Ο Διονύσης Τεμπονέρας με μια οργισμένη ανάρτηση στοFacebookαπάντησε στις δηλώσεις του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας που με αφορμή την άδεια Κουφοντίνα, ανέφερε σήμερα πως φοβάται ότι μπορεί να χρειαστεί να πάει και σε άλλη κηδεία θύματος της τρομοκρατίας.

Ο γιος του δολοφονημένου καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα γράφει μεταξύ άλλων: «Δεν έδειξε ο ίδιος και η οικογένεια του την ίδια ενόχληση ούτε για την αποφυλάκιση Καλαμπόκαμόλις 7 χρόνια μετά τη δολοφονία, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση Ρουπακιά, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση των λοιπών μελών της Χρυσής Αυγής, ούτε όμως και παλιότερα για την αποφυλάκιση Παττακού».

Τεμπονέρας: «Δεν είμαστε ίδιοι, κ. Περιφερειάρχη. Δεν θα είμαστε ποτέ»

Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του Διονύση Τεμπονέρα:

«Φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να πάω και σε μια άλλη κηδεία θύματος»δήλωσε ο περιφερειάρχης Στερεάς ΕλλάδαςΚώστας Μπακογιάννης με αφορμή την 48ωρη άδεια του Δ. Κουφοντίνα.

Ξεχνά προφανώς ότι και εμείς πήγαμε σε κηδείες. Και είδαμε μάλιστα τους πολιτικούς του συνοδοιπόρους, ως ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας Τεμπονέρα και τόσων άλλων, όλα αυτά τα χρόνια, να φροντίζουν οι φονιάδες – οι κάθε λογής Καλαμπόκες, Ρουπακιάδες, Παττακοί – να αποκαθίστανται σε θέσεις Τραπεζών, να παρελαύνουν αμετανόητοι στα κανάλια και στη βουλή και να απολαμβάνουν την θαλπωρή της κατοικίας τους, κόντρα στο κοινό αίσθημα της κοινωνίας.

Δεν έδειξε ο ίδιος και η οικογένεια του την ίδια ενόχληση ούτε για την αποφυλάκιση Καλαμπόκα μόλις 7 χρόνια μετά τη δολοφονία, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση Ρουπακιά, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση των λοιπών μελών της Χρυσής Αυγής, ούτε όμως και παλιότερα για την αποφυλάκιση Παττακού. 

Δεν βρήκαν μια λέξη να αρθρώσουν οι δήθεν υπερασπιστές της νομιμότητας, αλλά δύο μέρες τώρα εκμεταλλεύονται πολιτικά τους νεκρούς τους, για να ξεπλύνουν τα ανομήματα της εμπλοκής τουςστο σκάνδαλο της Siemens που είναι σε εξέλιξη και στα Paradise Papers, στρέφοντας άλλου την προσοχή της κοινής γνώμης.

Ο ίδιος στην τοξική και νεοφιλελεύθερη σκέψη του προφανώς δεν έχει βρει ούτε τη στοιχειώδη ισορροπία που εμπεριέχει η αστική δημοκρατία. Εκείνης που επιβάλλει η συμπεριφορά μιας οργανωμένης κοινωνίας σε ανθρώπους που χρεώνονται την ευθύνη των πράξεων τους, να μην είναι εκδικητική, αλλά να προτάσσει τον ανθρωπισμό. Εκείνης που δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως αιώνιο εγκληματία και του παρέχει στοιχειώδη δικαιώματα που παρέχονται από το νόμο.

Δεν είμαστε ίδιοι κ. Περιφερειάρχη. Δεν θα είμαστε ποτέ…»