Με τις αμερικανικές εκλογές να έχουν εισέλθει στην τελική τους ευθεία έχουμε ακούσει κατά καιρούς διάφορα δημοσιεύματα που προκαλούν έκπληξη. Από το γεγονός ότι οTrumpστηρίζεται από τονPutin, ως ο πλανητάρχης τον οποίο ο Ρώσος Πρόεδρος προτιμά και έχει φιλικές σχέσεις και σύμπνοια απόψεων, μέχρι του ότι η Ρωσία ήταν αυτή που αποκάλυψε τα μηνύματα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τηςHilary. Σε αυτή την πλειάδα δημοσιευμάτων, που μπορούν να χαρακτηριστούν έως και κατευθυνόμενα από το αμερικανικό σύστημα, το οποίο διαχειρίζονται αυτή τη στιγμή οι Δημοκρατικοί, ήρθε να προστεθεί άλλη μία αποκάλυψη πως οι αμερικανικές αρχές προετοιμάζονται για ενδεχόμενη «παρέμβαση» της Ρωσίας στην προεκλογική και εκλογική διαδικασία στις ΗΠΑ.
Γράφει ο Γιώργος Αϊβαλιώτης
Αναλυτής γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής ασφάλειας
Αμερικανικές Αρχές, Στρατευμένα ΜΜΕ και το Hilary’s Game
Οι αμερικανικές αρχές «παίζουν το παιχνίδι τηςHilary, η οποία επιχειρεί να αναδείξει τον Trump ως «πράκτορα» των Ρώσων. Αφήνουν να διαρρεύσει πως η Ρωσία θα επιχειρήσει μέσω προπαγάνδας, αλλά ακόμα και με πιο ενεργές προσπάθειες να προκαλέσει χάος στην όλη διαδικασία. Και όταν αναφέρουν «πιο ενεργές προσπάθειες» εννοούν πιθανές παρατυπίες που μπορεί να παρουσιαστούν στο ηλεκτρονικό σύστημα ψηφοφορίας με ρωσικό δάκτυλο! Σκοπός των ενεργειών αυτών είναι, όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα, να προκληθεί δυσπιστία στην αμερικανική κοινή γνώμη ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης.
Το ενδιαφέρον για την «προστασία» της κοινής γνώμης
Ωστόσο πόσο αληθές μπορεί να είναι αυτό; Τέτοιου είδους δημοσιεύματα πιο πιθανό είναι να προκαλέσουν από μόνα τους δυσπιστία μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να «ήθελαν» να προκαλέσουν οι Ρώσοι. Δημιουργούν μία άποψη πως ο εχθρός είναι εντός των τειχών και φυσικά αφήνουν να εννοηθεί πως οιΡώσοιεπεμβαίνουν στην όλη διαδικασία για να προκρίνουν τον δικό τους υποψήφιο…
Το (πραγματικό) ενδιαφέρον για την προστασία των ημετέρων
Η επιφάνεια του προβλήματος είναι φυσικά αυτό που καθένας θα μπορούσε να σκεφτεί: Οι Δημοκρατικοί κυβερνούν και προσπαθούν να διατηρήσουν την κουτάλα της εξουσίας όσο περισσότερο μπορούν. ΟObamaστηρίζει τη φίλη του Hilary. Αλλά υπάρχει μία βαθύτερη πραγματικότητα στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού… και αυτή είναι η στενή σχέση που διαθέτουν τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα στη χώρα και οι χρηματοδοτήσεις που λαμβάνουν τα κόμματα από τις εταιρείες-κολοσσούς που επιθυμούν εν συνεχεία μία σχετική εύνοια. Αυτό σημαίνει ότι το αμερικανικό σύστημα δύναται να προβεί σε οποιεσδήποτε διαδικασίες άσκησης ψυχολογικής πίεσης μέσω τωνΜΜΕπου πρόσκεινται σε αυτό, προκειμένου να εξαργυρώσει τη στήριξη που παρέχεται στον κομματικό μηχανισμό από διάφορους μεγιστάνες της χώρας. Τέτοιοι μεγιστάνες δεν είναι αποκλειστικά αμερικανικής καταγωγής σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία, όπως αυτή τωνΗΠΑκαι φυσικά ανάμεσά τους υπάρχουν και Ρώσοι επιχειρηματίες.
Το χρήμα δεν έχει εθνικότητα
Στις 05 Σεπτεμβρίου οι ρωσικές αρχές προέβησαν στη σύλληψη δύο ανώτερων επιχειρηματικών στελεχών και συνεργατών ενός ρώσου μεγιστάνα, τουVIKTOR VEKSELBERG.Πρόκειται για έναν ουκρανικής καταγωγής ισραηλίτη, τον τέταρτο πλουσιότερο άνθρωπο της Ρωσίας με περιουσία που ξεπερνά τα $13 δις, πρόεδρο της εταιρείαςRENOVA, ο οποίος σπούδασε Μηχανικός Συγκοινωνιακών Δικτύων στη Μόσχα και εργάστηκε ως τεχνικός στην κρατική εταιρεία κατασκευής σωληνώσεων και αντλιών της τότεΕΣΣΔ. Επωφελήθηκε από την«Περεστρόικα» και το «Glasnost» του Gorbachev, δηλαδή το πρόγραμμα μερικής απελευθέρωσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην κομμουνιστική αγορά και τις μετέπειτα ιδιωτικοποιήσεις του Yeltsin. Κατά αυτό τον τρόπο σήμερα θεωρείται ο βασιλιάς του αλουμινίου, αφού διαθέτει την μεγαλύτερη εταιρεία στο χώρο παγκοσμίως, τηRUSAL.
Κάποιος θα πίστευε ότι ένας τέτοιος μεγιστάνας θα ήταν άνθρωπος του Ρώσου Προέδρου. Ωστόσο θα πρέπει να σκεφτούμε την απάντηση στο ερώτημα πώς ένας μηχανικός, που έφτιαξε μία μικρή εταιρεία επί εποχής Gorbachev, κατάφερε να γίνει ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου; Το κουβάρι ξεκινά να ξετυλίγεται από το 1997 και την συμμετοχή τουVEKSELBERGστο Δ.Σ. μίας εκ των μεγαλυτέρων εταιρειών πετρελαίου της Ρωσίας, την ΤΝΚ. Ένα χρόνο μετά η εταιρεία ανακήρυσσε τον VEKSELBERG σε Πρόεδρό της, παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για κάποιον νεοεισερχόμενο στο Δ.Σ. αυτής και ούτε διέθετε το μεγαλύτερο ποσοστό μετοχών. Αν και εκείνη τη στιγμή μία τέτοια κίνηση χαρακτηριζόταν περίεργη, πέντε χρόνια μετά φάνηκε ποιος ήταν ο σκοπός. Ο VEKSELBERG μαζί με άλλους Ρώσους ισραηλίτες ίδρυσαν μία εταιρεία διαχείρισης πετρελαιοειδών, την AAR, η οποία δραστηριοποιείτο σε Ουκρανία και Ρωσία. Η AAR αμέσως μετά συγχωνεύθηκε με τη θυγατρική της βρετανικής BP στη Ρωσία και η νέα εταιρεία, στην οποία οι βρετανοί ήταν συνιδιοκτήτες κατά 50% ονομάστηκε ΤΝΚ-ΒΡ… Το 2013 όλες οι μετοχές της εταιρείας AAR (το 50% δηλαδή της ΤΝΚ-ΒΡ) πουλήθηκαν στην κρατικήRosneft
Αυτό μπορεί να φαίνεται ως μία απλή επιχειρηματική κίνηση. Ας δούμε όμως ποιοι ήταν οι εμπλεκόμενοι ρώσοι ισραηλίτες που προαναφέρθηκαν:
1. Mikhail Fridmanο δεύτερος πλουσιότερος Ρώσος, επίσης γεννημένος στην Ουκρανία και από την ίδια πόλη με τον VEKSELBERG, μέλος του αμερικανικού think tank Council on Foreign Relations (CFR), στο οποίο συμμετέχουν πρώην Στρατηγοί, Διευθυντές της CIA και πρώην πολιτικοί των ΗΠΑ.
2. German Khanεπίσης ισραηλίτης γεννημένος στην Ουκρανία. Αν και ο ίδιος δεν γεννήθηκε στο Lviv, από όπου κατάγονταν οι δύο προαναφερόμενοι, προέρχονταν οι γονείς του από την πόλη αυτή.
3. Alexey Viktorovich Kuzmichevο μόνος Ρώσος της «παρέας» των μεγιστάνων που γεννήθηκε στη Ρωσία, ο οποίος γνώρισε τους υπόλοιπους στα φοιτητικά του χρόνια. Υπηρέτησε στον στρατό της τότε ΕΣΣΔ και ανήκε στο κομμουνιστικό κόμμα.
4. Leonard Blavatnik,φίλος και στενός συνεργάτης του VEKSELBERG αμερικανικής υπηκοότητας, ισραηλίτης, γεννημένος στην Ουκρανία, ο οποίος μετανάστευσε με την οικογένειά του, όταν ακόμα ήταν φοιτητής στις ΗΠΑ. Εκεί ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο της Columbia και αργότερα στο Harvard, ενώ έχει έντονη επιχειρηματική και ακαδημαϊκή δραστηριότητα στην Αγγλία.
Ο εκφοβισμός του ρωσικού lobby
Όπως φαίνεται λοιπόν ο VEKSELBERG που εμπλέκεται σήμερα σε οικονομικό σκάνδαλο μέσω των συνεργατών του έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να θεωρηθεί απειλή για τα ρωσικά συμφέροντα. Ουκρανικής καταγωγής, με άμεσους συνεργάτες ανθρώπους επίσης της ίδιας καταγωγής, που στο σύνολό τους έχουν συστήσει έναν όμιλο με δραστηριότητες στο δυτικό κόσμο, οι οποίες ξεπερνούν το αμιγώς επιχειρηματικό κομμάτι. Αυτό από τη μία πλευρά θα μπορούσε να θεωρηθεί ως έμμεση επέμβαση των ρωσικών αρχών, προς Ρώσους, οι οποίοι θα μπορούσαν να χρηματοδοτούν την προεκλογική εκστρατεία της Hilary και ως εκ τούτου να δικαιολογείται και ο ισχυρισμός των αμερικανικών αρχών, που για λόγους πολιτικής ορθότητας δε θα μπορούσαν να αναφέρουν τα πραγματικά στοιχεία της φημολογούμενης παρέμβασης.
Η προπαγάνδα της σπόντας
Από την άλλη θα πρέπει να σκεφτούμε και το σενάριο της απλής προπαγάνδας των ΜΜΕ, τα οποία πολύ εύκολα θα χτυπούσαν το ρωσικό καθεστώς με την καθοδήγηση των Blavatnik και Fridman, που δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ και θα ήθελαν να προστατεύσουν το όνομα του ομίλου RENOVA, στον οποίο συμμετέχουν και οι ίδιοι είτε άμεσα είτε μέσω των εταιρειών τους. Δηλαδή στο όνομα των αμερικανικών εκλογών οι Ρώσοι επιχειρηματίες μπορεί να ασκούν ψυχολογικές και πολιτικές πιέσεις στη Μόσχα, κάτι που αφήνει αδιάφορη την Ουάσιγκτον και την εξυπηρετεί ώστε να μην αλλάξει (κομματικά) χέρια η Προεδρεία. Άλλωστε τα χρήματα που απαιτούνται για την προεκλογική εκστρατεία των υποψήφιων για την Προεδρεία συγκεντρώνονται σε εκδηλώσεις που συμμετέχουν εκατοντάδες επιχειρηματίες. Η δίωξη μερικών Ρώσων και ο εκφοβισμός του ρωσικού lobby, όπως θα ήθελε η Hilary να εννοηθεί, δεν είναι ένα καίριο πλήγμα, τουλάχιστον όχι τόσο καίριο όσο το γεγονός ότι η ίδια δε μπόρεσε να εξασφαλίσει την απόρρητη ταυτότητα του ηλεκτρονικού της ταχυδρομείου.
geopolitics.gr
