Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, ο διαβόητος serial killer πέθανε από εντερική αιμορραγία στο στο νοσοκομείο Bakerfield, όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες με ένοπλη φρουρά.

«Δεν θα ζήσει πολύ ακόμα». Αυτά ήταν τα λόγια προσώπου από το στενό συγγενικό περιβάλλον του διαβόητου δολοφόνου σε δημοσιογράφο του TMZ.

Τη δεκαετία του 1960 ο Μάνσον, που είχε ανάμεσα στα φρύδια ένα τατουάζ-σβάστικα, συγκέντρωσε στο σπίτι του στο Λος Άντζελες μια ομάδα ανθρώπων και σχημάτισε την οργάνωση «Οικογένεια Μάνσον», τα μέλη της οποίας έτρεφαν απόλυτη λατρεία στο πρόσωπό του.

Το καλοκαίρι του 1969 ζήτησε από τις νεαρότερες ακολούθους του να δολοφονήσουν επτά ανθρώπους με στόχο να προκληθούν φυλετικές συγκρούσεις. Ενώ έδινε εντολές για τους φόνους, δεν συμμετείχε σε αυτούς.

Μεταξύ των θυμάτων ήταν και η Σάρον Τέιτ, η σύζυγος του Ρoμάν Πολάνσκι που ήταν 8 μηνών έγκυος και μαχαιρώθηκε 16 φορές από τα μέλη της οργάνωσης.

Το 1971 καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά αργότερα η ποινή μετατράπηκε σε 9 φορές ισόβια σύμφωνα με το CNN.

Δείτε απόσπασμα συνέντευξης του Τσαρλς Μάνσον και την επική απάντηση που δίνει στην ερώτηση "Ποιος είσαι;":

Από τα ομαδικά όργια και τη μουσική στις δολοφονίες

«Έβαλα πέντε ανθρώπους στο χώμα. Είμαι στη φυλακή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Είμαι ένας πολύ επικίνδυνος άνθρωπος», είπε ο Τσαρλς Μάνσον στον ψυχολόγο της φυλακής. Ποιος είναι ο Τσαρλς Μάνσον; Ο εμπνευστής ενός «φυλετικού πολέμου», που ονόμασε Helter Skelter και οδήγησε την πιστή του ομάδα στη δολοφονία 9 ατόμων, ανάμεσα στα οποία ήταν και η έγκυος Σάρον Τέιτ, σύζυγος του γνωστού Γαλλο-Πολωνού σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν την υποτυπώδη μουσική καριέρα που είχε ο Μάνσον, με τη βοήθεια του Ντένις Γουίλσον των Beach Boys, πριν αρχίσει να «θερίζει» κόσμο.

Γεννημένος το 1934 στο Οχάιο από την ανήλικη αλκοολική Καθλίν Μάντοξ, άρχισε από πολύ μικρή ηλικία να μπαινοβγαίνει στα αναμορφωτήρια και στη συνέχεια στις φυλακές, μέχρι που ξεκίνησε να οργανώνει την «οικογένεια Μάνσον», όπως συνήθιζε να την αποκαλεί, την οποία αποτελούσαν κυρίως γυναίκες, που τον ακολουθούσαν πιστά και ήταν οι ερωτικές του σύντροφοι.

Την άνοιξη του 1968 θα γνωρίσει τον Ντένις Γουίλσον, ντράμερ των Beach Boys και θα μετακομίσει σπίτι του στο Λος Άντζελες μαζί με την «οικογένειά» του. Με το πέρασμα του χρόνου αυξανόταν και ο αριθμός των γυναικών που εντάσσονταν στην ομάδα του Μάνσον, ο οποίος περνούσε τον χρόνο του τραγουδώντας με τον Γουίλσον, ενώ οι γυναίκες φρόντιζαν και τους δύο, κρατώντας περισσότερο το ρόλο του υπηρετικού προσωπικού. Εννοείται ότι το σεξ ήταν ελεύθερο μεταξύ τους και κομμάτι της φιλοσοφίας του Μάνσον. Ο Γουίλσον, όπως πολύς κόσμος εκείνη την περίοδο, ενθουσιάστηκε με το ταλέντο του Μάνσον και την ιδιαίτερη, ανήσυχη προσωπικότητά του. Έτσι έκλεισε και πλήρωσε στούντιο, προκειμένου ο Μάνσον να ηχογραφήσει τραγούδια που είχε γράψει ο ίδιος. Γρήγορα όμως θα χάσει το ενδιαφέρον για τη μουσική και ο Μάνσον αρχίζει να γίνεται πραγματικά επικίνδυνος. Θα αναπτύξει μια ανισσόροπη θεωρία για ένα «φυλετικό πόλεμο», τον οποίο ονόμασε «Helter Skelter», από το γνωστό τραγούδι των Beatles. Ο Μάνσον είχε πάρει τον δρόμο χωρίς γυρισμό και άρχισε να καθοδηγεί την ομάδα του σε εγκληματικές ενέργειες. Στις 9 Αυγούστου, μέλη της «οικογένειας Μάνσον», με επικεφαλής τον ίδιο, δολοφόνησαν 7 άτομα, ανάμεσά τους και η σύζυγος του Ρομάν Πολάνσκι, την οποία μαχαίρωσαν 16 φορές, ενώ συνεχίζοντας το μακελειό, την επόμενη μέρα σκότωσαν το ζευγάρι Λαμπιάνκα.

Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη, καθώς το 1972 το ανώτατο δικαστήριο κατάργησε την εσχάτη των ποινών. Από τότε ο -82χρονος σήμερα- Μάνσον έχει υποβάλει αρκετές φορές αίτηση αποφυλάκισης και όλες απορρίφθηκαν.Το 2007 η επιτροπή αναστολών έκρινε πως, παρά τη μεγαλη του ηλικία, «συνεχίζει να αποτελεί κίνδυνο για τους άλλους και εξακολουθεί να μπορεί να βλάψει οποιονδήποτε έρθει σε επαφή μαζί του». Μάλιστα ο Μάνσον είχε αρνηθεί να συμμετάσχει στα προγράμματα αυτοβοήθειας ή εκπαίδευσης και σύμφωνα με τα λεγόμενα του επιτρόπου Τζον Πεκ, μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει κανένα σημάδι μεταμέλειας.

Τον Ιανουάριο του 2017, ο Τσαρλς Μάνσον μεταφέρθηκε από μια φυλακή στην Καλιφόρνια σε νοσοκομείο για άγνωστο θέμα υγείας. Ο Μάνσον είναι σοβαρά άρρωστος, αποκάλυψε μια πηγή στην εφημερίδα Los Angeles Times, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες.

Πώς ο Μάνσον παρέσυρε τις κοπέλες σε ομαδικά όργια

Τα «θύματα» του Τσαρλς Μάνσον ήταν ευαίσθητες νεαρές κοπέλες από διαλυμένες οικογένειες, που έψαχναν απεγνωσμένα μία «πατρική φιγούρα». Ο Μάνσον τους έταζε λαγούς και πετραχήλια. «Είπε ότι είχα κόμπλεξ με τον πατέρα μου. Εντυπωσιάστηκα, γιατί κανείς δεν μου είχε ξαναπεί κάτι τέτοιο. Δεν γνώρισα τον πατέρα μου και μισούσα τον πατριό μου», δήλωσε η Λίντα Κασάμπιαν στο δικαστήριο.

Μιλούσε για την απόλυτη ελευθερία και προσπαθούσε να δώσει την εντύπωση μίας ανώτερης δύναμης, γι’ αυτό είχε αφήσει μακρύ μαλλί και μούσια, όπως ήταν άλλωστε και η μόδα της εποχής, για να θυμίζει τον Χριστό.

Ένα απ’ τα βασικά «κηρύγματα» του «πατέρα» της οικογένειας Μάνσον, ήταν η σεξουαλική απελευθέρωση. Ήταν τυχερός, γιατί τα διδάγματά του συμβάδιζαν με τα ήθη της εποχής και δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να πείσει τους μαθητές του να συμμετάσχουν στα σεξουαλικά όργια. Χορηγούσε, μάλιστα, γενναιόδωρες δόσεις LSD στην οικογένεια, για να εξαλείψει οποιεσδήποτε αμφιβολίες. Χρησιμοποιούσε την κουλτούρα των χίπηδων προς το συμφέρον του. «Ο Τσάρλι μας είπε να κάνουμε έρωτα όλοι μαζί. Βγάλαμε όλοι τα ρούχα μας και ξαπλώσαμε στο πάτωμα. Δεν είχε σημασία ποιος ήταν δίπλα, άντρας ή γυναίκα. Κάναμε έρωτα όλοι μαζί», συνέχισε η απολογία της Λίντα Κασάμπιαν. Το σεξ ήταν ο τρόπος του να «παγιδεύσει» καινούρια μέλη. Η Κασάμπιαν είπε ότι κάθε γυναίκα στην οικογένεια είχε χρέος «να κάνει έρωτα μαζί τους, για να τους πείσουμε να μπουν στην οικογένεια. Κι αν δεν ήθελαν, να μην τους δώσουμε άλλη σημασία». Το δεξί χέρι του Μάνσον, ο Τσαρλς Γουότσον, εξήγησε στο βιβλίο του τον τρόπο που κατάφερε ο Μάνσον να κερδίσει την τυφλή υποταγή της οικογένειας: «Ο Μάνσον ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης, που μας γοήτευσε με τα ψέματα και τις διεστραμμένες φιλοσοφίες του. Κάλυψε τις ψυχολογικές μας ανάγκες, μέχρι που μας κρατούσε για τα καλά υπό την επήρειά του. Τα ναρκωτικά το έκαναν πιο εύκολο να μαγευτούμε. Χρησιμοποιούσε τη μουσική του, για να μας φέρει όλους πιο κοντά. Η υπακοή ήταν έμβλημα τιμής στην οικογένεια».