Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απειλεί να τιμωρήσει τον…εκδότη της εφημερίδας Cumhuriyet, γιατί αποκάλυψε video, το οποίο υποστηρίζει ότι απεικονίζει άνδρες της υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ να βοηθούν στην αποστολή όπλων στους τζιχαντιστές στη Συρία.

Η εφημερίδα Cumhuriyet ανέβασε την Παρασκευή στην ιστοσελίδα της video, που όπως υποστηρίζει το έντυπο, δείχνει χωροφύλακες και αξιωματικούς της αστυνομίας να ανοίγουν κιβώτια που, σύμφωνα με την εφημερίδα, περιείχαν όπλα και πυρομαχικά και τα οποία ήταν φορτωμένα σε τρία φορτηγά της MIT.

“Το άτομο το οποίο το παρουσίασε ως αποκλειστικό ρεπορτάζ θα πληρώσει υψηλό τίμημα γι αυτό. Δεν θα το αφήσω να περάσει”, δήλωσε ο Ερντογάν αργά το βράδυ της Κυριακής σε συνέντευξή του στο κρατικό κανάλι TRT.

Το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο έναν εισαγγελέα και καταθέσεις αξιωματικών της χωροφυλακής στο δικαστήριο, μετέδωσε στις 21 Μαΐου ότι αυτόπτες μάρτυρες και εισαγγελείς καταγγέλλουν πως η ΜΙΤ βοήθησε στην παράδοση όπλων σε τμήματα της Συρία που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών από τα τέλη του 2013 ως τις αρχές του 2014.

Η Cumhuriyet ανέφερε ότι το βίντεο που ανέβασε στην ιστοσελίδα της έχει τραβηχτεί στις 19 Ιανουαρίου 2014, αλλά δεν αποκάλυψε πώς αυτό περιήλθε στην κατοχή της.

Ο Ερντογάν είπε ότι τα φορτηγά εκείνα ανήκαν στην MIT, αλλά μετέφεραν βοήθεια για τους Τουρκμένους στη Συρία. Πρόσθεσε ότι οι εισαγγελείς δεν διαθέτουν την εξουσία για να κάνουν ελέγχους σε οχήματα της MIT και ανήκουν σε αυτό που αποκαλεί “παράλληλο κράτος”, το οποίο διοικεί ο πρώην σύμμαχός του και σημερινός εχθρός του Φετουλάχ Γκιουλέν, ο ιμάμης ο οποίος ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ και τον οποίο ο Ερντογάν κατηγορεί ότι επιδιώκει την ανατροπή του.

“Αυτές οι κατηγορίες κατά της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών και αυτή η παράνομη επιχείρηση είναι μίας μορφής κατασκοπεία”, είπε ο Ερντογάν και πρόσθεσε ότι έχει εξουσιοδοτήσει τον δικηγόρο του να καταθέσει μήνυση.

Και ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε το σαββατοκύριακο ότι τα φορτηγά αυτά μετέφεραν βοήθεια για Τουρκμένους κι αρνήθηκε να αναφερθεί στο περιεχόμενό τους.

“Δεν αφορά κανέναν τι υπήρχε μέσα στα φορτηγά. Ναι, σημειώθηκαν σοβαρές συγκρούσεις στη Συρία και βοηθήσαμε τους Τουρκμένους”, τόνισε σε τηλεοπτική συνέντευξή του.

Ο κόσμος μας είναι συναρπαστικός. Είναι γεμάτος εκπλήξεις και αβεβαιότητες, πράγματα που δεν γνωρίζουμε και περιμένουν να τα ανακαλύψουμε, καθώς και εκείνα που ποτέ δεν ξέραμε εάν είναι αληθινά ή όχι.

Στο Reddit, άνθρωποι από όλο τον κόσμομοιράστηκαντις δικές τους απαντήσεις, στην μία, κοινή ερώτηση που τέθηκε: Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον ή περίεργο πράγμα που ξέρεις; Οι απαντήσεις, είτε πρόκειται για κάτι που δεν ξέραμε για την αρχαϊκή εποχή, είτε για σύγχρονα πράγματα που διαφεύγουν της προσοχής μας, είναι εντυπωσιακές:

1.Αν φας το συκώτι μιας πολικής αρκούδας θα πεθάνεις. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν τόσο πολλή βιταμίνη Α.

2.Το κακάπο είναι πτηνό, που ανήκει στην οικογένεια των παπαγάλων και συναντάται αποκλειστικά σε ελεγχόμενες περιοχές της Νέας Ζηλανδίας. Μεταξύ άλλων, δεν έχει πτητική ικανότητα, έχει χαμηλό μεταβολισμό, χαρακτηριστική φωνή, που επιτρέπει να γίνεται αμέσως αντιληπτό από τα άλλα ζώα- δυστυχώς. Υπάρχουν τόσο λίγα τέτοια πτηνά, που στα περισσότερα από αυτά έχουν δοθεί ονόματα.

3.Οι νεκροί μπορούν να «ανατριχιάσουν», καθώς και να εκσπερματώσουν.

4.Ο J.R.R Tolkien και ο Hitler βρέθηκαν αντιμέτωποι σε μάχη κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

5.H εποχή που έζησε η Κλεοπάτρα είναι πιο κοντά, χρονολογικά, στη προσγείωση των ανθρώπων στο φεγγάρι, παρά στην κατασκευή της πυραμίδας της Γκίζας.

6.Ο εθνικός ύμνος της Ισπανίας δεν έχει στίχους. Αυτός είναι και ο λόγος που όταν παίζει ο ύμνος της χώρας, πριν από κάποιο αγώνα για παράδειγμα, το κοινό απλώς τραγουδάει«ΟΟΟ».

7.Το μέλι δεν χαλάει. Μπορείς να φας μέλι 3.000 χρόνων.

8.Όταν αναπνέουμε από τη μύτη, πάντα εισπνέουμε περισσότερο αέρα από το ένα ρουθούνι, από ότι από το άλλο. Αυτό αλλάζει κάθε 15 λεπτά.

9.Υπήρχαν ακόμη μαμούθ όταν χτίστηκαν οι πυραμίδες.

10.Θα χρειαζόταν περίπου 1.200.000 κουνούπια- με το καθένα να τσιμπάει από μία φορά- για να ρουφηχθεί ολοκληρωτικά το αίμα ενός ανθρώπου.

11.Το 1903 οι αδερφοί Wright ήταν εκείνοι που πέταξαν για πρώτη φορά. 66 χρόνια αργότερα, η ανθρωπότητα «έφτασε» στο φεγγάρι.

12.Το σώμα του Jeremy Bentham, του διάσημου φιλοσόφου του 18ου και 19ου αιώνα, βρίσκεται στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Παλαιότερα, το κεφάλι του αποτελούσε «έκθεμα» στο πανεπιστήμιο, αλλά επειδή οι φοιτητές συνήθιζαν να το χαράζουν, πλέον φυλάσσεται.

13.Υπάρχουν διαφορετικά είδη ουράνιων τόξων.

14.Υπήρχε ένα είδος πιθήκου που λεγόταν «γιγαντοπίθηκος» (gigantopithecus). Πιστεύεται πως, πλέον, έχει αφανιστεί από τη γη. Το ενδιαφέρον είναι πως το συγκεκριμένο είδος πιστεύεται πως έθαβε τους νεκρούς, κάτι που μόνο άλλο ένα είδος πιθήκων είναι γνωστό πως κάνει.

15. Οι τυφλοί δεν βλέπουν μαύρο, όπως νομίζουμε. Δεν βλέπουν τίποτα.

16.Οι μπαγκέτες είχαν φτιαχτεί επίτηδες μακριές και τόσο λεπτές, ώστε να μπορούν οι γάλλοι στρατιώτες να τις αποθηκεύουν στις τσέπες των παντελονιών τους.

17.Μπύρα, κρασί, ψωμί και τυρί: όλα τους είναι παραδείγματα ελεγχόμενης- από τον άνθρωπο- αλλοίωσης.

18.Αν ξεκινούσες με 1 λεπτό του ευρώ και διπλασίαζες τα χρήματα σου κάθε ημέρα, θα χρειαζόσουν 27 ημέρες για να γίνεις εκατομμυριούχος.

19.Πριν μερικά χρόνια, σε έναν διαγωνισμό τοξοβολίας την πρώτη θέση κατέλαβε μια ομάδα από το Καζακστάν. Όταν έφτασε η ώρα της βράβευσης, ο εθνικός ύμνος που ακούστηκε ήταν από την ταινία Borat, κατά λάθος.

20.Το έτος 2013 είναι το πρώτο μετά το 1987, στο οποίο όλα τα τέσσερα ψηφία είναι διαφορετικά. Επίσης, οι δύο χρονιές (1987-2013) απέχουν και οι δύο 13 χρόνια από το 2000.

21.Πριν τον θάνατο του, ο Aldous Huxley είχε ζητήσει από τη γυναίκα του να του δώσει ενδοφλέβια LSD.

22.Ουσιαστικά, οτιδήποτε μπορεί να λιώσει, μπορεί να σχηματιστεί σε γυαλί.

23.Ένα φωτόνιο μπορεί να χρειαστεί 40.000 χρόνια για να ταξιδέψει από τον πυρήνα του ήλιου στην επιφάνεια του, αλλά μόλις 8 λεπτά για να διασχίσει την υπόλοιπη διαδρομή προς την Γη.

24.Η γραφή είχε αναπτυχθεί τόσο από τους Αιγύπτιους, όσο και από τους Σουμέριους, τους Κινέζους και τους Μάγιας.

25.Εάν με κάποιο τρόπο μπορούσε κανείς να εξορύξει όλο το χρυσό από τον πυρήνα της γης, θα μπορούσε να καλύψει όλη την επιφάνεια της γης, με ένα στρώμα χρυσού που θα έφτανε ως και τα γόνατα.

huffpost.gr

Με το Ισλαμικό Κράτος να έχει βρεθεί ξανά στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας, καθώς έχει θέσει υπό τον έλεγχό του σχεδόν το 50% της Συρίας, σημειώνοντας παράλληλα νίκες στο Ιράκ, στο «μικροσκόπιο» μπαίνουν οι τακτικές που κρύβονται πίσω από τις επιτυχίες των τζιχαντιστών στο πεδίο της μάχης.

Σημαντικό κομμάτι τους, σύμφωνα μεανάλυση της εταιρείας υπηρεσιών πληροφοριών στρατηγικής ασφαλείας The Soufan Group, είναι η συστηματική χρήση επιθέσεων αυτοκτονίας – ειδικά εναντίον των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας.

Όπως αναφέρεται στην ανάλυση, η οργάνωση έχει ανάγει τις επιθέσεις αυτοκτονίας σε πραγματική επιστήμη, καθώς χρησιμοποιούνται ευρέως – ειδικά επιθέσεις με αυτοκίνητα- στο «άνοιγμα» μεγάλων μαχών, αλλά και για την πρόκληση αναταραχής και αποσυντονισμού εν όψει επικείμενων ιρακινών αντεπιθέσεων, όπως αυτές γύρω στο Ραμάντι. Παράλληλα, δεν έχει παύσει η χρήση τους εναντίον πολιτικών στόχων, όπως πρόσφατα σε ξενοδοχεία στη Βαγδάτη.

Όπως σημειώνεται, υπάρχει σημαντικός λόγος που τα αεροπορικά πλήγματα του αεροπορικού συνασπισμού του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ στοχοθετούν βαρέα οχήματα, καθώς το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιεί μπουλντόζες και άλλων ειδών οχήματα για να καθαρίζει τον δρόμο ενόψει επιθέσεων αυτοκτονίας με αυτοκίνητα. «Όσο η οργάνωση μπορεί να κατασκευάζει και να διανέμει βόμβες αυτοκινήτων στην ποσότητα και την ποιότητα των τελευταίων ετών, θα διατηρεί την δυνατότητα εκτόξευσης μεγάλων επιθέσεων σε οχυρωμένες περιοχές και αστικά κέντρα.

«Υπάρχουν λίγες άμυνες εναντίον ενός αυτοκινήτου-βόμβας πολλών τόννων, δεν υπάρχει καμία εναντίον πολλών. Μεταξύ ευκόλως αντιληπτών προβληματισμών σχετικά με το αξιόμαχο των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας, υπάρχει επίσης η πικρή αλήθεια ότι το Ισλαμικό Κράτος μπορεί να ξεπερνά προηγουμένως θεωρούμενες ισχυρές στατικές άμυνες μέσω υπολογισμένης και συγκεντρωτικής χρήσης βομβιστών αυτοκτονίας. Το Ισλαμικό Κράτος δεν έχει έλλειψη τέτοιων εκρηκτικών ή εθελοντών για τέτοιες επιθέσεις...είναι οι βομβιστικές επιθέσεις με αυτοκίνητα που το έχουν βοηθήσει να καταλάβει πόλεις και οχυρωμένες περιοχές».

Σε πολλές περιοχές, σημειώνεται, οι τζιχαντιστές είτε ελέγχουν την ύπαιθρο, είτε μπορούν να επιχειρούν και να κινούνται σχετικά ανενόχλητοι. Εκεί δημιουργούνται πρακτικά «εργοστάσια» κατασκευής πολύ ισχυρών και μεγάλων αυτοκινήτων-βομβών (SVBIED- suicide vehicle borne improvised explosive device). Το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιεί τα αυτοκίνητα-βόμβες με τρόπο άνευ προηγουμένου, καθώς οι επιθέσεις, ακόμα και όταν δεν χαρακτηρίζονται από μεγάλους αριθμούς, έχουν εξαιρετικό συντονισμό.

Στο Ραμάντι, η οργάνωση χρησιμοποίησε μέχρι και 30 αυτοκίνητα-βόμβες εναντίον των οχυρωμένων θέσεων των ιρακινών δυνάμεων. Για αυτές τον δρόμο άνοιξαν μπουλντόζες, οι οποίες πραγματοποίησαν άρση εμποδίων στην περίμετρο (χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η καταστροφή βαρέος οικοδομικού εξοπλισμού συνεπάγεται την πρόληψη πολλών τέτοιων επιθέσεων.

Όπως σημειώνεται, τη στιγμή που αυτές οι επιθέσεις σπάνε το ηθικό των Ιρακινών, είναι ιδιαίτερα εμψυχωτικές για τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, πολλοί εκ των οποίων επιζητούν μια ευκαιρία να πεθάνουν έτσι: ένα ποσοστό τους εισήλθε στην οργάνωση με τον σκοπό να πεθάνει σε αποστολές αυτοκτονίας, και η προσφορά εθελοντών ξεπερνά κατά πολύ τη ζήτηση. «Μαζικές επιθέσεις αυτοκτονίας, όπως στο Ραμάντι, ενισχύουν το ηθικό, καθώς οι εθελοντές ανεβαίνουν πιο ψηλά στη λίστα αναμονής» αναφέρεται σχετικά.

Οι εθελοντές είναι κυρίως ξένοι μαχητές, με τους περισσότερους να προέρχονται από τη Σαουδική Αραβία και τη βόρεια Αφρική. Ωστόσο, αυτό έχει προκαλέσει τριβές στο εσωτερικό της οργάνωσης, καθώς κάποιοι εκτοξεύουν κατηγορίες για ευνοϊκή μεταχείριση κάποιων μεταξύ αυτών που επιλέγονται για να πραγματοποιήσουν επιθέσεις αυτοκτονίας. «Οι ξένοι μαχητές είναι εκ των πραγμάτων μια μάλλον άτακτη συνομοταξία, και το να περιμένουν σε θέσεις άμυνας δεν ήταν αυτό το οποίο οραματίζονταν όταν εντάχτηκαν στις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους» αναφέρεται στην ανάλυση. Οπότε, η οργάνωση κερδίζει από στρατιωτικής άποψης, χάρη στην υψηλή καταστρεπτικότητα των επιθέσεων αυτοκτονίας, αλλά και οργανωτικά, καθώς το προσωπικό του χρησιμοποιείται αποτελεσματικά.

huffpost.gr

Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι είναι ο τίτλος του άρθρου του Αλέξη Τσίπρα, στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, που δημοσιεύεται την Κυριακή, λίγες ώρες πριν από τη νέα τηλεδιάσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού με την Άνγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ. 

Ο Έλληνας πρωθυπουργός τονίζει πως "το ζήτημα της Ελλάδας δεν αφορά αποκλειστικά την Ελλάδα, αλλά αποτελεί το επίκεντρο της σύγκρουσης δύο εκ διαμέτρου αντίθετων στρατηγικών για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης" και μιλά για κάποιους που "θέλουν να αποδεχτούμε να διορίζονται οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί από τους θεσμούς και οι πολίτες να αποστερούνται από το δικαίωμα του εκλέγειν μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Κάτι τέτοιο σημαίνει την ολοκληρωτική κατάργηση της δημοκρατίας στην Ευρώπη, το τέλος κάθε προσχήματος και την αρχή μιας διάσπασης και ενός απαράδεκτου διχασμού της Ενωμένης Ευρώπης. Σημαίνει, εν τέλει, την αρχή για τη δημιουργία ενός τεχνοκρατικού τερατουργήματος, που θα οδηγήσει σε μια Ευρώπη εντελώς ξένη προς τις ιδρυτικές της αξίες", τονίζει ο κ. Τσίπρας. 

"Υπάρχει στρατηγική που επιδιώκει τη διάσπαση και τον διχασμό της Ευρωζώνης και συνακόλουθα της Ε.Ε. Πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η δημιουργία μιας Ευρωζώνης δύο ταχυτήτων, όπου ο σκληρός πυρήνας θα θέτει σκληρούς κανόνες λιτότητας και προσαρμογής και θα διορίζει έναν Υπερυπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης με απεριόριστη εξουσία, με τη δυνατότητα δηλαδή να απορρίπτει ακόμη και προϋπολογισμούς κυρίαρχων κρατών που δεν ευθυγραμμίζονται με τα δόγματα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού", γράφει ο πρωθυπουργός και μιλά για... σχέδιο τιμωρίας χωρών που αρνούνται να υποκύψουν στη νέα εξουσία. 

Όπως λέει, για αυτές "η λύση θα είναι απλή: Σκληρή τιμωρία. Υποχρεωτική λιτότητα. Και, ακόμη περισσότερο, περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, πειθαρχικές κυρώσεις, πρόστιμα, ακόμη και παράλληλο νόμισμα. Έτσι οικοδομείται η νέα ευρωπαϊκή εξουσία με πρώτο θύμα την Ελλάδα η οποία στο μυαλό αρκετών αποτελεί χρυσή ευκαιρία παραδειγματισμού για όλους τους υποψήφιους απείθαρχους".

"Μετά από τις σοβαρές παραχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης η απόφαση είναι στα χέρια όχι των θεσμών που άλλωστε -με εξαίρεση την Ευρωπαϊκή Επιτροπή- δεν εκλέγονται και δεν λογοδοτούν στους λαούς, αλλά στα χέρια των ηγετών της Ευρώπης", επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά πως η λύση στο ελληνικό ζήτημα πρέπει να είναι πολιτική.

Κλείνει μάλιστα το άρθρο του με... Έρνστ Χέμινγουεϊ! Γράφει ο πρωθυπουργός: "Ποια στρατηγική θα επικρατήσει; Εκείνη του ρεαλισμού για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ισότητας και της δημοκρατίας ή η στρατηγική της ρήξης και της διχοτόμησης; Αν κάποιοι, πάντως, νομίζουν ή, θέλουν να πιστεύουν, ότι η απόφαση αυτή αφορά αποκλειστικά και μόνο την Ελλάδα διαπράττουν μεγάλος λάθος. Θα τους πρότεινα απλώς να ξαναδιαβάσουν το αριστούργημα του Χέμινγουεϊ: «Για ποιον χτυπά η καμπάνα;»".

Στις 25 του περασμένου Γενάρη ο ελληνικός λαός πήρε μια γενναία απόφαση. Τόλμησε να αμφισβητήσει το μονόδρομο της σκληρής λιτότητας του μνημονίου και να επιδιώξει μια νέα συμφωνία. Μια νέα συμφωνία που επιτρέπει στην Ελλάδα να επιστρέψει στην ανάπτυξη εντός του ευρώ με ένα οικονομικό πρόγραμμα βιώσιμο, χωρίς τα λάθη του παρελθόντος.
Αυτά τα λάθη, άλλωστε, τα πλήρωσε ακριβά ο ελληνικός λαός, αφού μέσα σε πέντε χρόνια η ανεργία σκαρφάλωσε στο 28% (60% για τους νέους), το μέσο εισόδημα μειώθηκε κατά 40%, ενώ η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, έγινε η χώρα της Ε.Ε. με τον υψηλότερο δείκτη κοινωνικής ανισότητας. 
Και το χειρότερο: Το πρόγραμμα αυτό, παρά τα βαρύτατα πλήγματα στον κοινωνικό ιστό, δεν κατάφερε την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε από το 124% στο 180% του ΑΕΠ, η ελληνική οικονομία -παρά τις βαριές θυσίες του λαού της- παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα κλίμα διαρκούς αβεβαιότητας, που γεννούν οι ανέφικτοι στόχοι δημοσιονομικής εξισορρόπησης που την υποχρεώνουν να πορεύεται σε έναν φαύλο κύκλο λιτότητας και ύφεσης.
Βασικός στόχος της νέας ελληνικής κυβέρνησης τους τελευταίους τέσσερις μήνες είναι να δοθεί τέλος σε αυτό τον φαύλο κύκλο, τέλος σε αυτή την αβεβαιότητα. Μια αμοιβαία επωφελής συμφωνία που θέτει ρεαλιστικούς στόχους πλεονασμάτων, ενώ ταυτόχρονα επαναφέρει την ατζέντα της ανάπτυξης και των επενδύσεων, μια οριστική λύση στο ελληνικό ζήτημα, είναι σήμερα πιο ώριμη και πιο αναγκαία από ποτέ. 
Μια τέτοια συμφωνία, εξάλλου, θα σημάνει και το τέλος της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης που ξέσπασε επτά χρόνια πριν, κλείνοντας τον κύκλο της αβεβαιότητας για την Ευρωζώνη. 

Σήμερα η Ευρώπη έχει τη δυνατότητα να πάρει αποφάσεις που θα πυροδοτήσουν μια ραγδαία ανάκαμψη της ελληνικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας, δίνοντας τέλος στα σενάρια περί Grexit, που εμποδίζουν μια μακροπρόθεσμη σταθεροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας και μπορούν ανά πάσα στιγμή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη, τόσο των πολιτών όσο και των επενδυτών στο κοινό μας νόμισμα.
Λένε, όμως, πολλοί ότι η ελληνική πλευρά δεν βοηθάει σ’ αυτή τη κατεύθυνση γιατί προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις αδιάλλακτη και χωρίς προτάσεις.
Είναι πράγματι έτσι;
Επειδή οι στιγμές είναι κρίσιμες, ίσως και ιστορικές, όχι μόνο για το μέλλον της Ελλάδας αλλά και για την πορεία της Ευρώπης, θα ήθελα με τη σημερινή μου παρέμβαση να αποκαταστήσω την αλήθεια και να ενημερώσω υπεύθυνα την παγκόσμια κοινή γνώμη για τις πραγματικές προθέσεις και θέσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η ελληνική κυβέρνηση, στη βάση της απόφασης του Eurogroup της 20ης του Φλεβάρη, έχει καταθέσει ένα ευρύτατο πακέτο μεταρρυθμιστικών προτάσεων, με στόχο μια συμφωνία που θα συνδυάζει τόσο το σεβασμό στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού όσο, όμως, και το σεβασμό στους κανόνες και τις αποφάσεις που διέπουν τη λειτουργία της Ευρωζώνης. 
Βασική κατεύθυνση των προτάσεών μας είναι η δέσμευση σε χαμηλότερα -και ως εκ τούτου εφικτά- πρωτογενή πλεονάσματα το 2015 και το 2016 και σε υψηλότερα για τα επόμενα χρόνια, δεδομένου ότι προσδοκούμε ανάλογη αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Εξίσου βασικό σημείο των προτάσεών μας είναι η δέσμευση για αύξηση των δημοσίων εσόδων, μέσω, όμως, αναδιανομής των βαρών από τα χαμηλά και μεσαία στα υψηλά εισοδήματα, που μέχρι σήμερα απέφευγαν να πληρώσουν το δικό τους μερίδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης, καθώς στη χώρα μου προστατεύτηκαν αποτελεσματικά, τόσο από την πολιτική ελίτ, όσο και από τα «στραβά μάτια» της τρόικα.
Από την πρώτη στιγμή της νέας διακυβέρνησης, άλλωστε, δείξαμε αυτές τις προθέσεις και την αποφασιστικότητά μας, νομοθετώντας συγκεκριμένη ρύθμιση που αντιμετωπίζει την απάτη των τριγωνικών συναλλαγών, εντατικοποιώντας τους τελωνειακούς και φορολογικούς ελέγχους, ώστε να περιορίσουμε ουσιαστικά το λαθρεμπόριο και τη φοροδιαφυγή. 
Για πρώτη φορά μετά από χρόνια καταλογίσαμε τα οφειλόμενα χρέη των ιδιοκτητών των μέσων ενημέρωσης προς το ελληνικό δημόσιο. 
Η αλλαγή κλίματος στη χώρα είναι σαφής και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι και τα δικαστήρια επιταχύνουν το έργο τους για την απονομή δικαιοσύνης σε υποθέσεις μεγάλης φοροδιαφυγής. Οι ολιγάρχες, με άλλα λόγια, που είχαν συνηθίσει στην προστασία του πολιτικού συστήματος έχουν, πλέον, πολλούς λόγους να χάνουν τον ύπνο τους.
Δεν είναι, όμως, μόνο οι βασικές κατευθύνσεις, αλλά και οι εξειδικευμένες προτάσεις που έχουμε καταθέσει στο πλαίσιο των συζητήσεων με τους θεσμούς που έχουν καλύψει ένα τεράστιο μέρος της απόστασης που μας χώριζε πριν από μερικούς μήνες. Συγκεκριμένα, η ελληνική πλευρά έχει αποδεχθεί την υλοποίηση σειράς θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως η ενίσχυση της ανεξαρτησίας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) και της Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), παρεμβάσεις για την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης αλλά και παρεμβάσεις στις αγορές προϊόντων ώστε να αρθούν στρεβλώσεις και προνόμια.
Επίσης, παρά την κάθετη αντίθεσή μας στο μοντέλο ιδιωτικοποιήσεων που προωθείται από τους θεσμούς, γιατί δεν δημιουργεί αναπτυξιακή προοπτική και δεν μεταφέρει πόρους στην πραγματική οικονομία, αλλά στο, ούτως ή άλλως, μη βιώσιμο χρέος, αποδεχθήκαμε να ολοκληρώσουμε, με κάποιες μικρές τροποποιήσεις, το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, αποδεικνύοντας έμπρακτα την διάθεσή μας για βήματα προσέγγισης.
Συμφωνήσαμε, επίσης, να υλοποιήσουμε μια μεγάλη μεταρρύθμιση στο ΦΠΑ απλοποιώντας το σύστημα και ενισχύοντας την αναδιανεμητική διάσταση του φόρου, ώστε να επιτύχουμε αύξηση τόσο της εισπραξιμότητας όσο και των εσόδων.

Καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις μέτρων που θα επιφέρουν περαιτέρω αύξηση των εσόδων: Έκτακτη εισφορά στα πολύ υψηλά κέρδη, φόρο στο ηλεκτρονικό στοίχημα, εντατικοποίηση των ελέγχων των μεγαλοκαταθετών / φοροφυγάδων, μέτρα για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, ειδικό φόρο πολυτελείας, διαγωνισμό για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες τις οποίες η τρόικα ξέχασε συμπτωματικά επί πενταετία και άλλα.
Τα μέτρα αυτά όχι μόνο αυξάνουν τα έσοδα, αλλά ταυτόχρονα δεν δημιουργούν υφεσιακό αποτέλεσμα, αφού δεν μειώνουν ακόμη περισσότερο την ενεργό ζήτηση και δεν προσθέτουν περισσότερα βάρη στα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα.

Συμφωνήσαμε, επιπλέον, να υλοποιήσουμε μια μεγάλη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα. Με την ενοποίηση ταμείων και την κατάργηση διατάξεων που κακώς επιτρέπουν τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, γεγονός που αυξάνει το πραγματικό όριο συνταξιοδότησης. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων που έχουν δημιουργήσει το μεσοπρόθεσμο πρόβλημα βιωσιμότητάς τους, οφείλονται κατά κύριο λόγο σε πολιτικές επιλογές για τις οποίες σοβαρότατη ευθύνη φέρουν τόσο οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις όσο και κυρίως η τρόικα (μείωση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων κατά 25 δισ. ευρώ μέσω του PSI αλλά και υψηλότατη ανεργία που οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο ακραίο πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζεται στη χώρα από το 2010).

Τέλος, και παρά τη δέσμευσή μας προς τους εργαζόμενους να αποκαταστήσουμε άμεσα την ευρωπαϊκή νομιμότητα στην αγορά εργασίας που αποδιαρθρώθηκε πλήρως την τελευταία πενταετία υπό το πρόσχημα της ανταγωνιστικότητας, αποδεχθήκαμε να υλοποιήσουμε την εργασιακή μεταρρύθμιση μόνο μετά από διαβούλευση με τον ILO, που ήδη έχει τοποθετηθεί θετικά στις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Με δεδομένα τα παραπάνω εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί αυτή η επιμονή σε μονότονες δηλώσεις θεσμικών αξιωματούχων ότι η Ελλάδα δεν καταθέτει προτάσεις; Ποιον σκοπό εξυπηρετεί αυτή η παρατεταμένη στάση ρευστότητας προς την Ελληνική οικονομία, τη στιγμή μάλιστα που η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι θέλει να σεβαστεί τις εξωτερικές της υποχρεώσεις, πληρώνοντας από τον Αύγουστο του 2014 περισσότερα από 17 δισ. ευρώ σε τόκους και χρεολύσια (περίπου 10% του ΑΕΠ της) χωρίς καμία απολύτως εξωτερική χρηματοδότηση; Και, τέλος, ποια η σκοπιμότητα των συντονισμένων διαρροών ότι δεν είμαστε κοντά σε μια συμφωνία που θα βάλει ένα τέλος στην πανευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομική και πολιτική αβεβαιότητα που συντηρείται εξαιτίας του ελληνικού ζητήματος;

Η ανεπίσημη απάντηση από την μεριά ορισμένων είναι ότι δεν είμαστε κοντά σε συμφωνία επειδή η ελληνική πλευρά εμμένει στις θέσεις της για την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και αρνείται να προχωρήσει στην περαιτέρω μείωση των συντάξεων. 
Οφείλω, λοιπόν, ορισμένες διευκρινήσεις.
Σ’ ό,τι αφορά το πρώτο ζήτημα, η θέση της ελληνικής πλευράς είναι ότι δεν είναι δυνατόν η νομοθεσία προστασίας των εργαζομένων στην Ελλάδα να μην ανταποκρίνεται στα ευρωπαϊκά στάνταρ ή, πολύ περισσότερο, να παραβιάζει κατάφωρα την ίδια την ευρωπαϊκή εργατική νομοθεσία. Αυτό που ζητάμε δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτά που ισχύουν σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Και γι’ αυτό άλλωστε, πρόσφατα, προχώρησα και σε κοινή δήλωση για το θέμα με τον Πρόεδρο Ζ. Κλ. Γιούνγκερ.
Σ’ ό,τι αφορά το δεύτερο ζήτημα, αυτό των συντάξεων, η θέση της ελληνικής κυβέρνησης είναι απολύτως τεκμηριωμένη και λογική. Στην Ελλάδα οι συντάξεις έχουν μειωθεί σωρευτικά στα χρόνια του μνημονίου από 20% μέχρι και 48%, ενώ αυτή τη στιγμή το 44,5% των συνταξιούχων παίρνουν σύνταξη κάτω από το σταθερό όριο της σχετικής φτώχειας, ενώ και ένα ποσοστό, περίπου 23,1% των συνταξιούχων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, ζει σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Είναι, λοιπόν, προφανές ότι αυτή η εικόνα, αποτέλεσμα της μνημονιακής πολιτικής, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα.

Ας πούμε λοιπόν τα πράγματα με το όνομά τους. 
Η μη επίτευξη συμφωνίας, μέχρι στιγμής, δεν οφείλεται σε μια υποτιθέμενη άτεγκτη, αδιάλλακτη και ακατανόητη στάση της Ελλάδας. Αλλά στην επιμονή ορισμένων θεσμικών παραγόντων να καταθέτουν προτάσεις παράλογες και να δείχνουν παντελή αδιαφορία τόσο στην πρόσφατη δημοκρατική επιλογή του ελληνικού λαού, όσο και στη δημόσια παραδοχή και των τριών θεσμών ότι θα υπάρξει η αναγκαία ευελιξία, ώστε να γίνει σεβαστή η λαϊκή ετυμηγορία.
Για ποιο λόγο όμως αυτή η επιμονή ;
Μια πρώτη αβίαστη σκέψη θα ήταν ότι η επιμονή οφείλεται στην επιθυμία ορισμένων να μη παραδεχθούν τα λάθη τους και να επιβεβαιώσουν εαυτούς παραγνωρίζοντας την αποτυχία τους. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε τη δημόσια παραδοχή, πριν από λίγα χρόνια, του ΔΝΤ ότι έσφαλε στον υπολογισμό της ύφεσης που θα προκαλούσε το μνημονιακό πρόγραμμα. Ωστόσο θεωρώ ότι αυτή είναι μια ρηχή προσέγγιση. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται από το πείσμα ή την εμμονή κάποιων παραγόντων.

Καταλήγω, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι το ζήτημα της Ελλάδας δεν αφορά αποκλειστικά την Ελλάδα, αλλά αποτελεί το επίκεντρο της σύγκρουσης δύο εκ διαμέτρου αντίθετων στρατηγικών για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Η πρώτη στρατηγική επιδιώκει την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης σε ένα πλαίσιο ισότητας και αλληλεγγύης μεταξύ των λαών και των πολιτών της. Οι υπέρμαχοι αυτής της στρατηγικής ξεκινούν από το δεδομένο ότι δεν είναι δυνατόν να ζητείται από την νέα ελληνική κυβέρνηση να κάνει τα ίδια με την προηγούμενη –η οποία, δεν πρέπει να ξεχνάμε, απέτυχε παταγωδώς. Και ξεκινούν από αυτό το δεδομένο, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να καταργήσουμε τις εκλογές σε όσες χώρες βρίσκονται σε πρόγραμμα. Να αποδεχτούμε, δηλαδή, να διορίζονται οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί από τους θεσμούς και οι πολίτες να αποστερούνται από το δικαίωμα του εκλέγειν μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος.
Καταλαβαίνουν ότι κάτι τέτοιο σημαίνει την ολοκληρωτική κατάργηση της δημοκρατίας στην Ευρώπη, το τέλος κάθε προσχήματος και την αρχή μιας διάσπασης και ενός απαράδεκτου διχασμού της Ενωμένης Ευρώπης. Σημαίνει εν τέλει την αρχή για την δημιουργία ενός τεχνοκρατικού τερατουργήματος, που θα οδηγήσει σε μια Ευρώπη εντελώς ξένη προς τις ιδρυτικές της αξίες. 

Η δεύτερη στρατηγική επιδιώκει ακριβώς αυτό: Τη διάσπαση και τον διχασμό της Ευρωζώνης και συνακόλουθα της Ε.Ε. 
Πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η δημιουργία μιας Ευρωζώνης δύο ταχυτήτων, όπου ο σκληρός πυρήνας θα θέτει σκληρούς κανόνες λιτότητας και προσαρμογής και θα διορίζει έναν Υπερυπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης με απεριόριστη εξουσία, με τη δυνατότητα δηλαδή να απορρίπτει ακόμη και προϋπολογισμούς κυρίαρχων κρατών που δεν ευθυγραμμίζονται με τα δόγματα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
Για όσες χώρες δε αρνούνται να υποκύψουν στην νέα εξουσία η λύση θα είναι απλή: Σκληρή τιμωρία. Υποχρεωτική λιτότητα. Και, ακόμη περισσότερο, περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, πειθαρχικές κυρώσεις, πρόστιμα, ακόμη και παράλληλο νόμισμα. Έτσι οικοδομείται η νέα ευρωπαϊκή εξουσία με πρώτο θύμα την Ελλάδα η οποία στο μυαλό αρκετών αποτελεί χρυσή ευκαιρία παραδειγματισμού για όλους τους υποψήφιους απείθαρχους. 
Το πρόβλημα, όμως, που δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη της η δεύτερη αυτή στρατηγική είναι το υψηλό ρίσκο που επωμίζεται και τους τεράστιους κινδύνους που εγκυμονεί. Διότι όχι μόνο διακινδυνεύει να αποτελέσει την αρχή του τέλους για το εγχείρημα της ενωμένης Ευρώπης, μετατρέποντας την ευρωζώνη από νομισματική ένωση σε ζώνη συναλλαγματικών ισοτιμιών, αλλά επίσης πυροδοτεί και μια διαδικασία οικονομικής και πολιτικής αβεβαιότητας που είναι πολύ πιθανό να μετασχηματίσει πλήρως τις οικονομικές και πολιτικές ισορροπίες σε ολόκληρη τη Δύση.
Η Ευρώπη, λοιπόν, βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Μετά από τις σοβαρές παραχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης η απόφαση είναι στα χέρια όχι των θεσμών που άλλωστε -με εξαίρεση την Ευρωπαϊκή Επιτροπή- δεν εκλέγονται και δεν λογοδοτούν στους λαούς, αλλά στα χέρια των ηγετών της Ευρώπης. 
Ποια στρατηγική θα επικρατήσει; Εκείνη του ρεαλισμού για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ισότητας και της δημοκρατίας ή η στρατηγική της ρήξης και της διχοτόμησης; 
Αν κάποιοι, πάντως, νομίζουν ή, θέλουν να πιστεύουν, ότι η απόφαση αυτή αφορά αποκλειστικά και μόνο την Ελλάδα διαπράττουν μεγάλος λάθος. Θα τους πρότεινα απλώς να ξαναδιαβάσουν το αριστούργημα του Χέμινγουεϊ: «Για ποιον χτυπά η καμπάνα;».

Πολύ σοβαρό ζήτημα προκύπτει από δημοσίευμα της εφημερίδας «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» σύμφωνα με το οποίο ο Αντώνης Σαμαράς ζήτησε από τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ εμμέσως να μη δοθούν χρήματα στην Ελλάδα.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ ανάφερε στη Βουλή πως τα μεγαλοεργολαβικά συμφέροντα προσπαθούν να πλήξουν και να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση, ενώ κατηγόρησε τον πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, ότι συμμετέχει σε αυτή την προσπάθεια, ακόμα και κόντρα στα συμφέροντα της χώρας.

Συγκεκριμένα, παρουσίασε δημοσίευμα της εφημερίδας «Παραπολιτικά», σύμφωνα με το οποίο, ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται να έχει τεταμένες σχέσεις με τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, επειδή ο τελευταίος πρότεινε την άμεση παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα χωρίς δεσμεύσεις και ανταλλάγματα. «Και τι του είπε ο κ. Σαμαράς;» σχολίασε ο κ. Νικολόπουλος. «Αντί να του πει “μπράβο αυτό να κάνεις, συγχαρητήρια, δεν πειράζει αν αυτό ευνοεί τον πολιτικό μου αντίπαλο”, του είπε: “πέντε χρόνια μας έχεις στην πρέσα και τώρα λες ότι θα στείλεις λεφτά, χωρίς καμιά απαίτηση; Και ποιος θα πληρώσει;”» ανέφερε ο Αχαιός πολιτικός, επικαλούμενος το δημοσίευμα.

Το 1492 είναι μια από τις πιο σημαντικές χρονιές στην ιστορία. Ο κόσμος ξαφνικά "μεγάλωσε" μετά την ανακάλυψη της Αμερικανικής Ηπείρου και η Ευρώπη έπαψε να είναι το κέντρο της γης.

Ωστόσο, ένας Ιταλός φυσικός, φιλόλογος και ιστορικός των επιστημών ο οποίος διδάσκει σε πανεπιστήμιο της Ρώμης, ο Lucio Russo, επιμένει πως αυτός ο "Νέος Κόσμος" ήταν ήδη γνωστός στους αρχαίους Έλληνες.

Αυτό φαίνεται να υποστηρίζει και στο βιβλίο του, «Η ξεχασμένη Αμερική»

Η σχέση μεταξύ των πολιτισμών και το λάθος του Πτολεμαίου" τον οποίο και "κατηγορεί" όπως επίσης και τους "δύσπιστους" Ρωμαίους για την απώλεια της γνώσης των αρχαίων Ελλήνων.

Χάρτης του Πτολεμαίου

Μεταξύ των πολλών, όπως υποστηρίζει ο Russo, στοιχείων που ενισχύουν την άποψη πως υπήρχε επαφή μεταξύ των αρχαίων Ευρωπαίων και των ιθαγενών Αμερικανών, είναι μερικά προ-Κολομβιανά κείμενα που κατάφεραν να "επιβιώσουν" της καταστροφής που επέφερε η ισπανική κατάκτηση.

Η λάθος μετάφραση για εκείνους που "ήρθαν από την Ανατολή"

Σε ένα βιβλίο, σχετικά με την προέλευση των Μάγια – όπως αναφέρει μιλώντας στο Epoch Times -υπάρχουν αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Οι "πατέρες" του συγκεκριμένου πολιτισμού, σύμφωνα πάντα με το κείμενα αυτά, ήταν "μαύροι και λευκοί, με διάφορα πρόσωπα και μιλούσαν διάφορες γλώσσες" και ήρθαν από την Ανατολή. "Και δεν είναι ξεκάθαρο πως διέσχισαν τη θάλασσα". Ωστόσο, οι ερευνητές αποφάσισαν να μεταφράσουν τη λέξη που χρησιμοποιούσαν οι Μάγια για τη "θάλασσα" ως "λίμνη".

Επίσης, υπάρχουν αρκετές απεικονίσεις Μάγια αλλά και κείμενα στα οποία γίνονται αναφορές σε άνδρες με μούσια. Μόνο που οι ιθαγενείς της Αμερικανικής Ηπείρου δεν άφηναν γένια.

Πιθάρια με τους χαρακτηριστικούς μινωικούς λάβρυες ως διακοσμητικά, που βρέθηκαν μεταξύ άλλων στην Αμερικανική Ήπειρο

Υπάρχουν όμως και αρκετά έργα Ρωμαίων στα οποία εμφανίζεται το φρούτο ανανάς, το οποίο "εισήχθη" όμως στην Ευρώπη, μόνο μετά την κατάκτηση του Νέου Κόσμου, δηλ. Το 1492, αφού ευδοκιμούσε στη Ν.Αμερική.

Ο δογματισμός της επιστήμης
Ο Russo, ο οποίος διδάσκει στο πανεπιστήμιο Tor Vergata της Ρώμης, υποστηρίζει πως ο λόγος για τον οποίο οι ερευνητές πιστεύουν πως η Αμερικανική Ήπειρος δεν ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες, έχει να κάνει με τον δογματισμό και όχι με την έλλειψη αποδείξεων.

Για χρόνια, κυριαρχεί η θεωρία πως ο πολιτισμός εξελίσσεται σε προκαθορισμένα στάδια. Για παράδειγμα: ένας πολιτισμός ανακάλυψε τη φωτιά, μετά ανακάλυψε τον τροχό, τη γραφή κοκ φτάνοντας μέχρι τα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας και τη Δημοκρατία. Όλοι οι πολιτισμοί, εκτιμάται πως "πέρασαν" από αυτά τα στάδια και μπορούν να ιεραρχηθούν βάσει των επιτευγμάτων τους.

Όμως ο Russo, παρουσιάζει ένας εντελώς διαφορετικό σενάριο: οι ανακαλύψεις, όπως πχ η γραφή δεν αναπτύχθηκαν αυτόνομα και ανεξάρτητα σε κάθε πολιτισμό αλλά πέρασαν από τον ένα στον άλλο. Υποστηρίζει δε, πως είναι λανθασμένη η αντίληψη πως η επιστήμη εξελίσσεται χρόνο με το χρόνο.

Εξάλλου υπάρχουν πολλά παραδείγματα επιστημονικής και πολιτισμικής παρακμής όπως η καταστροφή του πολιτισμού των Καρχηδονίων και των Ελλήνων, από τους οποίους οι Ρωμαίοι κληρονόμησαν μόνο ένα μικρό μέρος των επιστημονικών τους γνώσεων.

Ρωμαϊκά καράβια

Ένα από τα σχετικά παραδείγματα που αναφέρει ο Rosso, αφορά τα επιτεύγματα στον τομέα της ναυσιπλοϊας. "Το μέγεθος των πλοίων κατά την Ελληνιστική περίοδο ξεπεράστηκε μόνο την περίοδο του Ναπολέοντα ενώ ο Κολόμβος, όπως αναφέρεται, σχεδίασε το ταξίδι βασιζόμενος σε μέρος των μαθηματικών γνώσεων της Ελληνιστικής περιόδου που είχαν καταφέρει να διασωθούν. Όπως τονίζεται, οι Έλληνες ήταν εξάλλου ο μόνος πολιτισμός της εποχής του που είχε κατανοήσει πως η Γη είναι στρογγυλή. Η γνώση αυτή όμως στη συνέχεια "χάθηκε".

Ακόμη και σήμερα όπως τονίζει στο Epoch Times ο Russo, βρισκόμαστε σε μια περίοδο "επιστημονικής κρίσης" η οποία όμως είναι διαφορετική από αυτή των ρωμαϊκών χρόνων καθώς η σημερινή παρακμή, σύμφωνα με τον καθηγητή, "κρύβεται" πίσω από τα τεχνολογικά επιτεύγματα.

Το λάθος του Πτολεμαίου και πως οι άνθρωποι "ξέχασαν" την Αμερική

Παρά ταύτα, το ερώτημα παραμένει. Πως μπορεί οι άνθρωποι να "έχασαν" τη γνώση μιας ολόκληρης ηπείρου; Το λάθος, σύμφωνα με τον καθηγητή, εντοπίζεται στον Πτολεμαίο ο οποίος έφτιαξε έναν "παγκόσμιο" χάρτη συνδυάζοντας τους επικρατέστερους ισχυρισμούς από τις διαθέσιμες αρχαίες πηγές.

Το βασικό πρόβλημα κατά τον καθηγητή είναι η "τοποθέτηση" των Τυχερών Νησιών, τα οποία οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν Κανάριες Νήσους. Στην πραγματικότητα όμως οι Έλληνες αναφέρονταν στις Αντίλλες, σύμφωνα τουλάχιστον με τον Russo. Η "παρεξήγηση" οφείλεται κατά τον ίδιο, στου Ρωμαίους και όχι μόνο, και στη δυσπιστία όσο και αδυναμία τους να "ανοιχτούν" στους ωκεανούς.

Ακολουθώντας τους κανόνες τη φιλολογικής όσο και μαθηματικής λογικής, ο Russo εξηγεί στον αναγνώστη, ένα ένα τα λάθη του Πτολεμαίου – τα οποία θεωρούνται πολύ μεγάλα- και παράλληλα αποδεικνύει πως οι γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων για τον πλανήτη μας ήταν πολύ ακριβείς. Ο Πτολεμαίος, όπως τονίζει ο καθηγητής, υπολόγισε λάθος το γεωγραφικό πλάτος των Κανάριων Νήσων, κατά 15 μοίρες με αποτέλεσμα στο δικό του χάρτη να εμφανίζονται εκεί που θα ανέμενε κανείς να είναι οι Αντίλλες. Φυσικά η Αμερική δεν εμφανίζεται στο χάρτη του.

Διαβάστε επίσης: H Μακεδονία του... Αμαζονίου! (Εικόνες)
Σύμφωνα με τον Russo, το βιβλίο προκάλεσε δύο ειδών αντιδράσεις. Οι επιστήμονες και οι φιλόλογοι έδειξαν ενθουσιασμό, σε αντίθεση με τους ιστορικούς και τους γεωγράφους, που όπως τονίζει ο συγγραφέας, αδυνατούν να κατανοήσουν κάποιες λογικές πτυχές του έργου του.

"Έχουμε πολλά να μάθουμε από τους αρχαίους Έλληνες.

Για παράδειγμα θα πρέπει να προσπαθήσουμε να περιορίσουμε την τάση που υπάρχει για υπερβολική εξειδίκευση" γιατί τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο από αυτούς που εστιάζουν σε περισσότερες από μια πτυχές της ανθρώπινης γνώσης.

Η γενναιοδωρία των Ελλήνων είναι γνωστή. Μια ομογενής στη Βιρτζίνια το κάνει πράξη, εντυπωσιάζοντας τους Αμερικανούς.

Πριν από κάποιες ημέρες, έξω από το εστιατόριο «Ζορμπάς» της  Ελένης Φωτιάδου, στο Βιρτζίνια Μπιτς, συνέβη κάτι που λύγισε όλη τη γειτονιά: Ενας άνδρας έψαχνε στα σκουπίδια του μαγαζιού για να βρει κάτι να φάει.

Μια γυναίκα που δούλευε σε διπλανό μαγαζί και είδε το σκηνικό έτρεξε πίσω του προσφέροντάς του νερό και φαγητό. Ωστόσο, ο άνδρας που λίγο πριν έψαχνε στα αποφάγια έδειξε ιδιαίτερα αναστατωμένος και αρνήθηκε την προσφορά της νεαρής...

Η στιγμή που η γυναίκα προσεγγίζει τον άνδρα που έψαχνε στα σκουπίδια για φαγητό

Η Ελένη Φωτιάδου που έμαθε για το περιστατικό, όσο και οι υπάλληλοι του εστιατορίου ταράχθηκαν. Και φυσικά κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να το αφήσουν έτσι. Αμέσως τοποθέτησαν μια πινακίδα, σε μικρή απόσταση από τους σκουπιδοτενεκέδες, μέσω της οποίας ενθάρρυναν όσους έχουν ανάγκη τροφίμων να πάνε στο εστιατόριο.

Και προτίμησαν να κάνουν κάτι τέτοιο, να βάλουν δηλαδή μια ανακοίνωση, καθώς δεν θέλουν να φέρουν κανέναν σε δύσκολη θέση. «Για όσους ψάχνουν στα σκουπίδια: Για το επόμενο γεύμα σας παρακαλώ ελάτε μέσα και πείτε μας ότι θέλετε να φάτε και ότι δεν μπορείτε να πληρώσετε... Είστε άνθρωποι και αξίζετε κάτι περισσότερο από ένα γεύμα από τον σκουπιδοτενεκέ. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω! Οι φίλοι σας από τον "Ζορμπά"», γράφει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της κυρίας Φωτιάδου. 

Η ανακοίνωση του εστιατορίου

Η ιδιοκτήτρια του «Ζορμπά», μιλώντας στο wtkr.com, τόνισε ότι το να βοηθά τους άλλους είναι κάτι που συνηθίζει να κάνει. «Στην Ελλάδα η φιλοξενία είναι αρχή. Μαθαίνουμε να το κάνουμε αυτό, στην Ελλάδα είμαστε όλοι μια μεγάλη οικογένεια. Πρέπει πάντα να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον», τονίζει η Φωτιάδου, συμπληρώνοντας ότι αν και στην περιοχή δεν έχουν δει ούτε πολλούς άστεγους, ούτε πολλούς ανθρώπους να αναζητούν φαγητό, η σκέψη και μόνο ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση είναι ικανή να τους κάνει να κινητοποιηθούν. «Κανείς δεν επιτρέπεται το 2015 να πέφτει στο κρεβάτι του νηστικός», καταλήγει.

Η Ελένη Φωτιάδου

Πηγή: Η πινακίδα που έβαλε Ελληνίδα εστιάτορας στο μαγαζί της και γονάτισε ολόκληρη την Αμερική [εικόνες & βίντεο] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/208715/i-pinakida-poy-evale-ellinida-estiatoras-sto-magazi-tis-kai-gonatise-olokliri-tin#ixzz3bes8LY5w

Η ομάδα ερευνά το σπήλαιο των 7 παρθένων όπου σύμφωνα με τον θρύλο, κατά τον τουρκικό ζυγό 7 νεαρές κοπέλεςγια να μην τις βιάσουν...μπήκαν μέσα στην σπηλιά και χαθήκανε!! Από τότε πολλοί κάτοικοι ακούνε απόκοσμες φωνές και συχνά βλέπουν παρουσίες στο σπήλαιο.

Ονομάστηκε έτσι από τις θρυλικές επτά παρθένες που κρύφτηκαν στο σπήλαιο για να γλυτώσουν απο την επίθεση των πειρατών αλλά δεν επέστρεψαν ποτέ στο Κάστρο. Στο σπήλαιο έχουν ανακαλυφθεί διάφορα αναθήματα και αρχαιολογικά ευρήματα, ενώ μέσα του υπάρχει και μια μικρή λίμνη με πέτρινα σκαλιστά σκαλοπάτια.

Επίσης η ομάδα ερεύνησε το θρύλο που λέγεται για ένα νεκροταφείο όπου σύμφωνα με μαρτυρίες σηκώνονται η καταραμένοι από τους τάφους τους

Δείτε το ταξίδι στην ανεξήγητη Κάλυμνο

Η γυναίκα αυτή η οποία κατηγορείται αναφέρει πως είδε τα πάντα από ταράτσα σπιτιού, παρέα με μια φίλη της

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ

Για την 9η Φεβρουαρίου του 2017 αναβλήθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου η αγωγή που υπέβαλαν 8 κάτοικοι της Χάλκης, με την οποία διεκδικούν 100.000 ευρώ έκαστος από μια Αγγλίδα συγγραφέα. Η συγγραφέας εξέδωσε συγκεκριμένα βιβλίο κατά την παραμονή της στη Χάλκη, το 2009, στο οποίο έγραφε για όργια σε μοναστήρι!

Η δίωξη σε βάρος της κινήθηκε μετά από μήνυση 8 κατοίκων του νησιού κατά της ίδιας και της εκδότριας εταιρείας. Πληροφορήθηκαν από τρίτους ότι η κατηγορούμενη είχε εκδώσει βιβλίο με τίτλο «Greek Expectations», στο οποίο αναφέροντο ”άκρως δυσφημιστικά, μειωτικά, προσβλητικά και ψευδή γεγονότα” για το πρόσωπό τους, τα οποία προσβάλλουν βάναυσα την τιμή και την υπόληψή τους.

Το επίμαχο απόσπασμα στο βιβλίο Αναζήτησαν το βιβλίο και διαπίστωσαν ότι στις σελίδες 187-188 κάνει προσωπική αναφορά σε εκείνους, γράφοντας επί λέξει: «….Ανέβηκα με την Σάλλυ, ο Φίλ δεν ενδιαφερόταν καθόλου για το όλο θέμα. Καθίσαμε σε μια ταράτσα, έχοντας τα κελιά πίσω μας, παρατηρώντας τη θέα κάτω. Η αυλή ήταν φωτισμένη λαμπερά με φώτα που κρέμονταν από το κεντρικό αρχαίο κυπαρίσσι…

Ό ιερέας τελούσε την λειτουργία, η εικόνα περιφέρθηκε τριγύρω για να φιλήσουν οι πιστοί και ο άρτος ευλογήθηκε. Όμως, κάτι συνέβαινε στο κελί πίσω μας, το οποίο μας τράβηξε την προσοχή και μας απέσπασε από την θρησκευτική τελετή από κάτω. Αν και ήμασταν γυναίκες του κόσμου όντως, η Σάλλυ κι εγώ, μάλλον σοκαριστήκαμε όταν συνειδητοποιήσαμε τι συνέβαινε την ίδια ώρα που ο παπάς έψαλλε τις ευλογίες του…

Όμως δεν μπορούσαμε να κάνουμε λάθος για το γεγονός ότι μέσα στο κελί είχε δυο κορίτσια τα οποία προσκαλούσαν μια σειρά από νεαρούς άνδρες μέσα στο δωμάτιο, φαινόταν για στοματικό σεξ, κΑι αυτό τονίσθηκε όταν το ένα από το κορίτσια εμφανίστηκε σύντομα, σκουπίζοντας το στόμα της επιδεικτικά, ενώ ο προηγούμενος (τελευταίος) πελάτης της απομακρύνθηκε, προσαρμόζοντας χωρίς συστολή, τα γεννητικά του όργανα στο παντελόνι του.

Φάνηκε ότι οι κόρες του επιστάτη του Μοναστηριού είχαν χρησιμοποιηθεί από τον πατέρα τους από την πρώιμη ηλικία και επομένως δεν σκέφτηκαν τίποτα παρά να βοηθήσουν στην εκτόνωση της σεξουαλικής έντασης των νεαρών, όμως σε ώρα ανάρμοστη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι άφησε μόνο μια άσχημη γεύση στο στόμα!».Η απάντηση της Αγγλίδας κατηγορούμενης Η Αγγλίδα υπεραμύνεται της αθωότητάς της. Διατείνεται ότι το έτος 2008, καθώς κατοικούσε μόνιμα στο νησί, έγραψε ένα βιβλίο, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2008, στο οποίο αναφέρονται φανταστικά περιστατικά που εμπνεύστηκε από τις εντυπώσεις ή εμπειρίες που συνδέονται με την πρώιμη περίοδο της ζωής της στην Ελλάδα.

Υποστηρίζει ότι τα αναφερόμενα στο βιβλίο της φανταστικά περιστατικά επικεντρώνονται σε 3 φανταστικούς τόπους οι οποίοι αναφέρονται με φανταστικές ονομασίες και δεν αποκαλύπτεται ποιος τόπος είναι ο καθένας.

ΤΙ ΕΓΡΑΦΕ Η ΤΟΠΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ENA ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ

Χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 800.000 ευρώ για βλάβες που υπέστησαν διεκδικούν από μια Αγγλίδα συγγραφέα με αγωγή που υπέβαλαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, 8 κάτοικοι της Χάλκης (από 100.000 ευρώ έκαστος).

Με την ίδια αγωγή ζητούν να απειληθεί κατά της εναγόμενης προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της εκδοθησομένης απόφασης, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγόμενη στην δικαστική τους δαπάνη.

Η συγγραφέας έχει παραπεμφθεί με απευθείας κλήση σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου κατηγορούμενη για συκοφαντική δυσφήμιση.Εξέδωσε συγκεκριμένα βιβλίο κατά την παραμονή της στη Χάλκη, το έτος 2009, στο οποίο υποστηρίζει ότι εγίνοντο όργια σε μοναστήρι!!

Η δίωξη σε βάρος της κινήθηκε μετά από μήνυση των 8 κατοίκων του νησιού κατά της ίδιας και της εκδότριας εταιρείας.

Όπως εκθέτουν, πληροφορήθηκαν από τρίτους ότι η κατηγορούμενη είχε εκδώσει βιβλίο με τίτλο «Greek Expectations», στο οποίο αναφέρεται άκρως δυσφημιστικά, μειωτικά, προσβλητικά και ψευδή για το πρόσωπό τους, τα οποία προσβάλλουν βάναυσα την τιμή και υπόληψή τους.

Αναζήτησαν το βιβλίο και διαπίστωσαν ότι στις σελίδες 187-188 κάνει προσωπική αναφορά σε εκείνους, γράφοντας επί λέξει τα κατωτέρω ψευδή και συκοφαντικά:

«….Ανέβηκα με την Σάλλυ, ο Φίλ δεν ενδιαφερόταν καθόλου για το όλο θέμα. Καθίσαμε σε μια ταράτσα, έχοντας τα κελιά πίσω μας, παρατηρώντας τη θέα κάτω. Η αυλή ήταν φωτισμένη λαμπερά με φώτα που κρέμονταν από το κεντρικό αρχαίο κυπαρίσσι. Ό ιερέας τελούσε την λειτουργία, η εικόνα περιφέρθηκε τριγύρω για να φιλήσουν οι πιστοί και ο άρτος ευλογήθηκε. Όμως, κάτι συνέβαινε στο κελί πίσω μας, το οποίο μας τράβηξε την προσοχή και μας απέσπασε από την θρησκευτική τελετή από κάτω. Αν και ήμασταν γυναίκες του κόσμου όντως, η Σάλλυ κι εγώ, μάλλον σοκαριστήκαμε όταν συνειδητοποιήσαμε τι συνέβαινε την ίδια ώρα που ο παπάς έψαλλε τις ευλογίες του.

Όμως δεν μπορούσαμε να κάνουμε λάθος για το γεγονός ότι μέσα στο κελί είχε δυο κορίτσια τα οποία προσκαλούσαν μια σειρά από νεαρούς άνδρες μέσα στο δωμάτιο, φαινόταν για στοματικό σεξ, κι αυτό τονίσθηκε όταν το ένα από το κορίτσια εμφανίστηκε σύντομα, σκουπίζοντας το στόμα της επιδεικτικά, ενώ ο προηγούμενος (τελευταίος) πελάτης της απομακρύνθηκε, προσαρμόζοντας χωρίς συστολή, τα γεννητικά του όργανα στο παντελόνι του. Φάνηκε ότι οι κόρες του επιστάτη του Μοναστηριού είχαν χρησιμοποιηθεί από τον πατέρα τους από την πρώιμη ηλικία και επομένως δεν σκέφτηκαν τίποτα παρά να βοηθήσουν στην εκτόνωση της σεξουαλικής έντασης των νεαρών, όμως σε ώρα ανάρμοστη. Θα μπορούσαμε να πούμε άτι άφησε μόνο μια άσχημη γεύση στο στόμα!.»

Το παραπάνω κείμενο-δημοσίευμα του βιβλίου, όπως τονίζεται, είναι εξόφθαλμα ψευδές και υβριστικό, προσβάλλει και μειώνει την προσωπικότητα των μηνυτών, ακόμα και των μη αναφερομένων ρητά στο κείμενο προσώπων μελών της οικογενείας και βλάπτουν την τιμή, υπόληψη και αξιοπρέπεια τους ως πρόσωπα γνωστά και ευυπόληπτα στην μικρή κοινωνία του νησιού και λόγω της μακρόχρονης ιστορίας και παράδοσης που έχει συνδέσει το όνομα της οικογενείας τους με συγκεκριμένο μοναστήρι, λόγω της ανιδιοτελούς προσφοράς ολόκληρης της οικογενείας επί σειράν ετών, «πάππου προς πάππου» και ιδίως του πρώτου από αυτούς και αυστηρή προσήλωσή τους στις θρησκευτικές και ηθικές αρχές, αξίες και παραδόσεις.

Σημειώνουν δε ότι με το παραπάνω κείμενο του εν λόγω βιβλίου «βράζει» και «βοά» όλο το νησί, όχι μόνο αυτοί που κατοικούν στο νησί αλλά και ανά την οικουμένη, με αποτέλεσμα, η προσβλητική, κακοήθης, παράνομη, άνευ στοιχειώδους σεβασμού και ευσυνειδησίας, προσβλητική και κατασκευασμένη αυτή ενέργεια, της συγγραφέως, ήταν η κατασυκοφάντησή τους και ο διασυρμός τους.

Όπως εξέθεσαν εδέχοντο δεκάδες τηλεφωνήματα, συγγενών, φίλων και άλλων πολιτών τόσο της Ρόδου, όσο και άλλων περιοχών της χώρας και του εξωτερικού και αναγκάζοντο να εξηγούν ότι ουδεμία σχέση έχουν με τις ψευδείς, ατεκμηρίωτες, άδικες και απρόκλητες σαθρές αυτές, κατηγορίες και αναφορές εναντίον τους, τις οποίες κανένας μέχρι σήμερα δεν μπορεί να κατανοήσει και να εξηγήσει, παρά μόνο ότι απώτερο αποκλειστικό σκοπό είχαν τον εύκολο και γρήγορο πλουτισμό της Αγγλίδας, λόγω του εξαιρετικού και αυξημένου ενδιαφέροντος, που θα παρουσίαζε το εν λόγω βιβλίο εκ της ειδικώτερης αυτής ψευδούς και συκοφαντικής αναφοράς στα πρόσωπά τους σε συνδυασμό με την άμεση σύνδεση της οικογενείας τους με το Μοναστήρι.

Η Αγγλίδα υπεραμύνεται της αθωότητας της. Διατείτεται ότι το έτος 2008, καθώς κατοικούσε μόνιμα στο νησί, έγραψε ένα βιβλίο, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2008, στο οποίο αναφέρονται φανταστικά περιστατικά που εμπνεύστηκε από τις εντυπώσεις ή εμπειρίες που συνδέονται με την πρώιμη περίοδο της ζωής της στην Ελλάδα.Υποστηρίζει ότι τα αναφερόμενα στο βιβλίο της φανταστικά περιστατικά επικεντρώνονται σε 3 φανταστικούς τόπους οι οποίοι αναφέρονται με φανταστικές ονομασίες και δεν αποκαλύπτεται ποιος τόπος είναι ο καθένας.

Αμέσως μόλις ανέθεσε στην εκδοτική εταιρεία να προβεί στη έκδοση του βιβλίου της, προέβη σε αναθεώρηση του, κατά την οποίαν διαπίστωσε ότι το συγκεκριμένο μέρος του βιβλίου, ήτοι η δεύτερη παράγραφος της σελίδας 187, όπως αυτή συνεχίζεται στη σελίδα 188, θα μπορούσε να παρερμηνευτεί από κάποιους αναγνώστες και προέβη με διορθωτικό υγρό στη διόρθωση της 10ης γραμμής της πρώτης παραγράφου της σελίδας 188 του βιβλίου, σε όλα τα βιβλία που είχε στην κατοχή της, αφαιρώντας την ιδιότητα των αναφερόμενων στο συγκεκριμένο μέρος του βιβλίου, γυναικών ως θυγατέρων του επιστάτη του μοναστηριού.

Ισχυρίζεται ότι με αυτό τον τρόπο δεν αναφέρεται καμία ιδιότητα των κοριτσιών και ξεκαθαρίζεται ότι επρόκειτο για διαδόσεις. Ισχυρίστηκε ακόμη ότι το βιβλίο δεν είχε ακόμα κυκλοφορήσει, αφού πρόλαβε και ειδοποίησε την εκδοτική εταιρεία ώστε να προβεί και εκείνη στη διόρθωση όσων βιβλίων είχε εκτυπώσει με διορθωτικό υγρό στα προαναφερόμενα σημεία.

Υποστηρίζει μάλιστα ότι το βιβλίο με την αρχική του μορφή δεν κυκλοφόρησε ποτέ και ισχυρίζεται ότι οι μηνυτές προέβησαν στην αφαίρεση του διορθωτικού από τα συγκεκριμένα σημεία ώστε να διαπιστώσουν ποια ήταν η αρχική μορφή του κειμένου.

Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2009 είχε καταθέσει στην εκδοτική εταιρεία μία πιο εκτεταμένη αναθεώρηση του βιβλίου έχοντας αφαιρέσει εντελώς τη συγκεκριμένη παράγραφο, καθώς και τις προηγούμενες και επόμενες αυτής. Η τελευταία αυτή έκδοση, την οποίαν και προσκόμισε, κυκλοφόρησε το 2010.

Υποστηρίζει ακόμα ότι δε εγνώριζε ότι οι μηνύτριες ήταν κόρες του επιστάτη και ότι είχαν οποιαδήποτε σχέση με το μοναστήρι. Ούτε εγνώριζε ποιος ήταν ο επιστάτης του μοναστηριού. Πέραν αυτού, πουθενά δεν αναφέρει, όπως ισχυρίζεται, ότι τα συγκεκριμένα φανταστικά γεγονότα εκτυλίχθηκαν σε συγκεκριμένο νησί.

Τους ενάγοντες εκπροσωπεί ο δικηγόρος κ. Καζ. Καζουλάκης και την εναγόμενη ο δικηγόρος κ. Ακης Δημητριάδης.

Πηγή:www.dimokratiki.gr