hellasfm

hellasfm

Saturday, 03 January 2015

Σύμφωνα με έρευνα η εμφάνιση καρκίνου δεν οφείλεται στον τρόπο ζωής ή στα γονίδια - «Πρόκειται για ένα παιχνίδι της τύχης», δήλωσε γενετιστής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στις ΗΠΑ

Κάπνισμα, κακή διατροφή, λίγη άσκηση, γονίδια; Όχι, ο καρκίνος δεν αποδίδεται σε όλα τα παραπάνω, αλλά στην... κακή τύχη.

Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από έρευνα του Αντικαρκινικού Κέντρου Κίμελ του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία τα δύο τρίτα των καρκίνων που εμφανίζονται σε ενήλικους αποτελούν τυχαίες μεταλλάξεις στα κύτταρα των ιστών.

Όπως επισημαίνει το περιοδικό Science μόνο το ένα τρίτο των καρκίνων μπορεί να συνδέεται με τους κληρονομικούς παράγοντες ή τον τρόπο ζωής.

Επομένως, το 60% των καρκίνων αποδίδεται καθαρά στην κακή τύχη του ασθενούς! Βέβαια, αυτό δε σημαίνει πως η κακή διατροφή και οι λοιποί παράγοντες δεν αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.

Ωστόσο, μόλις το 20% των περιπτώσεων οφείλεται αποκλειστικά στο κάπνισμα, στην υπερβολική έκθεση στον ήλιο, την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή την παχυσαρκία.

Ο γενετιστής Μπερτ Βογκελστάιν και ο μαθηματικός Κρίστινα Τομαζέτι που ανέλυσαν 31 διαφορετικούς τύπους καρκίνου ακολουθώντας μαθηματικά πρότυπα, κατέληξαν ότι μόνο οι εννιά τύποι συνδέονται με τον τρόπο ζωής ή τις γενετικές ανωμαλίες, ενώ 22 συνδέονται «αποκλειστικά με την κακή τύχη».

«Όλοι οι καρκίνοι είναι δημιουργήματα της κακής τύχης, του περιβάλλοντος και της κληρονομικότητας. Καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα πρότυπο το οποίο μας επιτρέπει να βρούμε σε ποιο ποσοστό ευθύνεται κάθε παράγοντας στην ανάπτυξη του καρκίνου», δήλωσε στο περιοδικό ο Βογκελαστάιν, ο οποίος είναι καθηγητής Ογκολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς.

Την ίδια ώρα, τόνισε πως «συχνά η μακροζωία κάποιων ανθρώπων χωρίς να προσβληθούν από καρκίνο, παρά την έκθεσή τους σε καρκινογόνες ουσίες όπως ο καπνός, αποδίδεται στα "καλά τους γονίδια", αλλά στην αλήθεια πρόκειται για ένα παιχνίδι της τύχης».

Παράλληλα, οι δύο επιστήμονες υποστηρίζουν ότι σε πολλές περιπτώσεις ο καρκίνος δεν μπορεί να προβλεφθεί, αλλά η έρευνα πρέπει να εστιάσει στην έγκαιρη διάγνωση ώστε να σταματήσει η νόσος στα αρχικά της στάδια, ενώ η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποβεί σημαντική.

protothema.gr

Saturday, 03 January 2015

Aναμένεται το νέο έτος να λάμψουν με την απόδοσή τους. Να σαγηνεύσουν το ευρωπαϊκό κοινό και να πάρουν το διαβατήριο για το επόμενο σκαλοπάτι της καριέρας τους.

Η δημοφιλής ιστοσελίδα "Bleacher Report" παρουσίασε 100 ποδοσφαιριστές που αναμένεται να μας απασχολήσουν το 2015, σε αγωνιστικό επίπεδο.

Δείτε αναλυτικά τη λίστα:

100. Χάρισον Ριντ (Σαουθάμπτον)

99. Χάρισον Σιπ (Σικάγο Φάιρ)

98. Οντρέι Ντούντα (Λέγκια Βαρσοβίας)

97. Φαμπρίς Οντόα (Μπαρτσελόνα Β')

96. Μαπού Γιανγκά - Εμπιβά (Ρόμα)

95. Μαξιμιλιάν Άρνολντ (Βόλφσμπουργκ)

94. Γιούργκεν Νταμν (Πατσούκα)

93. Άλεξ Μεχία (Μοντερέι)

92. Τζόουρς Οκόουρ (Άστον Βίλα)

91. Σαντιάγο Αρίας (Αϊντχόφεν)

90. Ενγκολό Καντέ (Καέν)

89. Πέταρ Στογιάνοβιτς (Μάριμπορ)

88. Αλεξάντρ Κερζακόβ (Ζενίτ)

87. Τίμο Βέρνερ (Στουτγάρδη)

86. Εσεκιέλ Πόνσε (Νιούελς)

85. Ίρβινγκ Λοσάνο (Πατσούκα)

84. Ιγνάσιο Καμάτσο (Μάλαγα)

83. Ουίνστον Ρέιντ (Γουέστ Χαμ)

82. Ντιέγκο Ταρντέλι (Ατλέτικο Μινέιρο)

81. Μπερτράν Τραορέ (Φίτεσε δαν. από Τσέλσι)

80. Μοργκάν Σανσόν (Μονπελιέ)

79. Μάρκο Πιάτσα (Ντινάμο Ζάγκρεμπ)

78. Ρούμπιο Ρούμπιν (Ουτρέχτη)

77. Μπιλ Χάμιντ (DC Γιουνάιτεντ)

76. Αλφόνσο Γκονσάλες (Άτλας)

75. Ένσο Πέρες (Βαλένθια)

74. Ντένις Νταβιντόβ (Σπαρτάκ Μόσχας)

73. Τόμας Όαρ (Ουτρέχτη)

72. Τζόνι (Θέλτα)

71. Ζορντάν Αμαβί (Νις)

70. Μαρκίνιος (ΠΣΖ)

69. Λούκας Ρομέρο (Βέλες Σάρσφιλντ)

68. Ρομάν Σιρόκοβ (Σπαρτάκ Μόσχας)

67. Αντρέι Κράμαριτς (Ριέκα)

66. Τζόρτζ Πούσκας (Ίντερ)

65. Ματέο Κόβατσιτς (Ίντερ)

64. Μπριτ Ασομπαλόνγκα (Νότιγχαμ)

63. Ρόμπερτ Κιντιάμπα (Μαζέμπε)

62. Αντρέ Αγιού (Μαρσέιγ)

61. Γιανίκ Μπολασί (Κρίσταλ Πάλας)

60. Καλιντού Κουλιμπαλί (Νάπολι)

59. Ντάνι Σεμπάγιος (Μπέτις)

58. Σιντ Κολάσινατς (Σάλκε)

57. Τιν Γεβντάι (Μπάγερ Λεβερκούζεν)

56. Αλάν (Ουντινέζε)

55. Αλεχάντρο Μπεντόγια (Ναντ)

54. Μάικε (Κρουζέιρο)

53. Ναμπίλ Μπενταλέμπ (Τότεναμ)

52. Γκιάσι Ζάρντες (LA Γκάλαξι)

51. Κέβιν ντε Μπράινε (Βόλφσμπουργκ)

50. Άλεξ Σονγκ (Γουέστ Χαμ)

49. Φρανκ Ατσεαμπόνγκ (Άντερλεχτ)

48. Σινάν Κουρτ (Μπάγερν Μονάχου)

47. Γέτρο Βίλεμς (Αϊντχόφεν)

46. Ζοάο Μάριο (Σπόρτινγκ Λισαβόνας)

45. Έρικ "Κούμπο" Τόρες (Τσίβας Γουαδαλαχάρα)

44. Χεσούς Μανουέλ Κορόνα (Τβέντε)

43. Αρκάντιους Μίλικ (Άγιαξ)

42. Βενσάν Ενιεάμα (Λιλ)

41. Τόνι Κρόος (Ρεάλ Μαδρίτης)

40. Αλεξάνταρ Μίτροβιτς (Άντερλεχτ)

39. Ροδόλφο Πισάρο (Πατσούκα)

38. Σάμι Κεντίρα (Ρεάλ Μαδρίτης)

37. Λούκα Γιόβιτς (Ερυθρός Αστέρας)

36. Ρούμπεν Νέβες (Πόρτο)

35. Αμπντούλ Ραχμάν Μπαμπά (Άουγκσμπουργκ)

34. Γκαμπριέλ Μπαρμπόζα (Σάντος)

33. Λι Ενγκουγιέν (New England Revolution)

32. Λουτσιάν Σανμαρτεάν (Στεάουα Βουκουρεστίου)

31. Γιασίν Μπραχιμί (Πόρτο)

30. Πιέρ Εμίλ Χόιμπιεργκ (Μπάγερν Μονάχου)

29. Τζόζι Άλτιντορ (Σάντερλαντ)

28. Αγιόθε Πέρεθ (Νιούκαστλ)

27. Λούκας Μόουρα (ΠΣΖ)

26. Τζακ Γκρίλις (Άστον Βίλα)

25. Μοισές "Μόι" Γκόμεθ (Βιγιαρεάλ)

24. Ντενίς Τσερισέβ (Βιγιαρεάλ δαν. από Ρεάλ Μαδρίτης)

23. Ερίκ Τσουπό Μοτίνγκ (Σάλκε)

22. Έλμιρ Ναμπιούλιν (Ρουμπίν Καζάν)

21. Χέουνγκ - Μιν Σον (Μπάγερ Λεβερκούζεν)

20. Γκεγκ Γκάρζα (Τιχουάνα)

19. Ουίλιαμ Καρβάλιο (Σπόρτινγκ Λισαβόνας)

18. Μάρκο Ασένσιο (Μαγιόρκα δαν. από Ρεάλ Μαδρίτης)

17. Νατάνιελ Κλάιν (Σαουθάμπτον)

16. Γουίλ Τραπ (Columbus Crew)

15. Πάουλο Ντιμπάλα (Παλέρμο)

14. Λούκας Σίλβα (Κρουζέιρο)

13. Βιλφρίντ Μπονί (Σουόνσι)

12. Μέμφις Ντεπάι (Αϊντχόφεν)

11. Ζανγκ Ξίζε (Βόλφσπουργκ)

Τop-10

10. Ζιανελί Ιμπουλά (Μαρσέιγ)

Παρά την κακή εκκίνηση την τρέχουσα σεζόν, έχει καταφέρει να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του Μαρσέλο Μπιέλσα στη Μαρσέιγ και όλοι μιλούν για την κλήση στην εθνική Γαλλίας που αναμένεται να γίνει πραγματικότητα αργά η γρήγορα, με το βρετανικό Τύπο να μιλά επίσης και για ενδιαφέρον της Τσέλσι.

9. Ραντζά Ναϊνγκολάν (Ρόμα)

Το όνομα του 26άχρονου Βέλγου μέσου ακούγεται για το μισό Νησί. Εξαιρετικός ανασταλτικά και δημιουργικά κάθε μέρα του στη Ρώμη, συνεπάγεται βελτίωση και διαρκώς αύξουσα πορεία. Θεωρείται δύσκολο να παραμείνει στην ιταλική πρωτεύουσα και την επόμενη σεζόν με τόσες σειρήνες που ηχούν στα αυτιά του.

8. Ναμπίλ Φεκίρ (Λυών)

Μαζί με τον Λακαζέτ έχουν συγκεντρώσει όχι μόνο τα βλέμματα της Γαλλίας, αλλά και όλης της Ευρώπης, επάνω τους. Ο 21άχρονος Γαλλοαλγερινός μεσοεπιθετικός προσδοκά ακόμη μεγαλύτερη - από την ήδη ραγδαία που έχει - εξέλιξη.

7. Νεμάνια Μάτιτς (Τσέλσι)

Αγαπημένο παιδί του Μουρίνιο. Λύνει και δένει στο κέντρο της Τσέλσι και στο Λονδίνο μιλούν ήδη για τον άνθρωπο που θα επισκιάσει τους Τσάμπι Αλόνσο και Σέρχιο Μπουσκέτς, το νέο έτος.

6. Ντε Αντρέ Γέντλιν (Τότεναμ)

Από το Σιάτλ, στο Λονδίνο. Από τους πιο φερέλπιδες φουλ - μπακ, όλοι περιμένουν από τον 21άχρονο Ντε Αντρέ Γέντλιν να αποτυπώσει επί χόρτου τις εξαιρετικές συστάσεις που τον συνοδεύουν. Και ο ίδιος αυτό περιμένει.

5. Χοσέ Χιμένες (Ατλέτικο Μαδρίτης)

Είναι μόλις 19 ετών, ωστόσο προδιαγράφεται ως το next big thing των "κολτσονέρος". Με Γκοδίν και Μιράντα τα έχει βρει σκούρα, ο Σιμεόνε τον πιστεύει. Θεωρείται βέβαιο ότι ένας εκ των δύο θα αποχωρήσει και ο Ουρουγουανός θα πάρει τη θέση του.

4. Ρικάρντο Ροντρίγκεζ (Βόλφσμπουργκ)

Στο Μουντιάλ της Βραζιλίας έδωσε μερικά δείγματα της δουλειάς του με το εθνόσημο της Ελβετίας. Είναι 22 ετών και όσο περισσότερο αγωνίζεται στην αριστερή πτέρυγα της Βολφσμπουργκ, τόσο περισσότερο ωριμάζει. Μαζί, ωριμάζουν και οι σκέψεις απόκτησής του από μεγαλύτερους συλλόγους, εντός και εκτός γερμανικών συνόρων.

3. Μόργκαν Σναϊντερλέν (Σαουθάμπτον)

Στη Σαουθάμπτον όλοι θέλουν να τον κρατήσουν στην ομάδα, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι στο τέλος θα φύγει για μεγαλύτερο σύλλογο. Η Άρσεναλ τον θέλει, αλλά ο 25άχρονος διεθνής Γάλλος έδωσε ο,τι είχε να δώσει στη Σαουθάμπτον και καλοβλέπει να δουλέψει με τον με τον Αρσέν Βενγκέρ.

2. Αλεξάντρ Λακαζέτ (Λυών)

Κάνει ο,τι θέλει στο Σαμπιονά. Σκοράρει ακατάπαυστα, κάνει τις γαλλικές στατιστικές να παραμιλούν και την πόλη της Λυών πολύ μικρή - πλέον - για να τον χωρέσει. Διεθνής με τη Γαλλία ο 23άχρονος επιθετικός θα είναι αδιαμφισβήτητα και φέτος το πρόσωπο της φετινής Ligue 1, "κλέβοντας" τη δόξα από την ομάδα του Παρισίου.

1. Κέβιν Κάμπλ (Ντόρτμουντ)

Για να δώσει η Ντόρτμουντ περίπου 10.000.000 ευρώ στη Ζάλτσμπουργκ, κάποιο λόγο θα είχε, κάτι θα είδε. Είναι 24 ετών, μέσος, και φιλοδοξεί να γίνει στα χέρια του Κλοπ ότι και οι προκάτοχοί του στην ομάδα. Έστω και αν χρειαστεί να βουτήξει από την αρχή στα βαθιά με την Ντόρτμουντ να μη διανύει και την καλύτερη περίοδό της στο γερμανικό πρωτάθλημα.

Saturday, 03 January 2015
Επιβεβαίωσε η Κομισιόν, δια στόματος του Χ. Αλμούνια, πως η συντριπτική πλειοψηφία των δανείων των κομμάτων της συγκυβέρνησης από τρεις ελληνικές τράπεζες παραμένουν μη εξυπηρετούμενα, με το ποσό να αγγίζει τα 270 εκατ. ευρώ.

Παρατίθεtαι η ερώτηση ...
του Θ. Σκυλακάκη, μέλους της «Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη» και Προέδρου του κόμματος ΔΡΑΣΗ, καθώς και η απάντηση του Χ. Αλμούνια, από την πλευρά της Επιτροπής:

Θ. Σκυλακάκης:

«Σε συνέχεια προηγούμενων γραπτών ερωτήσεων όσον αφορά την χρηματοδότηση ελληνικών πολιτικών κομμάτων (E-011048/2011 και P-002640/2013) και μετά την απάντηση του Υπουργού Εργασίας στο ελληνικό κοινοβούλιο, ο οποίος επιβεβαίωσε την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ) και του Πασόκ (ΠAΣOK), ύψους 360.000 ευρώ προς τον Εθνικό Ίδρυμα Κοινωνικής Ασφάλισης (IKA), από τον παρελθόντα Ιούλιο το θέμα της εξυπηρέτησης των δανείων των πολιτικών κομμάτων επανέρχεται για άλλη μια φορά στην επικαιρότητα. 

Τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού εμφανίζονται να χρωστούν πάνω από 270 εκατομμύρια ευρώ σε ελληνικές τράπεζες, οι οποίες μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους ελέγχονται από το κράτος σε ποσοστό περίπου 90%. Σύμφωνα με την απάντηση της Επιτροπής στις 12 Ιανουαρίου 2012, ανακύπτει πρόβλημα ηθικού κινδύνου σε σχέση με τα εν λόγω χρέη. 

Το 2012, σε μία περίοδο περιορισμένης ρευστότητας όταν οι τράπεζες δεν ήταν σε θέση να χρηματοδοτήσουν ενυπόθηκα στεγαστικά και άλλου τύπου δάνεια, τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, όπως προκύπτει από τους ισολογισμούς τους, έλαβαν περαιτέρω τραπεζική χρηματοδότηση ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ. 

Σύμφωνα με την απάντηση της Επιτροπής της 18ης Απριλίου 2013, οι εποπτεύοντες εντολοδόχοι σε όλες τις υπό αναδιάρθρωση τράπεζες άρχισαν τη δραστηριότητά τους στις 16 Ιανουαρίου 2013, προκειμένου να εξασφαλίσουν συμμόρφωση με τις αρχές αμεροληψίας και ανεξαρτησίας από πολιτικές επιρροές (άρθρο 3.4.2 του μνημονίου συμφωνίας).
Ερωτάται η Επιτροπή: σύμφωνα με τα δεδομένα που διαθέτει η Επιτροπή από τους ελεγχόμενους από αυτήν εποπτεύοντες εντολοδόχους οι οποίοι ορίστηκαν στις υπό αναδιάρθρωση ελληνικές τράπεζες, εξακολουθούν τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού να εξυπηρετούν τα χρέη τους (συμπεριλαμβανομένων των τόκων και των αποσβέσεων);»

Χ. Αλμούνια (7.2.2014): 

«Στο πλαίσιο της πρώτης αναθεώρησης του δεύτερου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής της Ελλάδας, το Μνημόνιο Συνεννόησης για τους Ειδικούς Όρους της Οικονομικής Πολιτικής προβλέπει τον διορισμό εντολοδόχου παρακολούθησης σε όλες τις τράπεζες που τελούν υπό αναδιάρθρωση. Τον Ιανουάριο του 2013, οι εντολοδόχοι παρακολούθησης ξεκίνησαν εργασίες παρακολούθησης σε τέσσερις κεντρικές τράπεζες. 

Οι εντολοδόχοι επαληθεύουν την ορθή διακυβέρνηση και τη χρήση εμπορικών κριτηρίων σε σημαντικές αποφάσεις πολιτικής. Στο έργο της παρακολούθησης υπάγεται επίσης η διαδικασία έκδοσης νέων δανείων και η αναδιάρθρωση υφιστάμενων πιστώσεων προς τους συνδεδεμένους δανειολήπτες, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών κομμάτων. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, από τον Ιανουάριο του 2013 δεν χορηγήθηκε κανένα νέο δάνειο σε πολιτικό κόμμα. Τρεις από τις τέσσερις υπό παρακολούθηση τράπεζες έχουν χορηγήσει δάνεια στα πολιτικά κόμματα που αναφέρετε στην ερώτησή σας. 

Η συντριπτική πλειονότητα των εν λόγω δανείων είναι μη εξυπηρετούμενα ήδη από τον Ιανουάριο του 2013.»

 
 
Saturday, 03 January 2015
Η Τουρκία έχει προσπαθήσει και, εν μέρει, έχει καταφέρει να πείσει πολλούς, των εκάστοτε Ελλήνων κυβερνόντων, περιλαμβανομένων ότι είναι μια περιφερειακή υπερδύναμη. Επίσης το ισλαμιστικό καθεστώς Ερντογάν έχει καταφέρει να πείσει τους πρόθυμους, ούτως ή άλλως, Τούρκους, περί της «ισχύος και της μεγαλοσύνης  του μεγάλου και μοναδικού τουρκικού έθνους».

Έχει όμως, τελικά, βάση, η θεώρηση αυτή ; Η απάντηση είναι απλή και μονολεκτική. Όχι. Η Τουρκία εμφανίζεται ισχυρή αλλά δεν είναι. Για αυτό άλλωστε καταφεύγει, συχνά πυκνά, σε τακτικές εκφοβισμού των γειτόνων της, εκμεταλλευόμενη ακριβώς τα φοβικά σύνδρομα που έχει καταφέρει να τους περάσει.

Η ισχύς μιας χώρας δεν πηγάζει, αποκλειστικά, από την ισχύ των ενόπλων της δυνάμεων, η οποία, βέβαια είναι τεράστιος παράγοντας αποτροπής, αλλά από μόνη της δεν λέει κάτι στο σύγχρονο διεθνές σύστημα. Και η Ελλάδα έχει υπερπολλαπλάσια στρατιωτική ισχύ έναντι της ΠΓΔΜ αλλά δεν είναι σε θέση να επιβάλει τα δίκαιά της στηριγμένη σε αυτήν.

Η Τουρκία, αυτήν την στιγμή, βρίσκεται ίσως στην δυσκολότερη στιγμή της, όντας πλήρως απομονωμένη διπλωματικά. Το όραμα του κωμικού διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου, είχε ως στόχο την αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, όχι μέσω κατακτήσεων – απαραίτητα – αλλά μέσω της εξάπλωσης της τουρκικής επιρροής στις πάλαι ποτέ περιοχές που βρίσκονταν υπό οθωμανική διοίκηση/κατοχή.

Ποντάροντας στο όραμα αυτό η Τουρκία άρχισε να ακολουθεί, από το 2010 περίπου, όταν ένιωσε αρκετά ισχυρή η ίδια, μια πολιτική που δεν θα μπορούσε παρά να την οδηγήσει σε τέλμα, ακριβώς διότι δεν είχε την ισχύ που η ηγεσία της φανταζόταν πως είχε. Σε πρώτη φάση η Τουρκία, εμφανιζόμενη ως φύλακας-άγγελος των απανταχού σουνιτών, ήρθε σε ρήξη με το Ισραήλ. Η ενέργειά της ήταν σαφώς σκόπιμη και προσχεδιασμένη. Ο στολίσκος για τη Γάζα δεν απέπλευσε με αγαθές προθέσεις το 2010.

Ήταν μια κίνηση με σκοπό να προκαλέσει ανοικτά το Ισραήλ, για να κερδίσει την συμπάθεια των Αράβων. Αυτό που δεν υπολόγισαν οι Τούρκοι ήταν ότι το Ισραήλ θα τολμούσε να αντιδράσει τόσο δυναμικά, όσο τελικά αντέδρασε, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 10 Τούρκοι. Οι Τούρκοι υπολόγιζαν πως θα μπορούσαν να μπλοφάρουν έναντι του Ισραήλ όπως έπραξαν κατά της Ελλάδας το 1996 στα Ίμια. Απέτυχαν και το πλήρωσαν.

Ο Ερντογάν δεν είχε άλλη επιλογή, μετά το χαστούκι στο γόητρό του που δέχτηκε, παρά να σηκώσει τους τόνους κατά του Ισραήλ, διαταράσσοντας δραματικά τις διμερείς σχέσεις. Δέσμιος των επιλογών του, ο Ερντογάν συνεχίζει την ίδια τακτική έως σήμερα, χρησιμοποιώντας την Χαμάς ως μέσο άσκησης πίεσης στο Ισραήλ, όπως έπραξε το περασμένο καλοκαίρι.

Το 2011 ο Ερντογάν, αποφάσισε πως είχε έρθει η στιγμή να δοκιμάσει την τύχη του στη Μέση Ανατολή. Προφανής στόχος ήταν η Συρία, η οποία  δεν επελέγη τυχαία. Η ανατροπή του εκεί status Quo εξυπηρετούσε ποικιλοτρόπως τους Τούρκους. Στόχος ήταν η πτώση του καθεστώτος  Άσαντ και η αντικατάστασή του από ένα σουνιτικό, φιλοτουρκικό καθεστώς. Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία θα μπορούσε να ασκήσει άμεση πίεση στο Ισραήλ, το οποίο ακολουθώντας το παλαιό αγγλοσαξωνικό ρητό «better the devil you know» είχε βρει ισορροπίες με το συριακό καθεστώς και μάλλον δεν επιθυμούσε ανατροπές. Ανατρέποντας την υφιστάμενη κατάσταση στην Συρία, η Τουρκία κέρδιζε χώρο επιρροής, πίεζε το Ισραήλ, το οποίο επιθυμούσε να υποκαταστήσει ως, μουσουλμανική, περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή και αδρανοποιούσε τους Κούρδους της Συρίας, οι οποίοι ήταν και είναι φίλα προσκείμενοι στο ΡΚΚ.

Έτσι η Τουρκία προκάλεσε το ξέσπασμα του πολέμου στην Συρία, που μαίνεται ακόμα, με θύματα πάνω από 200.000 ανθρώπους. Δεν ήταν βέβαια μόνη. Έμεινε όμως μόνη, καθώς οι άλλες σουνιτικές χώρες, πλην του Κατάρ, αντελήφθησαν ότι τελικά μεταξύ Άσαντ και τζιχαντιστών, ο πρώτος αποτελεί το μικρότερο κακό. Το σημαντικότερο όμως πλήγμα του συριακού πολέμου για την Τουρκία ήταν το χάσμα που δημιουργήθηκε με το Ιράν. Το Ιράν και η Τουρκία διατηρούσαν άριστες σχέσεις μέχρι την τουρκική εμπλοκή στην Συρία. Αυτό δεν ισχύει πια και για όσο διαρκεί ο πόλεμος η αποκατάσταση των μεταξύ τους σχέσεων είναι δύκολη, εκτός αν η Τουρκία αλλάξει άρδην την στάση της στο ζήτημα και πάψει να αντιμάχεται το καθεστώς Άσαντ. 

Ακολούθως η Τουρκία ενεπλάκη στη διαβόητη «Αραβική Άνοιξη», η οποία ελάχιστα αραβική ήταν και μάλλον καθόλου άνοιξη. Η Τουρκία ενεπλάκη στο διπλωματικό αυτό παιχνίδι με σκοπό να προωθήσει την εγκατάσταση φίλα προσκείμενων σε αυτή σουνιτικών, ισλαμιστικών καθεστώτων. Το επιχείρησε στη Λιβύη, το επιχείρησε και στην Αίγυπτο. Απέτυχε και στις δύο περιπτώσεις. Και μάλιστα, στην περίπτωση της Αιγύπτου, ιδιαίτερα οικτρά, οδηγώντας την μεγάλη, μεσογειακή, μουσουλμανική χώρα στον άξονα Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, ως τέταρτο πόλο.

Χάρη επίσης στο καθεστώς Ερντογάν, η Τουρκία έχει καταφέρει να απομακρυνθεί πλήρως και απολύτως από την Ευρώπη. Η προοπτική ένταξή της στην ΕΕ είναι παραπάνω από απίθανη. Ο Ερντογάν το γνωρίζει και για αυτό επιχείρησε να προσεγγίσει τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάη, στον οποίο είναι ενταγμένες η Ρωσία και η Κίνα. Και εκεί όμως δεν υπάρχει προοπτική για την Τουρκία. Ρωσία και Τουρκία, παρά την οικονομική διασύνδεση που έχουν, δεν πρόκειται να βρεθούν ποτέ, μα ποτέ στο ίδιο στρατόπεδο. Ήταν και είναι γεωπολιτικοί αντίπαλοι, με εντελώς αντικρουόμενα συμφέροντα, στην Συρία, την Αρμενία, την Κριμαία, την Κεντρική Ασία και τον Καύκασο. Η Ρωσία δεν μπορεί να έχει τις καλύτερες διαθέσεις έναντι των ισλαμιστών, προστάτης των οποίων έχει αναδειχθεί η Τουρκία, καθώς και η ίδια έχει εντός συνόρων της 20 εκ. μουσουλμάνους και αντιμετωπίζει προβλήματα με τους Τσετσένους.

Για την Κίνα η Τουρκία δεν είναι παρά μια μεγάλη αγορά προϊόντων και υπηρεσιών. Η άσχημη, όπως όλα δείχνουν, κατάληξη της συμφωνίας για την αγορά κινεζικών αντιαεροπορικών-αντιβαλλιστικών συστημάτων δεν ενθουσιάζει, σε καμία περίπτωση, το Πεκίνο. Ακόμα χειρότερα, η τουρκική υποστήριξη προς τους ομοαίματους Οιγουρούς του κινεζικού Τουρκεστάν (επαρχία Σινγιάνγκ της βορειοδυτικής Κίνας), έχει καταστήσει την Κίνα ιδιαίτερα επιφυλακτική έναντι της Τουρκίας.

Στο εσωτερικό της μέτωπο η Τουρκία αντιμετωπίζει δύο σοβαρά προβλήματα. Το πρώτο είναι, βέβαια, το κουρδικό, όχι λόγω της ένοπλης δράσης του ΡΚΚ, πια, αλλά λόγω των παραχωρήσεων που θα είναι υποχρεωμένη να κάνει στους Κούρδους, στο εσωτερικό, ώστε να μην αρχίσουν πάλι οι εχθροπραξίες. Αλλά οι παραχωρήσεις προς τους Κούρδους, οι οποίοι μιλούν για αυτονομία, δεν αρέσουν και πολύ ούτε στην τουρκική κοινή γνώμη, ούτε στους αξιωματικούς, οι οποίοι, παρά τα πλήγματα που έχουν δεχτεί από τον Ερντογάν, παραμένουν τεράστιος παράγοντας ισχύος στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ο γνωστός Τούρκος αναλυτής Μπουράκ Μπεντίλ, όχι τυχαία, προειδοποίησε τον Τούρκο πρόεδρο να σταματήσει να επιδιώκει την αναβίωση της οθωμανικής γλώσσας και…καλού κακού, να μάθει κουρδικά!

Από την άλλη ένα εσωτερικό πρόβλημα που υπάρχει και απλώς κρύβεται, επιμελώς, κάτω από το χαλί, είναι το οικονομικό. Αν και, θεωρητικά, η Τουρκία ανήκει στις 20 πιο ισχυρές οικονομικά χώρες του κόσμου, στην πραγματικότητα τα θεμέλια της οικονομίας της είναι σαθρά. Αυτό φάνηκε στην πίεση που ασκήθηκε και, εν μέρει, ασκείται ακόμα στην τουρκική λίρα. Όπως ανέφερε ο τουρκικός τύπος, η τουρκική λίρα έχει υποτιμηθεί κατά 15%, έναντι του δολαρίου. Για να αντιμετωπίσει την κατάσταση ο Ερντογάν, αύξησε το βασικό επιτόκιο της Τουρκικής Κεντρικής Τράπεζας, με αποτέλεσμα όμως, το 2014, να χαθούν τεράστια ξένα κεφάλαια. Το 2015 όλοι οι υπολογισμοί είναι ιδιαίτερα δυσοίωνοι και πιθανώς η τουρκική λίρα να ακολουθήσει την πορεία του ρουβλιού.

Για το 2015 δεν προβλέπεται αύξηση εισροής ξένων κεφαλαίων στη χώρα, ενώ οι πληθωριστικές πιέσεις θα ενταθούν. Σε ένα περιβάλλον έντονης οικονομικής πίεσης, η Τουρκία δεν θα μπορέσει να περάσει αλώβητη από τις Συμπληγάδες. Ο ρυθμός ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας που η κυβέρνηση είχε υπολογίσει στο 4%, βρίσκεται στο 2,8% και οι προοπτικές δεν είναι καθόλου ευχάριστες. Οι τιμές βασικών ειδών διατροφής αυξάνονται ραγδαία, όπως και η ανεργία. Εξάλλου η Τουρκία χρωστά 402 δισ. δολάρια. Από αυτά όμως, τα 2/3 αφορούν δάνεια ιδιωτών, κυρίως επιχειρηματιών. Η δε υποτίμηση της λίρας έναντι του δολαρίου τους σφίγγει, κυριολεκτικά, τη θηλιά γύρω από τον λαιμό.

Απομένουν οι ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί δεν είναι, σε καμία περίπτωση, ενθουσιασμένοι με τον Ερντογάν, αν και αυτοί τον άνδρωσαν, πολιτικά. Απλώς, κάποια στιγμή το υποτιθέμενο πιόνι ξέφυγε από τον έλεγχο. Ωστόσο δεν είναι σε θέση να τον εξουδετερώσουν, αυτή την στιγμή, λόγω τζιχαντιστών, αλλά και διατάραξης των σχέσεων με τη Ρωσία. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά τις διασυνδέσεις της Τουρκίας με την ισλαμική τρομοκρατία και δεν ξεχνούν τα όσα προβλήματα τους έχει δημιουργήσει. Ειδικά οι Ρεπουμπλικάνοι περιμένουν την Τουρκία στη γωνία. Και από την 1η Ιανουαρίου θα έχουν την πλειοψηφία και στα δύο νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ.

Η Τουρκία λοιπόν δεν είναι και τόσο ισχυρή όσο φαντάζει. Βρίσκεται και η ίδια σε εξαιρετικά δυσχερή, διπλωματικά και οικονομικά θέση και αυτό θα αποδειχθεί σύντομα.

 του Δημήτρη Καρύκα
 
Saturday, 03 January 2015

Κατά συρροήν βιαστής στο Βέλγιο, ο οποίος επί σειρά ετών ζητούσε να υποβληθεί σε ευθανασία καθώς--όπως υποστήριζε--υπέφερε ψυχικά, θα θανατωθεί τελικά στις 11 Ιανουαρίου, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας De Morgen, ο 52χρονος Φρανκ Φαν Ντερ Μπλίκεν, ο οποίος έχει εκτίσει ήδη ποινή 30 ετών σε βελγική φυλακή έχοντας καταδικαστεί για πολλούς βιασμούς--σε μία περίπτωση και ανθρωποκτονία-- θα υποβληθεί σε ευθανασία σε φυλακή της βορειοδυτικής πόλης Μπριζ.

"Θα πραγματοποιηθεί τελικά ευθανασία", δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου Δικαιοσύνης στην φλαμανδική εφημερίδα. "Εφτασε η ώρα", είπε η ίδια εκπρόσωπος.

Ο Φαν Ντερ Μπλίκεν, ζητούσε επί χρόνια από το κράτος να τον βοηθήσει να τερματίσει τη ζωή του γι αυτό το οποίο ο δικηγόρος του Γιος Βάντερ Φέλπεν χαρακτήριζε "ανυπόφορο ψυχικό άλγος". Τον Σεπτέμβριο τελικά έγινε δεκτό το αίτημά του.

Το Βέλγιο νομιμοποίησε την ευθανασία το 2002--η δεύτερη χώρα στον κόσμο που το πράττει μετά την Ολλανδία--και 1.807 άνθρωποι επέλεξαν το 2013 να πεθάνουν με αυτό τον τρόπο. Οι αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει η χώρα για την πραγματοποίηση ευθανασίας για ανθρωπιστικούς λόγους απαιτούν οι ασθενείς να έχουν συναίσθηση και να έχουν υποβάλει ένα "εκούσιο, επανειλημμένο και κατόπιν σκέψεως" αίτημα να πεθάνουν.

Ο Φαν Ντερ Μπλίκεν, θεωρώντας τον εαυτό του απειλή για την κοινωνία, είχε αρνηθεί να εξεταστεί για πρόωρη αποφυλάκιση, αλλά θεωρούσε τις συνθήκες κράτησής του απάνθρωπες, σύμφωνα με συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στα βεγλικά μέσα ενημέρωσης.

Πηγή ΚΥΠΕ

http://www.sigmalive.com

Saturday, 03 January 2015

Συνελήφθη πριν από λίγο από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία ο Χριστόδουλος Ξήρος.Κάτω από άκρα μυστικότητα και με συντονισμένες ενέργειες ο τρομοκράτης βρέθηκε στα χέρια της αστυνομίας.

 

Saturday, 03 January 2015

Νέα στοιχεία για τη μοιραία πτήση της AirAsia δίνουν ακόμα πιο τραγική διάσταση στο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 162 ανθρώπους.
Οι ειδικοί ισχυρίζονται πως πιθανότατα ο έμειρος πιλότος προσγείωσε με επιτυχία το αεροσκάφος στη θάλασσα αλλά τα κύματα βύθισαν το αεροσκάφος προτού προλάβουν να βγουν οι επιβάτες.

"Ο πιλότος κατάφερε να το προσγειώσει στην επιφάνεια της θάλασσας. Ο πομπός εντοπισμού έκτακτης ανάγκης θα μπορούσε να λειτουργήσει κατά την πρόσκρουση αλλά πιστεύω πως δεν λειτούργησε επειδή έμεινε ανέπαφο το αεροσκάφος κατά την προσγείωση", σημείωσε ο Dudi Sudibyo, συντάκτης του περιοδικού αεροπορίας Angkasa.

Η εκδοχή ενισχύεται, όπως επισημαίνει, από το γεγονός πως δεν εστάλη σήμα από τη στιγμή που δεν υπήρξε καταστροφική σύγκρουση.

Να σημειωθεί πως ανάμεσα στα συντρίμμια που εντοπίστηκαν διάσπαρτα ήταν μια πόρτα εξόδου κινδύνου και μια φουσκωτή τσουλήθρα.

Ο πρώην υπουργός Μεταφορών της Ινδονησίας Jusman Syafii Djamal συμπέρανε πως οι ταξιδιώτες περίμεναν να αποβιβαστούν όταν δυνατά κύματα χτύπησαν το αεροσκάφος.

Τα συντρίμμια που ανακτήθηκαν ήταν σε μεγάλο βαθμό ανέπαφα, γεγονός που ενισχύει τη θεωρία πως το αεροσκάφος δεν εξερράγη.

Άλλοι εμπειρογνώμονες ισχυρίζονται πως το αεροσκάφος αύξησε το ύψος του τόσο γρήγορα όσο ένα μαχητικό και στη συνέχεια έπεσε σχεδόν κατακόρυφα στη θάλασσα.

Εκτιμούν ότι το αεροσκάφος ήταν στο έλεος των δυσμενών καιρικών συνθηκών και δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να κάνει ο πιλότος.

Η ανεύρεση του μαύρου κουτιού του αεροσκάφους, που δεν έχει ακόμα εντοπιστεί λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, θα δώσει απαντήσεις για το πώς τελικά εκτυλίχθηκε η τραγωδία.

Πηγή: Dailymail, Nypost

Saturday, 03 January 2015

Το γύρο του διαδικτύου κάνει από  χθες η είδηση ότι η γνωστή τραγουδίστρια Cher, έχει μόνο τρεις μήνες ζωής αν δεν υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς.

Την είδηση έγραψε το γνωστό σκανδαλοθηρικό Globe 



Σύμφωνα με τον δημοσίευμα, η διάσημη τραγουδίστρια, χτυπήθηκε από ένα μυστηριώδη θανατηφόρο ιό ο οποίος της δημιούργησε πρόβλημα στην καρδιά και κινδυνεύει να πεθάνει σε διάστημα τριών μηνών αν δεν υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς. Πριν από ένα μήνα το περιοδικό closer είχε κάνει επίσης αναφορά σε ένα ιό που είχε επηρρεάσει την καρδιά και τα νεφρά της τραγουδίστριας και είχε αναγκαστεί να ματαιώσει τις εμφανίσεις της. Αναφορά για την υγεία της έχει κάνει και η ίδια στο twitter!

Saturday, 03 January 2015

Οργισμένη από τη γρατζουνιά στο νέο της αυτοκίνητο, η…37χρονη Marina Skhurina πάτησε την ηλικιωμένη γειτόνισσά της.

Όπως φαίνεται και στο βίντεο, η ηλικιωμένη βγαίνει από το σπίτι της να πάει να ταΐσει τα κοτόπουλά της, όταν ακουμπάει το διερχόμενο αυτοκίνητο της 37χρονης.

Τότε αυτή σε έξαλλη κατάσταση, αρχικά κατεβαίνει και της ζητάει το λόγο και στη συνέχεια τη ρίχνει στο χιόνι και αρχίζει να περνά από πάνω της με το αυτοκίνητο. Τέλος, κατεβαίνει και αρχίζει να την κλωτσάει μανιωδώς.

Saturday, 03 January 2015
Μια ιστορία βγαλμένη από ταινία τρόμου και μια αρρωστημένη αγάπη που δεν έσβησε ποτέ. Ο Καρλ Φον Κόζελ, ήθελε να κρατήσει για πάντα κοντά του τη γυναίκα των ονείρων του

Το 1920, ο γερμανικής καταγωγής Καρλ Τάνζερ, μετανάστευε στην Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών μαζί με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά.

Ο Γερμανός ακτινολόγος και βακτηριολόγος μετα βίας μπορούσε να συντηρήσει την οικογένεια του.

Με τον ισχυρισμό ότι ήταν κάτοχος εννέα πτυχίων, ιατρός και ραδιολόγος, καθώς επίσης και πρώην καπετάνιος υποβρύχιων πλοίων, το 1927, βρήκε εργασία στο νοσοκομείο United States Marine Hospital της Φλόριντας.

Η μοιραία συνάντηση με την Κουβανή καλλιτέχνη

Ο Τάνζερ, γνωστός με το όνομα Καρλ Φον Κόζελ, ήταν υπεύθυνος βακτηριολόγος στην πτέρυγα φυματίωσης του νοσοκομείου.

Είχε παρατήσει την γυναίκα και τα παιδιά του και ακροβατούσε μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.

Το 1931 ο μοναχικός Φον Κόζελ γνώρισε τη γυναίκα των ονείρων του.

Ο Κόζελ για χρόνια έβλεπε στα όνειρά του μια όμορφη μελαχρινή κοπέλα και όταν η 22χρονη Κουβανή καλλονή Μαρία Ελένα Μιλάγκρο ντε Όγιος επισκέφτηκε το νοσοκομείο για μια απλή εξέταση, πίστεψε πως ήταν η προσωποποίηση της κοπέλας που έβλεπε στον ύπνο του.

Η Ελένα Όγιος

Με λύπη ο Κόζελ της γνωστοποίησε ότι έπασχε από φυματίωση, την αρρώστια-μάστιγα εκείνης της εποχής.

Από εκείνη την στιγμή και έπειτα, ο Κόζελ ήταν αποφασισμένος να σώσει τη νεαρή κοπέλα.

Ο Καρλ, έχοντας πλήρη ελευθερία κινήσεων εξαιτίας των εννέα πτυχίων, παραβίασε πολλούς κανόνες του νοσοκομείου και ξόδεψε υπέρογκα ποσά για την εύρεση θεραπείας της Όγιος.

Πειραματίστηκε με παράξενους συνδυασμούς χημικών και θεραπείες με ακτίνες, μια πρώιμη απόπειρα χημειοθεραπείας.

Παρά τις προσπάθειες, η Όγιος λίγο αργότερα πέθανε, αφήνοντας τον Κόζελ για άλλη μια φορά μόνο του.

Το μαυσωλείο και το κλειδί

Το εργαστήριο του Καρλ

Αν και ποτέ δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση της όμορφης Κουβανής στα αισθήματα του Κόζελ, ο βακτηριολόγος έπλασε στο μυαλό του μία ιδανική ερωτική σχέση.

Η οικογένεια της άτυχης κοπέλας συμφώνησε να χτιστεί με έξοδα του Κόζελ ένα μαυσωλείο που θα φιλοξενούσε το νεκρό σώμα της Όγιος και με διακριτικότητα άφησαν τον γιατρό να επισκέπτεται τον τάφο της Κουβανής.

Αυτό που μόνο η αδερφή της Όγιος γνώριζε ήταν ότι ο Κόζελ είχε το κλειδί του μαυσωλείου.

Για παραπάνω από δύο χρόνια, ο Κόζελ έμενε μερόνυχτα μέσα στο μαυσωλείο, συνομιλώντας με τη νεκρή αγαπημένη του και προσπαθώντας να την επαναφέρει στην ζωή.

Μέχρι που έπαψε πια να εμφανίζεται.

Η «μουμιοποίηση» της Όγιος και το τραγικό θέαμα που αντίκρισε η αδερφή της

 

Οι παρατεταμένες επισκέψεις του Κόζελ στον τάφο της Όγιοςείχαν ως αποτέλεσμα να χάσει τη δουλειά του.

Ο Κόζελ έπειτα μετακόμισε σε μια απομακρυσμένη καλύβα.

Αλλά δεν ήταν μόνος. Μυστικά, είχε πάρει και την σορό της αγαπημένης του.

Στο ημερολόγιό του έγραψε: «Είμαι τόσο χαρούμενος που είμαι ξανά μαζί σου, αγαπημένη μου… πολύ σύντομα φτάνει η ώρα που θα σε πάρω σπίτι μαζί μου».

Τοποθέτησε το σώμα της σε ένα διπλό κρεβάτι και συνέχισε να εμποδίζει την αποσύνθεση του σώματός της, χρησιμοποιώντας χημικά μουμιοποίησης.

Με το πέρασμα των χρόνων, ο Κόζελ ανακατασκεύασε τμήματα του σώματος της, γέμισε με κουρέλια το κουφάρι της κοπέλας, έβαζε κερί στο πρόσωπο της για να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά της και αντικαθιστούσε το τριχωτό της κεφαλής της με πραγματικά μαλλιά.

Τη στήριζε με σύρματα πιάνου και την άλειφε με αρωματικά έλαια για να καλύψει την μυρωδιά σήψης που ανάβλυζε από το σώμα της.

Παράλληλα, της αγόραζε καθημερινά καινούρια ρούχα και διάφορα καλλυντικά ενώ τοποθέτησε και πέπλο στο «συζυγικό» κρεβάτι όπου τα βράδια πίστευε ότι μιλούσαν για τον έρωτα τους.

Έχοντας περάσει επτά χρόνια από τον θάνατο της Ελένα Όγιος, η αδερφή της πήρε την απόφαση να επισκεφτεί τον γιατρό ώστε να μάθει γιατί έπαψε να επισκέπτεται την αγαπημένη του στο μαυσωλείο.

Όταν βέβαια το άνοιξε το βρήκε άδειο.

Παράλληλα, είχαν αρχίσει να ακούγονται διάφορα πράγματα για τον Κόζελ.

Γείτονες τον είχαν δει να χορεύει με μια κούκλα σε ανθρώπινο μέγεθος, ενώ υποψίες κίνησε και το γεγονός ότι ο Κόζελ αγόραζε γυναικεία ρούχα για την σύζυγό του, που κανείς δεν είχε δει όλα αυτά τα χρόνια.

Το 1940, η αδερφή της Ελένα βρέθηκε στο κατώφλι του σπιτιού του γιατρού.

Ο Κόζελ την υποδέχτηκε με χαρά και την άφησε να μπει στο σπίτι.

Οι υποψίες ήταν αλήθεια.

Αυτό που αντίκρισε η αδερφή της κοπέλας ήταν ένα κέρινο ομοίωμα της Όγιος ντυμένο με νυφικό φόρεμα.

Συνειδητοποίησε ότι το ομοίωμα ήταν η ίδια η Ελένα Όγιος.

Τι έδειξε η αυτοψία

Η αδερφή της Όγιος αμέσως κάλεσε τις αρχές.

Κατά την αυτοψία, οι ιατροδικαστές ανακάλυψαν πως τα κόκαλα της Ελένα συγκρατούνταν με χορδές πιάνου, ο Κόζελ είχε αντικαταστήσει το σαπισμένο δέρμα με κερί, είχε αφαιρέσει τα μάτια της κοπέλας και στη θέση τους είχε τοποθετήσει δύο μεγάλες μαύρες γυάλινες χάντρες, ενώ είχε φτιάξει και μία περούκα από τα ίδια τα μαλλιά της Ελένα που έπεφταν, καθώς το σώμα της αποσυντίθετο.

Ο Κόζελ μάλιστα ασελγούσε και ερωτικά στο πτώμα, πιστεύοντας ότι έχει μια φυσιολογική σχέση.

Στη δίκη του γιατρού οι γυναίκες συμπόνεσαν τον Κόζελ

Η παράξενη υπόθεση νεκροφιλίας έφτασε μέχρι τα δικαστήρια. Ο Κόζελ εξετάστηκε από ψυχίατρο και κρίθηκε ψυχικά υγιής.

Το δικαστήριο ωστόσο τον έκρινε αθώο για τυπικούς λόγους, καθώς το αδίκημα της τυμβωρυχίας είχε παραγραφεί.

Ο Κόζελ και η νεκρή αγαπημένη του έγιναν αμέσως μια δημοφιλής ιστορία στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το παράδοξο είναι πως η πλειοψηφία του κόσμου και κυρίως ο γυναικείος πληθυσμός τάχθηκε υπέρ του Κόζελ.

Πριν ταφεί ξανά, το σώμα της Ελένα Όγιος,  εκτέθηκε στο κοινό. Ο Καρλ Φον Κόζελ, μέχρι τον θάνατο ζητούσε να μάθει που βρίσκεται η αγαπημένη του Ελένα

Τον θεώρησαν έναν «τρελό και αθεράπευτα ρομαντικό» άνθρωπο, που δεν επέτρεψε ούτε στον θάνατο να τον χωρίσει από την Όγιος.

Μετά τη δίκη, αποφασίστηκε να ταφεί εκ νέου η Ελένα Όγιος, σε μυστική τοποθεσία. Πριν από την ταφή, επετράπη στο κοινό να δει από κοντά το παραμορφωμένο σώμα της Ελένα Όγιος.

Το 1952, ο Κόζελ βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του. Στην αγκαλιά του είχε μία μάσκα-ομοίωμα του προσώπου της Ελένα.

mixanitouxronou.gr   news24.gr