς και δικηγόρους, οι οποίοι αντιτίθενται σε ευρύ φάσμα των νέων διατάξεων, από τις τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ως και την ψήφιση των προαπαιτούμενων μέτρων για την εκταμίευση των 2 δισ. ευρώ.
Πέρα από τα νομοθετήματα, εξάλλου, αίσθηση έχει προκαλέσει η απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης να μην παρατείνει την ισχύ προηγούμενης απόφασής του για την αναστολή πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης, η οποία και είχε ληφθεί ελέω capital controls. Η κίνηση αυτή στην ουσία «ξεπάγωσε» από την αρχή της εβδομάδας τις διαδικασίες για κατασχέσεις, πλειστηριασμούς και εξώσεις, αναφορικά με χρέη σε Εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και τρίτους – για εκείνους που έχουν σε βάρος τους σχετικές δικαστικές αποφάσεις.
Νέοι όροι για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις
Τις πλέον θεμελιακές αλλαγές επιφέρει η ψήφιση του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠΔ) τον περασμένο Ιούλιο. Οι διατάξεις του όχι μόνο μεταβάλλουν τους όρους διεξαγωγής της πολιτικής δίκης, με αδιαμφισβήτητες συνέπειες στο έργο δικαστών και δικηγόρων από την 1η Ιανουαρίου 2016, αλλά και εδραιώνουν νέο πλαίσιο στο πεδίο της αναγκαστικής εκτέλεσης, τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς.
Ο νομικός κόσμος κάνει λόγο για «βουβές» δίκες, καθώς υιοθετείται το πρότυπο που στηρίζεται αποκλειστικά στα έγγραφα, χωρίς μάρτυρες, με ένορκες βεβαιώσεις και απλοποίηση της όλης διαδικασίας, όπως την ήθελε η τότε τρόικα στο όνομα της επιτάχυνσης απονομής της Δικαιοσύνης. Εμπειροι δικαστές διαφωνούν πάντως, εκτιμώντας ότι δεν θα αργήσει να έλθει το ακριβώς αντίθετο: υπό τις νέες συνθήκες και με τις νέες προθεσμίες τα Πρωτοδικεία της χώρας θα φρακάρουν.
Αναφορικά με την αναγκαστική εκτέλεση, ο κλοιός γίνεται περισσότερο ασφυκτικός, καθώς περιορίζεται ο αριθμός των δικών με τις οποίες οι οφειλέτες μπορούν να προβάλλουν αντιρρήσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι μπορούν να ασκήσουν μόνον μία ανακοπή κατά της εκτέλεσης.
Ο Κώδικας προβλέπει τη δυνατότητα ηλεκτρονικής διενέργειας του πλειστηριασμού, πλην όμως απαιτείται η έκδοση προεδρικού διατάγματος για την εφαρμογή της.
Προεδρικό διάταγμα απαιτείται και για την εφαρμογή της διάταξης που δίνει τη δυνατότητα διεξαγωγής του πλειστηριασμού με βάση την εμπορική αξία του ακινήτου.
Με τις νέες ρυθμίσεις, δε, διανέμεται κατά τρόπο διαφορετικό το πλειστηρίασμα: τίθενται σε προνομιακή σειρά τα τραπεζικά ιδρύματα, σε βάρος του Δημοσίου, των ασφαλιστικών ταμείων και όλων των άλλων πιστωτών.
Ποινές φυλάκισης για τους φοροφυγάδες
Μείζονος σημασίας είναι οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα, οι οποίες αυστηροποιούν την ποινική μεταχείριση όλων όσοι κατηγορούνται για φοροδιαφυγή, προβλέποντας ποινές φυλάκισης και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων.
Εκ των βασικότερων διατάξεων είναι αυτή που επιβάλλει ποινή φυλάκισης δύο ετών για την αποφυγή καταβολής φόρου άνω των 100.000 ευρώ ή άνω των 50.000 ευρώ εφόσον πρόκειται για ΦΠΑ, αλλά και αυτή που προβλέπει τη δέσμευση του 50% των καταθέσεων, του 50% του χρηματικού περιεχομένου θυρίδων και του 100% του μη χρηματικού περιεχομένου θυρίδων (π.χ. κοσμήματα ή άλλα πολύτιμα αντικείμενα) σε περίπτωση φοροδιαφυγής άνω των 150.000 ευρώ. Η ποινική δίωξη ασκείται αυτεπαγγέλτως, ενώ τυχόν προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια δεν επηρεάζει την ποινική διαδικασία.
Με αφορμή το γεγονός ότι προβλέπεται για το ίδιο αδίκημα να κινείται ταυτόχρονα τόσο η ποινική όσο και η διοικητική διαδικασία επιβολής κυρώσεων, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Βασίλης Αλεξανδρής έκανε σαφές με υπόμνημά του ενώπιον της Βουλής ότι η διάταξη αντιβαίνει σε αρχές της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και της σχετικής νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο ίδιος σημείωσε επίσης ότι το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διατάξεις που άπτονται δικονομικών δικαιωμάτων, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι καταργείται η διάταξη που έδινε το δικαίωμα στον φορολογούμενο να απαλλαγεί από την ποινική επιβάρυνση καταβάλλοντας τα οφειλόμενα.
«Στο επίπεδο των απειλουμένων ποινών, το ύψος της ποινής εξαρτάται από μη εκκαθαρισμένα ποσά, δηλαδή όχι από τα οφειλόμενα εν τοις πράγμασιν, όπως αυτά προσδιορίζονται έστω με τη βέβαιη και τελική εκκαθάριση από τη φορολογική Αρχή. Πρόκειται για προδήλως αντισυνταγματική πρόβλεψη» είχε τονίσει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΔΣΑ. «Αντιθέτως, δεν προβλέπεται πλέον μη άσκηση ποινικής δίωξης, εφόσον αποδεικνύεται ότι ο υπαίτιος έχει ίση ή μεγαλύτερη απαίτηση – βέβαιη και εκκαθαρισμένη – κατά του Δημοσίου».
Αιχμές για αφοπλισμό του Ελεγκτικού Συνεδρίου
Δεν έχουν περάσει παρά μόλις δύο εβδομάδες από τη στιγμή που οι δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου στον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Νίκο Παρασκευόπουλο και τον αναπληρωτή υπουργό αρμόδιο για θέματα Διαφθοράς κ. Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Οι ανώτατοι δικαστές είχαν δηλώσει ότι αντιτίθενται στην -ψηφισθείσα πλέον – κατάργηση του προληπτικού ελέγχου των κρατικών δαπανών, προειδοποιώντας ότι θα υπάρξει έξαρση της διαφθοράς και της αδιαφάνειας στις δημόσιες δαπάνες. Οι ίδιοι χαρακτήριζαν δε την οικεία ρύθμιση του πολυνομοσχεδίου ευθέως αντισυνταγματική αλλά και αμφίβολης σκοπιμότητας ως προς την οικονομική αποτελεσματικότητά της.
Με τη ρύθμιση καταργείται ο προληπτικός έλεγχος σε δαπάνες δήμων και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από την 1η Ιανουαρίου 2019, καθώς και σε δαπάνες του κράτους από την 1η Ιανουαρίου 2017. Παραμένει αλώβητος μόνον ο κατασταλτικός έλεγχος.
Κυβερνητικές πηγές ισχυρίζονται ότι η ρύθμιση είναι απόρροια της πίεσης των θεσμών για επίσπευση των διαδικασιών και επιτάχυνση των πληρωμών.
«ΤΟ ΒΗΜΑ»
Πέθανε σήμερα πρίν απο λίγη ώρα τελικά ο αγαπημένος ηθοποιός Κωστας Τσάκωνας,
μετα απο μεγάλη μάχη με τον καρκίνο.
Ο Κώστας Τσάκωνας ακόμα και τα πιο δύσκολα τ’ αντιμετωπίζε με το χιούμορ του.
Ο ηθοποιός εδίνε μάχη με την επάρατη νόσος, ενώ υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβασηστην ουροδόχο κύστη. Εδώ και λίγες μέρες, νοσηλεύοταν σε κεντρικό νοσοκομείο της Αθήνας και σύμφωνα με το Λοιπόν βρίσκει δύναμη από το χιούμορ του και τους δικούς ανθρώπους. Μάλιστα, σε παλιότερη συνέντευξή του είχε δηλώσει πως δεν το βάζει εύκολα κάτω, αφού η πρώτη φορά που ήρθε αντιμέτωπος με τον θάνατο ήταν όταν γεννήθηκε εφτά μηνών και τότε κατάφερε να ζήσει. Η ζωή του Κώστα Τσάκωνα δεν ήταν εύκολη, αφού έπρεπε να φροντίζει τον αδελφό του με νοητική στέρηση, αλλά και την αδελφή του που είχε επιληψία. Μάλιστα, είχε πάθει τρία ατυχήματα με το μηχανάκι του και την τελευταία φορά είχε πέσει ένα δέντρο στο κεφάλι του από έργα που έκανε ο δήμος. Το δικαστήριο του έβγαλε αποζημίωση 2000 ευρώ και εκείνος έκανε έφεση, ενώ το μόνο που επιθυμεί είναι να γυρίσει στο σπίτι του και στα μαστορέματά του που αγαπάει πολύ.
Η Κηδεία του θα γίνει το Σάββατο το πρωί στις 11 στο κοιμητήριο της Αργυρούπολης
http://expresstime.gr/pethane-o-agapimenos-ithopios-kostas-tsakonas
Ο Χάρρυ Κλυνν με άρθρο του στην αυριανή Kontranews απαντά στον υπουργό Παιδείας, Νίκο Φίλη, για τις δηλώσεις του περί εθνοκάθαρσης.
Ολόκληρο το άρθρο του Χάρρυ Κλυνν στην Kontranews:
επιμέλεια: Δημήτρης Φιλιππίδης
«Αρνητή της ποντιακής γενοκτονίας, Νίκο Φίλη, είσαι το όνειδος της Αριστεράς!
Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες των ανθρώπων που επέζησαν της γενοκτονίας. Ένας από αυτούς είναι και ο Σάββας Κανταρτζής, ο οποίος εξέδωσε τις φοβερές του εμπειρίες το 1975 στην Κατερίνη.
Μια από τις συγκλονιστικές αφηγήσεις του αναφέρεται στην καταστροφή του χωριού Μπεϊαλάν, της περιφέρειας Κοτυώρων από τους τσέτες του Τοπάλ Οσμάν.
Το Μπεϊαλάν είναι ένα από τα εκατοντάδες ελληνικά χωριά που καταστράφηκαν από τις τουρκικές συμμορίες.
Ο λόγος, λοιπόν, σε έναν πονεμένο Πόντιο. Γιατί η τραγωδία του χωριού του, του Μπεϊαλάν, θα μπορούσε να είναι η τραγωδία χιλιάδων ελληνικών χωριών, χιλιάδων Ελλήνων, στον Πόντο του 1916, την Ιωνία του 1922, την Πόλη του 1955 ή κάποιου χωριού της Κυρήνειας το 1974…
«Τα χαράματα, στις 16 Φεβρουαρίου 1922, ημέρα Τετάρτη, μια εφιαλτική είδηση ότι τσέτες του Τοπάλ Οσμάν έρχονται στο χωριό, έκανε τους κατοίκους να τρομάξουν και ν’ αναστατωθούν. Μόλις μπήκαν οι συμμορίτες στο χωριό, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε και ο ορίζοντας πήρε τη μορφή θύελλας που ξέσπασε άγρια. Με κραυγές και βρισιές, βροντώντας με τους υποκοπάνους τις πόρτες και τα παράθυρα, καλούσαν όλους να βγουν έξω από τα σπίτια και να μαζευτούν στην πλατεία.
Αλλιώς απειλούσαν ότι θα δώσουν φωτιά στα σπίτια και θα τους κάψουν. Σε λίγο, όλα τα γυναικόπαιδα και οι γέροι, βρίσκονταν τρέμοντας και κλαίγοντας στους δρόμους. Υποπτεύθηκαν, από την πρώτη στιγμή, το μεγάλο κακό που περίμενε όλους και δοκίμασαν να φύγουν έξω από το χωριό.
Οι τσέτες πρόβλεψαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο και είχαν πιάσει από πριν τα μπογάζια, απ’ όπου μπορούσε να φύγει κανείς. Έτσι, μόλις έφτασαν, τρέχοντας, οι κοπέλες στα μπογάζια, δέχτηκαν από τσέτες που παραμόνευαν πυροβολισμούς στο ψαχνό. Μερικές έμειναν στον τόπο σκοτωμένες, ενώ οι άλλες τραυματίστηκαν και γύρισαν πίσω.
Οι μητέρες αναμαλλιασμένες, κατάχλωμες από το τσουχτερό κρύο και το φόβο, έτρεμαν με τα βρέφη στην αγκαλιά και τα νήπια μπερδεμένα στα πόδια τους. Οι κοπέλες, άλλες με τους γέρους γονείς κι άλλες με γριές ή άρρωστους αγκαλιασμένες, στοιβάχτηκαν με τον κτηνώδη αυτόν τρόπο σαν πρόβατα για τη σφαγή σε δυο σπίτια, μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από σπαραχτικές κραυγές, θρήνους και κοπετούς.
Η πρώτη φάση της απερίγραπτης τραγωδίας του Μπεϊαλάν έκλεισε, έτσι, θριαμβευτικά για τους θλιβερούς «ήρωες» του νεοτουρκικού εγκλήματος της γενοκτονίας…
Και όταν ήταν σίγουροι πως δεν έμεινε έξω κανένας, σφάλισαν τις πόρτες, ενώ ο άγριος αλαλαγμός από τα παράθυρα, οι σπαραξικάρδιες κραυγές, το απελπισμένο κλάμα και οι βοερές ικεσίες για έλεος και βοήθεια, σχημάτιζαν μιαν άγριας τραγικότητας μουσική συναυλία, που ξέσκιζε τον ουρανό κι αντιβούιζε στα γύρω βουνά και δάση…
Και τώρα δεν έμενε παρά η τρίτη και τελική φάση της επιχείρησης των θλιβερών συμμοριτών του Τοπάλ Οσμάν.
Δε χρειάστηκαν παρά μιαν αγκαλιά ξερά χόρτα και μερικά σπασμένα πέτουρα (χαρτώματα) ν’ ανάψει η φωτιά. Και σε λίγο τα δύο σπίτια έγιναν πυροτέχνημα και ζώστηκαν, από μέσα και απ΄ έξω, από πύρινες γλώσσες και μαυροκόκκινο καπνό.
Το τι ακολούθησε την ώρα εκείνη δεν περιγράφεται…
Οι μητέρες, ξετρελαμένες, έσφιγγαν -αλαλάζοντας και τσιρίζοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής τους- στην αγκαλιά τα μωρά τους, που έκλαιγαν και κραύγαζαν «μάνα, μανίτσα!».
Οι κοπέλες και οι άλλες γυναίκες με τους γέρους γονείς, τα παιδιά και τους αρρώστους κραύγαζαν και αρπάζονταν μεταξύ τους σαν να ήθελαν να πάρουν και να δώσουν κουράγιο και βοήθεια, καθώς έπαιρναν φωτιά τα μαλλιά και τα ρούχα τους και άρχισαν να γλείφουν το κορμί οι φλόγες.
Μερικές γυναίκες και κοπέλες, πάνω στον πόνο, τη φρίκη και την απελπισία τους, δοκίμασαν να ριχτούν από τα παράθυρα, προτιμώντας να σκοτωθούν πέφτοντας κάτω ή με σφαίρες από όπλο, παρά να υποστούν το φριχτό θάνατο στη φωτιά.
Οι τσέτες, που απολάμβαναν με κέφι και χαχανητά το μακάβριο θέαμα, έκαναν το χατίρι τους: Τις πυροβόλησαν και τις σκότωσαν.
Δεν κράτησε πολλά λεπτά, αυτή η σπαραξικάρδια οχλοβοή, από τους αλαλαγμούς, τις άγριες κραυγές, τα τσουχτερά ξεφωνητά και το ξέφρενο κλάμα.
Στην αρχή ο τόνος της οχλοβοής ανέβηκε ψηλά, ώσπου μπορούν να φτάνουν κραυγές, ξεφωνητά και ξελαρυγγίσματα από τρεις περίπου εκατοντάδες ανθρώπινα στόματα. Γρήγορα όμως ο τόνος άρχισε να πέφτει, ώσπου μονομιάς κόπηκαν κι’ έσβησαν οι φωνές και το κλάμα.
Κι’ ακούγονταν μόνο τα ξύλα, που έτριζαν από τη φωτιά και οι καμένοι τοίχοι και τα δοκάρια, που έπεφταν με πάταγο πάνω στα κορμιά, που κείτονταν τώρα σωροί κάρβουνα και στάχτη κάτω στο δάπεδο, στα δύο στοιχειωμένα σπίτια του Μπεϊαλάν».
Tο ανατριχιαστικό χρονικό που διαβάσατε αφιερώνεται στα «υπέρλαμπρα άστρα της Θεωρίας του ιστορικού ενταφιασμού» Παναγιωτόπουλο, Λιάκο, Λούκο, Νικολακόπουλο, Πεσματζόγλου, Ρεπούση, Κουλούρη, Δήμου, Μανδραβέλη, ΣΤΟΝ ΕΞΟΧΟΤΑΤΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΟΥ) ΝΙΚΟ ΦΙΛΗ και στα κραυγάζοντα δημοσιογραφικά απομεινάρια των νεοταξικών «εκσυγχρονιστικών φυλλάδων»…
Κάποτε πρέπει επί τέλους να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Απευθύνομαι λοιπόν, στους εντός και εκτός των τειχών προοδευτικούς μονοπωλητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων…
Στους εντός και εκτός των τειχών προοδευτικούς υμνητές του σφαγέα «απελευθερωτή» Κεμάλ…
Στους εντός και εκτός των τειχών προοδευτικούς πληρωμένους κοντυλοφόρους…
Στους εντός και εκτός των τειχών προοδευτικούς «εξολοθρευτές» των 2.700 χρόνων της ένδοξης ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού…
…Συνεχίστε επιδεικτικά να αγνοείτε και να μάχεστε την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού…
Συνεχίστε να σπαταλιέστε σε μια μίζερη και αδιέξοδη Ελλαδοκεντρική αυτόλαγνεία…
Συνεχίστε να αρνείστε τη δημιουργία Ποντιακών σχολείων εκεί όπου υπάρχουν ικανοί Ποντιακοί πληθυσμοί…
Συνεχίστε να κρατάτε τα μάτια κλειστά μπροστά στο δράμα που ζουν οι 5.000.000 κρυπτοχριστιανοί της νεοκεμαλικής Τουρκίας οι περισσότεροι από τους όποιους είναι «Ποντιακής καταγωγής»…
Συνεχίστε να προβάλλεται ως «φωτεινή» τη «σκοτεινή πλευρά του μυαλού σας»
Καταπίνουν την Ποντιακή κάμηλο οι αρνητές της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Η ιστορική του γνώση φτάνει μέχρι τις λεηλασίες και τους βιασμούς που συνόδευσαν την απόβαση του Ελληνικού στρατό στη Σμύρνη και τη «συστηματική καταστροφή των τουρκικών χωριών της ενδοχώρας»
Δεν έχουν ούτε τη γνώση, αλλά ούτε και τη δύναμη να προχωρήσουν μέχρι την 19η Μαΐου 1919, ημέρα πού ο Κεμάλ, αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα, οπότε και άρχισε η συστηματική επιχείρηση της εξοντώσεως ενός ολόκληρου λαού.
Δε γνωρίζουν ή καμώνονται πως δε γνωρίζουν τους τρόπους, τις μεθόδους και τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι, για να εξοντώσουν τον Ποντιακό Ελληνισμό…
Δεν έχουν ιδέαν για την επιστράτευση και εξόντωση νέων, τα τάγματα εργασίας – τάγματα θανάτου, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, τη συνεχή εργασία και αγγαρείες κάτω από άθλιες συνθήκες, τις επιδρομές των ατάκτων και τις σφαγές των αμάχων στα ελληνικά χωριά…
Δε θέλουν να ξέρουν οι Ατατουρκλάγνοι ότι τις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Έλληνες του Πόντου αριθμούσαν 800.000 άτομα και από αυτά μέχρι το 1923 είχαν εξοντωθεί με ειδεχθείς τρόπους 353.000.
Η γενοκτονία των Ποντίων (1916–1923) με 353.000 νεκρούς που αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας, είναι άγνωστη σε μια, ευτυχώς μικρή, αλλά υπαρκτή, ομάδα Ποντιομάχων.
Κατά την «προοδευτική» ιστορική λογική του αρνητή της Ποντιακής γενοκτονίας Νίκου Φίλη η Γενοκτονία είναι υπαρκτή μονάχα στα μυαλά ημών των ηλιθίων και φανατικών προσφύγων…
Η μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας, του Ποντιακού Ελληνισμού συγκεκριμένα, υπάρχει μόνο στα μυαλά τα δικά μας!!!
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που η γενοκτονία των Ποντίων η οποία έχει τις ίδιες ηθικές αναλογίες με αυτές των Εβραίων και των Αρμενίων, αποτελεί, δυστυχώς, τη λιγότερο μνημονευόμενη και περισσότερο λησμονημένη από τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.
Τον επίλογο της τραγικής ποντιακής γενοκτονίας αποτελεί ο βίαιος ξεριζωμός των επιζώντων μετά τη νίκη της Τουρκίας. Με τη συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών έρχονται στην Ελλάδα και τα τελευταία ζωντανά υπολείμματα. Οι ξεριζωθέντες εγκαταλείπουν την πατρώα γη και όλα τα υπάρχοντά τους. Παίρνουν μαζί τους ιερά κειμήλια και λίγο χώμα από τη γη του Πόντου. Αφήνουν πίσω τη Μαύρη Θάλασσα και μπαίνουν στην Άσπρη Θάλασσα. Φτάνουν στην Ελλάδα περιμένοντας επί 85 ολόκληρα χρόνια την ιστορική δικαίωση που δεν ήρθε ποτέ.
Οι Τούρκοι αρνούνται σήμερα τη σφαγή του 1922 – τη σφαγή των Ελλήνων. Κι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τα αποδίδουν στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.
Η γενοκτονία των Χριστιανών ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των μειονοτήτων της άλλοτε κραταιής Αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914, με τον πρώτο διωγμό. Και ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφή του 1922.
Οι Τούρκοι αρνούνται… Και έχουν λόγους να αρνούνται… Οι Έλληνες, όμως Ποντιομάχοι γιατί;
Οι Πόντιοι, όμως δεν ξεχνούν και επιλέγοντας την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης, ημέρα που στην Τουρκία αποτελεί εθνική γιορτή της τουρκικής νεολαίας, αποκαλύπτουν το πραγματικό εγκληματικό πρόσωπο του Μουσταφά Κεμάλ πασά.
Ο Ελληνισμός τιμά τη μέρα αυτή τη μνήμη της μεγάλης θυσίας – το κουράγιο των τρομαγμένων, κατατρεγμένων, καταταλαιπωρημένων θυμάτων, που μπόρεσαν να κλείσουν στις ψυχές τους τις αλησμόνητες πατρίδες και να τις ξαναστήσουν στα γκέτο των συνοικισμών, όπου τους έκλεισε η προσφυγιά.
Οι πρόγονοί μας άφησαν τη ζωή τους, και πολλοί από αυτούς έμειναν άθαφτοι στον αγώνα τους να μην αλλοιωθεί η πίστη τους, να μη χαθεί η δική τους και με τη σειρά δική μας Ποντιακή μας ταυτότητα.
Η κληρονομιά μας αυτή φαντάζει βαριά κι ασήκωτη, μα αν την κατανοήσουμε θα δούμε πως είναι μια κληρονομιά μοναδική και πολύτιμη. Μια κληρονομιά βαθιάς ευθύνης και υπευθυνότητας απέναντι στις επόμενες γενιές.
Σε μια εποχή, που τα πάντα βρίσκονται υπό αμφισβήτηση, μια εποχή των εύκολων λύσεων, μας δίνεται η ευκαιρία να αγωνιστούμε με το δικό μας μοναδικό τρόπο για τη δικαίωση του Ποντιακού Ελληνισμού και την ιστορία του.
Hρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους…
Εμείς οι Πόντιοι της Ελλάδος «οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας», με δηλωμένη τη θέλησή μας να καθορίζουμε τις τύχες μας…
Εμείς οι Πόντιοι ως άτομα παραγόμενα από την Iστορία που επιβιώσαμε των γενοκτονιών και των «εθνικών κρατών» και διατηρήσαμε την ιστορικότητα και την Ελληνικότητά μας επί 2.700 χρόνια χωρίς πιστοποιητικά και αστυνομικές ταυτότητες…
Εμάς τους Ποντίους που για 85 ολόκληρα χρόνια το συμφέρον του Εθνικού μας κράτους, που χρόνια τώρα σπαταλιέται σε μια μίζερη και αδιέξοδη ελλαδοκεντρική αυτολαγνεία, συνεχίζει να μας θεωρεί ιστορικά απολιθώματα αρνούμενο πεισματικά να συμπεριλάβει στις σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας την Ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού…
Εμείς οι Πόντιοι που πιστεύουμε ότι «κάθε λαός έχει δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τις αρμόδιες αρχές των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του. Αναγνώριση που είναι ένας ουσιαστικός τρόπος πάλης ενάντια στη μάστιγα της γενοκτονίας…»
Εμείς οι Πόντιοι πιστοί στο ψήφισμα των προσφύγων της 21-1-1923 που θεωρεί ότι «…η Ανταλλαγή… πλήττει καίρια την παγκόσμια συνείδηση και την παγκόσμια ηθική…είναι αντίθετη προς τα ιερότερα δικαιώματα του ανθρώπου, της ελευθερίας και ιδιοκτησίας… το σύστημα της Ανταλλαγής αποτελεί νέα και κεκαλυμμένη μορφή αναγκαστικού εκπατρισμού και αναγκαστικής απαλλοτρίωσης που κανένα κράτος δεν έχει το δικαίωμα να θέσει σε εφαρμογή παρά τη θέληση των πληθυσμών…»
Εμείς οι Πόντιοι αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε για τη διεθνοποίηση της Ποντιακής Γενοκτονίας, την ενσωμάτωση της Ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού στα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας, τη δημιουργία Ποντιακών σχολείων εκεί όπου υπάρχουν ικανοί Ποντιακοί πληθυσμοί, την ίδρυση Πανεπιστημιακής έδρας Ποντιακού Ελληνισμού, τη διατήρηση της Ποντιακής πολιτιστικής κληρονομιάς, των ηθών και των εθίμων μας.
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)».
